LOGINShare
บทที่ 7 : คำที่อยากบอก 31
Last Updated:
2025-10-02 00:57:38
Latest chapter
Acacia Academ : ความลับของเราสองและทำนองต้องสาป บทที่ 15 : คำเฉลย 64
บทที่ 15 : คำเฉลยฟรุบ!เช้าวันหนึ่งขณะที่ฉันกับแฟนสาวกำลังงัวเงียกันอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น จู่ๆ เมเจียร์ก็เดินออกมาจากห้องนอนด้วยสีหน้าตาเหลือกตาพอง“ข้าขอโทษ!”ทันทีที่พวกเราอยู่ในระยะสายตาของเด็กสาว เธอตะเบ็งเสียงออกมาลั่นบ้านพร้อมกับรีบขยับตัวมาใกล้ก่อนจะโค้งหัวลงขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่“อะไรหรอ?”ฉันสะดุ้งเฮือกตกใจจนต้องรีบถามไถ่เธอว่ามันเกิดอะไรขึ้น“ข้าถูกดุมาน่ะสิ”“เอ๊ะ!? จากใครหรอ? แล้วไปโดนว่ามาตอนไหน!?”“บ บลู ...ใจเย็นๆ แล้วรอเธอเล่าก่อน”“...โทษทีๆ”ฉันชวนเมเจียร์มานั่งข้างๆ เพื่อให้เธอตั้งสติก่อนจะรับฟังเรื่องเล่าของเธอ“เมื่อคืนข้าแอบออกจากบ้านแล้วไปเดินสำรวจโรงเรียนตอนกลางคืนคนเดียว ข้าตรงไปที่สวนหลังโรงเรียนก่อนจะเห็นหญิงสาวนางหนึ่งนั่งเงียบๆ อยู่บนศาลาที่ไร้ผู้คน”...ตอนกลางดึกเนี่ยนะ______ต๊อก ต๊อก ต๊อกสูดดด...เด็กสาวร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามค่ำคืนก่อนจะสูดลมเข้าไปเต็มปอดเพื่อสัมผัสอากาศบริสุทธิ์“เป็นอีกคืนที่น่าพึงใจเช่นเคย”เมเจียร์พึมพำกับบรรยากาศขณะที่ขาของเธอก้าวต่อไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมาย“...งืม งืมมมม”เสียงบางอย่างสั่งให้เด็กสาวหยุดชะงักก่อนจะ
Acacia Academ : ความลับของเราสองและทำนองต้องสาป บทที่ 14 : คำถาม 63
“สงสัยครับ! เธอบอกว่าเธอเป็นคทามาก่อน งั้นแสดงว่าเธออายุมากกว่าเราหรอ?”ชายหนุ่มนักเสี้ยมประจำห้องยกมือไต่ถาม“ถูกต้อง แต่ความคิดความอ่านของข้าค่อนข้างล้าหลังกว่าพวกเจ้าหลายร้อยปี”เด็กสาวก้มหน้าหลบสายตาด้วยความเขินอาย ทว่าท่าทีแบบนั้นกลับทำให้คนในห้องเอ็นดูและสนใจตัวเธอมากขึ้นทันที หลายคนเริ่มยกมือเพื่อชวนเธอคุยหรือถามไถ่เมเจียร์ถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เคยเจอหรือเคยสัมผัสมาพรึบ พรึบ พรึบ!“นักเรียนๆ ทีละคนนะๆ เริ่มจากเธอก่อนเลย”อาจารย์ประจำวิชาค่อยๆ จัดแจงคนถามทีละคน เขาชี้ไปที่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ติดประตูทางออกคนจะเปิดโอกาสให้ชายผู้นั้นถามเป็นคนแรก“ครับ! ในมุมมองของสัตว์วิเศษ มนุษย์คืออะไรสำหรับพวกเขา?”“พวกสัตว์มองว่ามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่พร้อมทำลายระบบนิเวศ เป็นภัยที่ควรอยู่ให้ห่างและพวกเขาระรานทุกสิ่งอย่างโดยไม่ตริตรองสิ่งใดสักอย่าง”“...”เพียงคำตอบแรกจากเด็กสาวก็สร้างความตะลึงให้เพื่อนในห้องจนทุกคนเงียบไม่กล้าถามอย่างอื่นต่อ“ต่อไปตาเธอถามมาเลย”ชายแก่ชี้ไปที่ชายหนุ่มคนที่สองก่อนจะคะยั้นคะยอให้เขาถามคำถาม“ศะ ศัตรูที่คิดว่าต่อกรด้วยยากที่สุด”“ถ้าไม่นับมังกรที่เป็นของตายอยู่แล
