Chapter 3

Pagkagising niya ay agad siyang tumakbo tungo sa CR para dumuwal. Nanghihina na sumandal siya sa dingding ng CR matapos ang lahat. Maiiyak na siya dahil hindi niya maintindihan ang nangyayari sa sarili. Kada-umaga na lang siyang nagkakaganito.

Grounded pa rin siya pero hindi na siya pinipilit na magbasa ng mga libro na may kuneksyon sa business. Pwede na siyang magpinta pero parang wala siyang ganang gawin iyon ngayon. Inaantok siya at tinatàmad siyang magkikilos ngayon.

Tumunog ang cellphone niya. Nasurpresa siya nang malamang si Divine ang nag-send sa kaniya ang voice recorded message. Nagtataka siya. Bakit voice record? Hindi naman kasi ito ganoon.

“Hindi ko masabi sa'yo ito ng harapan, Serrie,”umpisa nito. Bumuntong hininga ito na parang nahihirapan itong umpisahan ang sasabihin. “Pero kasi. Nakukunsensiya ako noong marinig kong ipapakasal ka na kay Coby.”

Humagulhol si Divine. Napalunok siya. Kinabahan na rin dahil pakiramdam niya may malaking problema si Divine. Kaya lang anong kuneksyon no'n sa pagpapakasal niya kay Coby?

“Sorry, sorry, I'm so sorry talaga. Kasalanan ko ito. Sana hindi na ako nakialam pa. Hindi ka sana ipapakasal ng ganito kaaga sa úgok na Coby na 'yon. Alam mong hindi ako boto kay Coby para sa'yo. Kaya sorry kung nilagyan ko ng drugs ang inumin mo no'ng farewell party ko. Dapat may mangyayari sa inyo ng kakilala kong si Jude. Jude likes you, he's a gentleman, successful businessman, family oriented. Kaya naisip kong mas magiging maayos ang buhay mo kasama siya.”

Napasapo siya sa bibig nang malaman ito. Hindi ito basta-bastang message lang. Inasahan niyang mangungumusta lang ito pero iba pala ang maririnig niya sa kaibigan.

Imbes na guminhawa ang buhay niya gaya ng iniisip ni Divine para sa kaniya ay mas lalo pa siyang malulugmok ngayon.

“Ibang silid ang pinasukan mo imbes na room ni Jude ang dapat mong pasukin. At dahil sa kapalpakan ko nangyari ito. Kaya, Serrie. I'm really sorry. Ayos lang kung hindi mo ako kakausapin pagkatapos mong marinig ito. Pero gusto ko pa rin mag-sorry sa mga nagawa ko.”

Natapos ang voice record nito. At tulala na napaupo na lang siya sa kama. Hindi niya alam kung anong dapat i-react sa mga nalaman.

Masama man ang pakiramdam ay nagawa niya namang makaligo. Natagalan siya sa banyo dahil nagbabad pa sa bathtub at pinagnilayan ang mga sinabi ni Divine. Hindi niya alam kung bakit pero hindi niya magawang magalit sa kaibigan. Alam niya namang hindi ito kailanman nanghamak sa kaniya. Nakakapanibago na nagawa iyon ni Divine.

Mga dalawang oras ang nagdaan nang maisip niyang lumabas na nakatapis lang ng tuwalya. Nagulat na lang siya nang makita si Coby na naka-upo sa kama niya. Namilog ang mata niya habang pinagmamasdan ang ayos nito doon.

Bakit hinayaan itong makapasok sa kwarto niya? Usually sa sala lang naghihintay itong si Coby. Bakit ngayon pinapaakyat na sa mismong silid niya.

Napansin niya ang pag-awang ng labi ni Coby nang magtama ang mata nila. Dumako ang mata nito sa katawan niya. Agad niyang hinablot ang roba sa tabi at agad pinambalot sa katawan.

“Bakit ka nandito sa kwarto ko?”bulalas niya.

Saka lang tila natauhan si Coby at ngumisi. “You act like you're still a virgin, huh. Baka nakakalimutan mong pina-score mo na ang iba bago ako.”

Namula ang pisngi niya sa narinig mula kay Coby. Napakuyom ang kamao niya sa iritasyon. Nakakairita ang mga lumalabas sa bibig nito.

Humakbang ito palapit sa kaniya. Agad siyang napaatras. Ang kaba na naramdaman kanina ay mas lalo lang nag-ibayo ngayon.

“Atsaka kung may mangyari man sa atin ngayon, they don't mind. Ikakasal na rin naman tayo next week.” Bumalatay ang mapaglaro nitong ngisi.

Napasinghap siya nang bigla itong lumapit sa kaniya at hinawakan siya sa braso. Namilog ang mata niya nang titigan ito.

“Coby anong ginagawa-”

Biglang bumaba ang mukha nito para halikan sana siya pero agad na nakaiwas ang mukha niya kaya tumama ang labi nito sa pisngi niya.

He chuckle. “Playing hard to get? Hindi bagay, Serrie. Yes you're too cute that's why I still want you sa kabila ng mga ginawa mo. Pero ngayon pa lang gusto kong malaman mo na hindi mahaba ang pasensiya ko.”

Patulak siyang binitiwan nito. Atsaka nakita ng peripheral vision niya ang paa nitong palabas ng pintuan niya. Naiiyak na kumuyom ang kamao niya. Pinagdarasal niyang sana naging successful na lang ang plano ni Divine noon. Sana nga sila na lang ng Jude na iyon ang nagkatuluyan.

......

“You look pale. Malapit na ang kasal mo. Hindi dapat ganiyan ang itsura mo. You should've look lively and fresh,”puna ng Mama niya pagka-upo niya sa table.

