Chapter 10.1

Lizabeth’s POV

Diretso akong nakatayo ngayon dito sa harap ng pintuan ng kwarto ni Mama. Nandito na ako sa ospital at humuhugot ng lakas ng loob bago pumasok. May dala akong mga prutas na naka basket para kay Mama. Nag-withdraw ako kanina ng pera para may maibigay ako sa kanila mamaya. 

Pinihit ko na ang seradura ng pinto at bumungad sa akin si Ate na pinapakain si Mama. Pareho silang napatingin sa akin nang marinig ang pagbukas ng pintuan. 

“Beth!” wika ni Ate Lucy na ibinaba muna ang mangkok ng lugaw sa isang lamesa sa tabi ng higaan ni Mama. 

Naglakad ako palapit sa kanilang dalawa at inilapag ang basket sa may lamesa at nagmano ako kay Mama bago umupo sa tabi niya.

“Kamusta na po ang pakiramdam niyo?” tanong ko at hinawakan ang kanang kamay niya.

“Heto at lumalakas na ako. Ang sabi ng doktor, makakalabas na ako bukas, anak.”&nbs