Share

Kabanata 3

last update Last Updated: 2025-06-08 19:14:16

Masakit ang ulo ko.

Yung tipong parang may rock band na tumugtog sa loob ng bungo ko buong gabi.

I squinted as sunlight peeked through unfamiliar white curtains. Sandali… saan ako?

I tried to sit up but stopped mid-move.

Holy crap.

I was in a king-sized bed. White sheets. Silk. Sobrang lambot, parang ulap. Then it hit me.

I was not in my bed.

This was not my condo.

This wasn’t even a hotel room.

I froze.

Dahan-dahan kong tinignan ang sarili ko. I was wearing someone else’s oversized shirt. Wala akong memory bumili ng ganito. I looked around—elegant furniture, modern art on the walls, minimalist pero mukhang mamahalin.

Then, the scent.

Masculine. Clean. Expensive.

My pulse quickened.

Memories tried to piece themselves together but everything was fuzzy.

Wine. Music. A deep voice. That hand on my back. Eyes that looked at me like they saw straight through me.

Then..

Atticus. Yes, he told me his name.

Biglang bumukas ang pintuan.

I held my breath.

There he was, standing by the door in gray lounge pants and a white shirt, holding two mugs of coffee. Barefoot. Relaxed. Calm. But his eyes instantly locked on mine.

"You're awake," he said, voice still that same low timbre.

I opened my mouth pero walang lumabas.

He walked closer and handed me the mug. "Black, no sugar. Tama?"

I blinked. "H-How did you…?"

"You mentioned it. Last night," he said, sitting down on the chair across the bed.

I took the coffee, if only to have something to hold. My fingers were cold despite the mug’s warmth.

“W-What happened?” I finally asked, my voice barely above a whisper.

He didn’t look away. “Nothing happened you didn’t want.”

My face flushed. “I mean… I don’t usually…” I trailed off, embarrassed, flustered.

“You don’t do one-night stands. You told me that too.”

I nodded slowly, still trying to breathe evenly. “But did we…”

He held my gaze. "Yes."

My heart stopped. Tumigil ang mundo ko sandali.

"But," he added, “I made sure you were okay. You were drunk, but you weren’t out of control. You knew what you wanted. I asked… you answered. Clearly.”

I looked down, my chest tightening. Ano ba ’tong ginawa ko…?

"I should go," I mumbled, setting the mug down shakily.

“You don’t have to rush.”

But I was already gathering my things. My heels. My bag. My pride, somewhere on the floor.

“I’m not like this,” I said, not even sure if I was talking to him or myself.

"I believe you," he said simply.

I forced a smile. “Thank you… for the coffee.”

As I headed toward the door, he said one last thing that made me stop.

“If ever you need anything… especially after this night—call me. Please.”

I didn’t turn back. I couldn’t.

Because at that moment, I didn’t know if I should be relieved……or terrified.

Because something told me, this wasn't the end.

It was just the beginning of a much bigger storm.

Pagpasok ko sa unit ko, bumungad agad ang katahimikan.

No loud voices. No judgment. Just me… and the pounding guilt that refused to go away.

I dropped my heels by the door and leaned against the wall. Pinikit ko ang mga mata ko sandali, trying to catch my breath — but how do you breathe normally after waking up in a stranger’s bed? Not just any stranger, but Poseidon Atticus Koznetzov.

The man you only hear about in whispers.

The man I slept with.

My head throbbed again. Ayan kasi, inom pa. Tanga.

I kicked off the oversized shirt and tossed it into the laundry. Bigla akong natigilan.

That shirt… It still smelled like him.

I took a long, cold shower. Scrubbed my skin like I could erase last night. Pero kahit gaano ko pa kuskusin, I couldn’t wash away the heat of his hands, the feel of his lips, the way he looked at me like I was something rare.

“Stop it,” I whispered to myself in the mirror. “Wala lang ‘yon. You were drunk. Curious. Desperate, maybe.”

And let’s be real — I wanted a child. Not a relationship. Not a man. I reminded myself of that again and again.

