Tumingin si Lyca kay Andrei at mahinahong nagsalita. "Hindi ko kasalanan kung tanga iyang si Trixie. Na pati sa paglakad na-sprain pa ang paa," nanunuyang wika ni Lyca.
"Sa trabaho, senior niya lang ako. Sa personal na buhay, walang na loob ang nanay ko sa kanya, at ako. Nang magpakasal ang tatay niya sa ibang babae, dumating si Trixie sa buhay nila. Walang tatanggap sa illegitimate na anak ng tatay niya kaya ipinadala nila ito ng nanay niya sa ibang bansa. Tumulong din pati siya sa mga bayarin at gastuhin ng babae sa pamumuhay nito. Kaya wala siyang utang dito. At hindi niya iisipin ang lahat para rito. Kaya bakit siya iiwas dito?" Tahimik ang atmosphere sa loob ng sasakyan. Bumaling sa kanya ang mga mata ni Andrei. Nakasuot siya ng napakasimpleng ngunit mahabang palda. May balingkinitang baywang, at kilay na laging nakataas at malinaw na mga mata. Siya si Lyca, simple ngunit may malamig na ugali, matalino at nakakasilaw na ganda. Subalit hindi iyon pansin ng mga tao. Pagkaraan ng ilang sandaling pananahimik mahinang nagsalita si Andrei. "Pasensya na, kasalanan ko ang bagay na ito." Hindi na siya sumagot pa ngunit pansin niyang panay ang sulyap ni Andrei sa kanya. Bagay na ikinailang niya. Lihim na napangiti si Lyca sa isip niya, tila ba naging kalmado ang loob niya. Kinabukasan, lumabas sa balita ang pagbagsak ng DR corp. Kaharap niya ngayon ang CEO ng DR corp., na si Mr. Derek Bautista. Magiliw itong kausap ngunit naroon ang pagiging sopistikado at makapangyarihan. Nagkaroon ng masusing imbistigasyon at napag-alaman na ang mismong kapatid pala ni Derek ang isa ring may kasalanan. Walang pag-aalinlangan na inalis ito ni Derek sa sariling kumpanya. Ito ang araw na muling ipinadala ni Lyca ang kulang sa nakaraang materyales para sa DR corp,. Masusi niya itong inisa-isa para maiwasan ang pagkakamali. "Wala man lang tiwala sa akin si Ms. Lopez?" narinig niyang turan ni Derek habang abala siya sa pagsusuri. Napataas ang isang kilay ni Derek at tiningnan ang manipis na pawis sa noo ng babae. Sumilay ang mapaglarong ngiti sa mga labi nito. Humarap sa kanya si Lyca at matamis na ngumiti, walang kurap na tumitig sa lalaki. "Hindi sa ganun Mr. Bautista, sabihin na lang natin na masyado lang akong nag-iingat," aniya sa lalaki. Hindi napigilan ni Derek ang tuluyang mapangiti. Lingid sa kanilang kaalaman ay may dalawang mata na nakamasid sa kanila mula sa di kalayuan. Sina Andrei ang dati niyang asawa kasama ang kanyang half-sister na si Trixie. Hindi nagtagal at lumapit sa kanila si Trixie ng nakangiti. "Mr. Bautista at Ate Lyca, mukhang magkakasundo 'ata kayong dalawa. Mukhang sa pagkakataong ito ay blessing in disguise na," wika nito. Ang tono ng babae ay magaan na may pagka-inosenti at pagiging coquettish na tono ng isang babae. Para kay Lyca wala namang masama kung magiging magkaibigan sila ni Derek, ngayon nya napagtanto na maayos naman kausap ang lalaki. Kaya naman hinayaan na lamang niya si Trixie sa pinagsasabi nito. Subalit hindi maitatanggi na ang mga mata ni Andrei ay natuon kay Lyca. Madilim ang ekspresyon ng kanyang mukha saka nagsalita. "Ang pagtutulungang ito ay magdudulot ng kaguluhan para kay Mr. Bautista." "Walan gulo," maagap na sagot