"You are here."
Pagkarinig ni Savannah ng boses ng lolo niya ay mabilis siya na lumayo sa kaniyang bodyguard. Inayos rin niya ang sarili pero ang mabilis na pagtibok ng puso niya ay hindi pa rin bumabalik sa normal. She couldn't believe that she will feel this attraction to this man she just met!
Ang dami naman na niyang nakita na mga lalake na mas may itsura dito. And there are also men who tried to get her attention, mga business partners ng pamilya nila pero kahit pa may sinasabi rin ang mga itsura ay hindi nakuha ng mga ito ang interes niya.
But this man is different. Wala pa siyang masyadong ginagawa and yet he could make my heartbeat this fast.
Normal lang naman na mapalapit lalo at nais lang siya nitong tulungan.
Don't be so affected, Savannah! And you are being so obvious.
"Savannah? Are you okay?"
Nabalik lang siya sa realidad nang pagkalapit ng lolo niya ay hinawakan siya nito sa kaniyang braso. Umangat ang tingin niya at nakita niya ang nag-aalalang mukha nito.
"I-I'm sorry, what is it po, lolo?" she asked. Sa gilid ng mga mata niya ay nakatayo lamang si Ace. His hands were placed in front at nakatayo ng tuwid. Wala ang mga mata sa kanila.
He looked more like a bodyguard in that position.
"Pinaimbestigahan ko na ang nangyaring sunog sa kumpanya, apo. Are you sure you are okay?" tanong muli ng kaniyang lolo sa kaniya. They walked together, nakaalalay ito sa kaniya at nang makaupo na sila ay ngumiti siya dito ng tipid.
"I am fine, lolo. I was actually mustering up all the courage to leave my office even though there were a lot of people in the hall, but then he..." tumingin siya kay Ace na nasa gilid pa rin at mukhang nagbibigay lang ng signal kung pwede na itong umalis o hindi.
He's still standing, ang tikas ng pagkakatayo at nakatingin lamang ng diretso.
"He was right on time. I had no burn, although I got scared pero hindi naman po ako nasaktan."
Marahas na bumuntong hininga ang matandang Williamson nang marinig ang sinabi ni Savannah. Wala itong sinabi at nang lingunin nito ang bodyguard niya ay saka ito nagsimula na ipakilala naman si Ace sa kaniya.
"I assigned him and his team to protect you secretly, apo. He is Ace, I think you know his name even before I said it. Dahil tiyak na hindi ka sasama sa isang tao na lang basta-basta kahit pa tauhan ko ng hindi nalalaman ang pangalan nito."
"I know his name, lolo," sagot naman niya. "Sinabi rin naman po niya agad. And, I felt..." sandali siyang natigilan at mas bumaba ang boses niya sa mga sumunod na sinabi.
"I felt safe earlier. It's all thanks to him and his team."
Ngumiti si Salvattier. "Now that you know about him, apo. I think Ace shouldn't just be watching from afar. If you will allow him to be always by your side ay makakasama mo na siya palagi. Doon ako mas mapapanatag pero syempre, kung saan ka kumportable, Savannah. Ikaw ang magde-decide."
Hindi siya kaagad nakasagot doon pero syempre, sa atraksyon na nararamdaman niya sa bodyguard niya ay mas lamang ang gusto niya na nasa tabi niya ito!
And to know him more!
Pero sa isipan ni Savannah, parang hindi niya makakausap ang lalake sa ibang bagay. Mukhang tungkol sa trabaho lamang ang mga sasagutin nito.
"I'll think about it first, lolo," sabi niya.
She was so obvious earlier habang nakatingin sa bodyguard niya and for her, mukhang hindi naman maganda na mabilis siyang magbibigay kaagad ng sagot.
Mas magmumukha akong interesado. And this man, he seemed clever. If he's well-trained, he can easily figure out if someone is a threat or not, or if someone is interested in him
At hindi niya gustong malaman nito agad 'yon, 'no!
"Okay, apo. Pero, para mas mapanatag rin ako, pinapunta ko si Dr. Ralco dito para matingnan ang kalagayan mo. When I learned what happened, I was so worried at ngayon ay parang nagsisi na ako at ikaw ang nilagay ko sa posisyon."
Baligtad naman sila ngayon ng nararamdaman na mag-lolo. Now that Savannah experience this, mas lalong nais niya na pagbutihin sa kumpanya. Alam niya na mas dapat maging maayos ang takbo ng Williamson at kagiliwan siya ng mga board members at mga investors dahil hindi maaaring mapunta sa isang masamang tao ang kumpanya nila.
