LOGINHabang naglalakad ako dito, bigla kong na-alala ang nangyari kagabi. Kahit binastos pa ako ng lalaki kagabi, sana ay buhay pa rin siya hanggang ngayon. Ngunit, nagtataka pa rin ako kung bakit hindi ko napigilan ang sarili ko na makipagsipin din sa ibang lalaki. Ayaw ko man itong isipin dahil masakit sa akin. Pero, paano kung may kinalaman ang boyfriend ko sa nangyari? Kaya naman kailangan kong mahanap ngayon si Cris at alamin ang lahat. Alam ko kung saan ang kwarto niya, kaya kailangan ko siyang puntahan.
Nang makarating ako sa tapat ng pintuan niya. Ungol agad ng babae ang narinig ko. Dahilan na masyado akong kinabahan. Halos manginig ang aking katawan at manigas ang aking mga tuhod, habang naririnig ito. Habang hahawakan ko na ang pintuan ay mas lalong bumibilis at lumakas ang ungol sa loob ng kwarto. Hanggang sa... Ikinatahimik ko ang nakita ko. Ang kaibigan kong babae ay nakapatong sa boyfriend ko, habang pareho silang naka-hubad. Nais kung umiyak, ngunit, kailangan kong maging matatag at hindi ipakita sa kanila na na-aapektuhan ako. Subalit, alam ko na sandali na lang ay hindi ko rin makakaya, lalo na malambot ang puso ko at hindi ko kayang mawala sa akin ang pinakamamahal kong boyfriend. "Cris??? Cris, anong ibig sabihin nito? Bakit niyo 'to ginawa sa akin?" Pinatili ko pa rin ang boses ko na maging matatag, kahit wasak na wasak na ang loob ko. "Faye? Ano ka ba? Bakit hindi mo man lang nagawa ang kumatok bago ka pumasok? Hindi tuloy kami nakapagbihis ng boyfriend mo. Higit sa lahat, nabitin tuloy kaming dalawa. Ano ka ba naman,"pag-iinarte na boses ni Dalia. Siya pa ang may ganang magsalita nag ganito. Ako pa ngayon ang naging sturbo. "Dalia, paano mo 'to nagawa sa akin? Matalik mo akong kaibigan. Pero, bakit ginawa mo 'to sa akin?!" galit na sigaw ko. "Faye, umalis ka na, may ginagwa kami ng kaibigan mo. Kaya pwede ba, kunting respeto naman," inis na inis na wika ng boyfriend ko. Tila ginagawa p nila akong tanga sa mga ginagawa nila. "Ang kapal mo Cris! Bakit mo nagawa sa akin 'to! Anong klaseng boyfriend ka! At anong klaseng kaibigan ka Dalia! Bakit niyo na gawa sa akin ang bagay na 'to! Sabihin niyo!" Hindi ko na mapigilan pa ang galit ko. "Hayts, ano ka ba naman, Faye? Tsk! Hindi mo ba naisip na hindi basta-basta, papatol si Cris sa tulad mo. Pasalamat ka pa nga tinulungan ka pa niya. Isa pa, huwag mo naman masyadong lakasan ang loob mo. Kung makapagsalita ka naman kasi. Mukhang wala kang ginawa kagabi. Bakit, hindi mo ba nagutuhan ang inihandog namin na lalaki sa 'yo? sa room 13? Hayts, pwede mo naman sabihin sa amin na nasarapan ka rin. Tulad ng sarap na nararamdaman namin ni Cris, ngayon 'di ba?" sabay ngiti ni Dalia sa akin> Tinaasan pa niya ako ng kilay at tila hinahamon pa ako. "Walang hiya ka!" mabilis akong lumapit sa kaniya. Hindi ko napinigilan ang mga kamay ko at agad na sinabunutan siya. dahilan na mapatayo siya habang wala siyang saplot kundi ang panty niya at ang manipis niyang bra. Sa mahigpit kong kakahawak sa kaniya ay naramdaman niya ang sakit ng galit