บทที่ 16 : คำตัดสิน 69

ณ กลางป่าลึกที่ไร้ซึ่งผู้คนอาศัย

เรือทั้งหมดถูกจอดไว้ห่างจากที่ตั้งโรงงานพอสมควรเพื่อเลี่ยงการโจมตีที่ขวานผ่าซาก

ทั้งหมดต้องเข้าใจภูมิศาสตร์และจำนวนศัตรูเสียก่อน

เหล่าทหารจากองค์กรลับกว่าร้อยชีวิตกำลังซุ่มอยู่หลังพุ่มไม้เพื่อดูลาดเลา

“...เป็นไงมั่ง”

“ชาเซถามลูอาเพื่อฟังการประเมินจากเด็กสาว”

ลูอาและอัสลินจะมีหน้าที่อีกอย่างเพื่อสนับสนุนผู้กล้าคือพวกเธอจะวิเคราะห์ความสามารถของศัตรูและแนวทางสู้ที่เหมาะสม

ครั้งนี้เองก็เช่นกัน

ที่เห็นข้างนอกมีทหารอยู่ประมาณหนึ่งร้อยคน น นี่...”

“ว่าไง”

“ยินดี ...ที่ได้ทำงานร่วมกันอีกนะ”

“หึ นั่นสิ” ทั้งสามชนหมัดเบาๆ เพื่อแสดงออกถึงมิตรภาพที่มีให้กัน

“แต่ว่าที่นี่ใหญ่จริงๆ”

“...ใช่ พื้นที่คงสักสองร้อยคูณสองร้อยเมตร”

“...สนามหน้าอาคารเรียนสองผืนรวมกันเลยหรอ?”

...ข้างในมีอะไรกันแน่

อาคารสี่เหลี่ยมทรงสูงขนาดใหญ่ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่กลางป่าลึกห่างไกลความเจริญ

บัดนี้ทั้งหน้าหลังซ้ายขวา รอบอาณาบริเวณถูกล้อมด้วยเหล่าทหารจากกลุ่มต่อต้านภัยพิบัติ โดยที่รอบตัวอาคารเองก็มีทหารหลายร้อยคนเดินไปมารอบๆ เพื่อรักษาความปลอดภัย

ถึงจะไม่เห็นว่าภายในมีอะไร แต่พวกเราก็รับรู้ได้ถึ