Kabanata 2

Khaliyah POV

Bilang isang luxury travel vlogger. Halos naikot ko na ang buong mundo sa kaka-vlog ko. Mula sa mga pinakamagagarang hotel sa Paris, sa malalamig na tanawin ng Iceland, hanggang sa maiinit na beach ng Maldives, lahat ng ‘yan, naranasan kong puntahan. Hindi ako sikat na sikat pa sa ngayon, pero kahit paano, may daan-daang libong followers na ako sa social media at kumikita na rin sa mga vlogs ko. Dahil doon, nagkaroon ako ng sapat na pera para makapagpatayo ng dalawang ice cream shop dito sa Manila.

Well, masasabi kong mayaman ang pamilya ko. Vice mayor ang papa kong si Khalix Dadonza, at may tatlong gasoline station naman ang mama kong si Natalia Dadonza. Kaya lumaki ako sa marangyang buhay, sa isang malaking mansiyon na walang kulang, except for one thing.

Love life.

Ewan ko ba, pero palagi akong napupunta sa lalaking adik, cheater o mukhang pera. Parang ako na yata ang may pinakawalang kuwentang taste sa lalaki. Kaya sawa na ako sa mga ka-edad ko talaga. Sawa na ako sa immature. Sawa na ako sa lalaking tatlong taon na nga kayong magkasama, hindi pa rin alam ang gagawin sa buhay. So, yuck na sa mga lalaking ganiyan.

Ngayon, mas natatakam na ako sa hot ninong, hot daddy o hot tito. ‘Yung mas matanda sa akin ng kaunti. I’m twenty-five years old, at sa edad kong ito, lahat ng paglalandi sa buhay ay nagawa ko na. At sa tingin ko, nasa matured na lalaki ang true love ko.

Pero isang gabi, nagiba ang mundo ko bigla.

Pababa na ako nun sa hagdan para kumuha ng wine sa kusina nang marinig kong may kausap sa cellphone ang papa ko. Hindi ko naman ugaling makinig sa usapan ng iba, pero nang marinig ko ang tono ng boses niya napahinto talaga ako.

“Wala na akong ibang paraan para mabayaran ang utang ko, Sir Amedeo,” malamig na sabi ng papa ko. Takot na takot siya at parang maiiyak pa.

Napakunot ang noo ko. Amedeo?

Nakadikit na ako sa dingding, nakayuko nang bahagya para hindi niya ako makita mula sa ibaba. Narinig kong huminga siya nang malalim bago muling nagsalita.

“Bukas na lang natin pag-usapan ‘to nang personal. Pero kung ‘yan lang ang tanging paraan para hindi mo kami galawin, sige… ipapakasal ko na si Khaliyah sa anak mo.”

Para akong binuhusan ng malamig na tubig.

Ano?!

Parang hindi ko maintindihan ang narinig ko. Tama ba ako ng dinig? Ikakasal?!

Dinig na dinig ko ang pangalan ko dahil naka-loudspeaker ang phone ni papa. At narinig ko rin ang sagot ng nasa kabilang linya.

“Nolan will be pleased. Alam mo namang matagal na niyang gusto ang anak mo.”

Biglang sumikip ang dibdib ko.

Si Nolan Salvatore.

Matagal ko nang narinig ang pangalang ‘yan. Anak siya ng isa sa pinakamakapangyarihang mafia boss sa Pinas, si Amedeo Salvatore. Ilang beses ko nang na-meet ang matandang ‘yon sa mga business events ng pamilya ko. At isang beses, na-meet ko na rin si Nolan.

Si Nolan na ubod ng pangit. So yuck talaga.

Hindi ko sinasabi ito dahil sa galit. I’m being honest. Matangkad siya, oo. Pero ang mukha niya, puno ng peklat mula sa kung anong nangyari sa kanya noon. Hindi ko alam kung napaso ba siya o kung nasunog ang mukha niya, pero it was terrifying. At ang mas malala? May ugali siyang parang pag-aari niya ang mundo. Bastos. Arrogante. At ngayon, magiging asawa ko siya?!

