Share

Alipin Ng Tukso
Alipin Ng Tukso
Author: LiaCollargaSiyosa

Kabanata 1

last update Last Updated: 2025-03-07 17:01:34

Larkin POV

Napahirap kapag birthday mo at naghanda ka. Lahat ay luto at kilos mo. Umaga palang ay nasa palengke na ako para mamili ng mga pagkaing lulutuin ko. Namili ako ng pang-bobopis, sisig at pati na rin mani na masarap ilaga. ‘Yan ‘yung mga pulutan na masarap talagang kainin kapag umiinom.

Nagluto lang ako ng pancit at spaghetti para sa mga bisitang pupunta na hindi naman din umiinom. Hapon palang, nagpuntahan na ‘yung mga kapitbahay kong marites, marisol at tolits. Sila ‘yung kauna-unahang kumain ng handa ko. Lahat kasi kami dito ay kapag may birthday-han ay wala ng imbita-imbita, automatic ay darating sila para lusubin ang handa mo. Okay lang naman, masaya nga kapag lahat ay magkakasundo, ang maganda naman sa mga ito ay may dala silang softdrinks, o kundi naman ay isang pileng na saging.

Nung mag-agaw na ang liwanag at dilim, start na ng party. Sa probinsya, hindi talaga masaya ang birthday kapag walang tagayan. Sa harap ng bahay ko dito sa LJS Street, nag-iinuman kami ng mga kaibigan kong bartender sa pinagtatrabahuhan kong bar, kasama na rin ang ilan sa mga tropa ko rito sa lugar namin.

Kani-kaniya na kaming hawak ng bote ng alak, may kanina pa namumulutan kasi masarap daw ang mga niluto kong pulutan. Well, normal na lang sa pamilya namin ang masarap magluto. Walang hindi sanay magluto sa amin. Nagtataka nga lang ako kung bakit ni isa sa pamilya namin ay wala manlang naging chef. ‘Yung panganay ko kasing kapatid ay nasa ibang bansa, doon na nag-asawa, piloto siya roon. Yung sumunod naman na babae ay singer sa Japan, at iyong sumunod ay doctor naman sa Canada, at ang bunso, ako, heto, bartender naman sa isang bar. Sa lahat ng magkakapatid, bunso ang hindi pa successful. Sawi pa sa lovelife, napakamalas. Sayang ang pagiging magandang lalaki ko at pinagpala kong alaga. Matagal nabakante simula nang lokohin at ipagpalit ako ng ex-wife ko sa mas mayaman. Pinagpalit ako sa mayaman pero pangit naman.

“Tol Larkin, ang guwapo mo, malaki katawan, may edad na, pero bakit hanggang ngayon wala ka pang asawa?” Tukso sa akin ni Levi sabay tawa ng iba pang mga tropa ko.

Napatawa na lang din ako at saka uminom ng alak. “Wala e, sinayang ako ng ex-wife ko, pare. Pinagpalit ako sa mayamang pangit.”

Nagtawanan tuloy lahat habang may pumalakpak pa. “Tangina, kaya pala. So ano na ngayon, puro kamay mo na lang nagpapaligaya sa ‘yo?” muling tukso ni Levi. Napakatarantado talaga.

Tawanan na naman tuloy ang lahat at mas malakas pa ngayon. Putangina, hindi na ako nakasagot agad dahil ako man ay natawa sa sinabi niya. Ganun na nga ba talaga ako katagal na walang babae sa buhay ko? Halos nakalimutan ko na ang pakiramdam ng may kayakap sa gabi, ng may humihiling ng atensyon ko, ng may nagpapaligaya sa akin bukod sa sariling kamay ko.

Nagpatuloy ang inuman namin hanggang sa lumalim ang gabi. Isa-isa nang nagpaalam ang mga tropa at naiwan akong mag-isa sa bahay.

