#3

ALJUR POINT OF VIEW

"Ibigay niyo sa akin ang CCTV footage ng hotel! Higit sa lahat, hanapin niyo ang babaeng 'to, para sa akin! Huwag na huwag niyo akong bibiguin. Dahil, ako mismo ang manglalagot sa inyo!" galit na galit kong sigaw. Lahat ng mga tauhan ko ay yumuko bilang sagot nila. Kita ko naman ang takot na bumababalot sa kanila. Ngunit, wala akong paki-alam sa nararamdaman nila. Ang gusto ko lang naman ay mahanap ang babaeng si Faye. Mabuti na nga lang, mukhang nahulog niya ang I'D niya. Kaya ngayon, alam ko kung ano ang itsura niya.

"Leave!" I shout again. Agad naman silang sumunod sa utos ko at umalis sa kwarto ko.

I breath deeply while I'm watching this picture. Wala sa ugali ng pamilya namin ang hindi panagutan ang babaeng mga nagalaw ng lalaki sa amin. Pero, I have a fiancee, kaya tanging pera na lang ang mai-aalok ko sa kaniya at katahimikan niya. Dahil, ayaw kong mapahiya ako sa kahit na sino. What the hell! Hindi naman ibang babae ang makakasiping ko. Kung, dumating ang fiancee kong si Reah. Tsk! Mas mahalaga pa rin sa kaniya ang carrer niya kaysa sa akin. Kaya ko naman ibigay ang lahat ng gusto niya.

Minutes later, tumunog ang cellphone ko. Tawag sa company. That's why I answered it quickly.

"Hello po sir, you need to go there in your office. Lahat po kasi ng files ay nawawala." She said. --- My secretary.

"What did you say?!" I didin't expect this to happen. Agad kong ibinaba ang tawag. Nagmadali akong mag-ayos ng sarili ko. Ano ba ang gagawin ko sa I'D ng babaeng 'to? Wala akong ibang pagpipilian kundi ang itago ito at dalhin. Magagamit ko pa ang pagmumukha nito.

....... F A S T F O R W A R D

When I'm already arrive at my company. All of them. yumuko at bumati sa akin. But, I feel their scared. Hanggang sa nanginginig akong sinalubong ng secretary ko. Hindi ko siya pinansin. they know my attitude. Hanggang sa makarating kami sa mismong opisina ko. Nang tuluyan na akong maka-upo sa mismong upuan ko. Binigyan ko sila nang malalim na tingin. I hold my pen, while waiting, kung ano ang mga dapat nilang sabihin sa akin.

"Sir, lahat po ng file at contract ay nawawala. We don't know po kung saan ito napunta. Dahil, nakasave na po 'yon sa device ko. Then, ang mga papers naman po ay nawawala sa mismong cubicle na nilagyan ko," nanginginig na tugon ng secretary ko. Dito pa lang ay uminit na bigla ang ulo ko. Ang dami ko na nga ngayon iniisip. Dumagdag pa ang walang kwentang babae na 'to.

"What the hell miss Chiky! Ganyan ka ba katanga! Para mawala ang mga files huh! Sh*t! I thougth pa naman hindi na ako magpapalit ng secretary. Dahil maganda naman ang mga pinakita mo. Masipag kang magtrabaho. Pero, sa likod pala ng lahat ng 'yon ay ang KATANGAHAN MO! Malaki ang pera na mawawala sa company ko dahil sa ginawa mo!" I shout with my sarcastic voice.

"I'm sorry po sir. Hindi ko naman po sinasadya ang nangyari. Please, patawarin mo ako sir. Gagawin ko po ang laat para mahanap ang files," she said na nagsusumamo pa. Ano inakala niya sa akin? Madali akong maloko ng mga tanga???

"Tsk! Miss Chiky, just admit your mistake. Hindi mo na kailangan na hanapin pa 'yon. Just because, tama naman si sir. Hindi mo talaga kayang gawin ang mga pinapagawa sa 'yo. Kahit na masipag ka pang magtrabaho, hindi mo pa rin inasikaso nang tama ang mas mahakagang bagay dito sa company. So, mas mabuti pang matanggal ka na lang," singit ni Ms. Veronica, president sa isang department ng company ko. Matalino siya at magaling sa trabaho. Kaya, may tiwala ako sa babaeng 'to.

"She's right Ms. Chiky. Kaya, pwede ka nang umalis ngayon sa opisina ko. Maghanap ka na lang ng ibang trabaho. Dahil, hindi ko kailangan ng mga tangang tao dito sa opisina ko." I coldly said. I saw her tears. But I don't care about it. Hindi naman madaling lumabot ang puso ko sa kahit na sinong babae diyan o lalaki man lang. Masasayang lang ang oras ko sa mga walang kwentang tao at sa mga walang kwentang bagay.

Lately, ay umalis na rin siya. Mas mabuti pa, kaysa sa magtagal pa siya. But Veronica stayed inside my office.

"Hay naku Aljur, kailan ka ba makakanahap ng mapagkakatiwalaan na secretary. Pang ilan mo na siya ahh. Siguro pang walo mo na. Pero katangahan lang din naman ang ibinigay sa 'yo. Katulad ng mga nakaraan mong secretary."

"Veronica, mas mabuti pang bumalik ka na sa opisina mo. Kaysa sa, makipag-usap ng ganyan sa akin. I need new secretary, kaya kailangan kong maghanap, understood?"

"Ohh come on Aljur, hindi mo naman ako kailangan utusan. Parang magkapatid na rin ang turingan nating dalawa. So, just chill Aljur." She said. Yes, dahil matalik na magkaibigan ang mga Mom namin.

"Fine, pero sa ngayon, umalis ka na muna dahil marami akong iniisip, makinig ka na lang Veronica."

"Fine, pero bago pa man. Gusto ko lang sabihin sa 'yo na tumawag sa akin ang pinakamamahal mong fiancee. Babalik na siya sa makalawa. Kahapon dapat pero, nasira ang eroplano na dapat niyang sakyan. Kaya ayon, hindi siya nakarating sa anniversary niyo." She said again. Tsk!

"Ok," tipid kong sagot.

"Fine, aalis na ako. Mukha naman hindi talaga maganda ang mood mo, so hahayaan na kita kumalma muna, okay ba?" Hindi na ako sumagot. Bagkus, dapat nga kanina pa niya ginawa.

Tuluyan na siyang umalis. Hanggang sa muli kong makita ang litrato ng babaeng nakasiping ko kagabi. ANg tagal mo naman makita, na saan ka bang babae ka? Kapag wala akong ibang makuha na secretary. Mas mabuti kung ikaw nga lang. Pang bayad ko na rin sa 'yo sa nagawa natin pagkakamaling gabi. Pero, bago 'yon, magpakita ka muna sa akin sa loob ng tatlong araw. Dahil kung hindi, tuluyan na kitangkakalimutan at hindi babayaran. Masasayang lang ang oras ko sa 'yo, Faye.