Chapter: Kabanata 20It was already late in the afternoon when someone called Atticus on his phone. I watched him from across the room, munching on a leftover suman while absently rubbing my growing belly. His expression shifted the moment he answered—calm and collected on the outside, but there was that unmistakable tension in his jaw, the kind of stiffness he only showed when something serious was going on. He didn’t say much during the call, just a few curt words, but when it ended, he lowered the phone slowly and turned to me with a look that made my chest tighten. “They need me in Makati,” he said in a low, serious voice. “You’re coming with me.” Napalingon ako agad sa kanya, kunot-noo at halos mapatayo sa pagkakaupo ko. “Ano?! Atticus, ayoko! Wala sa usapan natin ‘yan.” “Plans change,” he replied, his voice calm but unyielding. “I won’t leave you here alone. Not in your condition.” “Hindi mo ako kailangan isama,” sagot ko, halos pasigaw. “Kaya ko sarili ko, Atticus! Dito ako lumaki. Kilala
Dernière mise à jour: 2025-06-20
Chapter: Kabanata 19Habang tumatagal, unti-unti na rin akong nasasanay. Sa ideyang may kasama ako sa bahay—at hindi lang basta kasama, kundi isang lalaki. Si Atticus. Living with him has become less strange and more comforting as days go by. Sa bawat umaga na sabay kaming nag-aalmusal, sa bawat gabi na sabay naming pinakikinggan ang katahimikan ng probinsiya, mas lalo ko siyang nakikilala. Si Atticus—ang lalaking akala ko’y tahimik at malayo sa mundo—ay isa palang lalim na unti-unting lumulutang kapag binibigyan ng espasyo at oras. He's elusive, reserved, and serious about life. Minsan, parang imposible siyang abutin, lalo na kapag abala siya sa business meetings niya online or endless calls from his company. Pero sa kabila ng pagiging busy niya, he never forgets to check in on me. Whether it’s my pregnancy cravings, prenatal check-ups, or kahit simpleng luto ng paborito kong pagkain, he makes sure I feel seen, cared for, and remembered. I’m still setting boundaries—and the best part? He respects the
Dernière mise à jour: 2025-06-20
Chapter: Kabanata 18"Ganito sa probinsya. Bakit?" Kahit gabi na, malinaw kong nakita ang pagkunot ng noo ni Atticus habang nililibot niya ng tingin ang paligid. Maririnig mo ang halo-halong tunog—kantahan, halakhakan, tunog ng mga paputok, mga batang naghahabulan, at tambol ng mga kabataang may drum set gawa sa lata. Pasko kasi. Christmas Eve. Kakatapos lang ng Simbang Gabi, kaya nag-uumapaw ang kasiyahan sa kalsada. Parang lahat ng bahay may ilaw. Parang bawat sulok may kwento. Sa probinsya, ganito talaga. Maingay, masaya, buhay na buhay. "Normal lang ‘to tuwing Pasko," dagdag ko habang pinagmamasdan siya. "Nagsi-uwian kasi mga kamag-anak galing sa Maynila, Cebu, Davao... kung saan-saan. Isang beses lang sa isang taon nagkikita-kita." Pero hindi kami. Hindi sila uuwi. Hindi si Kuya. Hindi ang mga pinsan ko. Hindi kami buo ngayong Pasko. Tahimik lang si Atticus. Hindi siya nagsalita. At habang pinagmamasdan ko siya, napaisip ako—alam ba ng pamilya niya na kasama niya ako ngayong Pasko? Alam ba nila
Dernière mise à jour: 2025-06-19
Chapter: Kabanata 17Malakas akong natawa sa sagot niya."Nakakatawa ka pala. Nice joke." Natatawa ko paring sabi.Napailing na lang siya, at napatitig ulit sa akin. "Can I ask you a question?" Seryosong tanong nito, halos pabulong. Napaayos ako ng upo at di na muli natawa. Seryoso siya. "Ano?" "Why you chose to be alone?" Napalunok ako. Biglang parang may kumirot sa dibdib ko—hindi dahil sa sakit ng katawan, kundi dahil sa bigat ng tanong niya. Humugot ako ng malalim na hininga. “Dahil mas madali.” Nakita kong kumunot ang noo niya, pero hindi siya nagsalita. Hinintay niya akong ituloy. “Mas madali kasi kapag mag-isa ka… wala kang kailangang i-please. Walang inaasahan. Walang masasaktan kapag iniwan ka.” Tahimik lang siya. Ako na ang nagpatuloy. “Yung nanay ko, iniwan din ng tatay ko. Wala siyang sinabi, basta na lang nawala. Umiiyak si Mama tuwing gabi pero kinabukasan, parang wala lang. Tapos lahat ng tao, puro tanong, puro sumbat, puro chismis. Akala mo kasalanan pa ng naiwan.”
