Habang naglalakad ako dito, bigla kong na-alala ang nangyari kagabi. Kahit binastos pa ako ng lalaki kagabi, sana ay buhay pa rin siya hanggang ngayon. Ngunit, nagtataka pa rin ako kung bakit hindi ko napigilan ang sarili ko na makipagsipin din sa ibang lalaki. Ayaw ko man itong isipin dahil masakit sa akin. Pero, paano kung may kinalaman ang boyfriend ko sa nangyari? Kaya naman kailangan kong mahanap ngayon si Cris at alamin ang lahat. Alam ko kung saan ang kwarto niya, kaya kailangan ko siyang puntahan.
Nang makarating ako sa tapat ng pintuan niya. Ungol agad ng babae ang narinig ko. Dahilan na masyado akong kinabahan. Halos manginig ang aking katawan at manigas ang aking mga tuhod, habang naririnig ito. Habang hahawakan ko na ang pintuan ay mas lalong bumibilis at lumakas ang ungol sa loob ng kwarto. Hanggang sa... Ikinatahimik ko ang nakita ko. Ang kaibigan kong babae ay nakapatong sa boyfriend ko, habang pareho silang naka-hubad. Nais kung umiyak, ngunit, kailangan kong maging matatag at hindi ipakita sa kanila na na-aapektuhan ako. Subalit, alam ko na sandali na lang ay hindi ko rin makakaya, lalo na malambot ang puso ko at hindi ko kayang mawala sa akin ang pinakamamahal kong boyfriend. "Cris??? Cris, anong ibig sabihin nito? Bakit niyo 'to ginawa sa akin?" Pinatili ko pa rin ang boses ko na maging matatag, kahit wasak na wasak na ang loob ko. "Faye? Ano ka ba? Bakit hindi mo man lang nagawa ang kumatok bago ka pumasok? Hindi tuloy kami nakapagbihis ng boyfriend mo. Higit sa lahat, nabitin tuloy kaming dalawa. Ano ka ba naman,"pag-iinarte na boses ni Dalia. Siya pa ang may ganang magsalita nag ganito. Ako pa ngayon ang naging sturbo. "Dalia, paano mo 'to nagawa sa akin? Matalik mo akong kaibigan. Pero, bakit ginawa mo 'to sa akin?!" galit na sigaw ko. "Faye, umalis ka na, may ginagwa kami ng kaibigan mo. Kaya pwede ba, kunting respeto naman," inis na inis na wika ng boyfriend ko. Tila ginagawa p nila akong tanga sa mga ginagawa nila. "Ang kapal mo Cris! Bakit mo nagawa sa akin 'to! Anong klaseng boyfriend ka! At anong klaseng kaibigan ka Dalia! Bakit niyo na gawa sa akin ang bagay na 'to! Sabihin niyo!" Hindi ko na mapigilan pa ang galit ko. "Hayts, ano ka ba naman, Faye? Tsk! Hindi mo ba naisip na hindi basta-basta, papatol si Cris sa tulad mo. Pasalamat ka pa nga tinulungan ka pa niya. Isa pa, huwag mo naman masyadong lakasan ang loob mo. Kung makapagsalita ka naman kasi. Mukhang wala kang ginawa kagabi. Bakit, hindi mo ba nagutuhan ang inihandog namin na lalaki sa 'yo? sa room 13? Hayts, pwede mo naman sabihin sa amin na nasarapan ka rin. Tulad ng sarap na nararamdaman namin ni Cris, ngayon 'di ba?" sabay ngiti ni Dalia sa akin> Tinaasan pa niya ako ng kilay at tila hinahamon pa ako. "Walang hiya ka!" mabilis akong lumapit sa kaniya. Hindi ko napinigilan ang mga kamay ko at agad na sinabunutan siya. dahilan na mapatayo siya habang wala siyang saplot kundi ang panty niya at ang manipis niyang bra. Sa mahigpit kong kakahawak sa kaniya ay naramdaman niya ang sakit ng galit