She open her eyes slowly and furrowed her brows as she saw the unfamiliar ambiance of the room around her. Gray na kisame ang unang tumambad sa kanyang mga mata. Puno ng pagtatakang iginala niya ang paningin. Muli, napapikit siya ng makaramdam ng pagkahilo at pagkirot ng kanyang ulo. Pinilit niyang igalaw ang kanyang katawan pero parang napakabigat ng kanyang pakiramdam at... 'Bakit parang may mabigat na bagay na nakadagan sa bandang tiyan niya? 'Bakit masakit ang buo niyang katawan?' At.. 'Bakit kumikirot
Pinilit niyang ibaon sa limot ang nangyari sa kanya ng gabing iyon. Sinikap niyang ipagpatuloy parin ang kanyang buhay sa kabila ng pakiramdam niyang may kulang na sa kanyang pagkatao. At gaya nga ng inaasahan niya. Hindi na niya nakita pa si Antonette sa second sem ng pasukan. Bigla itong naglaho na parang bula matapos ang nangyari sa kanya ng gabing iyon. Doon niya higit na napatunayan na tama ang hinala niyang ito ang may kagagawan kung bakit nangyari yon sa kanya. Sinarili niya ang pangyayaring yon. Pinilit niyang maging masaya sa harap ng pamilya niya nong umuwi siya sa kanilang bahay sa Buenavista para doon mag pasko at bagong taon. "Dalawang linggo lang naman ang bakasyon ninyo, sana hindi ka nalang umuwi." Sa pagitan ng pagsubo sabi sa kanya ng kanyang ina. Napataas siya ng tingin. "Wala naman po akong gagawin sa manila 'ma." "Kahit na, mas mabuti yung manatili ka nalang doon para mas makatipid sana tayo, yung da
Mga boses na nag uusap ang una niyang narinig habang unti-unting bumabalik ang kanyang diwa. Nang imulat niya ang mga mata nasa kanyang kwarto na siya. Una niyang nakita ang tiimbagang na mukha ng kanyang papa. Napakunot-noo siya ng makita ang madilim nitong anyo habang nakatingin sa kanya. Naroon din ang kanyang madrasta, taas kilay at tila nang-uuyam ang mga matang nakatuon sa kanya. Ang kuya Darwin niya ay nakasandig sa may pinto at nakasalikop ang mga braso at nasa kanya rin ang tingin. Masyadong tahimik at ewan niya kung bakit ang katahimikang iyon ay nag-iiwan ng matinding kaba sa kanyang dib-dib. "A..ano po ang nangyari?" Basag niya. "Sino'ng Ama?" Her Father cold voice thunder the whole room. Napatingin siya rito. "Huh..?" "Tinatanong kita Jedea, Sino ang ama niyang pinagbubuntis mo?" Halos
Puting kapaligiran ang unang sumalubong sa kanya ng magmulat siya ng mata."Gising ka na pala," anang isang ginang na nakaupo sa gilid ng kanyang kama "nakita ka namin kanina na hinimatay kaya dinala ka na namin dito sa ospital."Wala sa sariling inikot niya ang kanyang tingin, doon niya pa lang napansin na hindi nag iisa ang ginang. Sa may pader ng ward na iyon may isang lalakeng nakasandig habang nakasalikop ang mga kamay sa dib-dib at mataman siyang tinitingnan.Matangkad ang lalake, naka puting t-shirt, faded na maong at rubber shoes, medyo mahaba ang buhok nito, matangos ang ilong at mga matang tiim na nakatitig sa kanya."Ako nga pala si Cecilia Romero at ang anak kong si Alex," sabi nong babae saka sandaling binalingan ang lalakeng iyon na nakasandig pa rin sa may pader."Baka gusto mong tawagan natin yung pamilya mo para malaman nila ang nangyari sayo baka nag aalala na