Sa totoo lang, hindi naman akin ang bahay na ito. Binilin lang ito sa akin ng pamangkin kong si Moreya, na ngayon ay nasa ibang bansa na nagtatrabaho. Matapos akong palayasin ng ex-wife kong si Vitorie, dito na ako tumira. At kung tutuusin, mula noong nawala si Vitorie sa buhay ko, parang sinuwerte ako. Hindi ko alam kung malas siya o ako ang malas sa kaniya, pero tila mas suwerte na ako ngayong malayo na siya sa akin. Kasi ang bahay na ito, binigay na sa akin ni Moreya na pamangkin ko. Mahal na mahal ako ng pamangking kong iyon, kasi nung bata pa siya, pinaka-favorite ko ang batang iyon. Sa totoo lang, sampu lang ang agwat ng taon naming mag-tito, kung titignan ay para nga lang magtropa kami. Ang bata kong tito, tito na ang tawag naman ng mga kapitbahay namin ay Tito yummy kasi marami sa mga tagarito ay crush ako at pinagnanasahan. Simula nung mag-ayos ako, magpalaki ng katawan ay marami sa mga kapitbahay namin ay na-appreciate na ako.

Pero, puta, hanggang ngayon ay walang nagkakamaling pumasok sa buhay ko. Halos isang taon na rin ata nung maghiwalay kami ng asawa ko, tapos heto, wala pa hanggang ngayon. Nakakasawa tuloy ang puro pagma-masterbatë kaya nung nakaraang buwan, bumili pa ako ng laruan na magpapaligaya sa akin kung minsan kapag hindi ako makatulog sa gabi. Ginagawa ko iyon kasi ang sabi nila, kapag nagbuhuhat daw sa gym ay nakakaliit daw ng pagkalalakë. Kaya sa isang linggo, naglalaro talaga ako ng at least dalawang beses para kung sakaling totoo man ang kasabihan na iyon ay ma-balance ko pa rin. Ayoko namang lumiit ang titë ko, isa ito sa masarap na maibibigay ko sa magiging babae ko, kaya dapat lang na daks lang ako habangbuhay.

Pumasok na ako sa loob ng bahay. Tangina, ang dami kong kalat sa labas, pero bukas na lang ‘yan. Lasing na ako. Sinarado ko na ang gate at ang pinto. Tumuloy agad ako sa kuwarto ko, at humiga sa kama ko na hindi man lang nagbihis.

Bago tuluyang pumikit ang mga mata ko, napahagikhik pa ako. “Soon... makakahanap din ako ng babaeng para sa akin. Babaeng suwerte sa buhay ko. Babaeng magpapaligaya sa akin sa kama.” Napatingin ako saglit sa kamay kong may kalyo na. “Sa susunod, bibig na ng babae at butas niya ang magpapaligaya sa akin, hindi na itong kinakalyo kong kamay.”

At dahil birthday ko naman, regalo ko na sa sarili ko ang paligayahin ang pagkalalakë ko ngayong gabi. Kinuha ko ang sëxtoy sa ilalim ng unan ko at saka ko ito nilagyan ng langis na pampadulas. Binaba ko ang suot kong short at briëf at saka ko sinalpak sa malaki kong pagkalalakë ang laruang iyon.

Pumikit ako at dinama ang kiliti at sarap na dala ng laruang iyon na hugis bukạna ng babae. Unti-unti, nagalit ito at lalong namaga. Dati, sinukat ko ito. Kung hindi ako nagkakamali ay halos seven inchës ito nang sinukat ko ito nung highschool pa ako, pero ngayong may edad na ako, baka nasa nine inchës na nga ito, e. Bihira ‘yung size na mayroon ako kasi ‘yung sa iba kapag tinatanong ko ay halos nasa four inchës lang o five inchës.

Mabilis na dahan-dahan ang pagtaas-baba ng laruang iyon sa sarili kong alạga hanggang sa manggigil at masarapan na ako. Napapanganga at napapa-ungöl ako ng mahina habang dinadama kung gaano kasarap ang kasikipan ng laruan na iyon na kapag nakapikit ako ay iniisip ko na pagkababaë ng babae ang nagpapaligaya sa akin.

