Share

Kabanata 3

last update Dernière mise à jour: 2025-06-08 19:14:16

Masakit ang ulo ko.

Yung tipong parang may rock band na tumugtog sa loob ng bungo ko buong gabi.

I squinted as sunlight peeked through unfamiliar white curtains. Sandali… saan ako?

I tried to sit up but stopped mid-move.

Holy crap.

I was in a king-sized bed. White sheets. Silk. Sobrang lambot, parang ulap. Then it hit me.

I was not in my bed.

This was not my condo.

This wasn’t even a hotel room.

I froze.

Dahan-dahan kong tinignan ang sarili ko. I was wearing someone else’s oversized shirt. Wala akong memory bumili ng ganito. I looked around—elegant furniture, modern art on the walls, minimalist pero mukhang mamahalin.

Then, the scent.

Masculine. Clean. Expensive.

My pulse quickened.

Memories tried to piece themselves together but everything was fuzzy.

Wine. Music. A deep voice. That hand on my back. Eyes that looked at me like they saw straight through me.

Then..

Atticus. Yes, he told me his name.

Biglang bumukas ang pintuan.

I held my breath.

There he was, standing by the door in gray lounge pants and a white shirt, holding two mugs of coffee. Barefoot. Relaxed. Calm. But his eyes instantly locked on mine.

"You're awake," he said, voice still that same low timbre.

I opened my mouth pero walang lumabas.

He walked closer and handed me the mug. "Black, no sugar. Tama?"

I blinked. "H-How did you…?"

"You mentioned it. Last night," he said, sitting down on the chair across the bed.

I took the coffee, if only to have something to hold. My fingers were cold despite the mug’s warmth.

“W-What happened?” I finally asked, my voice barely above a whisper.

He didn’t look away. “Nothing happened you didn’t want.”

My face flushed. “I mean… I don’t usually…” I trailed off, embarrassed, flustered.

“You don’t do one-night stands. You told me that too.”

I nodded slowly, still trying to breathe evenly. “But did we…”

He held my gaze. "Yes."

My heart stopped. Tumigil ang mundo ko sandali.

"But," he added, “I made sure you were okay. You were drunk, but you weren’t out of control. You knew what you wanted. I asked… you answered. Clearly.”

I looked down, my chest tightening. Ano ba ’tong ginawa ko…?

"I should go," I mumbled, setting the mug down shakily.

“You don’t have to rush.”

But I was already gathering my things. My heels. My bag. My pride, somewhere on the floor.

“I’m not like this,” I said, not even sure if I was talking to him or myself.

"I believe you," he said simply.

I forced a smile. “Thank you… for the coffee.”

As I headed toward the door, he said one last thing that made me stop.

“If ever you need anything… especially after this night—call me. Please.”

I didn’t turn back. I couldn’t.

Because at that moment, I didn’t know if I should be relieved……or terrified.

Because something told me, this wasn't the end.

It was just the beginning of a much bigger storm.

Pagpasok ko sa unit ko, bumungad agad ang katahimikan.

No loud voices. No judgment. Just me… and the pounding guilt that refused to go away.

I dropped my heels by the door and leaned against the wall. Pinikit ko ang mga mata ko sandali, trying to catch my breath — but how do you breathe normally after waking up in a stranger’s bed? Not just any stranger, but Poseidon Atticus Koznetzov.

The man you only hear about in whispers.

The man I slept with.

My head throbbed again. Ayan kasi, inom pa. Tanga.

I kicked off the oversized shirt and tossed it into the laundry. Bigla akong natigilan.

That shirt… It still smelled like him.

I took a long, cold shower. Scrubbed my skin like I could erase last night. Pero kahit gaano ko pa kuskusin, I couldn’t wash away the heat of his hands, the feel of his lips, the way he looked at me like I was something rare.

“Stop it,” I whispered to myself in the mirror. “Wala lang ‘yon. You were drunk. Curious. Desperate, maybe.”

And let’s be real — I wanted a child. Not a relationship. Not a man. I reminded myself of that again and again.

Anak lang. Hindi asawa.