ko. "Enough! Faye!" malakas akong itinulak ni Cris, dahilan ng pagkatumba ko. Mabilis naman niyang tinakpan ang buong katawan ni Dalia ng kumot. "Are you okay?" mahinahon na tanong ni Cris kay Dalia. "Ano ka ba? Nagtatanong ka pa? Tingnan mo nga ang ginawa niya sa akin! Ano sa tingin mo magiging okay pa ako?!" inis na inis niyang sagot na may halong kaartihan. Galit naman na napalingon sa akin si Cris. Kaya, agad na rin akong tumayo. "Faye, wala kang karapatan na gawin mo 'to sa akin. Ang kapal kapal ng pagmumukha mo, para pumasok sa kwarto ko nang hindi man lang kumakatok. Kaya nasira ang sarapan namin ni Dalia! Nakakahiya kang babae ka! Ano ba sa palay mo??? Gusto talaga kita?! Pwes! Kahit na kailan ay hindi ko hinilig na magustuhan ka! Dahil, ginamit lang kita, para makilala ko si Dalia. Siya ang mahal ko at indi ikaw! Kaya bago pa man kita masaktan ulit, mas mabuti pang umalis ka na. Dahil, ayaw kong makita pa ang walang kwentang pagmumukha mo!" Halos madurog ang puso ko. Pakiamdam ko nadat-anan ako ng isang pinakamalking bato sa mundo. "Hindi ko inisip na ganyan pala ang utak mo Cris. Ang kapal ng mukha mo. At ang kapal din ng mukha mo Dalia! Isa kang traydor na hindi ko dapat pinagkatiwalaan. Wala kang kwentang kaibigan! Isa ang malandi na linta! Ang dumi-dumi mo! Boyfriend ko pa ang ginamit mo laban sa akin! Ang kapal mo!" sa sobrang gigil ko. Akmang lalapit na sana ako upang muli siyang sabunutan at sampalin. Ngunit, hindi ko inaasahan na isang malakas na palad ang mauunang dadampi sa pisnge ko. Sa lakas nito ay napangiwi pa ako. "Wala kang karapatan na pagsabihan si Dalia nang ganyan Faye! Mas makapal ang mukha mo! Feeling mo malinis ka! Bakit na saan ka ba kagabi? Isa pa, kaya kay Dalia ako nakipagtalik. Dahil sa kinis pa lang ng balat niya ay sobang masarap na siya. Ehh ikaw? Amoy mo pa nga lang ang baho-baho mo na! Kaya sino ang lalaking magaganahan sa tulad mo! Dapat nga magpasalamat ka pa dahil, hinanapan pa kita ng trabaho! Tapos, ngayon na nagpapakasaya ako, magrereklamo ka pa? Bakit hindi mo na lang ako suportahan. Tulad ng suporta ko sa 'yo!" Mas lalo akong nasaktan. Hindi ko na alam kung ilang patalim ang biglang bumaon sa dibdib ko. Mas kinakampihan pa niya ang kaibigan kong taksil, kaysa sa akin na totoong nagmahal sa kaniya mula pa noon. Mula sa likuran ni Cris. Labis ang tuwa na nakikita ko sa ,mukha ni Dalia. "Cris, ano ba 'yan nakakainip na, hindi mo pa rin ba siya papaalisin? Hindi pa tayo tapos, hindi ka pa nga nilalabasan 'di ba? Hayts, tatlong rounds pa lang 'yon kagabi. Kaya bigyan mo pa ako ng rounds ngayon." Tuluyan nang tumulo ang aking luha. Kung ganun, kagabi pa nga nila ginawa. Habang, ibinigay ako ni cris sa ibang lalaki. "Hindi na kailangan, ako na ang aalis," aniya ko pa, Sabay talikod sa kaniya. Nang makalabas ako ng kwarto. Dito mas bumuhos ang luha ko. Kailan man ay hindi ko inisip na magagawa 'to sa akin ng boyfriend ko at ng matalik kong kaibigan. Porket, hindi ako mayaman, panghuhusga na ang mga binitawan nila sa akin. Masakit sa akin, pero ayos