Dernière mise à jour: 2025-06-18
Chapter: Kabanata 16Naiilang ako. Eh kasi naman, nakatitig siya sa akin. Kanin pa 'yan, ha. Para na siyang CCTV na naka-focus sa akin buong meal. Kulang na lang, matunaw ako sa titig niya. Parang may target lock na hindi marunong mag-off.Ano ba 'tong lalaking 'to? May dumi ba ako sa mukha? Pwede naman niya sabihin, hindi 'yung parang sinusuri niya ako parang proyekto."May dumi ba sa mukha ko?" tanong ko, sabay kunot-noo. Hindi ko na matiis.Para siyang natauhan, parang binatukan ng reality. Napakurap at dali-daling umiwas ng tingin."No," sagot niya, sabay lingon ulit. "Are you half?""Half?" tanong ko, naguguluhan."Half foreigner?" sagot niya, this time mas seryoso na ang tono.Umiling ako. “Nope. 100% Pinay. Bakit mo natanong?”Tumango-tango siya, kunwari natural lang. Pero parang may iniisip pa rin.“Ethereal beauty,” bulong niya, halos hindi ko marinig.Kumunot lalo noo ko. "Ha?""Nothing," mabilis niyang sagot, sabay tingin sa mesa. Di ko na pinansin. Kinuha ko na lang ang langka ko at inubos hab
Dernière mise à jour: 2025-06-18
Chapter: Kabanata 15"You can use my office, kaso maliit lang 'yun. Sakto lang." aniko habang tinutupi ang mga damit ko sa sofa. Ayokong magmukhang magulo ang bahay ko lalo na’t may bisita. Kahit pa nga hindi ko sure kung bisita ba talaga siya… o maninirahan na rin dito. Napalingon siya sa akin bago muling tinuon ang atensyon sa laptop niya. May ginagawa siya, and I'm sure it's his business. Naka-headset siya at seryosong may kausap sa Zoom. Ilang beses ko nang narinig ang salitang “project,” “merger,” at “deadline.” Minsan nga, kala mo nasa corporate boardroom siya, hindi sa sala ng isang simpleng bahay sa probinsiya. Nagpatuloy ako sa pagtutupi ng mga damit. Hindi ko alam kung anong feeling ito na may lalaking gumagalaw sa loob ng bahay ko, na hindi ko naman talaga inaasahang magiging parte ng araw-araw ko. Lalo na kung iniisip kong ang lalaking ito, somehow, ay may koneksyon na sa batang dinadala ko. Dumaan ako sa tabi niya at pasimpleng sinilip ang laptop screen. May mga graphs, contracts, at pa
Dernière mise à jour: 2025-06-16
Chapter: EndPaulit-ulit kong binasa ang papeles na nasa harap ko. Ang marriage certificate na nagpapakita ng katotohanan na kasal nga ako kay Rome Benjamin Azcárraga. Walang kurap-kurap ang mga mata ko habang nilalapit ito sa mukha ko, na parang sa bawat pagtingin ay may magbabago. "Is this true, Aria?" tanong ko habang walang emosyon na isinubo ang isang kutsara ng macaroni. Hindi ko siya nilingon, pero ramdam ko ang bigat ng buntong-hininga niya bago niya ako sinagot. "For the 50th time, your grace," madiin niyang sabi, halatang inip na, "your marriage certificate is true. You are legally married to Rome Benjamin Azcárraga. And if you want proof, you can check your CENOMAR ten times a day, just as you always do. Maybe even twenty if it helps you sleep better." Lumingon ako sa kanya, binigyan siya ng masamang tingin bago inikutan ng mga mata. "Don’t be so snappy, Aria. Pregnancy hormones, remember?" sabi ko, sabay muling isinubo ang macaroni. Tinitigan ko ulit ang CENOMAR, na para bang
Dernière mise à jour: 2024-12-27
