Larkin POV
Napahirap kapag birthday mo at naghanda ka. Lahat ay luto at kilos mo. Umaga palang ay nasa palengke na ako para mamili ng mga pagkaing lulutuin ko. Namili ako ng pang-bobopis, sisig at pati na rin mani na masarap ilaga. ‘Yan ‘yung mga pulutan na masarap talagang kainin kapag umiinom.
Nagluto lang ako ng pancit at spaghetti para sa mga bisitang pupunta na hindi naman din umiinom. Hapon palang, nagpuntahan na ‘yung mga kapitbahay kong marites, marisol at tolits. Sila ‘yung kauna-unahang kumain ng handa ko. Lahat kasi kami dito ay kapag may birthday-han ay wala ng imbita-imbita, automatic ay darating sila para lusubin ang handa mo. Okay lang naman, masaya nga kapag lahat ay magkakasundo, ang maganda naman sa mga ito ay may dala silang softdrinks, o kundi naman ay isang pileng na saging.
Nung mag-agaw na ang liwanag at dilim, start na ng party. Sa probinsya, hindi talaga masaya ang birthday kapag walang tagayan. Sa harap ng bahay ko dito sa LJS Street, nag-iinuman kami ng mga kaibigan kong bartender sa pinagtatrabahuhan kong bar, kasama na rin ang ilan sa mga tropa ko rito sa lugar namin.
Kani-kaniya na kaming hawak ng bote ng alak, may kanina pa namumulutan kasi masarap daw ang mga niluto kong pulutan. Well, normal na lang sa pamilya namin ang masarap magluto. Walang hindi sanay magluto sa amin. Nagtataka nga lang ako kung bakit ni isa sa pamilya namin ay wala manlang naging chef. ‘Yung panganay ko kasing kapatid ay nasa ibang bansa, doon na nag-asawa, piloto siya roon. Yung sumunod naman na babae ay singer sa Japan, at iyong sumunod ay doctor naman sa Canada, at ang bunso, ako, heto, bartender naman sa isang bar. Sa lahat ng magkakapatid, bunso ang hindi pa successful. Sawi pa sa lovelife, napakamalas. Sayang ang pagiging magandang lalaki ko at pinagpala kong alaga. Matagal nabakante simula nang lokohin at ipagpalit ako ng ex-wife ko sa mas mayaman. Pinagpalit ako sa mayaman pero pangit naman.
“Tol Larkin, ang guwapo mo, malaki katawan, may edad na, pero bakit hanggang ngayon wala ka pang asawa?” Tukso sa akin ni Levi sabay tawa ng iba pang mga tropa ko.
Napatawa na lang din ako at saka uminom ng alak. “Wala e, sinayang ako ng ex-wife ko, pare. Pinagpalit ako sa mayamang pangit.”
Nagtawanan tuloy lahat habang may pumalakpak pa. “Tangina, kaya pala. So ano na ngayon, puro kamay mo na lang nagpapaligaya sa ‘yo?” muling tukso ni Levi. Napakatarantado talaga.
Tawanan na naman tuloy ang lahat at mas malakas pa ngayon. Putangina, hindi na ako nakasagot agad dahil ako man ay natawa sa sinabi niya. Ganun na nga ba talaga ako katagal na walang babae sa buhay ko? Halos nakalimutan ko na ang pakiramdam ng may kayakap sa gabi, ng may humihiling ng atensyon ko, ng may nagpapaligaya sa akin bukod sa sariling kamay ko.
Nagpatuloy ang inuman namin hanggang sa lumalim ang gabi. Isa-isa nang nagpaalam ang mga tropa at naiwan akong mag-isa sa bahay.
