LOGINShare
CHAPTER 28
Last Updated:
2021-09-06 14:15:00ERIN'S POV
Nanlalabo ang mata ko habang naglalakad sa madilim na daan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Wala akong gana sa lahat. Parang kulang na lang ay tamarin na akong huminga.
Sobrang bigat. Feel ko dala ko na ang buong universe sa bigat. Huminto ang paa ko at tumingin sa harap ko.
"Madame, Erin?!" sabi ni Manang sa akin.
Inalalayan naman niya akong pumasok, humungad naman sa akin sa sala si Eron.
"Ate? Buti napari- Are you crying?" tanong niya nang mapansin ang mata ko.
"Can I stay here, tonight?" tanong ko. Hindi ko siya pinansin sa tanong niya.
"S-sure. But what happened?!" tanong niya ulit.
"Im fine... I just want to rest... Thank you," sabi ko at umakyat na sa taas. Wala akong gana.Gusto kong magpahinga ngayon. Masyadong masakit. Gusto ko lang ipagpahinga ang lahat. Napatingin ako sa hawak ko. Yung brown envelop.
Muling pumatak ang luha ko, ipinatong ko iyon sa desk at niyakap ang isang unan. Doon ko ibinuhos ang lahat ng sakit. Lahat-lahat!
Sa bawat pagpikit ko ng mata, siya ang nakikita ko. Bigla kong naalala ang sinabi ni Sab.
Hindi ko alam kung saan ako huhugot ng lakas. Nanghihina ako, at feel ko hindi ko kayang igalaw ang katawan ko. Sobrang sakit sa dibdib.
Malinaw naman ang lahat sa akin. He loves Nadia. Imposible na pagpapanggap lang lahat ng nakita ko sa kanila. Hindi niya mabubuntis si Nadia kung wala siyang nararamdaman sa kaniya.
Isa lang naman ang gusto ko, ang mag-isa ngayon. Nalaman ko na, at that's enough. Tutuparin ko na rin ang sinabi ko sa kaniya.Na once maalala niya ang lahat, at ganon pa rin ang desisyon niya. Hindi na ako tututol pa.
Hinayaan kong tumulo ang mga luha ko sa unan. Gusto ko ilabas lahat, pero hindi kaya.
Handa na ba talaga akong pakawalan siya? Kakayanin ko bang ipaubaya siya kay Nadia? Hindi ko naman kasi naisip na maari tong mangyari. Na darating kami sa point na ganito.
"I'm tired..."
SABBEY's POV
Asa na ba yung babaeng yon? May usapan kami ah? Hindi na naman sumipot. Siguro inaway na naman yon ng impaktang si Nadia! Kung kailan importante ang sasabihin ko tsaka pa siya wala.
Gabi na, pupuntahan ko na nga lang siya. Para mabisita ko na rin si Nadia'ng impakta. Nakarating naman ako sa kanila nang makita ko sa di kalayuan ang isang lalaki na kausap si Syd.
"ANG TAWAG SAYO? GAGO!" sigaw ng lalaki sa kaniya at sinuntok siya. Wait! I know that guy! Siya yung kaibigan ni Syd! Bakit sila nag-aaway? Lumapit pa ko sa kanila para marinig sila.
"Ramn, wala ako sa mood makipag-away sayo."
"KAKAMPIHAN MO YANG KABIT MO KESA SA ASAWA MO? WAKE UP SYD! ERIN LOVES YOU! PERO GINAGO MO LANG SIYA!"
"ANG SABI KO MANAHIMIK KA NA! KASALANAN NIYA ANG LAHAT! NILOKO NIYA AKO! KAYA HINDI NIYA PWEDENG ISISI SA AKIN ANG LAHAT NG ITO!" sigaw ni Syd.
"GAGO KA! MALAKI KANG GAGO! HINDI MO MAN LANG PINAGPALIWANAG YUNG ASAWA MO BAGO KA GUMAWA NG KAGAGUHAN!"
Medyo intense na dahil parehas silabg galit.
"PALIWANAG? KUNG SAYO NANGYARI YUN BAKA GINAWA MO RIN SA ASAWA MO!"
"HINDI AKO KASING TANGA MO, SYD! HETO! PANOORIN MONG MAIGI!" sigaw ng lalaki at binigay sa kaniyaang phone kay Syd.
Narinig ko ang mga ungol mula sa phone.