ni Derek at ngumiti ng makahulugan. "Paano masasabing problema kung may kasama kang magandang babae na tulad ni Manager Lopez?" "Si Ms. Lopez ay palaging inihihiwalay ang pampubliko sa pribadong gawain. Nag-aalala lang ako na mauwe ang DR corp., sa maaaring hindi pagkakaunawaan kung sakali," pahayag ni Andrei, na sandaling sinulyapan si Lyca. Muli ay matalim ang mga mata nito na nanatiling nakapako kay Derek. Samantalang nagngingitngit na ang kalooban ni Lyca. Ano ba ang pakialam ng lalaking ito kung magiging malapit silang magkaibigan ni Derek. Labas na ito sa trabaho at kumpanya. Ngunit nabahala na si Lyca sa sagutan ng dalawa lalo na nang mas lumalim ang ngiti ni Derek at nagsalita. "Hindi matigas ang puso na mag-distinguish between public and private affairs. Kapag naghahabol sa mga babae, syempre kailangan mong maging makapal ang balat. At isa pa, wala ka naman sigurong pakialam pa sa pribadong buhay ng mga empleyado mo, tama ba, Mr. Sandoval?" tila nang-uuyam na wika ni Derek. Hindi na sumagot pa si Andrei at mabilis na kinuha ang kamay ni Trixie at umalis palayo. Bumaba ang tingin ni Lyca sa kamay ng dalawang taong magkahawak kamay at naglalakad palayo mula sa kanila. Hindi maiwasan na makaramdam siya ng kirot sa kanyang puso sa nasaksihan. Nang makita ni Derek ang kanyang pagkadismaya ay walang atubiling nagsalita ito. "Ang ex-husband mo ay hindi mabuti para sa 'yo." Lihim na natawa si Lyca sa loob niya. At sino naman ang mabuti para sa kanya? Subalit wala siyang pakialam pa rito. Basta isa siyang babae na maganda at sapat na matalino. Sa kabutihang palad, matagumpay na naresolba ang isyu sa mga materyales at naiwasan ang pagkalugi ng kumpanya. Pinagmulta naman ni Andrei si Trixie ng tatlong buwan na sweldo. Pagbalik ni Lyca sa kumpanya lahat ng mga kasamahan niya sa kanyang departamento ay natuwa at bumuhos ang sari't-saring galak at kasiyahan. "I don't like people who come in through the back door. If it were someone else, I'm afraid na matagal na itong tinanggal." "Hindi, top student pa rin siya sa isang university. Malaking pagkakamali ang ginawa niya noong una siyang naging secretary. But in terms of reputation, hindi siya maikukumpara kay Ms. Lopez. Hindi ko talaga alam kung ano ang nakikita ni Mr. CEO sa kanya." Ito ang mga salitang naririnig ni Lyca sa paligid niya. Ang SANDOVAL COMPANY ay isang malaking kumpanya sa industriya. At mahirap para sa mga baguhan ang walang lakas at dating sa trabaho. Walang masabi si Lyca sa mga salita ng ibang empleyado, subalit talagang labag sa mga alituntunin na i-bully ang isang batang babae na tulad ni Trixie. Naiinis man siya rito, pero hindi naman tama na i-bully ito ng mga katrabaho, isa pa natatakot din siyang makarating ito kay Andrei at baka ano pa ang sabihin ng lalaki. "Stop everyone!" putol niya sa daldalan sa paligid niya. "She's just a little girl. You guy's, please do your own thing and I'll treat you to a big dinner in two days." Noon lamang tumigil ang lahat nang marinig ang sinabi niya. Napasubo tuloy siya sa mga kasamahan niya. Nang matapos ay nagtungo siya sa opisina ni Andrei para ibigay ang follow-up na kontrata. Nakaawang ang pintuan kaya sinilip niya ang tao sa loob nang