CHAPTER TWENTY SIX

DAHAN-DAHAN akong bumangon. Inalalayan naman ako ni Kate.

"Salamat ulit sa'yo Kate, kung wala ka. Tiyak patay na ako."muli kong pasasalamat dito.

"Wala iyon Sammy, m-may masakit pa ba sa'yo? Okay kana ba talaga? Baka gusto mo pang magpahinga muna."tuloy-tuloy niyang tanong.

Napailing lamang ako, marahan akong nagpagpag para maalis ang mga buhangin na dumikit sa katawan ko.

Agad kong iniharang ang isang palad ko, dahil na rin sa nasisilaw ako sa sinag ng araw.

Hampas ng mga alon sa dalampasigan ng payapang dagat ang madidinig ko sa bawat na lumipas. Maalat-alat na simoy ng hangin na may kasamang lamig ang nanuot sa aking kalamnan.

Pinasingkit ko ang aking mga mata, upang matanaw ko ang dulong bahagi ng karagatan.

Nahalinhinan ng samo't saring alalahanin at pakiramdam ang aking sistema ng mapagtanto kong wala