CHAPTER 1

CHAPTER 1

 I'm on my way on the cafeteria nang marinig ko ang mga bulungan ng ibang estudyante.

"Andyan

na

si

damon

allister"

"ang

gwapo

nya"

“I'm gonna die!”

"Si

marco

ng

buhay

ko"

"Ang

gwapo

ni

marco lawrence

ko"

Hindi ko maiwasang mairita at mainis sa mga bulungan nila. Parang mga bubuyog. May mata ako, may pandinig din ako, alam ko na nandiyan sila, hindi naman kailangang pagbulungan.

Mabilis ding nawala ang pagkainis ko nang makita ko si Ariana. Halos matawa ako sa itsura nito. Busangot ito at parang biyernes santo ang mukha.

"Ariana!" Sigaw ko at nilapitan siya.

Nang makita niya 'ko ay mabilis niya akong inirapan, napaka-sungit naman ng isang 'to.

"Tagal mo naman, iritang irita na 'ko sa mga bulungan ng mga estudyante dito eh, akala mo ngayon lang nakakita ng mga mukhang aswang." Ani ni ariana at 'saka umirap.

Napatawa ako dahil parehas pala kami ng iniisip. Hindi ko naman siya pwedeng pigilan na mainis dahil pati ako ay ganoon din ang pakiramdam.

Magsasalita na sana ako nang makita ko na nasa harap na pala namin si Damon kasama 'yung bestfriend niyang si Marco Lawrence.

"Panget

pasabay

ah,"sabi ni damon at umupo sa harap ko,umupo naman si Marco sa tapat ni Ariana.

Tumingin ako kay Ariana at nakita kong mas lalong sumama ang timpla ng mukha niya.

If I remember, kapatid ng jerk na lalaking 'to si Ariana, hindi ko alam kung bakit naging magkapatid ang dalawa, kung titignan mo sila ay parang hindi sila magkapatid, hindi sila ganong nagpapansinan, pero kung titignan mo ang ugali nila ay hindi naman nagkakaiba pero may ugali pa rin si Damon na wala kay Ariana. Minsan kung maguusap man silang dalawa, kailangan ay walang ganong makakita, ewan ko ba sa topak ng dalawang 'to, pero ayaw nilang malaman ng iba na magkapatid sila, kahit na madami na rin namang nakakaalam.

Damon and his friend is a big bully in the campus. Walang pinapalagpas ang dalawa, pero sabi sa sabi sabi ay mas malala mang-bully si Damon. He's a big jerk, pero ewan ko ba at madami pa din ang nahuhumaling sa kaniya. Kahit naman ako ay hindi ko itatanggi na gwapo siya, pero hindi ko siya type.

"Sumabay

ka,mamamatay

ba

'ko

'pag

hindi

kita

sinabay,” sarkastikong sabi ni Ariana at inirapan ang kapatid.

"Wag

ka

ngang

umirap

dyan,panget

ka

na

papanget

ka

pa,"sabi ni Damon sa kanya,dinilaan na lang sya ni Ariana. Pagak akong tumawa dahil sa kabaliwan ng magkapatid na 'to.

Natigil ang pagtawa ko nang maramdaman ko ang titig ni Damon sa'kin, nagtaas ako ng tingin at tinaasan siya ng kilay. Deretso lamang siyang nakatingin sa'kin.

“Why are you looking at me?” tanong ko.

"Why

are

you

laughing?"takang tanong ni Damon.

Nagbaba ako ng tingin, shit, napansin niya pala 'yon.

"N-nothing,"nauutal na sabi ko.

Iniwas niya ang tingin niya sa'kin at binalingan ng tingin si ariana.

"Hindi

mo

nasabi

sakin

na

may

panget

ka

palang

kasama?”

Nagpantig ang tenga ko sa narinig, napa-angat ako ng tingin at tinaasan siya ng kilay, tinignan ko siya ng matalim.

What did he just say?

“Did you say something?” tinanong ko ulit, baka nagkamali lang ako ng rinig.