Anak lang. Hindi asawa.

I wrapped myself in a towel and sat on the edge of my bed. My phone lit up with notifications. Missed calls from my best friend. Messages from my eldest sister asking if I got home safe. And one unsaved number with a short message:

> “You left your earrings. I’ll have my driver return them. — Poseidon”

I stared at it for a while, not sure how to feel.

Bakit ba siya ang naiwan sa isip ko?

I shook my head and sighed deeply.

I wasn’t the type to fall easily. I’ve survived heartbreaks I never had. Built a life on my own. Became everything I dreamed of without needing someone to hold my hand.

This wasn’t going to change anything.

Last night was just a blip. A reckless, unexpected detour in my carefully planned map.

Or so I thought.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 22

    Romulus POV"I am fucking serious with you, Jacinta Villanueva."Nasabi ko na. Hindi ko na napigilan. Lahat ng naipon kong inis, selos, at takot na mawala siya sumabog lahat sa isang linya. Punong-puno ako. Kanina pa ako kumukulo sa loob mula nang marinig ko ang mga pinagsasasabi niya sa mga kasambahay namin. Damn, narinig ko lahat.Single mom? Itatago ang anak ko? The hell with this woman?! Ano sa tingin niya sa’kin, manloloko? Lalaruin ko lang siya tapos pababayaan?Habang nakatingin ako sa kanya ngayon, pakiramdam ko gusto kong kalmahin ang sarili ko, pero tuwing nakikita ko ang mukha niya. yung mga matang pilit na matapang kahit nanginginig lalo akong nababaliw.I clenched my fists. Hindi ko alam kung gusto kong sigawan siya o halikan. She drives me insane in ways I can’t even explain.Gusto niya itago sa akin kung mabubuntis ko man siya? She’s out of her damn mind."I'm fucking glad you're not pregnant right now," b

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 21

    Tumigil ang sasakyan namin sa harap ng malaking bahay. Napakurap ako at lumunok. Nandito na kami."Wait," pigil sa akin ni Romulus kahit di naman ako lalabas.Napailing ako. Simula kase naging okay kami ay mas lalong naging overprotective siya sa akin. Naging extra sweet kami sa isa't-isa at clingy din. Number one supporter namin si Jewel hindi na bago 'yun kahit siya itong tulak ng tulak sakin na mag-move on. Pero heto naglevel up samahan namin ni Romulus. Experience na rin yung pa-Siargao namin ni Jewel at libre niya naman 'yun. Oo nga't laman na rin ako sa social media dahil kay Romulus pero ewan ko na lang sa pamilya niya. Dinadaga dibdib ko."Hindi naman masungit parents mo diba, Romulus?"Ngumisi siya habang inalalayan akong bumaba. "Nervous?"Sinimangutan ko siya. "Natural! Kainis ka rin eh. Walang warning! Sabi mo sasama lang ako hindi ito. Ano ba gagawin nila sa akin? Wala naman akong ginawa, Romulus. Ibubuwag nila tayo? Pwede na

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 20

    "Heto na ang pandesal mainit-init pa."Malakas ang boses ni Jewel nakakapasok palang sa bahay ko. Lumapit ito sa mesa at inilapag niya doon. Napakamot ako sa ulo at lumapit na rin sabay bukas ng paper bag."Naks! Napadpad ka dito? Anong meron?" Tanong ko at kumagat ng pandesal.Umupo ako sa silya habang pinagmasdan siyang nakangiti sa harapan ko. Anong nakain nito? Kinabahan naman ako."Wala naman! I'm just happy today because walang work it means rest day."Napailing ako. Tutal walang pasok ngayon sa city hall, magrocery ako ngayon at isasama ko si Jewel para may tagabitbit ako. Lihim akong napangiti sa naisip. Di ko kasalanan, nandito siya eh."Tutal nandito ka na rin, samahan mo ako magrocery." Aniko.Nagkape lang kami at matapos kong maligo ay mabilis akong nagbihis ng damit. Simple lang ang suot ko ngayon. Isang sky blue fitted shirt at jeans. Rubber shoes at nakapony-tail. Sinamahan nga ako ni Jewel sa gagawin ko ngayong araw. Sakay sa bao-bao nagtungo kami sa palengke. Kailanga