marinig niya ang pamilyar na boses. "Andrei, masyado ba akong inutil? Sabi kasi ng iba hindi ako kasing galing ni Ate Lyca," naiiyak na wika ng dalaga habang kagat ang pang-ibabang labi nito at namumula na ang mga mata. Kumunot ang noo ni Andrei at nakikita niya ang sama ng loob sa mga mata ng babae. Pinunasan niya ang luhang pumatak sa pisngi ng dalaga at mahinahong nagsalita. "Kung ikukumpara ka sa kanya, ikaw at siya ay magkaiba," wika ni Andrei.Tiningnan naman ni Lyca si Dean at nagtagpo nga ang kanilang mga mata. Nakita ni Lyca na bahagyang nakangiti ang binata. “Dean, gusto mo na naman akong takutin,” sabi ni Lyca sa binata. Kanina pa kasi gising si Dean, pero sa halip na alalahanin nito ang sariling kalagayan ay mas inuna pa nitong sinabi sa kanya ang tungkol sa mga impormasyon ng kanyang ina na si Helen na wala raw ibang makakuha niyon hanggat hawak nito. Mahina naman na natawa si Dean dahil sa sinabi na iyon ni Lyca at kahit na namumutla pa ito ay nagawa pa talaga nitong tumawa. Ngunit bago pa man makapagsalita si Dean ay hinawakan na ni Lyca ang kanyang mukha at saka nito dinampian ng magaan na halik ang gilid ng labi ng binata. Nagulat si Dean sa ginawa na iyon ni Lyca at katahimikan ang namayani sa kanilang dalawa sa loob ng hospital room. Medyo nalalasahan pa ni Lyca tamis ng labi ni Dean. Lumapit pa siya rito at naamoy niya ang dugo at ang amoy ng gamot sa katawan ni Dean. “Lyca, hindi pa nawawala ang epekto
Pagkatapos na magsalita ni Lyca ay agad na rin siyang sumakay sa sasakyan ni Kyrie. Nakasunod naman si Kyrie sa kanya at hindi inaalis ang tingin sa kanya. Tanging sila lang na dalawa ni Kyrie ang nasa loob ng sasakyan. “Yca, ang tindi mo,” mahinahong sabi ni Kyrie kay Lyca habang dahan-dahang pinaandar ang sasakyan. Kahit hindi magsalita si Lyca, alam na niya kung saan ito pupunga—sa ospital para bisitahin si Dean. Nanatiling walang imik si Lyca at hinaplos ang hibla ng kanyang buhok sa noo. Naalala niya na noong kasama pa niya si Dean ay palagi nitong inaayos at hinahaplos ang buhok niya sa punong tainga niya. Bahagyang bumigat ang pakiramdam ni Lyca. Naalala na naman kasi niya ang itsura ni Dean na nakahandusay habang duguan, kaya muli may kirot siyang naramdaman sa kanyang dibdib. Napahawak siya sa kanyang dibdib. Ramdam niya ang mabilis at malakas na pagkabog ng kanyang puso. "Kuya," mahinang tawag ni Lyca kay Kyrie. "Kung ikaw at si Chris ang pinaslang ng mga taong iyon a
“Ms. Lyca ito po ba ang bagong sasakyan na dinivelop nyo?” tanong ng assistant ni Dean kay Lyca at hindi nito napigilan ang sarili na pumalakpak. Bakas ang paghanga sa anyo nito. "Ang sasakyan na ito ay dinevelop lamang upang subukan ang performance nito. Kakailanganin pa itong i-optimize nang maraming beses sa hinaharap," sagot ni Lyca rito. Naglakad siyapalapit sa sasakyan na halos mawasak na. “Anton, ano’ng pakiramdam mo ngayon?” tanong ni Lyca habang tinitingnan nga niya si Anton na may umaagos na dugo mula sa noo nito. Bigla namang pinanghinaan ng loob si Anton. Agad na namaluktot ang katawan ni Anton na parang bata. Labis pa rin ang takot sa anyo nito. Totoo ngang dahil sa malubha niyang sakit at ang katotohanan na hindi na siya magtatagal sa mundo kaya naisipan niyang saktan si Dean nang walang alinlangan. Tumanggap siya nang malaking halaga mula kay Arthur para mayroon nga siyang maiiwan sa kanyang pamilya kapag namatay siya. Ngunit ang pakiramdam na paramg mamamatay ka
