"Oy 'wag ka ngang maingay diyan baka may makarinig pa at baka hindi naman siguro nila napansin baka ikaw lang ang nakapansin." wika ko. "Salamat pala," dugtong ko pa sabay ngumiti sa kanya.
"Siguro nga hindi napansin ng iba kong kasama subalit sa palagay ko ay may nakapansin sa'yo bukod sa akin," sabi pa niya na tila may pag-aalinlangan.
"What? E sino naman?" Bigla akong napaisip. "Kanina kasi napansin ko na parang panay ang tingin sa akin ng kaibigan mong Piloto na si Troy. Tila parang kaka-ibang paraan ang pagtingin niya," pagdadalawang isip na pagsabi ko sabay tingin sa Piloto na si Troy Madrigal.
"Si Troy? Palagay ko nga ay tama ka diyan," sabay pagtawa niya ng malakas na tila parang alam na alam niya.
"Kaya nga nagpalit ako eh," ani ko pa habang napapaisip.
"Tingin ko nga napansin iyan ni Troy. Alam mo sabi-sabi nila na ang mga Piloto raw ay magaling kumilatis ng babae," wika pa niya sabay tingin kay Troy na siyang abala sa pakikipag-usap sa mga kasamahan niya.
"At babaero, marami sigurong mga babae ang mga Piloto galing sa ibat-ibang bansa," dugtong ko pa habang napalakas ng kunti ang pagkasabi ko.
"Well, may tama ka nga pero tingin ko hindi naman lahat," ani pa niya sabay buhos ng champagne sa baso.
"Actually, gwapo iyang kasama mong Piloto," pangiting sabi ko sa kanya habang panay lang sa pagtingin kay Troy.
"Talaga lang ha .Well, gwapo naman talaga si Troy at matangkad pa tsaka matipuno pa ang katawan. Pero 'wag kang magpapadala sa charming niyang iyan," wika pa niya habang napapaisip bigla.
"Bakit ba, dahil babaero ba siya?" Pagtatakang tanong ko sa kanya.
"Well, ganoon nga naman ang sabi-sabi nila na babaero talaga ang mga Piloto na marami raw babae galing sa ibat-ibang bansa, just like what you said earlier. Sa pagkakaalam ko lang ay habulin talaga ng babae iyang si Troy," sabay kinuha ang isang baso na may champagne at ibinigay sa akin.
"Let's drink, cheers! "
"E babaero siguro iyan," sabay abot ng baso at sininghot ang amoy ng champagne.
"Hindi ko pa iyan masasabi kasi hindi naman palaging kasama namin iyan si Troy kaya marami pa akong hindi nalalaman sa pagkatao niya. Pero isa lang ang alam ko, mabait at mabuting tao iyang si Troy. Iwan ko lang kung babaero o kaya manloloko," sabay tumawa ng malakas na tila hindi niya mapigilan.
"Parang halata naman na mabait siya at halata ko rin na parang chicksboy siya," ani ko pa ko sabay tumawa habang umiinom ng champagne.
Biglang napalunok si Annabelle sa iniinum niyang champagne. "Ops don't judge the book by its cover," ani pa niya sabay inalapag sa mesa ang baso.
"Hindi naman sa ganoon, ikaw nga diyan eh."
Napatagal at napasaya ang pag-uusap namin ni Annabelle hanggang sa napadpad na kami sa paghalungkat sa buhay ni Troy at sa status in life nito.
"Oy may isa pa pala akong alam," malakas na pagsabi niya habang abala sa pagkain ng grapes at pag-inom ng champagne.
"Ano naman iyon?" Tanong ko sa kanya habang napabuntong hininga.
"Wala pala siyang jowa single rin siya," wika pa niya sabay tumingin sa akin habang nakangiti na tila parang may kaka-ibang makikita sa paraan ng kaniyang pag-ngiti.
Napatigil naman ako saglit at natagalan bago nakapagsalita.
"Nako 'wag kang maniwala diyan atik lang iyan ng mga lalaki. Iyon pala maraming jowa at maraming girlfriend sa ibat-ibang lugar."
"Kaya nga 'wag kang papadala sa mga charming ng mga lalaki,"sabay tumawa.
"Ilang taon na ba iyang si Troy?" Tanong ko sabay tinitigan ng palihim si Troy.
"Aba at parang interesado ka yata," wika pa niya na tila nagtataka.
"Nagtanong lang naman ah. Wala namang masama," ani ko pa sabay kumain ng grapes.
"27 na iyang si Troy," sagot niya na tila napapaisip.
Napatigil naman ako saglit sa pagkain ng grapes dahil sa sinabi niya.
"Sa edad niyang iyan wala pa siyang asawa?" Malakas na pagsabi ko habang nagtataka tsaka binalin ulit ang tingin kay Troy.