Chapter: Chapter 74Napalunok ako habang sinasabi ni Antonio ang mga salitang iyon. Sa kabila ng galit at determinasyon kong labanan siya, hindi ko maalis ang kirot na unti-unting bumabalot sa puso ko. Paano kung tama siya? Paano kung magbago ang lahat kapag nalaman ni Rome ang totoo? Ipinikit ko ang aking mga mata, pilit na tinatanggal ang mga pagdududang sinisimulan niyang itanim sa akin. Mahal ako ni Rome, alam ko iyon. Pero sapat na ba ang pagmamahal na iyon para harapin ang katotohanan na matagal ko nang itinago? "You're lying," mahina kong sabi, ngunit nanginginig ang boses ko. "Rome is not like you. He loves me, and he loves our child. Kahit ano pang sabihin mo, Antonio, hindi mo kami kayang sirain." Lumapit si Antonio, mabagal ngunit puno ng awtoridad, hanggang maramdaman ko ang malamig niyang hininga sa gilid ng aking tainga. "Oh, Esmeralda," bulong niya. "Do you really believe that? Love has limits, hija. And when those limits are tested by betrayal, it crumbles. Tandaan mo 'yan." Bigla
Dernière mise à jour: 2024-12-22
Chapter: Chapter 73"Hindi ako papayag, Antonio. I will not do that. I'm not your puppet anymore! Bakit hindi ang anak mong si Agnes ang gumawa niyan?" Tumingin ako kay Ate Agnes. "Hindi ba, ate Agnes?" Diniin ko ang pangalan niya. Nakita ko kung paano namutla at napatras siya habang nagtaka naman ang buong pamilya. Nakita ko kung paano nilingon ng papá si ate na naiiling na lumingon sa kanya. "I..I don't know what she means, dad. Kung anuman ang sasabihin ng gag*ng niyan, don't believe her! She's making me her target." Nagulat ang lahat sa naging reaksyon ni Agnes. Hindi ko napigilan ang mapangisi, kahit pa nanginginig pa rin ako sa galit at takot. “Target? Ate Agnes, bakit ka naman kakabahan kung wala kang itinatago?” Seryoso kong tanong, tinitingnan siya diretso sa mga mata. "Stop it, Margaret!" Singhal ni Agnes, ngunit halata sa boses niya ang kaba. "You don’t know what you’re talking about!" “Really? Wala akong alam?” Hinawakan ko ang mga tali sa kamay ko, pilit na nilalabanan ang pangh
Dernière mise à jour: 2024-12-22
Chapter: Chapter 72Lumayo ito at humalakhak na parang demonyo. Sumabay ang mga anak niya't asawa tila natutuwa sa nangyari. Natutuwa silang makita akong wasak at durog. Para bang nanonood sila ng isang palabas na sila mismo ang nagsulat at dinidirek, at ako ang bida sa kanilang trahedya. Napakapit ako nang mahigpit sa mga tali sa kamay ko, pilit pinipigilan ang pangangatog ng aking katawan. Ayokong ipakita sa kanila na nadadala ako sa kanilang mga laro. Napatingin sa akin si Lilian at binigyan niya ako ng matamis na ngiti. "Don't cry, Ate Margaret? You're strong, right? Why so mad? Why are you crying? Don't tell me, you love him? Aw! So sad. Kawawa ka naman." Hindi ko siya pinansin. Ngunit biglang bumaba ang tingin nito sa aking tiyan. Bumalot muli ang takot sa buo kong katawan sa posibilidad na mangyari. Ngumisi si Lilian, puno ng panunukso at kasamaan. "Oh, what's this?" aniya, tinutukoy ang tiyan ko. "Don't tell me... you're carrying his child?" Napatitig ako sa kanya, pilit iniipit ang takot
Dernière mise à jour: 2024-12-22
Chapter: Chapter 71Lumapit siya nang bahagya at tumigil sa harapan ko, yumuko para tumitig nang diretso sa mga mata ko. "Guess what, hija?" bulong niya, ang boses niya’y malambing ngunit puno ng pananakot. "You’re not married to Azcárraga, Margaret." Parang may bumagsak na bomba sa paligid ko. Ang utak ko’y nagsimulang maglikot, pilit inaalala ang lahat ng nangyari. Hindi maaari. Ang kasal namin ni Rome... ang lahat ng iyon... "You’re lying," madiin kong sabi, pilit pinapakalma ang sarili. "Lahat ng sinasabi mo ay kasinungalingan!" Ngunit tumawa lang siya, malamig at malutong. "Lying? Ako? Hija, ang totoo lang ang sinasabi ko." Tumuwid siya ng tayo at naglakad muli paikot sa akin. "I fake your marriage, Margaret, and never submit your marriage certificate. Wag kang magalit. Tinulungan na nga kita eh. Hindi ba't ayaw mong maikasal din sa kanya? And I think, ganun din siya." Nakangiti ito. "Naalala ko tuloy kung paano sumama ang mukha niya. Kung gaano siya kagalit malaman niyang ikakasal siya sa
