Chapter 5: Marry Me

"I now pronounce you as husband and wife. Congratulations." nakangiting wika ng huwes. "Sign these papers to complete your legal vow. Within three days matatanggap na ninyo ang marriage certificate." the judge added.

Mabilis na pinirmahan ni Adrian ang itaas ng kaniyang pangalan and pushes the paper to Cassandra. "Your turn."

She blink rapidly but sign the paper and push it back to Adrian Razon, her husband. She couldn't believe it. Muling nag replay sa kaniyang isipan ang sinabi ng lalaki ng lumabas siya mula sa shower room kanina sa Tagaytay.

"Listen, Cassandra, we both enjoyed what happened last night. We're both adults and though you initiated the first move, handa akong panagutan ang nangyari sa atin. I never thought that you're a virgin." he paused. Hinagod niya ng tingin ang kabuuan ng dalaga.

Bumagay sa kaniya ang suot nitong long dress. Isang simple ngunit formal na damit na may manggas. Bumagay sa kutis ni Cassandra ang old rose color. May mapusyaw na kulay ng beige o dusty tone. Lalong lumabas ang taglay na ganda ni Cassandra sa simple nitong ayos. Walang make-up.

Lumutang ang magandang hubog ng kaniyang katawan sa long dress na suot niya. Tinernuhan niya ito ng two-inches heel na kulay puti.

Ang matangos na ilong ni Cassandra ay kapansin-pansin. Mayabong at nakakurba ang kaniyang pilik-mata na para bang inayos sa parlor o salon.

She has a combination of black and brown tantalizing eyes. Napalunok ng laway si Adrian ng dumako ang kaniyang paningin sa labi ni Cassandra. Those lips... her devil lips.

He brushed the thought away and continued." I didn't use any protection and I can't promise na hindi magbunga ang nangyari sa atin kagabi. I will marry you."

Napasinghap si Cassandra ngunit bago pa siya makabuo ng salita ay kumumpas si Adrian. "Marry me for two years, I have my reason why I offer this proposal to you. Pagkatapos ng dalawang taon. You are free and I will compensate you, also, pwede kang magtrabaho sa aming kompanya. I understand that you've just graduated."

Cassandra's mind races back to her grandparents. Sina lolo Bien at lola Lina ang nag-aruga sa kaniya simula noong bata pa siya. Maagang naulila si Cassandra Kaye ng parehong tamaan ng sakit sa kidney ang kaniyang mga magulang

Bukambibig ng kaniyang lolo at lola ang pagsisisi na wala silang nagawa upang isalba ang kaniyang mga magulang dahil wala silang pera na pangbayad sa dialysis at iba pang gamot na kailangan.

Kung tatanggapin niya ang offer ni Adrian ay hindi na niya kailangan na umalis ng bansa upang doon magtrabaho. Kaya masaya si Cassandra na nakatapos ng pag-aaral dahil sa mayroon na siyang employer sa Canada. Swerte siya ng matanggap sa inaplayan niyang kompanya doon

Bagama't excited siyang umalis ay nag worry rin siya kina lolo Bien at lola Lina dahil maiiwan ang mga ito sa Pilipinas. Nag-aalala siya dahil may matandaan na rin ang dalawa. Subalit kung tatanggapin na niya nag offer ng bilyonaryong si Adrian Razon, she doesn't need to leave the country.

Magkaroon siya ng trabaho sa kompanya ni Adrian, may compensation pa siyang natanggap pagkatapos ng dalawang taon. Hindi siya lugi actually. Kung naisuko man niya ang kaniyang Bataan, she swallowed hard, and thought about it. She blushed because she did enjoy her night with Adrian Razon.

"Let's go.." Adrian stood up and offers his hand. Cassandra blink and brushes the thought away. She grabbed his hand and stood up. Nagpaalam si Adrian sa judge na obviously kakilala nito based on their close interaction.

Nang nasa loob na ng Rolls Royce sina Cassandra at Adrian ay naisip niya ang kaniyang lolo at lolo sa Bulacan. Baka magtaka iyon na hindi pa rin siya makauwi ngayong araw. Pagkatapos ng graduation kahapon ay nagpaalam na ang kaniyang lolo at lola na bumalik kaagad sa Bulacan. Naiwan sa guest house ng Destina Stays sina Cassandra, Susie at Gladys na parehong taga Bulacan.

Ang tatlong magkaibigan ay kumuha ng kursong Business Administration sa Asean Institute Management na nasa Makati. Kaya sila kumuha ng boarding house dahil may kalayuan din ang Bulacan sa Makati. Aabot ng mahigit dalawang oras ang biyahe dahil sa trapiko.

She needed to see her friends. She doesn't like the idea of not knowing her friends'whereabouts. Sabay silang pumunta sa party kagabi and the rest is history. She prayed na sana okay ang dalawang kaibigan niya, she also hopes na nasa kanila ang kaniyang bag. Hindi siya makatawag sa mga ito dahil naiwan niya ang kaniyang shoulder bag sa table. Hindi rin Niya makontak ang kaniyang lolo at lola dahil nga nandoon sa bag ang kaniyang cellphone.

"Uhm, Ad, Adrian.." she swallowed Tinapunan siya ng tingin ni Adrian na nakaupo na sa driving seat.

"Hmnn." he hummed.

"Pwede bang puntahan ko muna ang mga kaibigan ko sa guest house namin doon sa Destina Stays? kukunin ko lang ang mga damit ko at cellphone upang matawagan ko rin ang aking lolo at lola sa Bulacan. Also, to check my friends."

Pagkatapos niyang magsalita ay nag-iwas ng tingin si Cassandra. What's with his eyes, she thought. Hindi niya kayang tagalan ang mga titig nito. Bumilis ang tibok ng kaniyang puso at nangangatog ang kaniyang tuhod. Mabuti na lang at nakaupo na siya sa passenger seat, kung hindi baka natumba na siya.

She felt like an idiot. She could also feel the butterfly in the stomach. This is crazy. Nako conscious siya na nasa tabi lang si Adrian. But in her defense, natural lang na kabahan siya, she married a man she just met. And according to Queen Elsa, you just couldn't marry a man you just meet.

"I'll drive you there."

"Ha?" nabigla siya sa sinabi ni Adrian.

"Hindi na kailangan, I can manage. Sabihin mo lang ang address ng tirahan mo, kaya ko ng umuwing mag-isa." she said.

Apat na taon si Cassandra na nakatira sa Makati dahil sa kaniyang pag-aaral. Kahit papaano ay alam niya ang pasikot-sikot sa Makati. Ang hindi lang niya nalaman ay ang buhay ng mga mayayamang tao. Kaya na shock siya na ang Adrian Razon na nakaniig niya ay ang CEO ng Razon group of companies.

"It's my duty to drive my wife."