2

Nawawalan na ako ng pag asa. Puro tatawagan ka na lang namin ang laging sagot sa akin. Plus, yong nakakadiri pang manyakis. Kahit naman tawagan ako noon hindi ako magtatrabaho sa kanya.

Pumasok akong muli sa isang malaking kompanya. Vasquez Furniture lang ang nakita ko. Isa yata sila may pinakamalaking furniture sa bansa.. nag eexport and import sa iba't-ibang bansa at dito sa pilipinas.

Juskolord! Sana matanggap na ako.

Napanganga na lang ako sa laki ng kompanyang ito. Sobrang ganda pa! Shit! Matanggap kaya ako dito? Para akong janitress sa suot ko ngayon kumpara sa mga taong nandito.

Right?! Janitres. Janitress na lang aapplyan ko at mukhang may malaking tyansa na matanggap ako sa posisyon na iyon.

"Good afternoon ma'am. Mag-aaply sana po ako.. may vacant position pa po ba for janitress?"

Tanong ko doon sa nakaunipormeng babae. Ang ganda niya! Ang ganda ng pagkaka make up niya. At mukhang makikita na ang kaluluwa sa suot na palda. Sekretarya siguro ito..

"Sige. Sumunod ka sa akin! Doon tayo sa 40th floor!"

40th floor? Pakshet! Ang taas. Sumunod naman ako sa kanya.

"Virgin ka ba?" Tanong niya bigla.

Napaubo ako sa bigla niyang pagtanong. Agad akong tumango sa kanya. Anong klaseng tanong yan?

"Talaga? Ayaw kase ni sir sa mga virgin!"

Laglag ang panga ako. What? Anong klaseng? Don't tell me na katulad na naman ito ng matandang kalbong iyon. Manyakis rin!

"Hintayin mo muna ako dito. Sasabihin ko lang kay sir.Vasquez"

Sabi niya nang nasa tamang floor na kami. Tumango naman ako at hinayaan siyang talikoran ako. Siguro mga ten minutes bago siya tuloyang lumabas at sinabing pwede na akong pumasok.

"Goodluck!" Sabi niya.

Bigla tuloy akong kinabahan. Jusmiyo! Pag hindi pa talaga ako natanggap ngayon. Magpapakamatay na ako! Joke lang.

"Good afternoon sir!"

Naestatwa ako sa kinatatayuan nang biglang nag-angat sa akin ang lalaking mestizo. Nasa tenga ang kanyang cellphone, may kausap sa kabilang linya.

"Yes. . uh. . let see. I'll see it, later. Yeah!" Sabi nito sa kausap tipid na tipid magsalita.

Kinabahan ako bigla! Ang gwapo! Potek! Parang may lahing banyaga. Kulay asul ang kanyang magandang mga mata. He look so damn hot with his white loong sleeve na nakatupi hanggang siko. . depinang depina ang kanyang panga.

"G-good afternoon po!" Sabi ko. Nauutal na sa sobrang kaba.

Tiningnan niya ako. Para akong nakalutang habang naglalakad palapit sa kanya. Umupo ako at kinalma ang sarili. Nagkasalubong ang makapal niyang kilay.

"You don't sit when you're not told."

Malamig niyang sabi sa akin. Bigla akong napatayo! Nataranta dahil sa pagtitig niya.

"I-im sorry!" Pakshet na malutong.

"May i see your portfolio?"

Nataranta ako. Agad kong kinalkal iyon sa hawak na envelope at iniabot sa kanya.

"You can sit now" sabi niya.

Umupo ako. Sobrang kinakabahan talaga ako!

"Ms.Trisha Solaire Advincula. Janitress? You're college undergrad, bakit janitress ang napili mo?"

Hindi ako nakapagsalita agad. Hindi ako makahanap ng tamang salita. Sobrang nakakaintimidate ang itsura niya. Naalala ko bigla ang sinabi noong sekreterya niya. 'Ayaw ni sir sa virgin'

"Sir, wag po kayong mag-alala hindi po ako virgin!"

Kitang-kita ang gulat sa kanyang mga mata. Yumuko siya at hinimas ang kanyang sentido. Parang pinipigilan ang sarili sa pagtawa. Nag-angat siya ng tingin sa akin. May multo ng ngiti sa labi.

"Alright! My secretary will just call you if you're hired."

Hah? Na naman! Sinabi ko naman na! Hindi ako virgin!

"Sir. Wag na po!"

Humilig siya sa swivel chair at hinintay ang susunod kong sasabihin. Diretso na namang nakatingin sa akin.

"Ako na lang po ang tatawag para sure!"

Hindi siya sumagot. Pinipigilan na naman ang sarili sa pagtawa.

"You can go! My secretary will just call you"

Sabi niya. Yon na yon? Nag-angat siya ng tingin sa akin. Seryuso na ngayon ang mukha. Tumayo na ako nawawalan na ng pag-asa.

"We will call you!" Sabi niya ulit. Bago ko sinarado ang pintuan ng kanyang opisina.

______

Alas kwatro nang makauwi ako sa boarding house ni Tanya. Wala pa siya pagdating ko doon, naupo ako sa kama. Parang doon ko palang naramdaman ang sobrang pagod.