ko. "Enough! Faye!" malakas akong itinulak ni Cris, dahilan ng pagkatumba ko. Mabilis naman niyang tinakpan ang buong katawan ni Dalia ng kumot. "Are you okay?" mahinahon na tanong ni Cris kay Dalia. "Ano ka ba? Nagtatanong ka pa? Tingnan mo nga ang ginawa niya sa akin! Ano sa tingin mo magiging okay pa ako?!" inis na inis niyang sagot na may halong kaartihan. Galit naman na napalingon sa akin si Cris. Kaya, agad na rin akong tumayo. "Faye, wala kang karapatan na gawin mo 'to sa akin. Ang kapal kapal ng pagmumukha mo, para pumasok sa kwarto ko nang hindi man lang kumakatok. Kaya nasira ang sarapan namin ni Dalia! Nakakahiya kang babae ka! Ano ba sa palay mo??? Gusto talaga kita?! Pwes! Kahit na kailan ay hindi ko hinilig na magustuhan ka! Dahil, ginamit lang kita, para makilala ko si Dalia. Siya ang mahal ko at indi ikaw! Kaya bago pa man kita masaktan ulit, mas mabuti pang umalis ka na. Dahil, ayaw kong makita pa ang walang kwentang pagmumukha mo!" Halos madurog ang puso ko. Pakiamdam ko nadat-anan ako ng isang pinakamalking bato sa mundo. "Hindi ko inisip na ganyan pala ang utak mo Cris. Ang kapal ng mukha mo. At ang kapal din ng mukha mo Dalia! Isa kang traydor na hindi ko dapat pinagkatiwalaan. Wala kang kwentang kaibigan! Isa ang malandi na linta! Ang dumi-dumi mo! Boyfriend ko pa ang ginamit mo laban sa akin! Ang kapal mo!" sa sobrang gigil ko. Akmang lalapit na sana ako upang muli siyang sabunutan at sampalin. Ngunit, hindi ko inaasahan na isang malakas na palad ang mauunang dadampi sa pisnge ko. Sa lakas nito ay napangiwi pa ako. "Wala kang karapatan na pagsabihan si Dalia nang ganyan Faye! Mas makapal ang mukha mo! Feeling mo malinis ka! Bakit na saan ka ba kagabi? Isa pa, kaya kay Dalia ako nakipagtalik. Dahil sa kinis pa lang ng balat niya ay sobang masarap na siya. Ehh ikaw? Amoy mo pa nga lang ang baho-baho mo na! Kaya sino ang lalaking magaganahan sa tulad mo! Dapat nga magpasalamat ka pa dahil, hinanapan pa kita ng trabaho! Tapos, ngayon na nagpapakasaya ako, magrereklamo ka pa? Bakit hindi mo na lang ako suportahan. Tulad ng suporta ko sa 'yo!" Mas lalo akong nasaktan. Hindi ko na alam kung ilang patalim ang biglang bumaon sa dibdib ko. Mas kinakampihan pa niya ang kaibigan kong taksil, kaysa sa akin na totoong nagmahal sa kaniya mula pa noon. Mula sa likuran ni Cris. Labis ang tuwa na nakikita ko sa ,mukha ni Dalia. "Cris, ano ba 'yan nakakainip na, hindi mo pa rin ba siya papaalisin? Hindi pa tayo tapos, hindi ka pa nga nilalabasan 'di ba? Hayts, tatlong rounds pa lang 'yon kagabi. Kaya bigyan mo pa ako ng rounds ngayon." Tuluyan nang tumulo ang aking luha. Kung ganun, kagabi pa nga nila ginawa. Habang, ibinigay ako ni cris sa ibang lalaki. "Hindi na kailangan, ako na ang aalis," aniya ko pa, Sabay talikod sa kaniya. Nang makalabas ako ng kwarto. Dito mas bumuhos ang luha ko. Kailan man ay hindi ko inisip na magagawa 'to sa akin ng boyfriend ko at ng matalik kong kaibigan. Porket, hindi ako mayaman, panghuhusga na ang mga binitawan nila sa akin. Masakit sa akin, pero ayos