"Lolo, I knew that this would happen after I accepted this position. Also, don't worry about me too much, buhay pa naman po ako."
The fire was so near her office. Walang masyadong nag-oopisina sa taas dahil ‘yon na ang floor niya at private na ‘yon sa iilang mga empleyado lang. It's so clear that she's the target. Wala naman siyang pinagbibintangan, pero alam naman niya kung sino ang gagawa ng ganito kahit pa mismong Williamson's company ang manganib.
If I learned that you are behind this incident, I will not hesitate to put you in bars, Mathilda. Kahit pa magmakaawa ang Uncle Marlon ay hindi ako makapapayag na hindi ka makukulong.
The woman wanted to still get the CEO's position for her Uncle Marlon. Imbis na makatulong, alam niyang isa si Mathilda sa sumisira sa pangalan niya. And some hesitated before because she cannot show himself publicly dahil nga sa phobia niya pero buti na lang. With her knowledge and skills, na-impress niya ang mga members at sumang-ayon rin ang mga ito.
"Savannah's that's not a good joke," seryosong sabi nito.
"It's not a joke, lolo. I am still alive. Well, honestly akala ko ay mamamatay na ako sa loob ng opisina ko because the fire is getting near. Ang kapal na rin ng usok and I was already having a difficult time breathing."
Napahilamos sa kaniyang mukha si Salvattier pero nagpatuloy naman sa pagsasabi si Savannah sa naranasan niya kanina.
"I hesitated to leave my office because of fear of the crowd but I really tried to go out. Malakas pa rin ang takot ko sa mga tao, and right there earlier, lolo, parang mas pinili ko ngang sa loob na lang manatili."
"Savannah..."
"Mas takot pa ako sa mga tao kaysa ang masunog sa loob ng opisina ko kung sakali," she smiled bitterly.
Until now she's still scared, the past is still haunting her kaya pati ang takot niya sa maraming tao ay hindi pa rin nawawala.
That everytime I see a lot of people, I always think there are eyes looking at me... ready to kill me.
Napalunok naman si Savannah dahil mukhang hindi maganda ang mood nito. Medyo salubong rin ang mga kilay. Pero teka lang! siya ang amo, ah? bakit parang ito pa ang umaasta na boss sa tanong at itsura nito ngayon?Savannah's eyebrows formed a line and stood. Binawi rin niya ang kamay niya at humalukipkip sa harapan ni Ace."What do you mean, what am I still doing here? This is our mansion. Nagpapahangin ako dito. I am relaxing because that's what my doctor said."Ito nga, ngayon lang bumalik. At saan ito nanggaling? Hindi naman nagpaalam ang lalake sa kaniya. Walang sinabi na pupuntahan.(Pero kailangan ba niya magpaalam?)"Don't go out when I am not around. Kahit na narito ka sa loob ng mansion at may mga nagbabantay, it's still not safe for you to be alone."(What?)Nangamba siya sa mga narinig niya kay Ace. Naibaba niya ang mga kamay at napalapit sa lalake."What... what do you mean? May mga kalaban rin ba dito? Napasok ba ang mansion?" sunod-sunod na tanong niya. Luminga rin siya sa
Hindi bumalik si Ace nang maghapon na iyon at gusto nang tanungin ni Savannah ang lolo niya tungkol sa lalake. Maghapon rin siya halos sa labas, she's waiting for Ace's return. Palakad-lakad siya sa buong mansion habang nakasunod sa kaniya si Marina. She's at the backyard. Mahangin at nakakagaan sa pakiramdam niya 'yon kaya naman nagpatuloy siya sa paglalakad.Her secretary never leave her side katulad ng sinabi ng kaniyang lolo. Hindi rin siya nagtrabaho ngayon dahil banned siya sa sarili niyang opisina at kabilin-bilinan ng kaniyang doctor na magpahinga siya. The whole day she was just walking, watching the birds fly, hawak niya naman ang cellphone niya pero wala naman rin siyang ibang gagawin doon.She's bored."Ma'am Savannah, mag-aalas singko na po ng hapon, baka po may gusto kayo na inumin? hot choco? milk?"Itinaas lang niya ang kamay para tumigil si Marina. Hindi naman rin ito dapat nandito naroon ito dapat sa kumpanya. She also doesn't need someone who will take care of her.