lang. Dahil, kahit paano ay nalaman ko rin ang tunay na pagkatao nilang dalawa. Sobrang sama! Hindi ko sila mapapatawad!VINCENT POINT OF VIEW "Ate naman, mabuti nga po at naka uwi pa ako. Huwag ka na magalit diyan. Hindi naman kasi pwedeng pilitin ko si Ate Faye na sumama sa akin. Isa pa, biglang sumulpot ang sasakyan ni Mr. Aljur. Hindi naman pwedeng makita niya ako 'di ba? Ede umalis na lang ako. Then, look, kung hindi pa ngayon. May oras pa naman na makuha natin si Faye 'di ba? Tysaka, may ipapakita ako sa 'yo. Pwede natin gamitin, kahit hindi natin nakuha si Faye." Dinukot ko sa bulsa ko ang naliit na plastic na may lamang buhok. Buhok ni Faye. Nakuha ko ito sa kaniya, mabuti na lang talaga. Ito naman si ate, nagwawala agad ehh. Hindi muna nakikinig sa akin. Highblood agad. "Tsk! Ano na naman 'yan?" masungit na reklamo ni ate. Kung sa bagay, palagi naman 'tong masungit sa akin. "Ano ka ba ate, mag-isip ka nga diyan. Hindi 'yong puro kasungitan mo lang pinapairal mo." Muli along binigyan nang masamang tingin ni ate. "Ate! Biro lang! Biro lang!" aniya ko agad sabay atras ko. Dahil, bigla na naman
Sa hapag kainan, tahimik na muna kaming kumakain. Ohh 'di ba, kanina lang ang ingay tapos ngayon biglang tumahimik. --- Sa kalagitnaan ng aming pagkain, biglang tumunog ang cellphone ni Aljur. Nabaling naman roon ang atensyon ko. V E R O N I C A. Tumatawag si Veronica, bakit naman kaya. Nag-aabang akong damputin ni Aljur ang Cellphone niya. Inilagay niya Kasi ito sa tabi ng upuan niya. Pero, tila ba'y naging isang bingi si Aljur. Parang Wala lang sa kaniya ang tumatawag at seryoso lamang siyang kumakain. --- Tumigil ang tunog ng cellphone... Hindi man lang sinagot? Ngunit, hindi pa man nag-isang minuto, tumunog ulit ito. Si Veronica pa rin. "Hmm, Aljur, wala ka bang balak na sagutin ang cellphone mo? Baka kasi importante, baka may kailangan sa kompanya na pinagtratrabahuan mo, 'di ba? O baka naman nandoon na ang boss niyo? Sagutin mo na kaya," sabay ngiti ko. Kahit hindi ako desidido sa sinasabi ko, go pa rin ako. "Just eat." Tanging malamig niyang wika. Huhuhu, ouch ka naman Al
ANOTHER DAY STILL FAYE POINT OF VIEW Hindi pa man ako nakakabangon nang tuluyan, ramdam na ramdam ko agad ang mainit na yakap ni Aljur sa akin. Tila ba'y Wala siyang plano na bitawan ako. Kaya ito, nanatili akong nakapikit pa rin habang dinadama ang pagmamahal niya. Kahit paano natutuwa akong nagising kasama siya at kayakap pa siya. --- Gumalaw si Aljur, tila ba'y diniin niya ang ulo niya sa leeg ko. Dahilan na makaramdam ako nang kiliti. Ngunit, pa sekreto na lamang akong ngumiti. Baka mamaya kasi ma istrubo ko pa ang masarap niyang tulog. Hindi naman 'yon maaari noh. "Good morning," malambing na wika ni Aljur. Ayan nagising ko siya? Ayos lang. "Ahmm, good morning din," mahinang sabi ko. Hindi naman pwedeng sumigaw ehh, kakagising lang kaya. "Hmm, I forget, I need to cook." Aniya niya. Nagmadali pa siyang bumangon. Gayunpaman, agad akong humarap sa kaniya ay yumakap. Ewan ko ba, basta ayaw ko munang umalis siya sa tabi ko. "Pwedeng bang, dito ka na muna? Ayos lang naman sa
