Habang kalmadong naglakad patungo sa upuan ng driver, mabilis na pinaandar ng lalaki ang sasakyan at umalis. Napakunot ang noo ni Karylle.Tahimik ding nagsalita si Harold, waring nakatutok lamang sa pagmamaneho.Pumikit sandali si Karylle bago nagsalita, "Naiwan pa ang kotse ko roon. Pagdating sa intersection, ibaba mo na lang ako."Ang tinutukoy niyang "roon" ay malapit sa eskinita.Ngunit hindi man lang siya sinagot ni Harold. Sa halip, nagpatuloy ito sa pagmamaneho na tila hindi narinig ang sinabi niya.Habang tumatagal, napansin ni Karylle na hindi dumaan si Harold sa inaasahan niyang ruta.Bigla siyang napalingon dito. "Saan tayo pupunta?"Hindi pa rin ito sumagot, patuloy lang sa pagmamaneho na may malamig na ekspresyon sa mukha. Hindi man lang siya nito tinapunan ng tingin.Habang palayo sila nang palayo, unti-unting nakuha ni Karylle kung saan sila patungo.Napakagat siya ng labi at hindi na nagsalita pa.Sa dami ng ingay sa social media, malamang ay nalaman na rin ito ng kan
Nararamdaman ni Karylle na posibleng galit na galit na ang pamilya ni Lucio at hindi na nila mapigilan ang kanilang galit, kaya't maaaring desidido silang may gawin laban sa kanya.Napuno ng pag-iisip ang kanyang mga mata."Hay... Sa hinaharap, anuman ang mangyari, kailangan mo pa ring mag-ingat," sabi ni Lady Jessa. "Bakit hindi ka na lang magdala ng bodyguard? Pahanap ka kay Harold ng dalawang tao na maaaring sumunod sa'yo para lang makasigurado tayo sa iyong kaligtasan. Ngayong nakatutok na sila sa'yo, hindi malayong may kinalaman ito sa mga kaaway. Mag-isa ka lang, hindi iyon ligtas."Ngumiti lang si Karylle. "Lola, ayos lang ako, huwag kang mag-alala."Ngunit sa totoo lang, nais niyang alamin ang buong katotohanan sa likod ng nangyari.Hindi mapakali si Lady Jessa at patuloy siyang pinayuhan. Sa huli, pumayag na rin si Karylle, bagaman may pag-aatubili, at sinabing hahanap siya ng taong maaaring magbantay sa kanya.Walang nagawa si Harold kundi sumang-ayon na maghanap ng dalawang
Pagkababa ni Karylle ng tawag, muling tumunog ang kanyang cellphone.Sinagot niya ito at bago pa siya makapagsalita, agad nang narinig ang boses sa kabilang linya."Kumusta ka?"Malamig ngunit kalmadong sagot ni Karylle, "Ayos lang ako, wala namang problema."Bahagyang kumunot ang noo ni Alexander. "Pinag-usisa ko na ang sitwasyon mo. May alam na ako tungkol sa nangyari.""Wala ka nang kailangang alalahanin," sagot ni Karylle, nananatiling mahinahon.Napabuntong-hininga si Alexander. "Lagi mong iniisip na ginagamit lang kita, na may motibo ako sa bawat ginagawa ko."Napipi si Karylle. Gusto niyang hindi na lang sagutin, pero hindi rin niya gustong manahimik nang tuluyan. Sa huli, bahagya siyang napangiti at sinabing, "Masyado mong pinag-iisipan."Alam ni Alexander kung ano ang tunay na iniisip ni Karylle, kaya hindi na niya pinagpatuloy ang usapan. Sa halip, bahagya niyang binaba ang tono ng boses niya."Nagkaproblema ako kay Harold, kung hindi lang dahil sa kanya, agad na sana akong