"NAKIKITA MO YAN?! MUKHA BANG SI ERIN YAN?! MAG-ISIP KA NGA SYD! NILOLOKO KA NG BABAENG PINALIT MO KAY ERIN!" sigaw pa niya.
Dahil sa sadyang tsismosa ako. Sumilip na rin ako sa video. And nakita ko doon ang video na sinend ni Erin noon sa akin. Pero this time. Malinaw na at nasa pornhub pa! Hindi iyon si Erin. Ibang iba rin ang boses ng mga tao sa video.
Nakita ko ang pagkagulat ni Syd. Maya-maya hinablot ng lalaki ang phone niya.
"Mag-isip ka!" sigaw niya bago umuwi sa kanila.
"Asan si Erin?" naiinis na sabi ko kay Syd.
Hindi niya ko sinagot at napahilamos lang.
"Erin!" pagtawag ko pero nagsalita si Syd.
"She's leave..." laking gulat ko nang makita ang namumuong luha sa mga mata niya.
"Fuck! I need to talk to my wife!" sabi niya at dali-daling nag-drive.
Hindi ko alam kung ano ba talaga ang nangyayari. At wala dito si Erin. Where is she? For sure kay Eron lang ang punta non.
For now, hahayaan ko muna siya. She need space sa lahat ng nangyayari sa kaniya. Kailangan niya mapag-isa at makapag-isip.
Bigla akong naawa sa kaniya. I witness all her suffering. Kung paano siya nasaktan. Kahit di siya sabihin, I know her. Masakit iyon as a wife.
Hindi ko siya masisisi. Dahil never pa ko nagmahal ng seryoso. She's changed for her husband. Inalis niga lahat ng mga bad habbits niya. Kaya for sure, she love him so much. Kaya napakasakit non. Gusto ko man siya puntahan, pero alam kong hindi niya rin ako haharapin. Hihintayin ko na lang na humilom ang sugat niya para makwento niya ang lahat.
Sa ngayon, hahayaan ko muna siya. Since di ko siya nakita. Idadaan ko na lang ito sa Starry. Ilang gabi rin niya iyon di dinalaw at pumunta doon. Kaya alam kong hindi siya okay nung panahon na hindi ko siya makausap ng matino. Alam kong may bumabagabag sa kaniya bukod sa kabit ng asawa niya.
Pumasok na lang ako sa starry at dumiretso sa office niya. Tatawagan ko na lang siya kapag okay na ang lahat.
Latest chapter
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 35
ERIN'S POVNaglalakad ako dito sa club house ng South Ridge Village. Hindi naman na ako taga-rito pero nandito ako ngayon. Wala kasi akong magawa sa condo. Isa pa, masyadong tahimik doon. Unlike dito sa village. Na-miss ko lang ang hangin dito sa south ridge. Naglakad-lakad pa ako habang nanonood sa mga batang naglalaro kasama ang ibang yaya nila. Karamihan naman ay ang mga magulang nila.Busy ako sa panonood ng hindi ko napanasing may nabunggo na pala ako. Agad ko naman siyang tinulungan sa pagtayo."Ate ganda?" natutuwang sambit niya habang nakatingin sa akin."Jariah," nakangiting sambit ko sa kaniya at umupo para magpantay kami."Ate ganda, ikaw nga!" Nagulat ako ng yakapin niya ako. Kaya naman napayakap na rin ako sa kaniya.She's so sweet. Kaya nakaramdam ako ng guilt sa dibdib ko. Dahil alam ko sa sarili ko na, maaring masira ang pamilya ni Jariah dahil lang sakin."Kamusta ka na, Jariah?" tanong ko sa kaniya."Im fine, Ate ganda!" nakangiting sagot niya. Umupo kami sa pinaka
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 34
ERIN'S POVNaalimpungatan ako dahil sa malalmig na hangin ang dumapo sa balat ko. Dahan-dahan kong idinilat ang aking mga mata. Asan nga ba ako? Umupo ako para mahimasmasan, subalit di pa ako nakakakilos nang magawi ang paningin ko sa kaliwang bahagi ng kama. Nanlaki ang mata ko sa nakita ko. "S-Syd?" nagtatakang tanong ko, bahagyandin siyang dumilat nang magsalita ako. Gaya ko, nagulat rin siya na andito ako. Ngayon ko lang narealized na wala akong kahit na anong suot, tanging kumot lang ang bumabalot sa katawan ko. "Erin?" takang tanong ni Syd at umupo. Gaya niya, nakahubad rin siya.Sobrang sakit ng ulo ko. Ano nga bang nangyari? Muli akong pumikit at pilit na inalala ang nangyari kagabi.May nangyari samin! Hindi ako makapaniwala na magagawa ko yon. Ang bagay na yon."Im so sorry, Erin. Hindi ko sinasadya ang nangyari kagabi." Napalingon ako kay Syd na nagsalita sa tabi ko. "Lasing ako kagabi, hindi ko alam kung ano ang nangyari," paliwanag niya pa. Hindi ko alam kung ano an
