Xander Pov
Hindi ko alam kung ano ang irereact sa narinig ko sa kalagayan niya. Isa ito sa araw na napakahirap tanggapin ang masamang balita. Bakit sa lahat, si Yssa pa ang nakakaranas ng ganito? Ang sweet, caring at thoughtful na babae. Hindi ko mapigilan ang manlungkot sa sitwasyon niya ngayon. Hindi siya pwedeng mamamatay lalong-lalo dahil kailangan siya ng anak niya. Ang anak niya kay Dave na si Yade David Madrigal. Her only son. The love of his life and the reason kung bakit siya ay patuloy na lumalaban kahit mahirap para sa kanya. Paano kung mamatay siya? Kawawa naman ang anak niya. Walang mama na mag-aalaga at gagabay sa kanya sa paglaki.
Umupo ako sa tabi ng kama niya at tinignan siya ng mabuti. Puno ng iba't-ibang mga aparatong nakakabit sa kanya. Maingay na nagtutunuga
10amDave POVMaaga kaming nagpatuloy sa paghahanap sa kay Yssa dito sa Bicol. Napakahirap sa isang tao na ang tanging lead lang namin ay ang lugar kung nasaan siya. Walang specific na information para magturo sa amin at mapadali ang maing paghahanap. Isa pang reason kung bakit mahirap maghanap ay hindi kami pamilyar sa lugar. Hinihiling ko na sana ay mahanap na namin ang asawa ko. Hindi ko na kaya na lumipas pa ulit ang araw na hindi ko siya makita.Nagsimula ang paghahanap namin sa buong Naga City. Meron kaming hawak na litrato ni Yssa. Lahat kami ay naghiwa-hiwalay muna para mapadali at hindi kami madelay sa paghahanap kung sasama kami lahay sa isang lugar. Kas
Dave POVRinig ko ang malakas na iyak ni Millicent sa loob ng kwarto. Pinipigilan ko ang iyak ko dahil ayokong makita nila na mahina ako. Ayokong makita nila ako na umiiyak. Pagkakita ko kay Yssa sa hindi magandang kalagayan, ay bigla akong natulala. Hindi ko kayang makita siya sa ganoong kalagayan kaya lumabas ako sa kanyang kwarto. Nasa loob silang lahat at malulungkot ang mga mukha. Ako nandito sa labas kasi masakit dahil sa ganitong kalagayan ko nakita ang asawa ko. Akala ko ay okay lang siya at walang problema pero bakit ganito ang nangyari. Ang dami kong tanong sa isip ngayon na hindi ko alam kung saan ko hahanapin ang sagot.Nakupo ako dito sa may patio ng rest house ni Xander. Nakatingala ako sa madilim na langit at pilit na pinipigilan ang aking luha. Walang buwan at mga bituin na makikita. Parang balak makidalamhati at gustong bumagsak ang malakas na ulan. Tulala lang ako kaya hindi ko namalayan ang lumapit at tumabi sa akin."Dave, are you alright?" t
Dave POVMaingat akong lumabas ng kwarto at naglakad papunta sa kanila. Nasa living room na silang lahat, naguusap-usap. Lumapit ako sa kanila at naupo ako sa isang single sofa chair sa bandang kaliwa nila Zach. Tingnan ko si Xander na seryosong nakatingjng sa akin. din ang tingin sa akin kaharap ko. sila Milly ay nakaupo sa mahabang sofa sa left side ko."Pwede ba tayong mag-usap Xander?" Mahinahon na tanong ko sa kanya. Tumango siya bilang tugon pero hindi siya tumayo at gusto niya dito kami mag-usap. Nagagalit ako ngayon dahil sa nangyayari. Tahimik na tahimik kami at naghihintayan kung sino ang unang magsasalita.Ilang minuto pa ay hindi na ako nakatiis kaya ako na ang unanag nagsalita"F*ck Xander! I need answers! Bigyan mo kami ng malinaw na paliwanag! Bakit na sa iyo ang asawa ko?" napasigaw na ako sa galit.Nabigla ang lahat sa bigla kong p