Sa totoo lang, hindi naman akin ang bahay na ito. Binilin lang ito sa akin ng pamangkin kong si Moreya, na ngayon ay nasa ibang bansa na nagtatrabaho. Matapos akong palayasin ng ex-wife kong si Vitorie, dito na ako tumira. At kung tutuusin, mula noong nawala si Vitorie sa buhay ko, parang sinuwerte ako. Hindi ko alam kung malas siya o ako ang malas sa kaniya, pero tila mas suwerte na ako ngayong malayo na siya sa akin. Kasi ang bahay na ito, binigay na sa akin ni Moreya na pamangkin ko. Mahal na mahal ako ng pamangking kong iyon, kasi nung bata pa siya, pinaka-favorite ko ang batang iyon. Sa totoo lang, sampu lang ang agwat ng taon naming mag-tito, kung titignan ay para nga lang magtropa kami. Ang bata kong tito, tito na ang tawag naman ng mga kapitbahay namin ay Tito yummy kasi marami sa mga tagarito ay crush ako at pinagnanasahan. Simula nung mag-ayos ako, magpalaki ng katawan ay marami sa mga kapitbahay namin ay na-appreciate na ako.
Pero, puta, hanggang ngayon ay walang nagkakamaling pumasok sa buhay ko. Halos isang taon na rin ata nung maghiwalay kami ng asawa ko, tapos heto, wala pa hanggang ngayon. Nakakasawa tuloy ang puro pagma-masterbatë kaya nung nakaraang buwan, bumili pa ako ng laruan na magpapaligaya sa akin kung minsan kapag hindi ako makatulog sa gabi. Ginagawa ko iyon kasi ang sabi nila, kapag nagbuhuhat daw sa gym ay nakakaliit daw ng pagkalalakë. Kaya sa isang linggo, naglalaro talaga ako ng at least dalawang beses para kung sakaling totoo man ang kasabihan na iyon ay ma-balance ko pa rin. Ayoko namang lumiit ang titë ko, isa ito sa masarap na maibibigay ko sa magiging babae ko, kaya dapat lang na daks lang ako habangbuhay.
Pumasok na ako sa loob ng bahay. Tangina, ang dami kong kalat sa labas, pero bukas na lang ‘yan. Lasing na ako. Sinarado ko na ang gate at ang pinto. Tumuloy agad ako sa kuwarto ko, at humiga sa kama ko na hindi man lang nagbihis.
Bago tuluyang pumikit ang mga mata ko, napahagikhik pa ako. “Soon... makakahanap din ako ng babaeng para sa akin. Babaeng suwerte sa buhay ko. Babaeng magpapaligaya sa akin sa kama.” Napatingin ako saglit sa kamay kong may kalyo na. “Sa susunod, bibig na ng babae at butas niya ang magpapaligaya sa akin, hindi na itong kinakalyo kong kamay.”
At dahil birthday ko naman, regalo ko na sa sarili ko ang paligayahin ang pagkalalakë ko ngayong gabi. Kinuha ko ang sëxtoy sa ilalim ng unan ko at saka ko ito nilagyan ng langis na pampadulas. Binaba ko ang suot kong short at briëf at saka ko sinalpak sa malaki kong pagkalalakë ang laruang iyon.
Pumikit ako at dinama ang kiliti at sarap na dala ng laruang iyon na hugis bukạna ng babae. Unti-unti, nagalit ito at lalong namaga. Dati, sinukat ko ito. Kung hindi ako nagkakamali ay halos seven inchës ito nang sinukat ko ito nung highschool pa ako, pero ngayong may edad na ako, baka nasa nine inchës na nga ito, e. Bihira ‘yung size na mayroon ako kasi ‘yung sa iba kapag tinatanong ko ay halos nasa four inchës lang o five inchës.
Mabilis na dahan-dahan ang pagtaas-baba ng laruang iyon sa sarili kong alạga hanggang sa manggigil at masarapan na ako. Napapanganga at napapa-ungöl ako ng mahina habang dinadama kung gaano kasarap ang kasikipan ng laruan na iyon na kapag nakapikit ako ay iniisip ko na pagkababaë ng babae ang nagpapaligaya sa akin.