Dernière mise à jour: 2024-12-16
Chapter: Chapter 70Nagising ako sa dilim, malamig ang paligid at naramdaman ko ang bigat sa buong katawan ko. Unti-unti akong nagkamalay, pilit inaaninag ang paligid kahit na parang umiikot pa rin ang paningin ko. Amoy kong may kahalong amag at metal sa hangin—isang lugar na malayo sa anumang pamilyar sa akin. Naramdaman ko ang mahigpit na gapos sa aking mga kamay at paa. Nakaupo ako sa isang malamig na upuan, at ang mga tali sa akin ay tila hindi matitinag kahit anong pilit kong igalaw. Ang tiyan ko ang unang pumasok sa isip ko, at napakabilis kong ibinaba ang tingin sa sarili ko. Salamat sa Diyos, ligtas ang baby ko. Pero hindi ko maikakaila ang kaba sa dibdib ko. "Hello? May tao ba rito?" tanong ko, kahit alam kong malabo akong sagutin ng kahit sino. Tahimik. Sobrang tahimik, maliban sa tunog ng mga patak ng tubig sa di kalayuan. Napahinga ako nang malalim, pilit iniipon ang lakas ng loob. Kailangan kong tumakas. Hindi pwedeng magtagal ako rito. Pagkatapos ng ilang minuto, narinig ko ang mahi
Dernière mise à jour: 2024-12-16
Chapter: His Sin"Darling..." Bumuntong-hininga si Nix habang hawak ang mga kamay ko. Halata sa kanyang mukha ang bigat ng loob, parang ang bawat salita niya ay may dalang sakit na pilit niyang pinipigilan.Nasa kwarto kaming dalawa, at ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin. Sinabi niyang may ipagtatapat siya, at sa wakas, ito na ang tamang oras para malaman ko ang katotohanan. Ngunit habang nakatingin ako sa kanya, hindi ko maiwasang kabahan. Ano nga ba ang kasalanan niya? At anong kinalaman ni Virgo sa gabing iyon?Ang dami kong tanong na umiikot sa isipan ko, pero sa tingin ko, si Nix lang ang may sagot sa lahat ng ito."Darling, I don't know how to begin. But I want you to know that none of this has been easy for me." nagsimula siya, habang pilit na iniiwas ang tingin niya sa akin. Halatang hirap siya sa sasabihin niya, pero hindi ko siya binigyan ng pagkakataong umatras."Sabihin mo na, Nix," bulong ko. "Kaya ko 'to. Kailangan kong marinig ang totoo."Tumango siya, parang hinihintay niya ang lak
Dernière mise à jour: 2024-11-20
Chapter: Special Chapter 121Ang seryoso at tila galit na si Dr. Montero at isang masayahing lalaki. Pogi, lalaking-lalaki, brown yung mga mata, matangkad, at magulo ang kulay itim nitong mga buhok. May silver earring siya sa kaliwang tenga. Nakatayo lamang kami ni Frozina. Ang mga sanggol ay nasa kanilang duyan mahimbing na natutulog. Napansin ko kung paano hinanap ng mga mata ni Dr. Montero si Frozina. Ang nag-aapoy nitong mga mata ay naging kalmado ngunit saglit lang yun at mabilis sinuntok si Virgo na kinatili naming dalawa. "F*ck! Stop it, motherf*cker. You're damn in my house." Malamig na utos ni Nix sa kanila kung saan ay pilit hinila paalis si Dr. Montero sa ibabaw ni Virgo na tawa lang ng tawa kahit pinag-uulanan na ng suntok. "Grabe ka naman, Doc. Masakit. Ouch! Tama na." Nakangiti nitong turan at umaaktong nasasaktan. "F*ck you, Maranzano. F*ck you!" Malutong na mura ni Doc pero tawa pa rin ng tawa si Virgo habang iniiwasan ang suntok ni Doc na ngayon ay nakatayo na. Nanlaki ang mga mata ko habang
Dernière mise à jour: 2024-11-20
