CHAPTER 13: UNANSWERED WHYS
Lileanne POV Hindi ko na alam kung ilang beses kong sinubukang ulitin sa utak ko 'yung buong eksena kanina. 'Yung bumaba siya na parang wala lang akong katabi, 'yung simpleng “Gotta go” niya, at higit sa lahat, ‘yung tingin niyang para bang hindi ako ‘yung babae na kasama niya sa iisang kwarto kagabi. Bakit ka nagkakaganyan, Ziven? “Okay ka lang ba, hija?” tanong ni Mama habang patuloy pa rin sa pagbuklat ng album. “Tahimik ka masyado.” Naputol ang paglalakbay ng utak ko sa sarili kong mundo. Ngumiti ako, kahit pilit. “Opo, Mama. Nakikinig lang po ako.” Tumingin siya sa akin, parang sinusuri kung nagsisinungaling ba ako. Pero sa huli, tinapik lang niya ang kamay ko at ngumiti. “Kung may problema kayo ni Ziven, wag mo siyang sabayan. Ganyan talaga ‘yon. Galit sa mundo. Pero malambot ‘yan sa loob.” Napatango na lang ako. HinChapter 29: Between Us Pucha naman kasi. Ako ang fiancée. Ako ‘yung girlfriend sa papel. Ako ‘yung kasama niya sa kama kagabi. At eto ako ngayon — nasa kusina, nag-iingat sa galaw, habang ang ex ay nasa labas kasama ang fiancé ko na fake pero real sa puso ko. Napatingin ako sa baso ng tubig sa kamay ko. This isn’t just water. This is holy water. Baka pwedeng iwisik sa Samantha na ‘yon para matunaw siya. Mula sa kusina, bahagya kong naririnig ang tawanan sa labas. Si Zalvie. At si Samantha. Hindi ko marinig si Ziven. Tahimik siya. Pero may halakhak si Samantha — yung laugh na parang may echo ng pagnanasa. Yung tipong binibigkas niya na parang gusto niyang iparamdam sa lahat ng may “connection pa rin kami.” At ang mas masakit? Walang sinasabi si Ziven. Hindi ko alam kung bakit hindi niya pinapaalis. Hindi ko alam kung bakit hindi siya umaakyat. Hindi k
CHAPTER 28: MAHAPDI PERO LUMALABANLileanne a.k.a. Marga POVPagdilat ng mga mata ko, agad kong napansin ang liwanag na pumapasok sa kwarto. Hinanap ko ‘yung init ng katawan sa tabi ko—pero wala na siya.Wala na si Ziven.Napalingon ako sa wall clock sa gilid. 8:03 A.M.Napailing ako. Ang aga naman niyang mag-evaporate.Humugot ako ng malalim na hininga bago bumangon mula sa kama. Pero the moment na tumapak ang paa ko sa sahig—“Agh…”Napangiwi ako. May kirot. Masakit. Lalo na sa gitna ng hita ko. Hindi ko alam kung iiyak ba ako o tatawa sa sarili ko. Grabe talaga ‘yung nangyari kagabi.Si Ziven kasi. Wala man lang paawa. Para bang pag-aari talaga niya ako.At ang mas nakakainis? Nagustuhan ko naman.Dahan-dahan akong naglakad palabas ng kwarto, medyo paika-ika, at iniisip kung paano ko ipapaliwanag ‘to kung sakaling may makakita sa akin.Pagbaba ko ng hagdan, sinalubong agad