lang. Dahil, kahit paano ay nalaman ko rin ang tunay na pagkatao nilang dalawa. Sobrang sama! Hindi ko sila mapapatawad!FAYE POINT OF VIEWHindi ko alam kung ano ang pinag-uusapan ngayon nila Aljur. Pero, hinihiling ko pa rin na sana pumayag siya na makapagtrabaho ako. Kahit dinadala ko ang anak niya. Kailangan ko lang talaga ng pera ngayon para kay Inay. Kaya, gagawa pa rin ako ng paraan kung sa kaling, hindi siya pumayag. Oo nga pala, narito ako sa loob ng kwarto ko. Tulad ng inaasahan ko hindi ako makakatulog nito. Kahit nandito na ako sa kama ko, hindi pa rin ako inaantok. Hindi katulad kanina ehh,"Knock! Knock!" tunog ng pintuan. Kaya naman, napabangon ako mula sa pagkakahiga ko sa kama. Agad akong lumapit sa pintuan. Binuksan ko ito at tinumbad naman sa akin ang driver ni Aljur. "Hello po," mahinhin na bati ko. "ohh, miss Faye. Nandito ako para sabihin sa 'yo na wala ka nang proproblemahin pa, tungkol sa trabaho. Pumayag na si Aljur. Bukas din, pwede ka na rin mag-umpisa," nakangiting wika niya na labis kong ikinatuwa. "Talaga po? Totoo po ba talaga 'yan? Hindi ka po nagbibiro ahh?" hindi mak
ALJUR POINT OF VIEW "Alright Reah, you need to go home. Para makapagpahinga ka na rin ngayon." I said with my serious tone. "Hmm, later pa, I think 5 minutes, please..." She replied with her clingy tone. "I love you babe," malambing na tinig niya. Inilapat niya ang kamay niya sa balikat ko. Malambing niiang tinitigan ang labi ko. Then, malapit na sana niya akong halikan but. "Excuse me boss," biglang pagsulpot ng driver ko. Mabilis akong napatayo, matapos ay humarap ako sa kaniya, na ngayon ay kasama niya rin si Faye. Maaga naman yata sila ngayon umuwi. Sa tigas nitong ulo ng babae. "What is wrong?" I coldly asked. "Ahmm, ito umuwi na kami ng maaga. May gusto rin sana akong sabihin sa 'yo. Pero, mukhang busy ka pa sa ngayon. Kaya, maghihintay na lang ako mamaya," nakangiting tugon nito. Ibinaling ko muli ang tingin ko kay Reah. After that, naisipan kong lumapit sa kaniya. "Reah, uuwi ka na. I have something to do." I said. She wanted to say, but I cut it quickly. "Dalia!" ta
FAYE POINT OF VIEWKung wala si Reah, hindi sana ako ngayon nakalabas ng bahay. Mabuti na lang talaga at tinulungan niya ako sa malamig niyang fiancee, na bato ang laman ng dibdib hindi puso. Oo nga pala, narito na kami sa loob ng sasakyan. Gusto ko lang naman talaga maglakad-lakad, para madaling makahanap ng trabaho ehh. Pero tingin ko ngayon, hindi ako makakahanap. Makapagtanong na nga lang."Ahmm kuya, pwede po ba magtanong?" aniya ko sa driver na may magalang na boses ko."Sige lang, nagtatanong na ka rin naman," sagit pa nito. Mukha naman pala siyang pilosopong lalaki. Grabe naman siya, kung ganun nga siya. Ede hindi ako magiging boring ngayon. Well, mabuti na rin 'yon."Gusto ko lang sana itanong kung saan ako pwedeng maghanap ng trabaho? Kailangan ko kasi ng pera para sa pang gamot ng inay ko. Kaya, tulungan mo naman ako maghanap," deretsahang tanong ko muli sa kaniya."Trabaho? Ikaw magtratrabaho? Miss Faye, hindi mo naman kailangan magtrabaho. Dahil, pwede ka anman humingi ng