Muling nagsiupo ang lahat, at bakas sa mukha ng mga hukom at iba pang mga opisyal ang seryosong ekspresyon.Sa hanay ng mga manonood.Dumating din sina Roxanne at Nicole.Si Nicole, syempre, hindi palalampasin ang pagkakataong matuto—lalo na’t ang kaibigan niya mismo ang nasa kaso, isang napakahusay na abogada.Samantala, si Roxanne naman ay walang ginagawa sa araw na iyon, kaya naisip niyang sumama para makapag-relax.Ngunit nang makita ni Nicole kung sino ang isa pang abogado, biglang nagdilim ang kanyang mukha."Anak ng—! Anong ginagawa niya rito?!"Kanina pa sila nagkukuwentuhan ni Roxanne kaya hindi nila agad napansin. Ang alam lang nila, siguradong panalo na si Karylle sa kasong ito. Sa totoo lang, iniisip nilang walang matinong abogado ang tatanggap ng kaso ng kabilang panig.Pero nang tiningnan nila kung sino ang lumitaw, hindi nila inaasahan ito!Maging si Roxanne ay bahagyang nagulat. "Malamang nalaman niya na si Karylle ang humawak sa kaso.""Hindi pa ba siya nadadala? Nata
"H-Hindi ako!" mariing depensa ni Alen. "Huwag kang tanga!"Masama ang timpla ng mukha ni Alen habang sinusubukang itanggi ang akusasyon. Halata sa kanyang kilos ang matinding inis at pagkabalisa. Ganoon din si Roy—halatang hindi rin makapaniwala at mukhang hindi maganda ang pakiramdam.Ngunit sa puntong ito, pina-play na ng hukuman ang audio at video recordings na hawak nila.At pagkalabas ng mga ebidensyang ito...Lahat ng nandoon ay tila biglang natahimik.Sa recording, hirap marinig ang mga sinasabi ni Alen—malabo, pero malinaw ang intensyon. Sa video naman, lantad ang mga nakakahiya at hindi kanais-nais na eksena.Walang makapagsalita. Lalong lumala ang tingin ng mga tao kay Alen. Pati mismong pamilya at mga kaibigan niya, hindi maitago ang hiya. Gusto na nilang lumubog sa kahihiyan—o umalis na lang nang hindi nagpapaalam.Nang makita ni Alexa ang ebidensya, namutla siya. Kita sa mukha niya ang matinding pagkasira ng loob.Parang isinusumbat ng mundo sa kanya na siya ay pinagtaks
Medyo nagulat sina Nicole at Roxanne sa narinig."Teka, parang may tinatago ka," sabi ni Nicole habang sinusulyapan si Karylle sa rearview mirror.Napatingin din si Roxanne kay Karylle, pero nanatiling tahimik.Sandaling nag-alinlangan si Karylle bago siya marahang nagsalita."Nagpakita siya ng malasakit sa akin, pero ramdam kong mas maingat na siya ngayon. Parang may halong komplikado ang tono ng boses niya. Nang masiguro niyang ayos lang ako, hindi na siya muling nag-text o tumawag. Sinabi rin niya na hindi na raw niya ako guguluhin."Napakunot-noo si Nicole. "Totoo ‘yan? Parang hindi siya ‘yan. Talaga bang sinabi niya 'yon?"Tumango si Karylle. "Oo, totoo."Pagliko ni Nicole sa kaliwa, hindi na niya napigilang muling magsalita. "Grabe, parang ibang tao siya ngayon. Dati gusto ka niyang guluhin araw-araw, ngayon siya pa nagsasabing di ka na niya guguluhin? Matagal ka niyang gusto, diba?"Tumango lang si Karylle, kalmado ang boses. "Nagulat din ako. Pero dahil sinabi niya ‘yon, hi
"Tingnan mo si Alexander, may hawak pa rin siyang kung ano sa kamay niya. Ewan ko kung anong magagandang bagay ang dinala niya para kay Karylle. Araw-araw na lang, pinapabango niya si Karylle sa harap natin, haay... Bakit kaya wala akong lalaking ganyan na nagmamahal sa akin?"Ngumiti lang si Roxanne. "Sige na, alis na tayo."Magulo ang isip niya sa mga oras na iyon kaya hindi na niya inintindi pa ang tungkol sa kay Karylle."Sige~" sagot ni Nicole habang sumulyap muna sa paligid bago tuluyang umalis sakay ng kotse.Napatingin si Karylle sa kanila at napansin niyang kumaway pa si Roxanne bago tuluyang umalis ang sasakyan. Pagkaalis ng kotse, ibinalik niya ang tingin kay Alexander. Ngunit bago pa siya makapagsalita, nauna nang magsalita si Alexander sa mahinahong boses, "Nandito na ako, hindi mo ba ako iimbitahang pumasok kahit sandali?"Napakunot ng bahagya ang noo ni Karylle pero agad din siyang nagsalita. "Ale—""Halika na. Medyo nagugutom pa ako. Kumain tayo."Pagkasabi niyon, bitb