Napayuko na lang siya sa kumento ng ina. Kumuha siya ng kanin pero hindi ang usual amount of rice na kinakain niya araw-araw. Pero gusto niyang damihan ang kanin. Dahil pakiramdam niya gusto niyang kumain ng marami ngayon. Nakakapanibago pero isinawalang bahala niya na lang iyon.

“What are you doing?” Napansin na naman iyon ng Mama niya. Nakakunot ang noo nito nang mapansin ang napakaraming kanin sa plato niya. “Minimize your rice. Hindi ka dapat tumaba sa mismong kasal. Pinasukatan ka na ng wedding gown mo. You should've maintain your size hanggang sa kasal.”

Binaba ng ina niya ang phone.

“And Coby ask me na isasama ka niya sa gig niya today. Sasama ka.” Mahihimigan ang pinalidad sa boses ng ina na animo wala na siyang magagawa pa.

Nagtagis ang bagang niya. Wala na siyang ibang nagawa kundi ang mag-ready para doon. Pinuntahan siya ni Coby sa kanila using his so called Lambórghini. Coby's ego is just like his cars. High-end.

Tahimik siyang sumakay sa front seat dahil sasabihin na naman nitong ayaw nitong magmukhang driver niya kapag pinili niyang umupo sa likuran. May panunuya sa mga tingin nito nang tingnan siya mula ulo hanggang paa. Hindi na rin ito nagtagal pa at pinasibad na nito ang sasakyan.

Isang malaking kompanya ang kumuha kina Coby. Ito pa lang ang first time na narinig niyang kinuha ng malaking kompanya si Coby. Kaya pala iyong mas mahal nitong sasakyan ang ginamit nito para sa araw na iyon. Suntok sa buwan naman pala ang opportunity na nasungkit nito ngayon.

“Are you his assistant?”tanong ng coordinator sa kaniya.

Lumingon si Coby sa nagsalita. Alam niyang narinig ni Coby iyon pero hindi man lang nito tinama ang akala ng coordinator na isa siyang personal assistant ng mismong fiance. Iniwan lang siya basta-basta doon at hinayaang abutan ng tag na may nakalagay na staff.

Napabuntong hininga siya. Hindi na siya nasanay na ganito naman parati ang ginagawa ni Coby sa kaniya. Tila ikamamatay nito kung sasabihin nitong girlfriend siya nito at hindi assistant.

Nautosan siyang dalhin ang mga nakahanger na damit para sa photoshoot. Napatakbo rin siya sa baba para bumili ng tubig ni Coby for the break time. Sumingit pa ang ibang staff na tamàd bumaba para bumili ng gustong kainin at inumin. Napakarami niya tuloy dala pagkaakyat.

Hingal na hingal siya sa elevator. Nakisingit pa siya sa elevator na nagkataong puno sa mga oras na iyon. Masiyado nang abala ang lahat pagkarating niya. Nagsisimula na kasi. Maingay din ang photographer na siyang nagmamando sa mga modelo.

“Parating ang CEO!”bulalas ng isang staff.

“Nandiyan si Sir.”

Napansin niyang pati ang masungit na photographer at ang manager ay medyo balisa. Lahat ng nandoon ay tila naging tensyunado. Dahil lang sa nag-iisang taong paparating.

Nanahimik ang lahat. Walang nagsalita ng malakas at puros bulungan lang. Ilang saglit ay iniluwa ng main door ng studio ang pamilyar na lalaki. Mula sa malapad na dibdib hanggang sa panga at mga mata. Napalunok siya nang mamukhaan ang lalaki. Napasinghap siya. Ito ang lalaking naka-one night stand niya. Si Hidan Alijer.

“Hoy.” Kinalabit siya ng make-up artist na bakla.

Kaya naalis ang atensyon niya kay Mr. Alijer nang bumaling siya sa bakla.

“Ayusin mo muna ang dressing room. Matatapos na si Coby at kailangan nang mag-pack up after,”dagdag ng bakla.

Nang balingan niya ulit si Coby ay kita niya kung papaano ito namutla nang matanaw si Hidan. Halatang walang ideya si Coby tungkol kay Hidan Alijer.

Kinakabahan na agad tumalikod si Serrie. Kailangan niyang tumakas. Alam niyang walang pakialam si Hidan sa nangyari sa kanila. Pero hindi niya kayang harapin ito na parang wala lang. Kinakain na siya ng guilt niya na halos hindi niya na ito matingnan sa mata.

Inayos ni Serrie ang mga nagkalat na mga make up kits sa harapan ng salamin. Nandoon ang mga mag-re-retouch sa labas. Katatapos niya lang sa pag-a-arrange nang pumasok ulit iyong bakla kanina dito sa dressing room.

“And please pakibaba na rin nito.” Tinaas ng bakla ang hawak na damit na maayos pang naka-hanger at balot ng clear plastic.

Alanganin na lumapit siya dito at tinanggap ang damit.

“Mahal 'yan, ha. Ingatan mong hindi magusot. Sa camper van ni Frusto mo ipasok,”aning bakla na agad din naman umalis pagkatapos siyang utusan.

Ibig sabihin bababa na naman siya. Laylay ang balikat na sumunod na lamang siya. Anong magagawa niya? Pinagsuot siya ng staff's tag. Kaya aakalain ng lahat na staff talaga siya.

Wala sa sarili na pumasok siya sa elevator.

“I'm busy. Ask your friends for it.”

Natigilan siya nang marinig ang pamilyar na boses sa likuran niya. Hindi niya kailangang lingunin ang taong nasa likuran para kumpirmahin pa iyon. Humigpit ang hawak niya sa hanger ng damit na dala.

Si Hidan Alijer, nasa likuran niya lang.