Acacia Academ : ความลับของเราสองและทำนองต้องสาป บทที่ 14 : คำถาม 62
“ตอนนี้ไม่มีนักเรียนอยู่ในโรงเรียนเลยใช่มั้ย?”“คิดว่าน่าจะมีแค่เราสองคนกั-”“ “เอ๊ะ?” ”พอกำลังจะพูดถึงอีกสองคนที่เหลือพวกเธอก็โผล่มาพอดีระหว่างที่กำลังเดินอยู่บนทางเท้า จู่ๆ ฉันก็ได้เจอกับลูอาแล้วก็อัสลินพอดี ทั้งสองดูเหมือนกำลังจะออกไปข้างนอกกัน“พอดีเมืองหลวงตอนนี้ยังไม่พร้อมสำหรับต้อนรับคนสักเท่าไหร่ พวกเราเลยว่าจะออกไปซื้อของที่หมู่บ้านเล็กๆ อีกที่แทน ทั้งสอ...สามจะไปด้วยกันมั้ย?”อัสลินเอ่ยปากชวนพวกเราโดยที่สายตาของเธอให้ความสนใจกับเด็กสาวที่ติดสายห้อยตามฉันมาเป็นพิเศษ...จะว่าไปของตู้เย็นเราก็หมดแล้วนี่ ที่มีอยู่คือข้าวสารที่พึ่งทำข้าวต้มหมดไปเมื่อเช้า“งั้น ...เราไปด้วยนะ”“โฮ้!...”เด็กสาวส่ายตามองบริเวณรอบๆ อย่างตื่นเต้นจนตาเป็นประกายขณะที่เราทั้งห้ากำลังนั่งอยู่บนเกวียนลากเล่มใหญ่เป้าหมายคือการมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านอีกแห่งที่ตั้งอยู่ทางเหนือของโรงเรียน ตามที่อัสลินเล่า ในตอนนี้มันกลายเป็นสถานที่ค้าขายชั่วคราวในช่วงที่เมืองหลวงกำลังฟื้นฟู“เข้าใจแล้ว ถึงไม่เห็นไม้คทาติดตัวบลูนี่เอง”“แล้วแบบนี้บลูจะใช้เวทมนตร์ยังไงหรอ? ต้องซื้อไม้ใหม่ ...คงต้องสร้างขึ้นมาใหม่เลยสินะ”“ฉันไ
Acacia Academ : ความลับของเราสองและทำนองต้องสาป บทที่ 14 : คำถาม 61
“...?”แปลกแต่จริง เราสามคนนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน เด็กสาวตัวเล็กนอนคั่นอยู่ตรงกลางระหว่างฉันกับแกรด ใบหน้าของเธอตอนหลับช่างดูจิ้มลิ้มน่าเอ็นดู“รู้สึกเหมือนเรากำลังเลี้ยงเด็กอยู่เลย”แกรดซึ่งกำลังเข้าที่นอนค่อยๆ ยกหัวขึ้นมือเท้าคางก่อนจะยิ้มละมุนให้เมเจียร์และหันมาชวนฉันคุย“แต่ถ้าดูจริงๆ เด็กคนนี้แก่กว่าเราเป็นพันปีเลยเนอะ”“นั่นก็จริง ...แต่เรารู้สึกเหมือนกำลังเลี้ยงลูกอยู่เลย”“แกรดอยากมีลูกหรอ?”“ฮืม ...ไม่รู้สิ เราไม่เคยคิดเรื่องนั้นเลย”“...”“รู้นะว่าคิดอะไรอยู่ ถ้าถึงตอนนั้นเราทั้งคู่อยากจะมีจริงๆ จะไปหาเด็กน่ารักๆ สักคนจากศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้าก็ไม่เสียหายนะ”“...อืม”เอาล่ะเอาล่ะ นอนกันเถอะ เรารู้สึกว่าพรุ่งนี้จะต้องเหนื่อยเป็นสองเท่าแน่กริ๊ง กริ๊งแสงแดดส่องกระทบผ่านหน้าต่างที่เปิดอ้ารับลมไว้ตลอดคืน ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนจะพบผ้าห่มถูกคลี่ออกอย่างไม่เป็นระเบียบพร้อมกับร่างของเมเจียร์ที่หายไป...เมเจียร์ฉันมั่นใจว่าเรื่องเมื่อคืนไม่ใช่ฝัน ขาของฉันก้าวออกมาจากเตียงนอนก่อนจะเดินสำรวจรอบบ้านเพื่อตามหาเธอแอ๊ดด...“...”“...อยู่นี่เอง”...ไม่ใช่ฝันจริงๆ ด้วยฉันเปิดประตูหน้าบ
Acacia Academ : ความลับของเราสองและทำนองต้องสาป บทที่ 14 : คำถาม 60
