Chapter Thirty
Zoe's Perspective
Marahan akong bumaba ng napakaaga para tumulong sana sa mga gawaing bahay, inaantok at humihikab-hikab pa ako dahil hindi ako nakatulog nang dahil sa nangyari sa nangyari. Pinipilit kong kalimutan iyon, dahil alam kong lasing lang si Leon at hindi niya iyon sinasadya, pero lagi namang sumusulpot ang eksenang iyon sa isipan ko. Nakakaloka, kaya sino ba namang makakatulog?
Huminga na lang ako ng malalim at nag-isip ng pwedeng gawin para malibang ang isipan ko pero bigla na lamang akong napaisip. Nakatayo lamang ako sa sala at napatuliro.
'Did I just cheat on my husband?' Napatawa naman ako dahil nagawa ko pang isipin iyon, hindi naman iyon considered cheating dahil hindi ko naman ginusto ang bagay na iyon, besides, ginusto ko man o hindi, Daxton doesn't care at all, pareho lamang kaming walang pakialam sa ginagawa ng bawa isa, ako nga parang wala lang sa
Chapter Thirty-One Leon's Perspective Stretching my arms up the sky, I felt a pain in my head. Sobrang dami ng nainom ko kagabi. Hindi sana ako lalabas pero I have to meet someone, at bigla namang nagkatuwaan at uminom kami ng barkada ko, with Daxton's ex. "How is Daxton?" tanong ng ex niya sa akin, at malungkot naman akong tumingin sa kanya. Ngumiti ako para naman hindi niya dama ang lungkot, "Still the same," I responded and although she was smiling in front of me, I could see her agony. Pareho lang naman kami ng nararamdaman. Pero kahit naman pagsisihan ko ang nangyari, it's too late now. "He still can't forgive us, right?" she softly asked and I nodded my head as a response to her question. "I'm sorry for dragging you into this mess," malungkot niyang sinabi pero hinila ko siya sa balikat, I embraced her to comfort her. "It's alright, it's not your fault, but both of us," sabi ko. I sighed remembering ho
Chapter Thirty-Two Zoe's Perspective "Ma'am, Zoe, ma'am Zoe." Nagising ako nang biglang may narinig akong nagsasalita. Pagkabangon ko ay nakita ko si ate Cora kaya agad naman akong bumangon. "Ate Cora? Bakit po?" mahina kong tugon at naupo sa kama.Pero bigla akong napatingin sa kawalan, takang-taka akong nag-iisip nang maalala kong hindi ako umakyat dito kanina para matulog kay hindi ko alam kung paano ba ako napadpad dito sa loob ng kwarto. "Ate Cora sino pong..." hindi ko na natuloy ang itatanong ko dahil biglang nagsalita si ate Cora. "Ma'am Zoe, pasensya na po kung pinag-isipan po namin kayo ng masama. Hindi pa po namin kayo nakikitang bumababa kaya unakyat na po kami," nahihiyang sabi nito. Hindi ko inaasahang sasabihin iyon ni ate Cora, ngumiti naman ako sa kanya
Chapter Thirty-Three Daxton's Perspective Abala ako sa pagpapakain sa mga kabayo, natapos ko ng pakainin ang ibang tupa kaya naman naisipan ko na ipagpatuloy na dito sa mga kabayo. Matapos nun ay sinilip ko si Alice, sinuri ko kung ayos lang ba siya nasabi kase sa akin ni Kibby na medyo hindi daw maganda ang pakiramdam niya."Doing okay, Alice?" tanong ko sa kanya at hinaplos ang ulo niya saka ako pumasok sa loob ng cage niya nang may narinig akong nag-uusap na mga kababaihan, nang marinig ko ang pinag-uusapan nila ay agad naman akong nagtago sa likuran ni Alice. "Uy, nakita niyo ba si sir Leon at yung asawa ni sir Daxton?" sabi ng isang babae. "Si ma'am Zoe ba?" sagot naman ng isa. "Oo, magkasama daw sila ngayon, nag-aaral daw ata si ma'am magkabayo." "Eh, ano naman ngayon, Nina?" "Sabi kase ni Tonya, nakita niya sila ha
Chapter Thirty-Four Leon's Perspective "Thank you, pero sasabay na lang ako kay Leon," sabi ni Zoe nang iabot ni Daxton ang kamay niya para isakay siya sa kabayo. Napatingin naman agad ako kay Zoe, dahil akala ko kay Daxton siya sasakay matapos nang nagawa ko. "Let's go?" matamlay na ngiti sa akin ni Zoe, hindi ko alam kung matutuwa ba ako na pinansin niya ako after what just happened. Pero sa ngiti niyang iyon alam kong napipilitan lang siya. I just smiled back at her and help her climb, she's at the back and I glance at Daxton. Hindi ko mawari kung anong nararamdaman o reaksyon ni Daxton, parang nabigla siya sa nangyari pero nakita ko siyang ngumisi ng palihim na parang bang tinatawa niya na lang ito. Pinatakbo niya na si Kobby at agad naman akong sumunod sa kanya. "Kapit ka ng mabuti," mahinang sambit ko kay Zoe at dahan-dahan naman siyang huma