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 33
ERIN'S POVSa sobrang sama ng loob ko, mabilis akong naglakad papasok ng elevator. Hindi naman ako nagtagal doon, at nakarating na rin ako sa unit ko. Mabilis akong nagbihis at humiga sa kama. Ipinikit ko ang mga mata ko, pero nakikita ko si Syd. Hindi ko alam kung bakit. Kung bakit ako nagkakaganito. Naasa nga ba ako na babalikan ako ni Syd? Huminga ako ng malalim bago muling dumilat. Hindi ko na dapat pa iniisip si Syd. Matagal na kaming tapos. Kasal na siya at may sarili na siyang pamilya. Mas pinili niya ang landas niya. Wala na kong magagawa pa don.Ipinikit ko muli ang mata ko, bakit ganito? Hindi ako masaya? Bakit parang salungat sa sinasabi ko ang sinasabi ng puso ko? Natigil ako sa pag-iisip nang may biglang mag-door bell ng sunod-sunod sa pinto ko. Kaya minabuti ko na ring tumayo at buksan ang pinto.Pero laking gulat ko ng bumungad ang isang lalaki habang seryosong nakatingin sa akin."Anong ginagawa mo rito?" tanong ko sa lalaking nasa labas."Erin, s-sorry. Hindi ko s
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 32
ERIN'S POV"Welcome, Madame!" sigaw sa akin ni Karen, ang manager ng Stary hub dito sa Hawaii.Actually, kakarating ko lang dito sa Hawaii. And dumiretso na ako agad dito. Ang ganda ng pagkaka-setup ng mga tables. Pero syempre walang tatalo sa main branch ng starry.Mamaya ang opening ng bar ko. So, I need to take a rest for now. Mabuti na lang at malapit lang dito ang condo ni Eron. Doon daw muna ako mag-stay tutal hindi naman ako magtatagal dito.Palabas ko, bumungad sa akin ang isang lalaki. Siy ang driver ko nna nagsundo sa akin. Isa ring pinoy. Kukuha na lang ako ng driver bakit hindi pa pinoy hindi ba?Bahagya kong isinandal ang ulo ko sa bintana. Gusto kong matulog. Kahit puro tulog lang ang ginawa ko magdamag sa plane.Maya-maya lang narinig ko na ang paggising sa akin ng diver ko. We're here.Dahil sa antok at pagod na ako, minabuti ko nang magmadali. Kahit yung driver ko hinahakot ppa ang mga gamit ko papasok. HUmihikab akong pumasok sa elevator. Isinuot ko na rin ang shades
A WIFE'S BURDEN CHAPTER 31
ERIN'S POV"O c'mon, Erin! Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo?" galit na tanong sa akin ng manager ko. Nag-aayos ako ng sarili habang sinesermonan niya ako. Itiniklop ko ang foundation na hawak ko bago ako muling humarap sa kaniya."Can you calm? Masyado kang nagpapaka-stress sa maliliit na bagay," sabi ko sa kaniya."Seriously? Anong maliit? Sinasabi ko sayo, Erin ha? Hindi basta-basta tong project na to!" singhal niya."Ayoko ma-stress. Kung gusto mong magpaka-stress ikaw ang bahala," sabi ko pa bago ako muling humarap sa salamin na nasa harap ko."Hay! Ewan ko kung ano ang gagawin ko sayong babae ka! Siguraduhin mo lang na hindi ito issue!" sabi niya pa."Ako na mismo kakausap sa owner ng company, gusto kong ma-relax," sabi ko sa kaniya. Naka-palm face lang niya akong tinignan."Pasalamat ka at malakas ka kay Mr. Ford," sabi niya pa. Bigla akong napalingon ng wala sa oras sa kaniya."What? Pardon me?" tanong ko sa kaniya. Nakita ko nmaman na nagbago ang expression niya. Tinaasan
A WIFE'S BURDEN EPILOGUE
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N