ค่ำคืนแห่งความชื่นมื่นควรจะผ่านไปด้วยดี ทว่าหลังจากที่เราอาบน้ำกันเสร็จแล้วเตรียมตัวเข้านอน“ “?” ”ทั้งสองรับรู้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติข้างนอกบ้าน“แอ๊ดดด...”“เอ๊ะ!?”ประตูบ้านถูกเปิดอย่างระมัดระวัง...เด็กสาวในฝันหญิงวัยแรกรุ่นผมสีฟ้าสง่าผู้นั้นปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าฉันและแกรด เธอยืนรอพวกเราพลางเดินวนไปวนมาในสวนอย่างเริงร่า“อะ! กว่าจะรู้สึกตัว ทำอะไรกันอยู่หรอ?”“อ อา พวกเรากำลังจะเข้านอนน่ะค่ะ”แกรดตอบคำถามของเด็กสาวอย่างสับสน...ดาดฟ้านี่มันขึ้นมาง่ายขนาดนี้เลยรึไงกัน?“แกรด ...นี่คือเทพธิดาที่ฉันเล่าให้ฟัง”“เอ๊ะ!? ขอโทษที่เสียมารยาทไปเมื่อครู่นะคะ”“ไม่เป็นไรๆ เราโผงผางเข้ามาที่นี่เอง ...ดูท่าแผลจะใหญ่เอาการเลยนะ”เด็กสาวมองมือที่กำลังกุมท้องเอาไว้หลวมๆ ก่อนเธอจะทำบางอย่าง เทพธิดาเดินเข้ามาใกล้ฉันก่อนจะขอแตะที่แผลเบาๆ เกิดแสงอ่อนบนปลายมือของเธอจู่ๆ ก็เหมือนความเจ็บปวดทั้งหมดหายไปเป็นปลิดทิ้ง ฉันลองยกเสื้อขึ้นดูก่อนจะพบว่ารอยแผลทั้งหมดได้หายไปแล้ว“ “...!?” ”“พลังของเทพธิดาน่ะ ...”“คุณมาที่นี่ทำไมหรอคะ?”...ฉันมั่นใจว่าเธอไม่ใช่แค่ลงทุนมาที่นี่เพื่อแค่ทำให้แผลหายเท่านั้นแน่“ส่ง
Acacia Academ : ความลับของเราสองและทำนองต้องสาป บทที่ 14 : คำถาม (NC) 59
บทที่ 14 : คำถามแอ๊ด...กลิ่นของแผ่นไม้ในห้องรับแขกที่คุ้นเคย ห้องนอนและห้องครัวซึ่งเต็มไปด้วยความทรงจำมากมายของเราทั้งสองพวกเรากลับมาถึงบ้านบนดาดฟ้าแล้วแม้จะมากันแค่ตัวเปล่าก็ตามที เสื้อผ้าข้าวของทั้งหมดจะถูกส่งตามมาทีหลังและแน่นอนว่าความเก็บกดของเราก็พร้อมจะปะทุออกมาทันทีที่ประตูบ้านถูกปิดลงแขนของฉันถูกดึงลากเข้าไปในห้องนอนทันทีฟรุบ...แกรดถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมดตัวก่อนจะเร่งรีบทิ้งร่างอันเปลือยเปล่าลงบนเตียงเรียบ“...บลู”เธอมองมาที่ฉันด้วยแววตาอันโหยหาพร้อมกับดึงมือฉันเข้าไปแตะกับกลีบดอกกุหลาบสีสดของเธออย่างรวดเร็ว“น นี่! ใจร้อนจัง”...แต่มันก็แฉะไปหมดแล้วนี่?“ตอนอยู่ที่บ้านบลูเราก็อดทนมาตลอดเลยนะ ถึงจะมีบางครั้งที่เกือบจะเผลอลักหลับเธอก็เถอะ แฮะ แฮะ”“อะ เอิ่ม ขอบคุณที่อดทนนะคะ”“งั้นตอนนี้ก็ให้รางวัลเราหน่อยสิ”“จ้าๆ คุณหนู”นิ้วที่กำลังเล่นซุกซนอยู่กับน้องสาวของแกรดกำลังได้รับการตอบรับอย่างอบอุ่นฉันลูบคลำส่วนนั้นตามที่เด็กสาวเฝ้ารอพร้อมกับดึงใบหน้าอีกฝ่ายเข้ามาจูบอย่างดูดดื่มตามที่ใจของทั้งสองต้องการ“อื้มห์”เด็กสาวเงยหน้ารับจูบจากฉันก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปในช่องปากของก
You may also like
Feeling Good - เสพอารมณ์
ภูผาสีน้ำเงิน570 viewsกับดักรักเพื่อนสนิท
26JULY.592 viewsชายาอ๋องอำมหิต
รวิวร, จุฑารัตน์2.3K viewsMerry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ
DILEMMA 28701 viewsชะตาชีวิตพลิกผันทะลุมิติมาปลูกแตงกวา
วริษา1.9K viewsได้ย้อนเวลาทั้งทีผมไม่เอาพี่เป็นผัวแล้วนะครับ
ทานตะวันหน้าฝน832 viewsบำเรอสวาทเพื่อทายาทหมื่นล้าน
เซนโด้1.5K viewsเร้าใจลูกน้อง
นักเขียนเจ้าตอง(JaoTong)703 views