Hanggang sa maramdaman ko na lang na pumutok na ang kạtas ko. Ang dami na namang lumabas sa akin, ramdam ko ‘yung mga talsik sa tiyan at mga hita ko, ang init din ng pakiramdam ng mga itlog ko na pinagtuluan ng marami kong katạs, kaya pagkatapos nun, tuluyan na akong nawalan ng lakas. Binaba ko na lang sa kung saan ang laruan na iyon at saka ko na pinikit ang mga mata ko. Nakatulog ako na nakabuyangyang ang kabuhayan ko. Okay lang, wala namang makakapasok sa kuwarto ko dahil naka-lock ang pinto.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Sab Vareigh
thanks Ms a. abangan ko to araw²
goodnovel comment avatar
J.C.E CLEOPATRA
wow, kaabang abang ito ms otor
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Alipin Ng Tukso   Special Chapter II

    Khaliyah POVIsang buwan na ang lumipas mula nang opisyal na nag-operate ang Aliyah’s Jam Company. Hindi ko akalaing sa maikling panahon lang, magiging ganito agad kalakas ang pagtanggap ng mga tao sa company ko.Sobrang nakakataba ng puso kasi hindi lang basta-basta ang support na binibigay nila. Halos lahat ng vlogger, food reviewer, pati na rin mga sikat na content creator, ay nagfe-feature ng jams namin sa kani-kanilang mga channel. Minsan nga napapaisip ako, grabe, dati nanonood lang ako ng mga vlog nila, ngayon produkto ko na mismo ang pinag-uusapan nila. Bukod doon ay nakikipag-collab pa sila sa akin bilang sikat din naman akong vlogger.Kada araw, may bagong update mula sa team. Kapag naririnig ko ang salitang sold out, hindi ko maiwasang mapaluha sa tuwa. Lalo na tuwing bumabalik sa isip ko lahat ng pinagdaanan bago makarating dito, lahat ng gulo, lahat ng sakit, at lahat ng sakripisyo. At ngayong hawak ko na ang tagumpay na ito, alam kong worth it ang lahat.Kanina lang, haba

  • Alipin Ng Tukso   Special Chapter I

    Khaliyah POVRamdam ko ang bigat ng hangin ngayong gabi sa bawat sulok ng mansiyon ni Papa Yanu. Ngayong gabi kasi ay may importanteng mangyayari. Hindi ito ordinaryong pagtitipon o simpleng meeting lamang. Ngayon na kasi mangyayari ang desisyon kung sino ang uupo sa trono na iiwan ni Papa Yanu bilang mafia boss ng buong organisasyon na tinatag niya sa mahabang panahon.Magpapahinga na kasi si Papa Yanu sa ibang bansa. Doon na niya ieenjoy ang buhay niya habang malakas pa siya. Siyempre, kasama na rin doon ang pambababae niya. Well, hindi naman namin kayang pigilan ang kasiyahan niya, may edad na rin naman siya, kaya hahayaan na naming magsaya na lang siya.Tahimik akong nakaupo sa gilid ng mahaba at makintab na lamesa. Naroon sa lamesa sina Larkin, Rafe, at Levi, ang tatlong kandidatong pinagpipilian ng lahat ng mga may matataas na ranking sa mga galamay ni papa.Si Larkin ay nakita kong seryoso at palaging matatag ang titig. Siya ang tipong kayang lumaban hanggang dulo kahit mag-isa

  • Alipin Ng Tukso   EPILOGUE

    Khaliyah POVMatapos ang halos isang taon ng paghihintay, pagpupuyat at pagplano, tapos na ang malaking company na tinayo ko.“ALIYAH’S JAM COMPANY” basa ko sa signage ng BC ko or big company ko.Naluluha ako habang nakatitig doon. Pinangalan ko ito sa anak namin ni Larkin na si Aliyah, dahil siya ang inspirasyon ko. Siya ang dahilan kung bakit nagsikap ako ng ganito, kung bakit nagawa kong gawing totoo ang isa sa mga pinakamatagal ko nang pangarap—ang magkaroon ng sarili kong big company na gagawa ng jams.Noon, simpleng jam lang ang ginagawa namin ni Beranichi, ngayon, heto na. Totohanang big company na ang nangyari. Kung nandito lang si Beranichi, isa siya sa tuwang-tuwa para sa akin.“Mahal, ready ka na ba?” tanong ni Larkin, habang nakangiti at hawak ang kamay kong nanginginig.“Oo na hindi na parang ewan, halo-halo ang nararamdaman ko,” sagot ko habang natatawa tuloy.Nasa harapan na kami ng main building. Ang dami ng tao, mga empleyado, investors, ilang followers ko na invited