Gusto kong maiyak! Pero pinigilan ko syempre. Hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa. Kailangan kong makahanap ng trabaho sa madaling panahon. Kailangan kong mag-ipon para sa susunod na enrollment. Hindi ako pwedeng magsayang ng oras.

Kahit pagod na pagod sa buong araw na paglalakad. Pinilit ko pa ring gumalaw para makapagluto ng haponan namin ni Tanya. Nagsaing ako at nagluto ng corn beef, yon ang uulamin namin ngayong gabi.

"Oh kamusta?"

Kadarating niya lang at kalalapag ko lang din sa lamesa ng nilutong corn beef. Ngumiti ako sa kanya ng pagkalaki-laki.

"Ngiting may trabaho na ah!" Sabi niya sabay hagikhik.

"Eh.. wala pa nga eh."

"Hala? Bakit naman?"

Umupo ako sa may upuan na malapit sa mesa. Itinukod ang kamay sa mesa.

"Ewan. Susubukan ko na lang ulit bukas"

Hindi na siya umimik. Hinubad niya ang kanyang uniform para makapagpalit ng damit.

"Hoy! Talikod! Baka makita mo yong panty kong may butas!"

Natawa ako. Grabe naman yon! Buti hindi napapasokan ng kung ano-ano yang ano mo. Buwisit din to eh! Pero alam ko namang joke lang yon.

"Kumain na nga tayo!" Sabi niya.

Kumuha siya ng dalawang plato, baso tsaka kutsara. Umupo sa harapan ko at nagsandok na ng kanin niya.

"Hay naku! Ilang araw na lang magiging baka na tayo. Palaging corn beef na lang ulam natin, kung hindi naman lucky me beef. Jusko naman! Kailan kaya tayo yayaman" sabi niya.

Nagsandok na rin ako ng akin. Tama siya! Puro beef kinakain namin kung hindi naman karninas, Sardinas talaga yon. Karninas lang tawag namin para medyo sosyal.

"Pasensya na ah! Siksikan tuloy tayo dito. Wag kang mag-alala hahanap rin ako ng boarding house na sarili ko. At babayaran naman kita sa pag-stay ko dito."

"Gaga! Okay lang noh. Buti ngang nandito ka. Maloloka ako dito. Jusko!"

Ngumiti ako. Bait talaga ni Tanya!

"Buti nga nakapag-aral ka pa ngayon eh"

"Talaga! Pinilit ko talaga kahit ayaw ng walang hiyang ama-amahan ko na mag aral ako!"

Bilib din talaga ako dito sa besprend ko eh. Kaya nagkakasundo kaming dalawa dahil pareho kaming positibo lang palagi.

"Siye nga pala Trisha. Tinawagan kita kaninang alas tres. May sumagot na lalaki, ang gwapo ng boses!"

Napatingin ako sa kanya. Lalaki? Oh my god! Uminom ako ng tubig. Dumiretso ako sa higaan at kinuha ang bag ko. Kinalkal ko yon ng kinalkal, ibinuhos ko pa ang lahat ng laman noon sa kama.

Kung minamalas ka nga naman! Nawala pa yong original kong cellphone na may tali ng lastiko para hindi kumalas ang casing.

"Akala ko nga! Imbes na trabaho ang mahanap mo.. boyfriend ang nakita mo. Sino ba yon Trisha Solaire?"

Hindi ko siya sinagot. Patuloy lang ako sa paghanap.. pero wala talaga. Lord naman, baka may tumawag doong trabaho. Kahit ganon yon kaluma ayuko pa rin naman yon mawala.

"Tanya, ano kamo! Lalaki ang sumagot?"

Tumango siya. Naku patay na! Nakakahiya. Baka yong lalaking gwapo pa ang nakakita sa original kong cellphone. Shit naman, Trisha!

"Inglesiro pa nga eh! Binaba ko na nga lang yong tawag. Kinikilig ako sa boses"

"Baka yong CEO yon ng kompanyang huli kong pinuntahan. Nakakahiya!"

Napatakip na lang ako sa mukha. Ang bobo Trisha. Nakakahiyang bawiin yon doon, ang ganda pa naman ng cellphone na yon.

"Anong gagawin ko? Nakakahiya talaga!"

"Kaloka ka! Edi bawiin mo"

Jusko! Iniimagine ko pa nga lang na lalapit ako doon nanghihina na ang tuhod ko. Gwapo sana yon eh, pero mukhang suplado.

"Ayuko! Hahayaan ko na lang yon. Pangit naman yon eh"

"Gaga talaga! Paano kung may tumawag na trabaho doon? Naku sinasabi ko sayo. Puntahan mo bukas at bawiin mo. Sayang ng oras ano ka!"

Nagtagal ang tingin ko kay Tanya. Tama siya, hindi ako uusad sa hiya hiya na yan. Ehhh. . . pero nakakahiya!

"S. . sige!"

Nag apir pa siya sakin bago tumalikod at pinagpatuloy ang pagkain. Kukunin ko yon! Bahala na.