Casseyyy의 작품

Bigla namang nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Lyca nang tila ba parang naramdaman nya ang malamig na titig ni Andrei sa kanya. Unti-unting nawala ang ngiti sa labi nya at saka sya tumayo. “Aakyat na muna ako para magpalit ng damit,” sambit ni Lyca. “Sasama ka ba?” tanong niya kay Dean habang mahinang tinapik ang braso nito. May mga ekstrang damit sa bahay ng pamilya Lopez na tiyak na kasya kay Dean. Ilang araw din kasi na tumira roon si Andrei dati kaya may naiwan siyang mga damit doon na halos kasya naman kay Dean. “Dito ka na lamang para matapos natin ang video na ito,” malamig na sabi ni Andrei kay Dean at hindi na nya talaga napigilan ang sarili na sumabat nang marinig nya ang sinabi ni Lyca. Dahil maraming sikreto ang nakalagay sa cellphone ni Dean ay hindi niya pwedeng basta-basta na lamang iwan ang kanyang cellphone sa pamilya Lopez para kumuha ng litrato o video. Kaya naman ngumiti na lamang si Dean kay Lyca, saka sya kumaway rito. Agad naman na nakuha ni Lyca a

Hindi nagpakita ng awa si Dean nang takpan niya ang bibig ni Trixie gamit ang tape. Kaya pati ang mahabang buhok nito ay dumikit na rin sa tape na iyon. Nang tanggalin nila ang tape ay kasamang nahila ang buhok ni Trixie kaya naman hindi nito napigilan ang kanyang sarili na napasigaw dahil sa sakit. "Tanga ka ba? Alam mo ba ang ginagawa mo? Lumayas ka nga diyan!” galit na bulyaw ni Trixie sa kasambahay at itinulak ito palayo. Hindi magawang tanggalin ni Trixie ang tape sa kanyang buhok at nanginginig na lang siyang tumayo. Sa mga sandaling iyon ay hindi niya magawang tingnan sila Lyca at Dean. Takot siyang baka hindi niya makontrol ang sarili at maipakita ang galit sa mga mata niya. Nanginginig ang mga kamay niya habang kinukuha ang dokumento at nagsalita nang nakayuko ang ulo. "Mr. Dean, ito ang authorization letter na natanggap ko kanina. Pinili ako ng Ocampo’s bilang kanilang ahente. Ang mga kumpanyang lokal na nais makipag-partner sa kanila ay kailangang dumaan sa akin. May i

"Dean alam mo ba talaga ang ginagawa mo?" kunot-noo na tanong ni Trixie kay Dean at ang kanyang boses ay puno ng galit at sama ng loob. Pakiramdam niya ay may bumabara sa kanyang lalamunan at parang sasabog ang kanyang dibdib. Ang sakit sa kanyang puso ay umabot na sa sukdulan. Akala niya ay walang tunay na pagmamahal sa pagitan nina Dean at Lyca. Akala niya ay magagalit si Dean kapag nalaman niya ang lahat. Inakala niya na si Lyca ang pagbubuntunan ng galit nito! Pero nagkamali pala siya. Ipinakita ni Dean sa kanya ang lahat. At lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Lahat ng ito ay isang palabas lamang. "Bakit?" bulong ni Trixie sa kanyang sarili. "Bakit nagkakaroon ng ganoon kagaling na lalaki si Lyca nang hindi man lang gumagawa ng kahit ano?" dagdag pa nya at naikuyom na lamang nya ang kanyang kamao sa galit. Hindi matanggap ni Trixie ang lahat ng ito! "Nagpakasal na siya noon. At ang lalaki niya noon ay si Andrei!" sigaw ni Trixie na halata mong galit na galit na. "Ano ang

Nanatili lamang na kalmado si Lyca , sa kabila nang nakikita niyang galit sa mukha ng kanyang ama. Isang banayad na ngiti ang nakapaskil sa kanyang labi at tahimik na nakatingin sa kanyang ama na si Robert. Makikita naman sa isang tabi si Trixie na bahagya ring nakangiti at nakataas pa ang isang kilay nito habang nakatingin kay Lyca at Dean. Hinihintay marahil ng babae kung kailan magagalit si Dean at iiwan si Lyca roon. Aliw na aliw si Trixie na tila ba nanonood siya ng isang magandang palabas at naghihintay ng isang nakaka-excite na eksena. Tumagilid si Dean at seryosong tumingin sa gawi ni Lyca. "Hindi ka man lang ba magpapaliwanag sa kanila kahit na kaunti?" tanong ni Dean na nakangiti, pero ang isang ngiti na malamig at walang sigla. Bahagyangn napayuko naman si Trixie dahil sa sinabi ni Dean kay Lyca at palihim na ngumiti. Iniisip na nagtatagumpay na ang plano niya. "Mr. Dean, mabuti pa siguro kung umuwi ka na muna,” malamig na saad ni Robert. "Ako na ang bahala sa anak k

Unti-unti na dumilim ang mga mata ni Andrei na halos namumula na habang hindi niya mapigilan ang sarili na magpadala ng mensahe kay Lyca sa messenger. [Lyca, talaga bang wala ka ng pakialam pa kay Lolo?] Habang itinatype ito ni Andrei ay naramdaman niyang napakababa iyon para sa kanyang sarili at nakakahiyang gawain. Para bang ginagamit niya ang kanyang Lolo para pigilan si Lyca. Pero alam niya na matapos nilang magkaroon ng relasyon ay hindi na tama ang ganitong klase ng mensahe para sa dating asawa. Ibinalik ni Andrei ang tingin sa mga salitang iyon sa kanyang cellphone. Matapos ang mahabang pag-aalinlangan ay dahan-dahan din niyang binura ang mga ito. ******* BIGLA namang tumigil na ang malakas na ulan na iyon. Habang si Lyca ay nakatanaw mula sa malalaking bintana ng Grand Hilton Presidential Suite. Sa totoo lang ay may kaba siyang nararamdaman hanggang sa biglang tumunog ang kanyang cellphone. Agad niya itong kinuha at nakita niya na tumatawag ang kanyang ama na si Robert

Nakabalik na pala sa kumpanya ni Andrei ang half sister niya. At bakas sa mukha nito ngayon ang saya at pagmamayabang. Ang paraan ng mga tingin nito kay Lyca ngayon ay parang tumitingin siya sa isang asong ligaw. Malamig naman na tinitigan ni Lyca si Trixie na walang bahid ng anumang emosyon. Mapang-uyam na ngumiti si Trixie pabalik, ngiting may halong pang-aasar. Para bang siguradong-sigurado siyang natanggal na si Lyca sa trabaho pagkatapos ng meeting with all the shareholders and CEO. Kalmado naman na mahinang tinapik-tapik ni Lyca ang mesa gamit ang kanyang mga daliri bago dinial ang numero ni Andrei. Walang makikitang anumang ekspresyon sa kanyang mukha. Mabilis naman na sumagot si Andrei sa tawag. Ramdam ang lamig sa kanyang boses. "Anong kailangan mo?" bungad na tanong ni Andrei mula sa kabilang linya. "Hindi ba’t sinabi mong papalitan mo ang pinto ng opisina ko?" direktang tanong ni Lyca kay Andrei. Kung hindi lang talaga kinakailangan ay ayaw na niyang banggitin pa