"Siguro inuna niya muna ang carrier niya bago ang pag-aasawa. Wala pa ngang girlfriend iyan asawa pa kaya," palakas ang boses na pagkasabi niya.
"Ah ganoon ba," sabay buntong hininga.
"Para yatang ganado ako ngayon, wala pa pala siyang girlfriend," bulong ko pa sa aking sarili sabay ngumiti ng kunti habang palihim na napapaisip patungkol dito.
"Kamusta naman pala ang love life mo ha?" Sabay hawak sa kaniyang bewang habang tinitingnan ako ng kaka-iba.
Napatingin ako sa kanya habang napatirik ang mga mata.
"Hay ito single pa rin, kailan ko pa kaya matatagpuan ang the one ko. Mabuti ka pa at natagpuan mo na 'yung sa iyo," sabay napakamot sa aking ulo.
"Well, stay strong pa rin naman kami ni Jez. Hay nako Kristina 'wag kang mainip makikita mo rin at nahahanap iyang the one na sinasabi mo," sabi pa niya sabay hampas sa aking balikat.
"Until when?" Tanong ko sabay tingin sa kanya.
"Maghintay ka nu," sabay tumawa at tinalikuran ako.
Ilang saglit lang nang pag-uusap namin ni Annabelle ay sumulpot sina Ann at Jean sa aming pag-uusap.
"Excuse nga pala sa inyong dalawa. Um, napag-usapan namin kasi kanina na pumunta ng bar. You know gumimik magsayawan at inuman. If you'd like, sama naman kayong dalawa sa amin para mas masaya," sambit pa ni Ann habang niyayaya kaming mag bar.
"Oo nga naman, sege na Annabelle pagbigyan mo na kami minsan na nga lang tayo makauwi nang Pinas," dugtong pa ni Jean sabay tingin sa aming dalawa ni Annabelle.
Tila napapaisip si Annabelle. "Oh sure game ako diyan, eh tanungin naman natin si Kristina," ani pa ni Annabelle sabay tingin sa aking mga mata.
Napakamot naman ako sa aking ulo at napaisip. "Kasi parang malalim na ang gabi at may duty pa ako bukas," ani ko pa sabay tingin sa aking orasan.
"Friday bukas, di'ba day off mo iyan? Thursday ngayon Kristina, hello? Are you dreaming!" Wika pa ni Annabelle sabay tingin sa kalendaryo sa kaniyang cellphone.
Nagulat naman ako at agad napatingin sa kaniyang cellphone. "Ano? Thursday ba ngayon hindi ba't Merkules pa?"
Ilang oras ang pananatili ko rito dahil sa paghihintay ko sa paglubog nang araw at mayamaya lang din ay tila nagsisimula nang lumubog ang araw.Habang nakatitig ako sa ilog ay may napansin akong isang anino ng lalaki na naka-refelect sa tubig. Nagtaka ako kung kaya't dahan-dahan akong lumingon.At paglingon ko ay hindi ko inaasahan na makikita si Troy na siyang nakatayo sa aking likuran.Nabigla ako at nagulat lalo pa alam kong hindi pa siya nakagising mula sa kaniyang mahabag pagkawala ng malay at iyon nga ay nagpapagaling pa siya. Subalit ngayon ay nandito siya sa Laguna mismo sa aking harapan na siyang labis kong ipinagtaka."Na istorbo ba kita?" Mahinahon na tanong ni Troy habang may ngiti sa kaniyang mga labi.Napatigil naman ako habang tulala lang dahil sa hindi makapaniwala na nandirito siya ngayon."Nandito ako para humingi muli nang patawad at pasensya sa iyo Kristina. It's been a long time na hindi tayo muli nagkausap since the accident happened," wika pa ni Troy sabay hawak
"And I was surprised nang matuklasan kong your ex-girlfriend Savannah ay siya pa lang kinaaabalahan mo. At gusto mo pa bang malaman ang mga further information na natuklasan ko?" Sabay pinukol ko siya ng masamang tingin habang napatawa ako ng kunti kahit alam ko namang napipilitan lamang ako."I saw you and your ex-girlfriend Savannah na naghahalikan at gumagawa ng kababuyan! Gusto mo pa bang malaman ang lugar at panahon? It was Sunday in the afternoon at San Carlos St. Kung saan nagawa niyo pang mag renta ng isang private house para magawa niyo lang ang mga kababuyan niyo ni Savannah! Gusto mo rin ba na malaman kung paano ko iyon nalaman? Obviously sinundan ko si Savannah sakay ng kaniyang sasakyan at hindi ko inaasahan sa aking buhay ang aking makikita at matutuklasan doon! And now tell me, iba ka ba sa lahat ng lalaki Mike? Matino ka ba katulad ng pagkakasabi mo noon sa akin?"Natulala naman si Mike habang hindi alam ang kaniyang sasabihin at ipapaliwanag sa akin. Mayamaya pa ay hu