Chapter: Special Chapter 120 Napangiti akong makitang mahimbing natutulog si Athena sa kanyang duyan. Buti’t hindi iyakin ang anak ko dahil hindi ko talaga kaya kapag ako lang ang mag-isa. Kahit may karanasan akong mag-alaga ng sanggol, natataranta pa rin ako. Madalas blanko ang utak ko at hindi alam kung ano ang uunahin. Nung una nga, naiiyak din ako kapag nakita kong umiiyak ang anak ko. Buti na lang nandiyan si Nix. Bagamat minsan nalilito rin siya kung sino ang una niyang papatahanin—ako ba o ang anak namin. Speaking of Nix, wala siya ngayon sa bagong bahay namin. May kailangan siyang asikasuhin. Hindi ko na tinanong kung ano, pero alam kong may kinalaman ito sa kaibigan niyang si Dark. Inilibot ko ang mga mata ko sa bahay namin. Hindi ito ganoon kalaki, pero hindi rin masikip—sakto lang, at higit sa lahat, komportable. Half-cement ang bahay namin, at ang disenyo ay simple lang. Ayokong puro semento ang paligid dahil parang masakit sa mata at naiinitan ako. Napanganga ako saglit habang iniisip kung gaano k
Dernière mise à jour: 2024-11-20
Chapter: Chapter 119 (Lory)SAGLIT akong napasulyap sa katabi ko na humahagikhik habang may pinapanood sa kanyang cellphone. Gusto ko siyang batukan dahil dumagdag siya sa problema ko sa buhay. Stress na stress na nga ako sa kakahintay ng jeep tapos sobrang init pa, dadagdag pa siya. Di na ako natutuwa sa life ko ngayon. Lintek talaga. Kung di lang ako mahirap di sana ako magtatyagang maghintay ng jeep para mag-apply ng trabaho. Gusto ko na lang maging kamote. Napatingala ako. Lord! Bigyan mo naman ako ng sign. Aahon na ba ako sa kahirapan? Di na ba lubog buhay ko? Palaging binabagyo buhay ko kaya baha araw-araw. Lubog na lubog. Huminga ako ng malalim at pinagtitinginan ang mga tao. Busy buhay nila kagaya ko pero nakatutok naman sa phone. Kahit saang sulok ng kalye may hawak silang phone. Ako lang ata ang wala. Di bale very soon magkakaroon din ako niyan. "Naku! Ang dami na naman nakidnap. Halos mga babae." "Oo nga! Kaya di ko pinayagan ang anak ko lumabas ng bahay dis oras ng gabi. Delikado na talag
Dernière mise à jour: 2024-11-15
Chapter: Chapter 118 (Phoenix)The air in the black market was thick with the scent of desperation and greed, a mingling of sweat, smoke, and the sharp tang of illicit transactions. Phoenix Eadmaer Koznetsov, ex-military captain and now the formidable head of La Nera Bratva, navigated the labyrinthine alleys with the ease of a man who had long ago made his peace with the shadows. The market, hidden in the bowels of the city, was a cacophony of haggling voices and the constant buzz of clandestine activity. Stalls and makeshift shops lined the narrow paths, each offering a variety of contraband: we*pons, stolen goods, counterfeit money, and dr*gs. Phoenix was here for the latter, ensuring a major deal went smoothly. Flanked by his trusted underboss and consigliere, Demetri and Grey, Phoenix moved with a purposeful stride. His presence commanded respect and fear in equal measure. Conversations halted and eyes averted as they passed, the crowd parting like the Red Sea. They approached a small, nondescript tent at
Dernière mise à jour: 2024-11-15