I wrapped myself in a towel and sat on the edge of my bed. My phone lit up with notifications. Missed calls from my best friend. Messages from my eldest sister asking if I got home safe. And one unsaved number with a short message:

> “You left your earrings. I’ll have my driver return them. — Poseidon”

I stared at it for a while, not sure how to feel.

Bakit ba siya ang naiwan sa isip ko?

I shook my head and sighed deeply.

I wasn’t the type to fall easily. I’ve survived heartbreaks I never had. Built a life on my own. Became everything I dreamed of without needing someone to hold my hand.

This wasn’t going to change anything.

Last night was just a blip. A reckless, unexpected detour in my carefully planned map.

Or so I thought.

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application

Latest chapter

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   Last Chapter

    Romulus POVNarinig ko ang malalakas na yabag ng mga taong nagmamadaling mag-ayos sa labas ng pinto, pero hindi iyon ang iniintindi ko. Ang tanging tumatakbo sa isip ko ay ang oras at bawat segundo na lumilipas ay parang kumakain sa kaluluwa ko.Hindi ako mapakali sa kinatatayuan ko, at namamawis na rin ang mga kamay ko. Kahit gaano ko piliting maging kalmado, ramdam na ramdam ko ang pagtibok ng puso ko sa dibdib, mabilis, malakas, parang handang kumawala. Alam kong sisipot siya sa kasal namin, pero kinabahan ako. Masyado. Ang daming pumasok sa isipan ko. Paano kung magbago ang isip niya? Paano kung matakot siya? Paano kung hindi pa siya handa?Napatulala ako sa kawalan habang humihinga nang malalim, pilit na inaawat ang sarili ko na huwag mag-panic.Tignan mo naman. Ikakasal na ako sa babaeng akala ko hanggang sa kama lang. Isang gabing akala ko walang kahulugan pero she ended up being everything. One night, but turned out to be mine forever. Akala ko panandalian lang, akala ko lili

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 30 Pamamanhikan

    Hawak-kamay kaming bumaba ng hagdan at napangiti habang tinitingnan ang kabuuhan ng dalawang pamilya na nagtipon sa sala. Ngayon ang araw ng pamamanhikan ni Romulus. True to his word, kinabukasan na nga ito, at ramdam ko ang halo-halong kaba at saya sa dibdib ko.Ang sala ay maayos na inayos, may mga bulaklak sa gilid ng mesa at mga maliliit na dekorasyon na tila pinaghanda para sa espesyal na okasyong ito. Nandoon ang mga magulang ko, maayos ang pananamit at may halong excitement at kaba sa mukha. Ang pamilya ni Romulus naman ay nakatayo sa kabilang bahagi, eleganteng nakaayos, tahimik ngunit ramdam ang pagmamalasakit at pagmamatyag sa bawat kilos namin.Habang papalapit kami sa gitna, napatingin ako sa kanya. Ang ngiti niya ay kumikislap sa buong silid, at ramdam ko ang katiyakan at pagmamahal niya sa bawat haplos ng kanyang kamay sa akin. Hindi ko maiwasang huminga ng malalim, iniisip na sa araw na ito, magiging opisyal na kami sa isa’t isa sa harap ng aming mga pamilya."Ready ka

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 29 Terminate

    Mataman lang akong nakikinig sa usapan nila mama at ni Romulus. Kakagising ko lang pero si mama ang bumungad sa akin. Galing pa yan sa Canada pero paramg lumipad kagabi pabalik sa pinas. Ilang taon na ang lumipas at ngayong taon ulit siya napadpad dito kagaya ko. Hanggang ngayon, di pa rin ako makapaniwalang nandito siya. Aniya, private plane ng pamilya ni Romulus ang gamit niya nang malaman niyang buntis ako. Ito kaseng si Romulus hindi makapaghintay na ipapabukas na lang at agad niyang binalita sa pamilya namin. Takot siyang maunahan ni Jewel lalo na't parang megaphone pa naman bibig yun. Oo nga't binili niya ang video kaso di kami naniniwala sa babaeng yun. "Naku! Malakas talaga ako kay Lord. Dininig ang aking panalangin. At isa pa pala mama na itawag mo sa akin, mayor dahil magiging isang pamilya na tayo." Tuwang-tuwa ang mama ko. Ano raw? "Of course! Of course, mama. Thank you po dahil umuwi agad kayo. Don't worry alam na ng pamilya ang plano kong mamanhikan." Lumalakas ang