Dave povNakatingin pa rin ako sa baby na hawak ko. Hindi pa rin ako makapaniwala na ang batang hawak-hawak ko ngayon ay ang anak namin ni Yssa. Ang bunga ng pagmamahalan naming dalawa. Lalo ko lang napatunayan na napakagago kong dahil napakawalang kwentang asawa kasi hindi ko lang naisip na magkakaanak kaming dalawa. Ang tanga tanga ko talaga.Ang dami ko pang tanong pero hindi ko maisatinig ito. Gusto ko lang tignan ang anak ko. Ang batang galing sa akin. Ang dugo at laman ko. Hindi ko mapigilan ang mapaluhang muli dahil sa pagsisisi. Napapaluha ako ngayon dahil sa kasiyahan at pagsisisi dahil hindi ko man lang naalagaan ang asawa ko habang buntis siya."Paano? Bat hindi niya sinabi sa akin to?" tanong ko sa mahinang boses pe
Xander POVNasa labas lang ako ng emergency room habang inaasikaso nila si Yssa. Laking pasasalamat ko sa mga nurse at doktor sa maliit na hospital na ito dahil inasikaso nila agad ang kapatid ko. Nagdadasal ako na sana maging maayos siya at ang baby niya. Sana walang masamang mangyari o maging kumplekado ang kalagayan nila. Ang dami niya nang napagdaanan para madagdagan na naman mga problema niya.Tumagal ng labing-limang minuto ang paghihintay ko sa labas ng Emergency Room. Nung lumabasa ang doktor ay agad akong lumapit sa kanya para malaman ang kalagayan niya."Doc, kumusta ang kapatid ko?" kinakabahang tanong ko sa kanya."Ok na ang pasyente pero Mr..." natigil siya dahil hindi niya al
Xander POV"Anong nangyari kay Yssa after manganak? Papaano siya napadpad dito kung nasa ICU siya ng hospital? Bakit hindi mo sinabi man lang sa amin ang nalalaman mo? Ang tagal ko siyang hinahanap dahil alalang-alala na ako sa kaniya. Akala ko magkakaibigan tayo dito?" sunod-sunod na tanong ni Millicent sa akin. Pinakinggan ko lang ng maigi ang mga tanong niya. Huminga muna ako ng malalim bago ko pinagpatuloy ang pagkukwento at pagsagot sa mga katanungan nila.Umabot ng dalawang linggo si Yssa sa Intensive Care unit ng hospital dahil madaming test at monitoring ang ginawa ng doktor. Halin-hinanan kami ni Manang sa pagbabantay kay Yssa at pag-aalaga kay baby Yade. After three days ng pangaganak kay baby Yade ay agad rin siyang pinalabas ng doktor dahil walang nagging problema ang results ng newborn screening niya. Bago namin siya inuwi ay humingi kami ng permiso sa doktor para mailapit at mabisita ni baby Yade ang Mommy niya kahit saglit lang.
Dave POV"Sinabihan ako ng doctor na kailangan magising ni Yssa within two weeks. Kung hindi siya magising ay tuluyan ng titigil sa pagtibok ang puso niya at mas worst ay mamatay siya.""Mamamatay siya!""Mamamatay siya!""Mamamatay siya!"Paulit-ulit na tumatak sa isip ko ang narinig ko kay Xander habang naglalakad ako palabas ng bahay. Nakaupo ako sa patio malapit sa may dagat. Ang tagal bago naalis sa utak ko ang sinabi niya kaya natulala ako sa pag-iisip. Yung tipong na-LSS ako pero imbis na kanta ay salitang ayaw kong marinig ang paulit-ulit na nagpa-play sa isip ko. Mas ayoko ang ganun dahil mawawalan ako ng pag-asa lalo na sa kalagayan ng asawa ko ngayon. Ilang minuto akong tulala at nakayuko lang. Hindi ko alam ang
Dave POV7amExactly 7:30 am ay uumpisahan na ang operation ni Yssa. Ang sabi ng doctor ay masyadong critical ang mga oras para sa kanya dahil ilang months na rin siyang unconcious. Mas maganda daw kung magising siya bago ang operation dahil malaki ang chance na she will survive and her heart will be good as a normal person. Sa sitwasyon niya ngayon ay 50-50 ang chance niya na makasurvive pero hindi ako nawawalan ng pag-asa sa kanya kasi alam kong malakas siya at lalaban siya. Naniniwala ako na tutulungan at gagabayan kami ng Diyos sa laban namin na ito.Hindi ako mapakali simula kagabi pa kasi biglang humina ang pagtibok ng puso niya. Yung tipong bumababa ang rate ng pagtibok niya sa normal na tao. Ilang oras din ganoon ang puso niya hanggang sa maging stable after an hour. Hindi ako nakat