  • Alipin Ng Tukso   Kabanata 242

    Khaliyah POVSa wakas, normal na ulit ang lahat.Si Larkin, parang bumata nang sampung taon. Hindi ko na nakikita sa mga mata niya ang mabigat na pasan noong araw na halos gabi-gabi siyang gising para magmanman at magpupunta sa kung saan-saan para lang paghandaan o harapin ang lintik na Deo na iyon.Ako naman, mas nakakapag-focus na sa pagbubuntis ko. Ilang linggo din kaming mag-asawa na puro pag-aalala dahil sa panggugulo nila Deo at Moreya, pero ngayon, parang Diyos na mismo ang nagsabing tama na, magpahinga na kayo. Makakamtan niyo na ang maaliwalas na pamumuhay dahil ilalayo ko na ang mga masasamang tao sa paligid ninyo.“Love, horror movie na tayo!” ayaw ko kay Larkin habang nakahiga ako sa malaking sofa sa sala.Sabay-sabay kaming nanood nila Uda, Ipe at Poge. Sila ang tatlong loko na halos araw-araw na nasa mansiyon. Araw-araw na ring nasa training field para magpalakas. Sa ilang buwan na lumipas, aba, ibang-iba na rin ang tatlong ito. Sanay na silang gumamit ng mga armas. Sana

  • Alipin Ng Tukso   Kabanata 241

    Larkin POVHindi na ako nagpatumpik-tumpik. Kasabay nina Levi at Rafe, sumugod na kami sa kaniya.Bumunot agad si Deo ng dalawang patalim at mabilis na itinapon sa direksyon ko. Muntik na akong tamaan sa leeg kung hindi lang ako nakailag. Sa bilis ng mga kilos niya, para siyang sanay na sanay sa pakikipagpatayan. Sa tingin ko, matagal din niyang pinaghandaan ito. Siguro, pagkamatay ng ama at kapatid niya, nagsanay na siyang mabuti. Pinaghandaan niya ang paghaharap namin. Nang sa ganoon, makakaganti siya sa amin. At sa nakikita ko, oo, may laban ang gago.“Put—! Ang bilis niya!” sigaw ni Rafe habang nakikipagpalitan ng putok kay Deo.Pero bago pa man tumama ang bala nito, gumulong si Deo sa sahig at nakalapit na agad kay Levi. Mabilis niyang tinaga ng maliit na espada si Levi sa braso. Tumilapon ang dugo, at napaurong si Levi habang pinupulbos ng sipa ni Deo ang tiyan niya.“LEVI!” sigaw ko, sabay kalabit ng gatilyo. Pero parang hayop na aswang si Deo, ang bilis niyang nakailag, nakata

  • Alipin Ng Tukso   Kabanata 240

    Larkin POVNadala na kami ni Robert, dito sa lungga ngayon ni Deo. Tahimik ang paligid, wala silang kaalam-alam na magkakagulo na ngayon.Pinagmasdan ko ang sementadong gusali na halos nakatago sa likod ng makakapal na punò. Kumpirmado, ito na nga ang hideout ng hayop na iyon.“Sigurado ka bang dito ‘yun?” tanong ko sa driver na nakausap namin kanina, habang kinakalabit ko ang hawak kong baril. Nanginginig siya at takot na takot pa rin.“O-oo, Sir, nandito po siya. Kaunti lang ‘yung naiwan na tao niya ngayon, pero… mga armado po lahat.”Ngumisi ako, kahit pa anong armas ang hawak nila, wala akong pake. “Mabuti kung. Huwag na tayo mag-aaksaya ng oras.”Nagkatinginan kami nina Rafe at Levi, parehong matalim ang mga mata, parehong handang pumatay. Ilang linggo at araw na kaming naghahanap, ilang gabi na walang masyadong tulog dahil sa lintek na si Deo. At ngayon, nasa harap na namin ang pagkakataon para tapusin ang lahat.Hinila ko pababa ang suot kong mask, tinakpan ko ang kalahati ng m

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status