37

Nahihilo at tila sinisikmura si Meredith nang magising kinabukasan. Hindi tuloy niya naipaghanda ng agahan si Caleb. Madaling araw pa lang kasi ay dinaanan na ito ni Tito Lorenzo at sasaglit daw ang mga ito sa hacienda. Tumanggi siyang sumama. Pakiramdam niya ay hindi niya kaya. Buong umaga ay halos nakahiga lang siya. Ang bigat kasi ng katawan niya. Kung nandito lang si Caleb, may napaglalambingan sana siya.

“More sleep, Mere.”

Hinahatak siya ng antok. Tanghali na nang mawala ang sama ng pakiramdam. Naligo siya at nagbihis ng mas presentableng damit. Sa kabilang silid na siya nag-ayos ng sarili dahil hindi kasama ang mga personal belongings niyang nailipat ni Caleb. Habang sinusuklay ang buhok sa harap ng salamin, hindi sinasadyang napalingon siya sa travelling bag niya na hanggang ngayon ay nakalapag sa gilid ng cabinet. May isang bagay siyang itinago roon. Inabot niya iyon at binuksan.

There, just a few seconds after, hawak na niya ang itinagong annulment paper at marahang hinaha