Sarkastiko siyang ngumiti at nang-aasar na tinignan ako.

“Hindi lang pala panget, bingi pa.”

Naramdaman ko ang pag-iinit ng pisngi ko sa sobrang galit. DAMONYITO!

Pero kinalma ko ang sarili ko, hindi pwedeng ipakita ko sa kaniya na napikon ako sa sinabi niya. Gusto niya pala ng laitan at asaran, edi ibibigay ko sa kaniya.

"Wala namang salamin dito pero bakit parang alam mo na agad ang itsura mo?”

Nangunot ang noo niya, hindi naintindihan ang sinabi ko.

“Ganon ba talaga? Hindi mo na ba talaga kailangan ng salamin at alam na alam mo na, na panget ka?”

Natawa siya sa sinabi ko, napapikit ako dahil sa nakakaasar niyang tawa.

"Hindi ka dapat nagsasabi ng salitang 'panget', hindi ka ba nasasaktan?” dagdag ko.

“Bakit ako masasaktan? Hindi naman ako 'yung panget dito, ikaw. I-K-A-W”

At pinagdiinan pa talaga ng lalaking 'to na ako ang sinasabihan niyang panget.

Umusok ang ilong ko sa galit nang marinig ko ang hagikgikan ng ibang babeng estudyante na nakikinig.

Kalma lang Amber.

“Damonyito,” mahina man ay may diin pa ring sabi ko.

“You pronounce my name wrong. Damon, hindi Damontiyo,”

Is he stupid? Ang sabi ko Damonyito, hindi Damontiyo, ano bang pinagsasabi nito?

Hindi ko siya sinagot at binalingan na lamang ng tingin si Ariana at ang kaibigan ni Damon, parehas lang silang naka-tingin saming dalawa habang may ngisi sa labi. Inirapan ko silang dalawa at ibinalik ang tingin kay Damon.

“At parang binaliktad mo pa ang sinabi ko kanina. You have no rights on saying that I am panget like you. Ako ang pinakagwapo dito sa Campus,” mayabang na aniya.

Sarkastiko akong tumawa at mataray na tinignan siya.

"Grabe! ang

lakas

ng

hangin, 'yung

tipong

tatangayin

ka

papunta

sa langit" sarkastikong sabi ko at inirapan siya.

"Hay

nako, hayaan

mo

na lang

'yang

panget

kong

kuya, wala kasing nagmamahal diyan kaya ganyan,"

sabi ni ariana at 'saka nagsimulang kumain

Inis akong bumaling sa kaibigan ni Damonyito.

"At

ikaw,"turo ko dito.

"Ako?"inosenteng tanong niya at tinuro pa ang sarili.

"Hindi, baka

ako, malamang

ikaw, sayo nakatutok 'yung hintuturo ko eh,"sarkastikong sabi ko." Pakisabihan

nga

'yung

mahangin

mong

bestfriend

na

tigil

tigilan

ang

pagiging

confident, hindi

bagay

sa

kanya, mukha

siyang

tanga,"sabi ko at tsaka hinila si ariana.

"Saan

ba

tayo

pupunta?"takang tanong niya.

"Hell"sabi ko, napahawak ako sa braso ko nang pinalo niya 'ko

"Ano

ba?!"inis na tanong ko.

"Para

kang

baliw,"sabi niya, hindi ko siya sinagot, inirapan ko lang siya at 'saka bumusangot.

Hindi na ako nagsalita at hinatak ko na si ariana sa cr.

Pagpasok namin doon agad akong napahilamos sa mukha at inis na tumingin sa salamin.

"Bwisit na bwisit

ka

dyan? Hayaan

mo

na

si

kuya, manda

sakin

mamaya

sa

bahay

'yon,"sabi nya. "Wag

ka ng mainis, malakas

lang

talagang

mang-asar

'yon," dagdag pa nya.

"Ang

lakas ng bilib

sa

sarili, akalain

mong

napakahangin,” inis na sabi ko, natawa siya kaya tinignan ko siya ng masama.