Chapter 27: Bitin o Sagad?Lileanne A.k.a Marga POV"Can we do it again?" Tanong ko sa kaniya at tumingin ng napaka akit. Nakahiga kasi ako sa braso niya at nakatingin sa mga mata nito. Hinimas himas ko ang pisnge niya gamit ang isang daliri ko at ngumiti "You make me jealous so you should pay, Ziven""Do I?" Tanong niya. Kinuha niya ang kamay ko na hinimas himas siya. "Don't try me my love, baka hindi ka na makalakad bukas" "Then I challenge you" Sabi ko. Hindi ko na siya hinintay pang magreact at sinimulan ko na siyang halikan. I like being with himHindi ko alam kung bakit nagkakaganito ako sa fiance ni Marga. Pero wala akong choice dahil maagaw pa ito ng Samantha na ex niya. Lagot ako Kay Marga kung mangyari yun.Akala ko ay itutulak niya ako palayo, pero mas tinugunan niya ako ng halik. Nang naramdaman ko na na siya na mismo ang pumaibabaw sa akin habang maghahalikan kami. Itinaas niya ang malaking t-shirt na suo
CHAPTER 26: CHOICEZiven POV"I like your future fiancée."Narinig ko ang sinabi ni Samantha, pero hindi ko siya sinagot.Wala akong balak makipag-flirt. Wala rin akong interes makipag-reminisce. Ang utak ko, kahit pilit kong kontrolin, iisa lang ang iniisip.Walang iba kung hindi si Marga. Kahit anong ulit kong kwento sa inyo, patuloy pa ring nangyayari na parang naging parte na siya ng buong pagkatao at buhay ko.‘Yung babaeng ilang minuto pa lang ang nakalipas ay kasama kong tumatawa, humahawak sa kamay ko, at ngumiti ng totoo — ngayon ay tuluyang nawala ang sigla sa mga mata.“She’s cute. Feisty,” dagdag ni Samantha, habang tumatawa sa sarili niya. “Pero medyo territorial nga lang.”Napatingin ako. Diretso sa mga mata niya.“Samantha,” sabi ko, malamig ang boses. “You’re not being respectful.”Nagkibit-balikat siya. “Just saying.”Wala akong sinagot.Imbis na makipagpalita
CHAPTER 25: BAKIT NGAYON PA?Lileanne a.k.a. Marga POVKita niyo ‘yung tingin nung Samantha kay Ziven?Kung pwede lang magsalita ‘yung mata, siguro sinabi na niya na, “Really? Siya?” — sabay turo sa akin.At ako naman? Nakatayo lang, pilit pa ring nakangiti, pero sa loob-loob ko?Nagngingitngit na ako.Like, seriously? Anong ginagawa ng ex niya sa harap ng mansion sa ganitong oras? Pwede namang bukas na lang siya bumisita. O next week. O never. Ang dami namang options, pero pinili niya talaga ‘yung gabing ito — ‘yung gabing ang saya-saya ko, ‘yung gabing akala ko fairy tale na ang ending.Pero hindi. Kailangan niyang pasingitin ang sarili niya.Napatingin ako kay Ziven.Tahimik siya.Hindi siya umimik, hindi rin gumalaw. Para siyang estatwang hindi alam kung saan pupunta.Well, good. Kasi ako rin. Hindi ko alam kung aalis ba ako, magsisigaw, o magpapakabait pa rin at mag-offer ng juice
CHAPTER 24: BUKING NA Ziven POV Pagkarating pa lang namin sa may gate, alam ko na — huli na kami. Nakita ko agad si Dad na nakatayo sa veranda, hawak ang tasa ng kape. Si Mom naman, kaswal lang na nakasandal sa poste, pero may ngiti sa labi. Ibang klaseng ngiti. Yung ngiting parang alam na nila ang lahat. Napabuntong-hininga ako habang inaalalayan si Marga pababa ng kabayo. “Ready ka na ba?” tanong ko habang tinutulungan siyang tumapak sa lupa. “Sa pagbati nila o sa teaser?” balik niya, sabay ngiti. “Pareho.” Pagkapasok namin sa bakuran, hindi pa man kami nakakalapit, sinalubong na kami ng isang tanong na parang sumaksak ng dahan-dahan sa utak ko. “Uy!” tawag ni Dad. “Anong nangyari sa inyo? Naligo sa ilog?” Nagkatinginan kami ni Marga. “Umuulan po sa bund