"Diyos ko 'wag naman sana magkatotoo itong iniisip ko ngayon. Sana ay mali lang ako ng iniisip 'wag naman sana umabot pa sa puntong magkakaroon ulit ako ng trauma. Ikaw na lamang ang bahala," bulong ko pa sa aking sarili sabay huminga ng malalim habang balisang balisa na.Ilang saglit pa ay nakita kong pumasok sa isang private house si Savannah kung kaya't pinahinto ko na lamang ang aking sasakyan lalo pa at makikita nila ang aking pagpasok doon.Humanap muna ako ng magandang pagtaguan ng aking sasakyan upang hindi nila ito makita. At nang makahanap na ako ng magandang lugar na pagtaguan ng aking sasakyan at agad akong tumungo sa entrance ng private house na pinasukan ni Savannah.Wala namang ka tao-tao ang lugar na ito pero bakit naririto ngayon si Savannah. Ano naman ang gagawin niya rito, imposibli naman na pupunta siya rito ng mag-isa. Siguro ay may taong nag-aantay sa kanya sa loob ng private house na ito.Mayamaya pa ay napaisip ako sa aking gagawin upang makapasok sa loob ng h
Mayamaya pa ay um-order na sila Savannah kasama ang dalawa pa niyang kaibigan na hindi ko kilala.Pinagmamasdan ko lang sila habang sila'y abala sa pakikipag-kwentuhan sa isat-isa.Ilang saglit pa ay dumating na ang kanilang order. Um-order sila ng aming specialty na main dish which is Spicy buttered chicken."Wow it looks like delicious!" Sabi pa ng isa sa mga kasamahan ni Savannah.Nang magsimula na silang kumain ay biglang tumayo si Savannah sa kaniyang kina-uupuan at sabay nagpatawag ng isang waiter.Sa paraan pa lang ng kaniyang pagkilos at reaksyon sa kaniyang mukha na makikita ay halatang may hindi ka nais-nais diri.Agad naman na pumunta ang isa sa mga waiter ko at hinarap si Savannah."Yes ma'am what can I do for you?" Mahinahon na pakikipag-usap ng waiter sa kanya."Yet the food is so delicious but what the f*ck ! It's very spicy which I hate it and I don't like to eat!" Reklamo pa ni Savannah sabay napataas ang tono ng kaniyang boses."Nako I'm sorry for that ma'am but your
Kahit na may problema akong kinakaharap ngayon sa relasyon namin ni Mike ngunit bigla ko na lamang itong nakalimutan dahil sa aking excitement na naramdaman nang marinig ko ang pangalan ni Troy.Bago ako tumungo nang ospital ay dumaan muna ako sa mga bilihin ng mga prutas upang dalhin kong pasalubong para kay Troy doon sa ospital.Pagkatapos nu'n ay agad na dumiritso ako sa ospital. Pagpasok ko sa loob ng kaniyang kwarto ay tila nagtaka ako kung bakit wala rito ang Mommy ni Troy o mga kamag-anak niyang pweding bumantay sa kanya subalit kailangan talaga na may taong babantay sa kanya rito.Hindi ko na lang iyon pinagtuunan ng pansin at baka lumabas lang ng kwarto at may inasikaso pa.Dahan-dahan akong lumapit sa higaan ni Troy at dahan-dahan na inilapag sa mesa ang aking dalang prutas para sa kanya.Habang nakatayo ako sa kaniyang tabi ay dahan-dahan kong hinawakan ang kaniyang maamong mukha. Pinagmamasdan ko siya ng mabuti habang mayroong tuwa sa aking mukha na makikita."Hindi na ako
Sa hindi ko inaasahan na mangyari ay makikita ko si Mike sa daan na sakay din ng kaniyang sasakyan na siyang patungko sa San Carlos St. Which is labis kong ipinagtaka.Hindi kasi nagpaalam sa akin si Troy na may lalakarin siya ngayon ngunit nakasanayan niya naman ang magpaalam sa akin bago siya tumungo sa ibang lugar. Maliban na lang sa araw na ito ay wala talaga siyang pasabi sa akin na pupunta pala siya ng San Carlos St. Sa hindi ko alam na dahilan."Wait? San Carlos St.? Ano naman ang gagawin ni Mike doon at bakit hindi siya nagsabi sa akin patungkol sa kaniyang pagpunta sa lugar na iyon?" Pagatatakang tanong ko sa aking sarili habang napapaisip ng husto.Balak ko sanang sundan si Mike subalit naipit ako sa traffic lalo pa at rush hour na kung kaya't hindi ko na lang nagawa ang aking balak na sundan siya roon.Tinawagan ko siya sa kaniyang cellphone subalit hindi niya naman sinasagot. Ang labis na ipinagtataka ko lamang ay kung bakit alas singko na nang hapon ay pupunta pa siya sa