Umiling si Karylle at mahinang sinabi, “Walang anuman.”Sa puso ni Karylle, may nararamdamang pagkakautang siya kay Alexander. Noon pa man ay nangako na siya rito na ang Granle Group ay makikipag-kooperasyon sa kanya. Pero sa huli, nakuha ito ni Harold. Kahit may dahilan siya kung bakit nangyari iyon, hindi maitatangging hindi niya natupad ang kanyang pangako.Madalas, naiisip ni Karylle kung paano siya makakabawi.Pero... iba ang klase ng kabayaran na gusto ni Alexander—ang nais niya ay pakasalan si Karylle.Isang bagay na hindi kailanman maaaring payagan ni Karylle.Tahimik na pinanood ni Alexander si Karylle habang nakaupo ito sa sofa. Wala itong sinabing kahit ano sa kanya.Ngumiti si Alexander at sinabing, “Kung abala ka ngayon, hindi mo na kailangang pag-isipan ang mga plano. Hindi naman kailangan.”Umiling si Karylle. “Kapag may pinangako ako, ginagawa ko. At saka, hindi ako gumagawa ng plano nang libre. Sa hinaharap, kung magtutulungan ang Granlde at Handel Group, nasa inyo an
Mas lalo pang bumigat ang atmospera sa loob ng bahay—tila mas lumamig pa ang hangin sa paligid.Kahit sina Roy at Nicole na nasa labas ng pintuan ay ramdam ang kakaibang lamig na bumalot sa buong lugar. Malinaw ang sikat ng araw sa labas, pero ang presensya ng lalaki sa loob ay tila nagpapakaba.Napatinginan ang dalawa, at pareho silang natahimik.Sa mga mata ni Harold ay litaw na litaw ang galit—tila handang pumatay—ngunit si Karylle ay nanatiling kalmado. Tiningnan niya lang si Harold nang diretso, walang bakas ng takot sa mukha.Napangisi si Harold ng malamig. "Ayos, mahusay.""Ayos ka d'yan! Hindi mo na talaga ako kayang kontrolin!" mariing tugon ni Karylle, sabay biglang bumuwelo at kumawala mula sa pagkakahawak ng lalaki. Hindi inaasahan ni Harold ang mabilis na galaw niya kaya nakawala si Karylle.Agad siyang lumapit sa pintuan, binuksan ito, at pinapasok sina Nicole at Roy."Ang bilis mo, kuya ah," biro ni Roy habang nakangiti kay Harold.Kagagaling pa lang ng dalawa sa almusa
Magbubukas sana ng bibig si Nicole para sumagot, pero napansin niyang may kakaiba. Tumingin siya kay Roy na may halong pag-aalinlangan at mahinang sabi, “Feeling ko... hindi ko dapat sabihin sa’yo. Baka kasi sabihin mo kay Harold. Ayaw ni Karylle na malaman niya kung nasaan siya ngayon.”Biglang napangisi si Roy—isang mapanuyang ngiti na puno ng pangungutya.Napakunot ang noo ni Nicole, halatang nainis sa reaksyon nito.“Ano'ng nakakatawa?” malamig niyang tanong.“Ewan ko kung ako ba ang tanga o ikaw lang talaga ang sobrang inosente,” sagot ni Roy na may halong pang-iinsulto. “Sa tingin mo ba, kung hindi mo sabihin, hindi pa rin malalaman ni Harold kung nasaan si Karylle? Seryoso ka ba?”Hindi nakaimik si Nicole. Bwisit na lalake. Kahit kailan, wala talagang matinong lumalabas sa bibig n’ya.Sa inis, napakagat-labi siya bago muling nagsalita. “Eh ‘di mag-imbestiga siya. Mas okay na ‘yun kaysa ako pa ang magsumbong sa kanya.”Napangisi na lang ulit si Roy at tumahimik. Sa totoo lang, k