Chapter: Chapter 117 (End)As I arrived home from a long day at work, the warmth of my family’s laughter drifted through the door, and I couldn’t help but smile. The second I stepped inside, our son, Poseidon, dashed over, his little face lighting up as he wrapped his arms around my legs. “Daddy!” he cheered, his voice full of excitement and love. His ate Athena quickly followed, the two of them surrounding me, competing for hugs and my attention. Each one of them reminded me why I fought so hard, why I worked tirelessly, and why I pushed through the shadows of my past every single day. I gazed across the room, and there, in the kitchen, was Athenrose, my darling, bustling with dinner preparations. She caught my eye and gave me that gentle smile she always did—one that carried understanding, love, and acceptance, despite knowing the darkness I came from. As I watched her, memories began to flood back. The life I left behind… It was never something I could entirely forget. I was once a man of honor, a soldier
Dernière mise à jour: 2024-11-15
Chapter: Final ChapterNarnia Melpomene Alvarez — SmithMalawak ang ngiti ko nang mabasa ko ulit ang invitation card mula kay pareng Thanatos at Athena.Putangina. Nakakilig pa rin kahit tatlong buwan na ang lumipas mula nang kinasal kami. Dinaan ko na talaga sa santong paspasan. Hirap na, baka hindi na ako tanggapin ni Alvarez—ay mali pala... Mrs. Smith na siya.Oo. Mrs. Smith.Ang nag-iisang asawa, iniirog, kabiyak, misis, bebelabs ko. Naks! Kinikilig na naman ako."Siraulo! Ba’t nakangiti ka diyan?! Akala mo hindi mo ako pinaiyak no’n!" sabay batok ng asawa ko.Yan na naman tayo. Paulit-ulit.Kasalanan ko ba kung naniwala siya sa prank ni Athena? Iba rin mag-manipula ‘yung babaeng 'yun, para bang scriptwriter sa teleserye. Anong akala niya, mamamatay talaga ako sa kamay ng mga gago? Eh sa akin nga natakot 'yung mga ‘yon.“Lah, hindi ah! Smith ka na talaga, Bebelabs. Tignan mo 'to..."Ipinakita ko sa kanya ang invitation card.Kumunot ang noo niya, tapos sumilip sa hawak ko.Binasa niya 'yung nakasulat. P
Dernière mise à jour: 2025-06-04
Chapter: Chapter 118 Eros“She knows about your secret?” tanong ni Cain, malamig ang tono. “Paulit-ulit ba, Cain?” iritado kong sagot habang pinanlakihan ko siya ng mata. Bakit, gusto niya bang paulit-ulit kong alalahanin kung paano ako sinuklaman ng babaeng mahal ko? “Oh, another devil falling down,” sabat pa ni Aamon, sabay ngisi na parang demonyo talaga. Sarap niyang sipain palabas sa penthouse ni Mikaelson. Walang ambag, puro angas. Mga gago talaga. Para kaming koleksyon ng mga sirang manika—isa-isa nang nagkakalas. Kami ni Mikaelson, kami lang pala ang tunay na tinamaan ng unos. Ang iba? Parang nanonood lang ng pelikula—peste. Ako? Tinatanggap ko ang galit ni Alvarez. Hindi ko na siya masisisi. Alam na niya ang lahat. At tangina—mas masakit pa sa lahat, buntis siya. Buntis siya ng anak ko habang sinasaksak ko siya sa likod ng mga lihim. At ngayon, galit na galit siya sa akin. At ako? Gago pa rin. Imbes na lambingin, sinabayan ko pa ng init ang galit niya. Wala na. Wala na yat
Dernière mise à jour: 2025-06-02
Chapter: Chapter 117 ErosGalit siya. Oo. Galit na galit. At ang gago ko. Napahilamos ako sa mukha habang binibingi ako ng sarili kong inis. Napalingon ako kay Mikaelson at binigyan siya ng matalim na titig—tanginang damay ako Kung siraulo ako, gago naman siya. Wala na. Galit na sa akin si Alvarez, at kasalanan ito ni Mikaelson. Siya 'tong nagpabaya. Siya 'tong hindi naging alerto. Bakit niya hinayaang makidnap ang dalawa? Asan ang utak niya? Asan ang proteksyon? Ang responsibilidad? Mabigat akong bumuntong hininga. May problema kami ni Bebelabs dapat sa kanya ako nakafocus hindi sa iba. Oo. Ganyan nga dapat, Zuhair. May sarili tayong problema. Kailangan ko siyang kausapin. Kailangan ko siyang ipaliwanag. Kailangan ko siyang hawakan. Pero paano? Putangina. Ramdam na ramdam ko ang iwas niya. Hindi nagpapakita. Hindi sumasagot. Ilang araw na. At nung muli kaming nagkita—lioness na lioness ang dating. Galit. Matatalim ang mga mata. Hindi ako pinansin. Mas lalong kinain ng guilt at frustration ang di