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 19

    Kinabukasan, maaga akong nagising kahit puyat pa. Mabigat ang ulo ko, parang binugbog ng mga iniisip kagabi. Napatingin ako sa gilid ng kama, pero wala na si Romulus. Ang kumot lang na ginamit namin ang naiwan, magulo pa, at may amoy niya pa rin. Yung amoy ng sabon na mahal at pamilyar, halong konting amoy ng kape.Napahawak ako sa dibdib ko. Parang may kulang. Hindi ko alam kung dahil ba wala siya rito, o dahil alam kong darating din ang araw na kailangan kong umalis.Bumangon ako at naglakad papunta sa kusina. Tahimik ang buong bahay, tanging tunog lang ng pusa kong si Luna ang naririnig habang naglalakad sa sahig. Habang nagtitimpla ako ng kape, napansin kong may sticky note sa mesa. Nakasulat sa maayos niyang sulat-kamay.Good morning, sleepyhead. May meeting ako sa city hall, pero gusto kong makita ka mamaya. Magpahinga ka muna, Jacinta. Don’t skip breakfast. —R.Napangiti ako kahit gusto kong mainis. Siya lang talaga ang kayang gumawa ng ganitong bagay, yung iiwan ka pero sabay

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 18

    Napapataas ang kilay ko sa tuwing titingin kay Jewel. Ngayon nga lang kami nagkita tapos parang wala pa siya sa sarili. Pinaglalaruan lang ang mouse ng computer habang tulala sa screen. Nasa city hall kami at kasalukuyang naging temporary secretary ako ni mayor dahil may sakit si Liza. Ako lang ang pinagkatiwalaan ni Mayor kaya I grabbed the chance na rin. Hindi naman mahirap sa akin lalo na't naging trabaho ko ito sa abroad bago naging manager.At itong si Jewel, dito talaga siya nagtatrabaho kaya may access ako tungkol kay Romulus."Malala na yan, Jewel." Untag ko at bahagya itong nagulat."Huh? Ang alin?" Naguguluhan nitong tanong."Anyare sayo?" Taas kilay kong tanong.Umiling ito. "Wala. Wala!""Ba't ka sumigaw?""Huh? Nagulat lang ako." Mukhang natauhan ang baliw.Huminto ako sa ginawa ko at tinitigan siya. Hindi makatingin sa akin si Jewel it means may problema nga."Ano?" Usis ko."Anong chismis ba?" Ulit ko.Bumuntong hininga ito. "Nakita ko na siya.""Sino?" Intriga ko at na

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 17

    Bumalik kami sa dati but minus sex. Walang sex, okay? Kase nga we decided to take it slow. Sa edad namin 'to talo pa ang teenagers sa pagiging pabebe namin. If we think it talaga, dapat pag-usapan na namin tungkol sa kasal and after the wedding.But, we have lack and insecurities eh. Hindi pwedeng kasal agad without solving our problems. Kailangan namin pag-isipan ng mabuti kung tama ba na eririsk ang relationship na ito. Hindi pwedeng kapag kasal na kami, doon lalabas ang mga ugali namin na hindi nakikita during dating pa.Tama kayo, we are now dating. I told you, bumalik sa dati at naging clingy si mayor kapag kami lang dalawa. Masyadong masama sa imahe niya kapag clingy kami in public. I need to act as a matured woman. Nakakahiya sa edad ko na lumalabas ang pagiging isip bata ko. Maybe because hindi ko naranasan magkaroon ng boyfriend since high school kahit puppy relationship pa yan. Everything is new to me kaya siguro hindi ko nakontrol ang pagiging selosa ko. Ngayon ko lang nal

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status