"Hay

nako, bago

ka

pa

magwala

diyan, pumunta na tayo

sa

room

at

baka

malate

pa

tayo,"sabi nya.

Tumango ako at sabay kaming naglakad papuntang room.

"Ma'am, can i go to clinic?Masakit po ulo ko." Saad nung kaklase ko.

"Do

you

belive

that,swinging the arms

cures

headaches?"tanong ng teacher samin.

Hindi kami sumagot sa tanong niya

"Some

chinese

belive

that

swinging

the

arms

cures

headache--"hindi na natuloy 'yung sasabihin ng teacher nang may biglang pumasok.

Agad kong binaling ang tingin ko sa pinto at halos maging mata na ng tarsier ang mata ko dahil sa pagkagulat.

Napairap ako dahil sa nakita. Nakakita lang naman ako ng mga devil na bumaba sa langit.

At ang mga devil na 'yon ay walang iba kung hindi si Marco at Damon

Bakit nandito 'yang dalawang ulupong na 'yan?!

Para na namang nasa palengke ang mga kaklase ko sa sobrang lakas ng mga bunganga.

“Anong ginagawa ng dalawang aswang na 'yan dito?” rinig kong tanong ni Ariana, nagkibit balikat lang ako.

"I remember, he's

Damon

allister and Marco Lawrence, masyadong nag-excell ang dalawang 'yan sa mga subject kaya napunta dito sa section niyo,” paliwanag ng teacher.

Akalain mo nga namang may ibubuga din ang dalawang 'yan Pagdating sa academics, hindi halata.

"Pwede na kayong umupo Mr. Allister and Lawrence, sit everywhere you want,"sabi nung teacher.

Kita kong naglandas ang mata ng dalawa para makahanap ng uupuan. At kung minamalas ka nga naman, sa tabi pa ng upuan namin ni Ariana tumigil ang paningin niya.

Nasa kaliwa ko si Ariana, sa tabi namin parehas ni Ariana ay walang nakaupo.

Agad na pumunta si Marco sa tabi ni Ariana, sumunod sa kaniya si Damon at prenteng umupo sa tabi ko. Napasampal ako sa noo, napakamalas ko naman ngayong araw at pinaligiran ako ng Devil.

"Dapat

dito

na

lang

tumabi

si

damon

baby"

"Gaga,dapat

sakin"

Edi akayin niyo papunta sa tabi niyo, itali niyo para di na makawala. Inis akong napairap dahil sa narinig.

Akala mo naman kay gwapo ng pinagpapantasyahan, mukha namang paa.

"Kapag

minamalas

ka

siniswerte

ako, akalain

mo

ba

namang

makakatabi

pa

kita,"sabi nya habang may ngisi sa labi.

"Oo

nga

eh, napakamalas

ko, akalain

mo

nga

namang

may

katabi

akong

DAMONYITO

dito"sarkastikong sabi ko at nginisian din siya.

"Hoy

tumigil

na

nga

kayo

diyan, ang ingay

niyo," saway ni ariana at inirapan kami.

"Mukhang

may

kaclose

agad

kayo dito

Mr. Allister and Mr. Lawrence?" nakangiting

tanong nung teacher, ngumiti lang si DAMONYITO.

Tsk, pakitang tao!

Simulyap ako saglit kay marco, bakit parang ang tahimik niya? Sabagay, wala naman ng bago, lagi namang siyang tahimik.

Nagsimula na ulit magklase.

Masyado ko nang napapansin na ang malas ko ngayong araw. Parang gusto kong magpabasbas mamaya para maalis ang sumpa sakin ngayon.

Napabuntong hininga ako, nararamdaman ko na, na wala akong magiging maayos at tahimik sa buhay simula ngayon, lalo na at may katabi akong devil na bumaba sa langit para maghasik ng lagim.

Kailangan ko na yatang maging ready, may kakaiba at parang masamang bagyo akong nararamdaman na paparating.

There will be a big disaster.