Dernière mise à jour: 2025-06-02
Chapter: Chapter 116 Eros"Mga pre... ayoko pang mamatay."Tahimik. Saglit lang, pero ramdam ko ang bigat ng katahimikan.Hanggang sa nagsalita rin sila, halos sabay."Finally, Zuhair."Napailing si Hades. ”We thought life meant nothing to you anymore.""You're not bored with the world now?”Umiling ako, mabigat ang dibdib. "Bored pa rin. Pero hindi ang mundo ang tinutukoy ko."“Then what are you talking about?""It’s who, Hades.”Huminga ako nang malalim. Pakiramdam ko'y ngayon lang ako naging totoo—hindi bilang Bratva, hindi bilang Don, hindi bilang anak ng Mafia.Bilang Zuhair Eros Smith.Gusto ko pang mabuhay. Gusto ko pang makasama siya. Ng matagal. Gusto ko siyang makita araw-araw, hawakan ang kamay niya, marinig ang boses niya bago ako matulog. Gusto kong makita ang anak namin lumaki."She's pregnant." Buntis siya.Nagkatinginan sila, gulat.Ako? Napatango lang. Paano ko nalaman?Napangisi ako, mapait.Obsessed ako sa kanya. Hininga pa lang niya, alam ko kung kailan may mali. Kilos pa kaya niya? Laman a
Dernière mise à jour: 2025-06-01
Chapter: Chapter 115 ErosAsaran. Galit-galitan. Nagpipikonan.Enemies kung baga sa isa’t-isa, pero lovey-dovey sa kama.Putangina talaga.Binabaliw ako lalo ng babaeng 'to.Gago ako. Oo.Challenging siya—yan ang alam ko.Pero ‘di ko akalaing mahuhulog ako sa kanya.Mas malalim pa sa impyernong pinanggalingan ko.The Pakhan summoned me.Gabi ‘yon. Malamig. Tahimik. Pero alam ko, may paparating na unos."Narnia Melpomene R. Alvarez. Familiar, Bratva Smith?"Putangina!Ramdam kong sumikip ang dibdib ko.‘Wag siya… kahit sino, ‘wag lang siya.Pero tuloy ang Pakhan, malamig ang tono."She’s the daughter of the consiglierie of the Italian-American Mafia. One of the old allies of the former American Mafia.""She's planning something. She's moving quietly. I want you to ruin her, Smith. Destroy her plans. Break her."Napatigil ako.Sa loob-loob ko, hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanila—na ang babaeng gusto nilang wasakin......ay ang babaeng mahal ko.Pero hindi pwede ang feelings sa mundong ‘to.Walang
Dernière mise à jour: 2025-05-29
Chapter: Chapter 114 Eros"Blood in, blood out." "You need to get the American Mafia, Zuhair. That's the only way to join the Bratva." Malamig ang boses ni Pakhan—parang bakal na binalot sa pelus. Kalma, pero walang kahit katiting na lambing. ‘Yung tono niya? Hindi lang basta utos. Isa siyang hamon, isang hatol, at isang sentensya ng kamatayan sa iisang linya. Napakuyom ako sa ilalim ng lamesang gawa sa pulidong kahoy. Amoy ng sigarilyo’t usok ang umikot sa silid habang nakatitig sa akin ang mga counselor—tahimik na mga hukom, mabigat ang mga mata, parang baril na nakatutok. “Buong Mafia?” tanong ko, may halong tawa sa loob ko pero walang lumabas sa bibig ko. “Gusto mo akong pabagsakin sila… mag-isa?” Pakhan leaned forward, tapping the ash off his cigar, eyes narrowed. “Isa kang Smith. Huwag kang umakto na parang sibilyan. May kapangyarihan ang dugo mo, pero kailangang patunayan mo. Walang upuan sa Bratva ang libre. Kailangang palitan ng tamang dugo.” Ang American Mafia. Isang gubat ng katiwalian,
Dernière mise à jour: 2025-05-29
Se connecter