Bumalik ako sa kuwarto ko kasi kinikilabutan talaga ako sa narinig ko. Nanginginig ang mga kamay ko habang sinasarado ko ang pinto. Napaupo ako sa kama habang hindi alam ang gagawin.

Ipinagpapalit ako ni papa para sa utang niya? PUTANGINA!

Napakapit ako sa kumot. Hindi ko alam kung magagalit ba ako, malulungkot o matatakot. Pero ang sigurado ako, hindi ko ‘to hahayang matuloy. Hindi ko papayagang maikasal ako sa mukhang aswang na Nolan na iyon.

Hindi ako magiging asawa ng isang Salvatore. Never mangyayarin ‘yan, tangina!

KINABUKASAN, sinubukan kong kumilos nang normal sa harap ng pamilya ko, pero sa loob-loob ko, hindi ako mapakali. Kailangan kong malaman kung magkano talaga ang utang ng papa ko kay Amedeo. Kaya noong lumabas siya para pumunta sa opisina, sinundan ko siya nang hindi niya alam. Hindi ako puwedeng magtanong nang harapan dahil siguradong hindi niya ako sasagutin, kaya naghanap ako ng ibang paraan. Pumunta ako sa isa sa mga tauhan niya sa city hall, si Tito Randy, ang pinaka-close sa akin sa lahat ng empleyado niya.

“Khaliyah? Anong ginagawa mo dito?” tanong ni Tito Randy nang makita akong nag-aabang sa labas ng building.

“May itatanong lang ako, Tito,” sabi ko habang pilit na pinapanatili ang ngiti sa labi ko.

Tumango siya at dinala ako sa isang coffee shop malapit doon. Nang makahanap kami ng mesa, hindi ko na pinaligoy-ligoy pa ang tanong ko.

“Tito, alam mo ba kung magkano ang utang ni papa kay Amedeo Salvatore?”

Halata sa mukha niya ang pagkagulat. “Paano mo nalaman ‘yan?”

“Please, Tito. Sabihin mo sa akin.”

Tumikhim siya bago bumuntong-hininga. “Hindi mo na dapat inaalam ‘yan, Khaliyah. Pero since nandito ka na… Alam mo bang daang milyon na ang utang ng papa mo sa mga Salvatore?”

Napakurap ako at halos napamura ng mahina. “Daang milyon?”

Tumango siya. “Nagkamali ang papa mo sa isang investment deal noon. Nalugi siya. Ang nagligtas lang sa kanya ay ang perang hiniram niya kay Amedeo. Pero siyempre, ang mafia boss na ‘yon, hindi nagpapautang nang walang kapalit.”

Hindi ako makapagsalita. Hindi ko akalain na ganito kalala ang sitwasyon ni papa.

“May paraan pa bang mababayaran ‘to, Tito?”

“Kung may paraan pa, hindi ka na ipapakasal ni Khalix kay Nolan.”

Napalunok ako. So, wala nang ibang option? Ako na lang ang kabayaran talaga?

Pagkatapos naming mag-usap, mas lalo lang lumala ang pag-iisip ko, lalo na nang malaman ko kung gaano kalaki ang utang ni papa sa kaniya.

Pag-uwi ko sa mansiyon, dumiretso ako sa kuwarto ko at ini-lock ang pinto. Napasandal ako sa pinto at hinayaan ang luhang kanina ko pa pinipigilang tumulo.

Paano na ‘to? Paano ako makakatakas dito?

Pilit kong inalala ang lahat ng connections ko. Marami akong kakilala. May followers ako. Pero sino ang tutulong sa akin kung ang kalaban ko ay isang mafia boss? Isa pa, daan-daang milyon, saan ako kukuha nun?

Lapastangan na kung lapastangan, pero tangina ni papa, bakit nangyari ito sa kaniya? At bakit ako ang kailangang magbayad ng putanginang katimawaan niya?

Dapat akong makahanap ng paraan.

At isa lang ang naiisip kong gawin, aalis ako at tatakas na bago pa maging huli ang lahat.