Ang Manugang kong Hamak

"Señorita Sabrina, hindi kayo maaaring bumaba." May diin ang tinig na pagpigil ng personal assistant ng dalaga na akmang bababa ng sasakyan. Humugot ng malalim na hangin si Sabrina saka nilingon ang P.A na seryosong gawin ang trabaho nito. Ilang beses niya ng sinubukan ngunit laging napipigilan ni Criselda.

"Mawawalan ako ng trabaho kapag nagpumilit kayo."

Bagamat nalungkot na hindi niya na mahahabol pa ang papalayong pinagkakaguluhang gwapong Varsity Player ng San Agustin University ay tiniyak niya sa sarili na hindi siya ang magiging dahilan upang matanggal sa trabaho ang personal assistant.

"Salamat Señorita Sabrina, paumanhin ngunit kabilin-bilinan ng iyong papa na hindi ka pwedeng lumapit o makipag-usap kahit kanino man." paalala nito.

Tinanaw na lamang ni Sabrina ang lalakeng pumukaw ng kaniyang atensyon, ang lalakeng palihim niyang iniibig. Hindi man sila nasa iisang Unibersidad ngunit nakasubaybay siya sa lifestyle nito. Isa sa mga pinalad na makatanggap ng scholarship buhat sa kaniyang ama dahil sa galing nito sa sports na basketball.

"Paano ko kaya siya makikilala ng personal?" tila kausap ang sarili na saad ng dalaga.

Umiling si Criselda, ang assistant niya saka iniabot ang hawak nitong cellphone. Nakalatag ang bio ng binata at ilang impormasyon nito.

"I-inalam mo?" Ang luwang ng ngiti ni Sabrina.

Tumango lang si Criselda.

"Salamat Miss Cris," saad ni Sabrina na eksayted na binasa ang mga impormasyon ng kilalang Varsity Player.

"Mag-iingat po kayo, Miss Sabrina."

Kumunot ang noo ni Sabrina, nawala ang ngiti sa labi.

"Ano pong ibig n'yong sabihin?"

"Si Vladimir Hidalgo ay kilala ding playboy at kadalasang pinaiibig niya ay ang mga anak-mayaman na estudyante."

"Ano pong kinalaman ko?" Inosenteng tanong ni Sabrina, ang alam niya lang ay kinikilig siya sa gwapong larawan ni Vladimir. Sa edad niyang disi-otso ay ngayon pa lang siya humanga ng ganito.

Humugot ng malalim na hangin si Criselda saka naiiling na tiningnan ang alaga na walang kamuwang-muwang sa mga nangyayari sa paligid. Palibhasa, lumaki itong napapalibutan ng mga bodyguard at namumuhay na may limitasyon sa pakikihalubilo sa alta-sosyedad.

"Pinag-iingat lamang kita, ipinagkatiwala ka sa akin ng iyong mga magulang." sagot ni Criselda.

"Miss Cris, tulungan mo akong malapitan at makilala si Vladimir," pakiusap ng dalaga.

Natitigilang napailing si Criselda. "Hindi kita matutulungan."

Malungkot na natahimik si Sabrina. Gusto niyang isumpa ang mala-prinsesang buhay. Hindi madaling mamuhay bilang isang Sabrina Gabrielle Madrigal. Nais din naman niyang mamuhay ng normal tulad ng mga kaedad niya. Pero paano?

Humugot ng malalim na hangin si Criselda.

"Hindi ka niya dapat makilala bilang Sabrina," saad ni Cris. Natatakot siya para rito, napaka-inosente nito sa reyalidad ng mundo.

Namilog ang mga mata ng dalaga, nabuhayan ng pag-asa. "T-tutulungan mo na ako, Miss Cris?!"

Tumango si Criselda na nagpaluwang ng ngiti ni Sabrina. Ngayon niya lang ito pagbibigyan. Naaawa din naman siya sa dalaga, tila ang Vladmir na iyon lamang ang nakakapagpangiti rito. Ni walang kaibigan at nakakausap na iba maliban sa kanila ng driver nito na si Bernard. Tila mga robot naman ang mga bodyguard nito na nagsasalita lang kapag kailangan. Ang mga magulang naman ng dalaga na sina Don Felipe at Doña Meraly ay kapwa-abala sa mga negosyo nito. Nasa larangan ng Mining Industry ang mag-asawa, kilalang magaling na negosyante ng bansa. Ang dalawang nakatatandang kapatid naman ng dalaga ay may kani-kaniya ng buhay na nasa ibang bansa na naninirahan. Tanging si Sabrina na lang ang nasa poder ng mga magulang nito na bihira pa nitong makasama dahil sa pagiging abala sa negosyo.

"Sa isang kondisyon-" Napahinto sa pagsasalita si Criselda. Tama kayang isuhestiyon niya rito na magpanggap na mahirap?

"Miss Cris, kahit ano gagawin ko." eksayted na saad ng dalaga.

"Hindi makabubuti na makilala ka ni Vladimir bilang Sabrina,"

"Pero bakit?" nagtatakang tanong ng dalaga.

"Kung magugustuhan ka niya bilang Sabrina Madrigal, maaaring iyon ay dahil sa panlabas na anyo at dahil sa-"

"Pera?" Maagap nitong tanong.

Natigilan si Criselda. Tinatantiya ang damdamin ng kaharap.

Ngumiti ng maluwang si Sabrina. "Naiintindihan ko, Miss Cris. Kailangan magustuhan niya ako bilang ako, hindi dahil sa kung anong meron ako." matalino nitong sagot.

"Kaya mo ba?" bagamat nag-aalala ay nangingibabaw kay Criselda ang pagmamahal sa alaga.

Matamis na ngumiti si Sabrina saka niyakap ang assistant ng mahigit walong-taon ng naninilbihan sa kaniya.

"Wala po akong hindi kakayanin." nang bumitiw mula sa pagkakayakap ay wika ng dalaga. Ngayon pa lang ay masayang-masaya na siya. Naglilikot na ang kaniyang imahinasyon, kung paano makakaharap ng personal ang lalakeng kaytagal niyang pinangarap.