Direktang tumingin si Harold sa direksyon ng kama—pero wala siyang inaasahan na ganoon ang aabutan niya.Maayos ang pagkakakumot. Walang kahit sinong natutulog doon. Napatingin siya sa banyo, umaasang baka nandoon si Karylle, pero nanlamig ang pakiramdam niya nang makita na bukas din ang pintuan nito—at wala ring tao sa loob.Agad siyang nanigas. Dumilim ang kanyang mukha. Mabilis niyang kinuha ang cellphone at tinawagan si Karylle. Pero ang tanging sagot ng automated voice ay: "Ang tinatawagan mong numero ay kasalukuyang naka-off."Lalong bumigat ang pakiramdam ni Harold. Hindi na siya nag-aksaya ng oras. Lumabas siya ng silid at nagtungo sa kwarto ni Roy.Pagkatok pa lang niya ay sunod-sunod na, halatang walang pasensyang naghihintay. Inis na inis na boses ang narinig niya mula sa loob.“Sino ba ‘yan! Umaga-umaga, puro katok! Wala bang respeto sa tulog ng tao?!”Wala sa loob ni Roy na si Harold pala ang nasa labas. Patakbo pa siyang lumapit sa pinto, handang murahin ang kung sinuman
Habang pinagmamasdan ni Karylle ang lalong lumalamig na ekspresyon ni Harold, mahinahon siyang nagsalita, “Maraming babae ang gustong pakasalan si Mr. Sanbuelgo. Ang anak ng Saludes, ikaw lang naman ang gusto niya mula noon, ‘di ba? Kung gugustuhin mo, handang-handa na si Miss Saludes na bigyan ka agad ng anak. Kaya hindi mo kailangang manatili rito—pwede kang humanap ng iba. Kahit magpakasal tayong muli pero wala namang nararamdaman sa isa’t isa, para na lang tayong mga robot na nabubuhay dahil sa obligasyon. Para na rin tayong niloloko si Lola. Hindi patas ‘yon.”Sa puntong ito, malinaw na kay Karylle ang lahat. Hindi na niya kayang ipagpatuloy ang kasinungalingang iyon, kahit pa para sa ikatatahimik ng matanda. Para sa kanya, hindi iyon simpleng white lie—kundi isang malinaw na panlilinlang.At sa isang iglap, tila lalo pang lumamig ang paligid.Pero si Karylle ay tila hindi na apektado. Napabuntong-hininga siya at mahinang nagsabi, “Pagod na ako. Gusto ko na sanang magpahinga. May
Nakatayo si Nicole sa gilid habang tahimik na nanonood, pero nang mapansin niyang may dugo pa rin ang sugat ni Karylle at hindi pa rin ito gumagaling, bigla siyang namutla. Hindi siya makapaniwala sa nakita. Grabe, ganito pa rin kaseryoso kahit lumipas na ang isang araw at isang gabi?Napuno ng pagkabahala ang puso ni Nicole. Ang masaya niyang ekspresyon kanina ay agad na nawala. Habang nakatitig sa tila malalim at nakakatakot na sugat sa likod ni Karylle, halos mapaluha siya sa awa. Dati ay sobrang kinis at puti ng likod na ‘yan... ngayon—nasira na!Habang inaasikaso ng doktor ang sugat ni Karylle, sinubukan nitong ilihis ang atensyon ng dalaga. Baka kasi hindi niya kayanin ang sakit. Pero laking gulat ng doktor nang makitang tahimik lang si Karylle—walang reklamo, walang daing, ni hindi man lang napakunot ang noo. Sa edad niyang ‘yon, napakalakas ng loob.Dahil doon, hindi na nag-aksaya ng oras ang doktor. Nagpatuloy siya sa maingat ngunit mabilis na pag-asikaso sa sugat.Maya-maya,
Biglang nag-iba ang mukha ni Andrea—namutla siya sa gulat.Ang misteryosong taong nakikipag-ugnayan kay Adeliya… gusto na talagang patayin si Karylle.Kung mamatay si Karylle, paano na ang Granle Group?Sa sandaling iyon, hindi na maitago ni Andrea ang kaba. Napuno siya ng takot at pagkabalisa.Napakunot-noo si Lucio at tinanong, “Ano bang pinagsasabi mo?”Hindi kailanman inamin ni Andrea kay Lucio ang tungkol sa misteryosong taong kinakausap ni Adeliya. Ayaw niya kasing madamay ito. Lalo na’t takot siyang makialam pa si Lucio at baka makipag-ugnayan pa ulit sa taong ‘yon.Pero bago pa siya makaisip ng paraan para iwasan ang usapan, si Adeliya na mismo ang nagbunyag ng lahat.Natigilan si Lucio at ilang segundo siyang tahimik. Maya-maya, mariin siyang napakunot-noo at nagsalita, “So may ganito ka palang kasunduan sa ibang tao?!”Napakagat-labi si Adeliya at ayaw nang magsalita. Tahimik lang siya sa gilid, pero halatang puno ng galit at lungkot ang loob.Sumingit si Andrea, halatang na