She's the only one who knows what happened—about her dream, yet Savannah felt like many others knew about it. Iyon kasi ang pakiramdam niya ngayon sa sobrang hiya niya. Hindi siya makapaniwala na magkakaroon siya ng ganoong klase ng panaginip.Never nga siya nagpantasya kahit mga artista! also, ang dami rin kayang mga gwapong lalake na sinubukan kuhanin ang atensyon niya at nais manligaw sa kaniya. Kahit kailan ay hindi siya nagkaroon ng ganitong klase...panaginip!(It was wild. And I can't believe na sinasabi ko pa ang nais kong gawin ni Ace!)Lumipas ang ilang minutong katahimikan. Ilang beses na pinagsasabihan ni Savannah ang sarili niya sa isipan dahil sa nangyaring panaginip na 'yon. She still couldn't believe it. Ni hindi nga siya nanonood ng mga hot romance movies! o kahit nagbabasa! at kahit kailan wala pa siyang nagiging unang halik.(Even in my dreams! wala pa!)Sumobra naman ata ang atraksyon niya sa lalake.(But I am not that desperate!)Sa huling mga sinabi niya na 'yon s
Akala ni Savannah ay sa ganoon lang matatapos, sa pahalik-halik lang ng gwapong bodyguard niya pero hindi pala. He then went back and kissed her lips. Sa pagkakataon na ito ay hindi na marahan katulad kanina, hindi na rin mabagal. Sinabayan niya muli ang pagkilos ng mga labi ni Ace habang hinahalikan siya."Open your mouth, baby..." he whispered after pulling away for a few seconds from their kiss. at si Savannah na walang kahit sinong sinusunod dahil siya pala ang nag-uutos ay napaawang ng mga labi.She obey. She opened her mouth for him. At pagkatapos na pagkatapos nga non ay muling sinakop ni Ace ang mga labi niya. He went for her tongue. He invaded her mouth."H-Hmmm..."And while he's kissing her, his hands went inside her nightwear. Napasinghap si Savannah at napasabunot sa buhok ng lalake nang maramdaman niya na humihimas ang mga palad nito sa kaniyang hita, paakyat.Everything was happening so fast while they were kissing. She didn't even notice that she wasn't wearing her bras
Ilang segundo ang lumipas na nakatitig lang si Savannah sa kaniyang bodyguard. And when she was about to distance herself, bigla naman hinawakan ni Ace ang kaniyang baywang at hinapit siya nito palapit. "W-What..." gulat na gulat siya na napahawak sa matitipunong mga braso nito. Iba na rin ang tingin ng lalake sa kaniya. He smirked at her, wala na ang tingin ng respeto doon. At pakiramdam ni Savannah ay mas humihigpit ang kamay ni Ace na nakahawak sa baywang niya."You are really stubborn. Aren't you afraid of your health? nanghihina ka, 'di ba?" he asked her. As much as she wants to be this close to him she's afraid! baka naririnig ng lalake ang mabilis na pagtibok ng puso niya!"I am not feeling weak. Mukha ba akong nanghihina sa lagay ko na 'to? this IV..." itinaas na niya ang kamay at sa mismong harapan ng lalake na hawak pa rin siya ng malapitan ay hinila niya 'yon sa kamay niya."Fck, Savannah!" galit na sita nito pero ngumiti lang siya at hinaplos ang pisngi ni Ace."Hindi ako
Nagising si Savannah na napakasakit ng ulo niya. Unti-unti siyang bumangon habang inaalala ang nangyari. Napatingin rin siya sa kanang kamay niya nang mapansin na may nakalagay doon na IV. Mukhang nawalan siya ng malay pagkatapos niyang atakihin. This is one of her problems while living in Hawaii, every time she experiences an anxiety attack, she sometimes loses consciousness. Pero nasa tabi naman niya palagi ang Nana Pransya niya para alagaan siya ganoon rin ang kaniyang butler. But this time... who's with her?She then looked at her surroundings, hinanap kaagad niya ang kaniyang Nana Pransya at sa gilid sa may sofa niya mismo ay napatigil naman ang kaniyang tingin nang makita kung sino ang nakaupo at natutulog doon.Hindi ang kaniyang Nana... but Ace, her personal bodyguard. Nakaupo lamang ito at nakahalukipkip habang natutulog. Savannah felt something pinch her heart while looking at the man. He didn't even lie down on the long sofa. He was sitting as if waiting for her to wake up.