Labis ang alala ni Aljur nang lumapit siya kay Reah. Kita ko naman ang pagdugo ng kamay ni Reah. "What happened? Tell me," pag-aalala niya kay Reah habang tinatanong niya ito."Wala lang 'to, hindi ko naman sinasadya ehh. Ahmm, walang kasalanan dito si Faye. Babe, I'm sorry, hindi ako nag-iingat. Ayaw ko kasing masaktan si Faye, kaya inunahan ko na siyang damputin ang mga basag ehh. Pero, sa pagmamadali ko, hindi ko inisip na masasaktan ako at masusugatan. Basta, huwag mong sisihin si Faye ahh," mahinahon na tinig niya. Pinagtatanggol pa niya ako kay Aljur. Tumingin naman sa akin si Aljur, ngunit, malamig lang ang mga mata niya."Okay, let's go. Gagamutin ko na ang sugat mo babe," malambing na wika pa nit. Inalalayan ni Aljur si Reah an lumakad. Hanggang sa tuluyan silang maka-alis sa harapan ko. Subalit, hindi ko maintindihan kung bakit hindi ko maalis ang tingin ko kay Aljur at Reah. "Hmm, ano naman ang tinitingin-tingin mo diyan? Huwag mong sabihin na nagseselos ka? Tsk! Hindi k
"Faye, ako na ang humihingi ng tawad sa mga sinasabi sa 'yo ngayon ng kapatid ng fiancee ko. Pasensya ka na, mukhang masama lang at mainit ang ulo niya ngayon." Ikinagulat ko ang ginawa ng babae. Mukhang hindi nga ako nagkakamali. Mabait nga siya. Samantalang galit na tumaray naman nsi Dalia. Kasaaby nito ang pag-alis niya kasama si Cris. Kaya naman, na iwan kaming dalawa dito si Reah. Hindi ko alam kung ani ang sasabihin ko sa kaniya. Lalo na't may kahihiyan pa rin akong nagawa sa kaniya. Nanatili lang ako sa pwesto ko. Ngunit, bigla siyang humakbang papalapit sa akin. Gayunpaman, nanatili na lamang akong kalmado."Faye, I hope, maging maayos ang lagay mo dito sa bahay ng fiancee ko. Alam ko naman na dapat talaga ay magalit ako sa 'yo. Pero, may nabitawana kong salita kay Aljur. Kaya, hindi kita masasaktan kahit sa salit ako lang. Ngayon, gusto pa kita makilala nang maayos at maging kaibigan ko. Total, kaibigan ka na rin ni Aljur. 'Di ba, wala naman namamagitan sa inyong dalawa? Sina
Gulat kong makita si Dalia kasama si Cris at ang babae kanina na lumapit sa kanila. Inis na inis ang titig nito sa akin at naiirata. Wala pa nga akong ginagawa o sinasabi, ganyan na ang reaksyon niya sa akin. Kung tutuusin naman talaga, ako ang dapat na gumawa nang ganyan sa kaniya. "Hayts, hindi ko inakala na totoo nga ang sabi. Nandito ka nga sa bahay ng kuya ko. Ano ba talaga ang ginawa mo sa kuya ko? Para maloko mo siya at mauto basta-basta huh?" inis na inis niyang aniya sa akin. Samantalang malamig lang ang titig sa akin ng kasama nilang babae."Ano ka ba, ako nga nalandi ng babaeng 'yan ehh. Paano pa kaya ang kuya mo? Hayts, sadyang magaling lang talaga siya sa kalandian. Buti na nga lang, napagpalit ko agad siya sa matinong babae tulad mo Dalia ehh. Higit sa lahat, malinis na at mabango ka pa, babe ko," pang mamaliit sa akin ni Cris. Ang sakit niya magsalita sa mismong harapan ko pa. Ang mga katagang ayaw kong marinig. Pero, sa kaniya pa talaga. Wala talaga siyang kwentang la