Five years later..Nagmamadaling bumangon si Jade ng makitang mag aalas sais na ng umaga sa wall clock na nakasabit sa bandang paanan ng kanilang kama. Halos takbuhan niya ang banyo.Late na siya sa kanyang trabaho!Tiningnan niya ang alarm clock at napamura siya ng makitang hindi iyon umaandar. Kagabi lang maayos pa iyon ng i-set niya ah? Kung kailan kailangang maaga siyang papasok sa hotel saka pa iyon nasira.Agad siyang pumasok sa banyo at dali-daling naligo. Pagkalabas niya, derecho siya sa tokador at nagsuklay ng buhok, hindi na siya nag abalang i-blower pa iyon. Pagkatapos ay dali-dali rin niyang isinuot ang kanyang uniporme. Isang polo shirt na may naka embroidery na pangalan ng pinagtatrabahuhang hotel sa bandang itaas ng dib-dib at isang slack pants na kulay itim. Matapos ring isuot ang kanyang sapatos ay lumabas na siya sa kanilang kwarto. Hinak
Pakiramdam niya tinakasan siya ng lakas ng makilala ang lalakeng iyon. Nanginginig ultimo ang kaliit-liitang bahagi ng kanyang mga ugat.Napakapit siya sa braso ni Cynthia na noo'y nasa kanyang tabi. Kailangan niyang gawin iyon dahil kung hinde, pakiramdam niya mahubuwal siya sa kanyang kinatatayuan.Bigla naman itong napatingin sa kanya. Naramdaman siguro ang kanyang panghihina at ang nanlalamig niyang mga kamay."Okey ka lang Jade?" kunot noong tanong nito. Bakas sa mukha ang pag-aalala. "Teka.. namumutla ka ah?" dali-dali nitong sinalat ang kanyang noo.She open her mouth to somehow speak but then her voice won't come out. She was so shocked that even her throat were trembling.How could she ever forget that man's face? Ito ang dahilan kung bakit nawala sa kanya ang lahat, kung bakit kinamuhian siya ng kanyang pamilya, kung bakit muntik ng mawala ang papa niya.Pi
It was as if, time stop and the world just revolve to the two of them. Nakakabinging katahimikan ang namamagitan sa kanilang dalawa. His eyes remain in her, still staring at her intently. At base sa reaksyon nito, alam niya nakikilala siya nito.Nagtiimbagang siya saka taas noo at buong tapang na sinalubong ang mga mata nito. While his eyes was gentle, ang kanya ay nag aapoy sa galit! She can feel her blood boils with just the mere sight of him.Nakakasuka!Na kung pwede lang niya itong pagsasampalin ng mga oras na iyon nang hindi siya mae-eskandalo ay gagawin niya.Oh how she hates him! she really hates him to the moon and back!"Napasyal ka sir Adrian?"Boses ni manager Leo ang gumising sa kanyang kamalayan.Agad siyang tumabi ng maramdaman ang paglapit nito.Adrian eyes were still drifted on her. Ramdam niyang naka
"Miles and Jade, palitan ninyo yung kurtina at bed sheet sa room 208. Hindi gusto ng guest yung kulay ng kurtina doon at ang bed sheet. Avery and rica room 189, nag check out na si Mr. Solis" Sabi ng head supervisor nilang si Mrs. Sofia Manuel.Araw-araw bago sila mag umpisa ng kani- kanilang trabaho ay ipinatitipon muna sila nito sa may locker room at ibinibigay ang kani- kanilang mga gagawin para sa araw na iyon."Benjie paki-check yung gripo sa villa kwatro, sabi kasi ni Mr. Lacsamana, tumutulo daw ang gripo niya doon.""Ako na po ang bahala doon ma'am sofie," si Benjie.Tumango ito saka muling binalingan ang iba pa nilang kasamahan at binigyan rin ng kanya-kanyang gawain.Kanya-kanya na rin silang alis matapos ang maiksing pagtitipong iyon at gaya nga ng inutos sa kanila, naroon sila ngayon sa kwartong 208 sa ika pitong palapag ng hotel.