Matalino si Adeliya. Kahit hindi pa siya sinabihan, alam niyang darating din ang oras na sasabihin sa kanya ni Karylle ang lahat. At kapag nangyari 'yon, baka pa ito dagdagan at palalain ang kuwento—mas lalo lang siyang masasaktan!Pareho rin ng iniisip si Lucio sa sandaling iyon. Pangit ang ekspresyon ng mukha niya—madilim at punong-puno ng kabiguan. Pero wala siyang masabi. Hindi niya kayang pabulaanan ang sinabi ng anak nila.Kita ni Adeliya sa mga mata ng ama niya—tama ang hinala niya.Tama siya. Tama ang hula niya!Sana nga'y mali siya. Sana nagkamali lang siya ng iniisip.Pero ang mga reaksiyon ng kanyang mga magulang ay nagsilbing kumpirmasyon. Totoo ang kutob niya. Ibinenta nga ng kanyang ama ang bahay at inilabas ang lahat ng ari-arian nila, para lang kumuha ng taong kayang sirain ang sistema ng Sanbuelgo Group. Pero sa huli, nabigo rin ang lahat. Wala ni isang kusing ang bumalik!Sa isang iglap, nanginig ang mga pilikmata ni Adeliya. At sumunod, tuloy-tuloy nang pumatak ang
“You…”Isang salita pa lang ang nasambit ni Adeliya pero agad niya rin itong pinigilan. Mahina lang ang boses niya, halos hindi marinig dahil sa lakas ng boses ni Andrea habang nagsasalita.“Nagluto ako ng paboritong ulam ng lolo mo ngayon—braised vinegar fish! Tikman mo, sabihin mo kung masarap!” masayang sambit ni Andrea.Huminga nang malalim si Adeliya. Forget it, sabi niya sa sarili. Pinilit niyang kontrolin pa ang sarili, kahit papaano, hintayin na lang niyang matapos silang kumain.Si Lucio naman ay tila interesado. “Ayos ‘yan, tikman ko nga,” aniya habang nakangiti.Wala na sa mood si Adeliya para kumain, pero dahil ayaw niyang magutom ang mga magulang niya, pinilit pa rin niyang kumain. Sa totoo lang, parang pinipilit niyang lunukin ang pagkain habang bugso ng emosyon ang nilalabanan niya.Sa wakas, matapos ang tila walang katapusang pagkain, natapos din ang hapunan.Bumaba ng kaunti ang balikat ni Adeliya habang ibinaba niya ang hawak na kutsara’t tinidor. Tiningnan niya ang
Ayaw na talagang makipag-usap pa ni Karylle kay Adeliya. Sa palagay niya, sapat na ang mga nasabi niya para magdulot ng kaba at magtulak kay Adeliya na mag-imbestiga pa nang mas malalim.Alam niyang matalino ang pinsan niya. Malamang ay nakakahalata na ito. At kapag nagkaharap sila mamaya sa bahay, siguradong may matitibay na sagutan. Sa oras na iyon, baka mas marami pa ang mabunyag.Ngumiti si Karylle. Hindi siya komportable kapag masyadong kampante ang kalaban. Kailangan laging may nararamdamang pangamba.Naalala pa niya, ilang linggo na ang nakalipas, ilang beses na rin nadawit si Adeliya sa imbestigasyon ng pulis. Sa sobrang dami ng kinasasangkutan nito, halata na ang takot at pagkalito sa kilos nito—maging ang tila depresyon na unti-unting sumisiksik sa katauhan ng pinsan niya. Iyon ang dahilan kung bakit siguradong hindi siya binabalitaan ni Lucio. Para kay Karylle, inosente pa rin siya sa mga nangyayari, at ito ang pinaka-ayaw ni Adeliya—ang hindi niya alam ang buong kwento."A