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 28 Pregnant

    "Ang tanong ko, buntis ka ba?" Inulit niya pa talaga tila alam niyang nabibingi ako kanina sa tanong niya. Hiaw akong natawa peri ang dalawa ay napatili at napatalon sa tuwa. Mga walanghiya binitawan nila ako! Buti nalang kaya pa ng mga tuhod ko ang tumayo. "Patawa ka, Alena. Malayo pa ang April's fool." Hindi siya tumawa sa biro ko kaya napalunok ako at natulala. Ako buntis? Paano? Ay lintek. Malamang nagjurjur kami ni Romulus araw-gabi pa yan. Walang palya pa ang mayor mag-deposit sa mattress ko at ako naman ay di na nagpipills. Napatampal ako sa noo. Tanga ko naman pero hindi ako nakaramdam ng pagsisi kung buntis nga talaga ako. Parang gumaan ang pakiramdam ko dahil magkakaanak na ako. Parang buo na ang pagkatao kapag totoo nga buntis ako. "Finally! Finally!" "Sa wakas magiging rich ninang na ako! Ako magbigay ng pangalan sa kanya, Sinta." "Ang advance mo naman, Jamilah. Ako dapat, Sinta." "Teka nga lang di pa sure, okay?" Segunda ko sa kanila. Umikot ang mga mata

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 27

    Napakagat ako ng labi at bumuntong hininga makita ko si Alena. Tipid itong ngumiti sa akin agad ko naman siyang sinalubong ng yakap at sa balikat ko siya naiyak. Hinayaan ko siyang ilabas ang naramdaman niya lalo na sa mga nangyayari namin ngayon.Hindi lang ang mama niya ang nakakulong pati na rin ang tiyong Saturnino namin. Ang bunsong kapatid nila papa. Oo nga't ayos na pero ang sakit isipin na ganito ang nangyari sa mga kapatid ni papa. Nalulong sa sugal at utang sa iba't-ibang malalaking tao na kilala sa mundo ng sugal. Damay ang mga asawa at anak nila."Pasok muna tayo sa loob, Alena."Pumasok kami sa loob ng bahay. Pinagkuha ko siya ng tubig para nahimasmasan."Sirang-sira na pamilya namin, Sinta. Grabe si mama mas pipiliin pa rin niya si papa. Paano ako? Paano mga kapatid ko? Mas lalo akong nagalit sa kanya nang malaman kong pinagplanuhan pala nila ibenta si Merryjoy sa matandang mayaman sa malaking halaga nito. Di ko sila masikmura."Mas lalo akong nagalit sa narinig ko. Buti

  • Accidentally Yours, Mr. Billionaire!   TMB Chapter 26

    Sumulyap si Romulus sa secretary niya, at agad naman itong tumango. “Magbe-break muna kayo, Ma’am. Ako na ang bahala dito,” sabi niya, nakangiting parang alam na alam niya ang nangyayari. Hinawakan ako ni Romulus sa bewang at marahan akong inalalayan palabas ng opisina, patungo sa maliit na lounge sa likod ng kanyang private office. Tahimik kaming naglakad pero ramdam ko ang bigat ng iniisip niya, kahit pilit niya itong tinatago sa mahinahong ekspresyon. Pagkapasok namin sa lounge, pinaloob niya ako sa isang yakap. Hindi malambot na yakap, kundi ’yung tipong kailangan niya ako para huminga. “Baby…” tawag ko, nakataas ang kamay sa dibdib niya. “What’s wrong?” Hindi siya agad sumagot. Nakapikit lang siya habang nakasandal ang baba niya sa tuktok ng ulo ko, humihinga nang malalim na parang sinusubukang pakalmahin ang sarili. “I had a meeting with the chief of police,” mahina niyang sabi. “They found something near the port. Mga pangalan, transactions, movement. Hindi ko pa sure, bu

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status