STILL FAYE POINT OF VIEW Hinintay ko na lang na lumabas ng sasakyan si Aljur. Huhuhu, balak ko pa naman lumakad tapos nandito na agad siya ngayon? Ano siya nagmukhang flash. "What are you doing here?" malamig at seryoso niyang tanong sabay tingin sa akin mula ulo hanggang paa. Kakalabas pa lang nga niya sa sasakyan niya ang sungit niya agad. Paano ba 'to? Kailangan kong magpalusot??? "Ahmm," napakamot muna ako sa noo ko. Kahit nakaderetso lamang sa kaniya ang tingin ko, nag-alinlangan pa rin naman ako. "Wala lang???" lutang kong wika. Ngunit, sinabayan ko ito ng ngisi. Gayunpaman, malalim lamang ang tingin niya sa akin. Tila ba'y gusto niyang kainin ako. Ikaw ba naman bigyan niya ng nanlilisik niyang mga mata. Katakot din kaya. "Ahmm, kasi gu-gusto ko lang naman magpahangin, mweheheh," dagdag ko pa. "Magpahangin? Are you pretty sure what you're talking about?" Ayan na nga at ang strict na niya magsalita. Bad trip ba siya sa dinner niya with his family? Syempre, sa kaba ko, i
STILL REAH POINT OF VIEW "You don't need to say sorry Auntie. I know, hindi mo rin naman gusto ang nangyari. Wala ka pong kasalanan, so you don't need to say sorry to me. Kung tutuusin, tama si Aljur, naging busy ako sa career ko, kaya wala din akong naibigay na oras sa kaniya. That part pa lang po, I realized na dapat pala hindi ko na pinili pa ang manatili sa ibang bansa. I thought naman po na pagbalik ko dito magiging maayos na ang lahat, ikakasal na kaming dalawa. Pero, ngayon, sa sinabi niya, may iba na po siyang mahal. What should I'm going to do now? Alam na alam ko sa sarili ko na mahal na mahal ko si Aljur. Auntie, did I need to prove to him na mahal ko siya? Na mali ang inisip niyang career ko lang ang iniisip ko. Masakit po sa akin ang mga sinabi niya. I just want to be with him and make a happy big family to him. Pero, dahil kay Faye, masisira lang po ang lahat ng 'yon? Masisira lang ang binuo naming pangarap? Auntie, help me. I want Aljur back to me. I love him so much
ALJUR POINT OF VIEW "What the hell are you talking about? Did you think it's easy for me to do that Lola? Can you just please stop saying some nonsense and annoying words. Because I know Faye is not like that." Hindi ko na makontrol ang sarili ko. That's why, nagawa ko nang sumigaw at makapagsalita nang wala sa sarili ko. This is so shit! Mas mabuti pa kung hindi na lang talaga ako sumama sa family dinner na 'to. This is a big annoying for me. Isturbo pa! "Did you see that Rafah? Ganyan na ganyan na ngayon ang anak ko mula nang makilala niya ang isang probinsyanang babae na si Faye. Naging masama na ang ugali ngayon ng anak mo. He didn't respect me anymore. He knows, na nandito siya sa important dinner natin. Pero, ganyang asal ang pinapakita niya??? It's because, gusto niyang ipagtanggol ang walang kwentang babae na 'yon!" My Lola shout. I feel that, gigil na gigil na nga siya. I smirk. Hindi naman pwedeng maki-alam din dito ang mom ko, and she knows that already. "Ma, just cal