Hanggang sa maramdaman ko na lang na pumutok na ang kạtas ko. Ang dami na namang lumabas sa akin, ramdam ko ‘yung mga talsik sa tiyan at mga hita ko, ang init din ng pakiramdam ng mga itlog ko na pinagtuluan ng marami kong katạs, kaya pagkatapos nun, tuluyan na akong nawalan ng lakas. Binaba ko na lang sa kung saan ang laruan na iyon at saka ko na pinikit ang mga mata ko. Nakatulog ako na nakabuyangyang ang kabuhayan ko. Okay lang, wala namang makakapasok sa kuwarto ko dahil naka-lock ang pinto.
Khaliyah POVPagdilat ng mga mata ko, ang una kong naramdaman ay ang kakaibang sensasyon mula sa ilalim ng kumot. Para bang may nanginginig. Hindi ko alam kung ako lang ba ang nag-i-imagine lang ba ako, pero totoo—may umiilalim na vibration sa kama ko.Agad akong bumangon at tinignan ang buong paligid. Wala naman atang ginagawang bahay sa katabi nitong bahay, walang nag-uuka ng pader o nagpupukpok kaya sure akong sa kama ko nanggagaling ang vibrate. Tahimik ang buong kuwarto, pero ramdam ko pa rin ang panginginig.Pag-angat ko ng unan, doon ko nakita. Bukod pala sa brief ni Larkin, may isang cellphone pa siyang iniwan. Maliit lang ‘to, manipis at kulay itim.Nanginginig pa rin ito dahil may tumatawag. Dahil doon, agad kong sinagot ang tawag.“Hello?” bungad ko na medyo mahina ang boses, baka kasi may makarinig sa akin. “Why did you just answer now?” galit na tanong ni Larkin sa kabilang linya. Galit agad at pinaninindigan na rin ang pagiging english speaking.Napasinghap ako. Pero la
Khaliyah POVGabi na nang dumating si Nolan. Mag-isa akong nagdi-dinner nun habang ang lamesa ay puno ng maraming pagkain. Sabi ko sa mga kasambahay ay kaunti lang ang iluto dahil hindi ko naman mauubos, pero dahil bilin daw ni Nolan na maraming pagkaing ang ihain sa akin, ganoon ang ginawa nila para marami raw akong pamimilian. Huwag daw akong manghinayang sa mga pagkain kasi ang mga kasambahay naman ang uubos sa mga nasayang.Grabe talaga, reyna kung reyna. Gustong-gusto ko nga sanang alukin si Larkin, para matikman niya ang mga masasarap na pagkain, kaya lang ay hindi ko magawa at baka magsumbong kay Nolan ang mga kasambahay.Sobrang sarap pa naman nung mga pagkain, lahat ay perfect sa panlasa ko. Hindi na rin ako magtataka kasi ang kusinero rito ay may lahi, oo, hindi siya pinoy, italian daw at talagang masarap magluto kaya sobrang sarap talaga ng buhay ni Nolan dito.Maya maya, bigla akong nakarinig ng mga sasakyan sa labas, sign na nakauwi na sina Nolan. Pagbukas ng pinto, kauna
Khaliyah POVWala pa rin si Nolan. Nasa sala lang sina Yanna at Larkin, at gaya ng dati, hindi pa rin ako makalapit kay Larkin nang matagal kapag maraming tao ang nasa paligid. Pero okay lang, nakaisa naman kami kanina, at nakapag-usap na rin. Gusto ko sana silang lapitan pero tila busy ang dalawa sa pag-uusap nila tungkol sa diyaryong hawak ni Larkin.Na-boring na ako sa kuwarto, kaya imbes na mamalagi lang ako roon, nagdesisyon akong magliwaliw sa loob ng mansiyong ito. Sa laki nito, parang hindi mo matatapos ikutin kahit buong araw. May mga kuwarto pang hindi ko pa napapasok, may mga lugar pa akong hindi kabisado. At ngayong wala sina Nolan, ito na siguro ang tamang oras para mag-ikot.Lahat ng kasambahay na nakakasalubong ko ay niyuyukuan ako. Talagang boss na rin ata ang tingin nila sa akin.Nakarating ako sa isang bahagi ng bahay na mas tahimik kaysa sa iba. Doon sa ikalawang palapag, may pintuang itim na may mga ukit na dragon sa kahoy. Na-curious ako. Binuksan ko iyon, at pagp