Chapter Thirty-Five Daxton's Perspective "What's going on, mom? Bakit niyo pinahawak kay Leon yung kumpanya? Though I don't care if that's what dad told you to do, pero bakit biglaan ata?" sabi ko nang umalis na si Leon. Ngumisi naman si mom at binigyan ako ng matamis na ngiti. "Your dad doesn't know everything about this, honey," she responded and I gave her a huge stare, I can't believe what's happening here, she is up to something. "Mom, did you and dad fight? That is why you're here and dad went to Australia? Are you having an act of revenge on dad or what?" I raised an eyebrow and then she chuckled, an annoying chuckles my mom could give. "Of course, not, Daxcton." Napairap naman ako dahil mas lalo akong naiinip sa pangiti-ngiti ni mom, hindi niya pa ako diretsyuhin para matapos na. "Alright, spit it out, mom," I begged and she smiled again, but this time, a devili
Chapter Thirty-Six Zoe's Perspective Nakaupo ako sa labas, kung saan madalas kaming magkape ni Leon. Nalaman ko na umalis siya ng napakaaga at hindi man lang nagpapaalam sa akin. Kahit pa alam ko kung ano ang dahilan niya, masakit pa rin sa akin na umalis siya ng maaga, dahil bukas pa naman sana ang alis niya. Pinilit ko na lang ngumiti, sa kabila ng paghalik niya sa akin, hindi ko magawang magtanim ng galit dahil sa mga ginawa niyang kabutihan at saka isa pa humingi naman siya ng tawad kagabi, pero sana man lang nagpaalam man lang siya bago magpaalam. Hawak ko ang mainit na basong may laman na kape, ramdam na ramdam ng dalawang kamay ko ang init nito, the atmosphere is warm just like this coffee. Ngumiti ako at hinigop ang inumin ko nang biglang dumating si Miss Diana, halos nakalimutan ko na ang pagdating niya, hindi kase siya kumain dito kahapon, lumabas sila ni Daxton. &
Chapter Thirty-Seven Zoe's Perspective Pasulyap-sulyap sa akin ang tatlo sa tuwing napapadaan sila, habang ako ay hindi ko pa din alam kung paano ko lulutuin ang lobster na 'to. Kinakabahan ako pero mas lalo akong kinakabahan dahil sa mga tingin ni Ma'am Diana. Si Daxton lumabas muna at kung tama ang rinig ko pinuntahan niya ang kabayo niya. Ngayon ko lang napagtanto na namiss ko agad si Leon, kung nandito sigurp siya, tutulungan niya ako, pero maaaring imposible dahil meron si Ma'am Diana. Ilang beses kong pinaghahawak ang lobster pero wala talaga akong idea kung paano ba ito iluto nang maalala ko ang binigay ni Sir Herbert na phone agad naman ako umakyat pero napahinto ako nang marinig ko ang boses ni ma'am Diana. "Where are you going? Don't tell me you're running away from what I'mm asking you to do?" sabi nito at nilingon ko siya at saka yumuko bilang paghingi ng t
Chapter Thirty-eight Third Person's Perspective Nang tikman ni Mrs. Diana Shaw ang pagkaing hinanda ni Zoe ay agad niya ng binalikan ng tingin ang asawa ng kanyang anak na kinaiinisan niya. Ang mga titig niya ay hindi dahil sa pagkadismaya kundi dahil sa pagkamangha niya sa niluto ng manugang nito. Napakasarap ng luto niya at hindi ito makapaniwala. Sa loob-looban niya ay hindi niya masabi kung ano ba ang dapat niyang sabihin dahil hindi niya maitatanggi na nagustuhan niya ang pagkain na hinanda ni Zoe. Sa kabilang banda naman ay hindi mabasa ni Daxton ang reaksyon ng kanyang ina kaya naman tinikman niya na lamang ang pagkain para malaman kung ano ang posibleng dahilan ng pagtitig ni Mrs. Diana sa kanyang asawa. Nang tikman niya ito ay pareho sila ng naging reaksyon ng kanyang ina. Hindi ito makapaniwala sa kinakain niya dahil it's perfect for a we