“Kulang pa nga ito eh di ba? Hindi pa ito sapat,” sabi ni Lyca habang nakakuyom nga ang kanyang kamay. Muli niyang kinuha ang remote control at pinaandar niya ulit ang sasakyan na iyon sa track. “Tama na! Pakawalan mo na ako. Parang awa mo na,” nanginginig sa takot na sigaw ni Anton. Ngunit tila bingi na walang naririnig si Lyca at nanatili pa rin sa walang emosyon ang kanyang mukha. “Yca, tama na,” ulit-ulit na saway ni Kyrie kay Lyca at hinawakan siya sa pulsohan, pilit na pinapakalma. Pero hindi siya nagpatinag sa pagpipigil ni Kyrie sa kanya kahit pa kayang-kaya siya nitong pwersahing pigilan. Mariin pa rin niyang hinawakan ang remote control ng sasakyan na iyon. “Hindi pa iyon sapat,” sabi ni Lyca na puno ng kalamigan sa boses. “Kung nagawa niyang gawin ang ganoong bagay, ibig sabihin, ay wala siyang pakialam sa buhay ni Dean. Na wala itong halaga. Kaya bakit ko naman siya kaawaan ngayon?” mariin pa na sabi ni Lyca. Tumingin naman si Lyca sa gawi kung nasaan ang sasakyan at
“Yca, masyado nang mabilis ang takbo ng kotse! Itigil mo na ‘yan!” awat ni Kyrie pero tila bingi lang si Lyca na walang naririnig. “Paano magiging mabilis ‘yan? Kung totoong sira ang sasakyan, hindi ‘yan makakatakbo nang ganito kabilis.” Yumuko si Lyca at tiningnan ang remote control. “Ang susunod na kailangang subukan ay kung ligtas ba ito sa banggaan.” Walang emosyon sa mukha ni Lyca habang patuloy na pinapatakbo nang mabilis ang kotse. Bigla niya itong ibinangga sa pader. “Lyca, tama na!” malakas na sigaw ni Kyrie kay Lyca para sawayin ito sa ginagawa. Hindi na siya nakapagtimpi dahil pakiramdam niya nawawala na ito sa katinuan. Sandaling huminto ang sasakyan. Pero saglit lang pala iyon at muli na naman ito pinatakbo nang mabilis ni Lyca at ibinangga muli sa pader. Samantala, pinagpapawisan na si Kyrie dahil sa kabang nararamdaman niya. Wala kasi atang balak na makinig sa kanya si Lyca. Wala siyang ideya kung buhay pa ba ang driver na nasa loob ng sasakyang minamani-obra n
Wala ni anumang emosyon na makikita sa mga mata ni Lyca. Tahimik lang niyang nyang tiningnan ang lalaking nakahandusay sa lupa at sumisigaw. Kinuha ni Lyca ang kanyang cellphone at saka nya idinial ang number ni Chris. Bago pa man makapagsalita si Chris mula sa kabilang linya ay nauna na si Lyca na nagsalita. Hindi pa man ito nakakasagot sa kabilang linya ay pinutol na rin niya ang tawag. Muling tinapunan ng tingin ni Lyca ang driver na si Anton Castillo na patuloy pa rin sa pagpupumilit na makawala. “Fine! Kung ayaw mong magsalita, hindi kita pipilitin,” saad ni Lyca. Pumalakpak siya at mahinang tawa ang kanyang pinakawalan. “You know what? Kakadevelop ko lang ng bagong sasakyan, pero hindi pa ito natetest. Siguro aabutin pa ito ng ilang taon bago ito opusyal na mailabas sa merkado,” aniya at seryoso ang mga matang tinitigan si Anton. “Naisip ko na driver ka naman, kaya bakit hindi mo ako tulungang subukan kung puwede na ba itong patakbuhin sa kalsada?” saad pa ni Lyca. Biglang