Khaliyah POVNagco-computer ako habang tinitignan ang vloggger channel ko. Tinignan ko kasi ulit dahil puwede naman na akong mag-open, pati mga old social media account ko, binuksan ko na. Sinagot ko na rin ang mga message ng mga kaibigan ko, sinabi kong okay naman ako.Pero nahinto ako sa ginagawa ko nang ipatawag ako ni Nolan sa labas. Hindi ko alam kung anong kailangan niya kaya pero sumunod na lang ako.“Bumaba ka muna at may mga tao kasing gagawa sa room mo. Papatanggal ko ang mga camera doon para sa privacy mo,” sabi niya kaya nagulat ako. For me, ayos ‘yun kasi mas makaka-help ‘yun para makagalaw ako ng maayos.Umakyat na ang mga taong magtatanggal ng camera sa room ko, kaya inaya naman ako ni Nolan na lumabas sa may garden.Paglingon ko, dalawang lalaking halos kasing laki ng refrigerator ang lumapit sa amin. Parang kasing tigas ng pader ang katawan nila. Parehong naka-itim, parehong seryoso ang mukha.“This is Bak, my right hand, and this is Bok, my left hand,” pakilala ni No
Khaliyah POVPagdilat ng mga mata ko, hindi ko agad namalayan na nasa ibang kama ako. Doon lang pumasok sa isip ko na nasa bahay na nga pala ako ni Nolan. Makinis ang bedsheet, amoy mamahalin at sobrang lambot ng kutson na parang ayaw ko nang bumangon. May mas gaganda pa pala sa kuwarto ko sa bahay namin dito sa Manila, kasi dito, tila daan libo ang halaga ng kagamitan. Bakit pa nga ba ako magtataka kung alam ko naman na napaka-yaman ng pamilyang Salvatore.Sakto naman na pagkagising ko, heto, may kumakatok na sa pinto ng kuwarto kong parang kuwarto ng princessa sa sobrang laki.“Pasok,” sagot ko naman.Nagulat ako.“Good morning, Ma’am Khaliyah!” sabay-sabay na bati ng mga kasambahay na nakaayos sa gilid ng pinto ng kuwarto ko.May hawak silang mga gamit—isang manipis na silk na pambahay, kulay lavender; isang pares ng fluffy na tsinelas; at isang eleganteng bag na halatang may lamang mga skin care products.“Uh... good morning din,” natulala kong sagot habang pinagmamasdan sila. So,
Larkin POVMaaga akong nagising, mas maaga pa sa sikat ng araw. Hindi ko nga alam kung ilang oras lang ang tulog ko kagabi, pero sapat na ang dalawang oras para tuluyan akong mawalan ng gana sa pag-idlip. Agad akong naghanda at sa loob ng dalawampung minuto, nasa labas na ako ng condo ko. Tahimik pa ang paligid habang nagmamaneho ako ng sasakyan papunta sa bahay ni Nolan. Sa tulong ni Yanna, mabilis kong nakuha ang lisensya ko. Madali rin akong natutong mag-drive ng sasakyan.Pagdating ko sa mansion ni Nolan, halos mapataas ang kilay nina Bok at Bak sa sobrang aga ng dating ko. Alam kong mangyayari ‘to. Kahit ako, natatawa sa sarili ko kasi sobrang aga ko talaga. Hindi naman kasi ito para sa pagiging loyal ko, para ‘to kay Khaliyah. Nandito siya sa bahay ni Nolan kaya gusto ko ay naka-monitor ako sa kaniya.“Larkin, ang aga mo ngayon ah,” puna ni Bok habang binubuksan niya ang gate para sa akin.Sumunod si Bak na sabay tanong din. “Hindi ba traffic sa dinadaanan mo?”“Malapit lang kas