Tanda niyo pa ba ang sugat ni Anda sa tiyan sa first chapter? So alam niyo na sino may gawa? HAHAHAH. I remembered, parang some of you ay nasasaktan para kay Bil and Fatima dahil niloloko sila ni Axcl at Anda. So this Bil's side.
I agreed and married Andania. Agad siyang binigay ng pamilya niya sa akin na para bang isa lang siya gamit na kailangan nilang e dispose agad."Pa, I'm sorry kung hindi ko alam paano ito gawin." She's soft spoken and kind."Just put the dishes there. I'll do it for you." I smiled, and as matter of second, na realize ko na ngumiti ako na hindi ko ginagawa."Pero kasi pa, nahihiya na ako kay mama. Wala akong ibang maitulong sa bahay kun'di ang maging pabigat lang." Parang maiiyak na siya habang sinasabi yan.And I don’t why I’m bothered to see her tears. I’ve been eyeing her mula ng makarecover siya. She’s so insensitive and careless."Hindi ka pabigat. Isa pa, wala kang dapat ipag-alala. I'll protect you." What I said, was the lie.Dahil at the end of the day, papahirapan ko naman siya at papatayin.But everytime she smiles, natutulala nalang ako at napapatitig sa mga mata niya. Bakit kailangan pa niya maging mabait, maging soft spoken? Is that her trait? Or side effect ng amnesia niya
SANDRO “Sandro, I have something for you.” Nakangiting sabi ni Sua habang nilalabas ang notebook at pencil case niya. Sinubukan kong ngumiti pero hindi ko kaya. Papa’s voice echoed inside my head tapos sabi niya dalhin ko si Sua sa bahay. Sua is kind and sweet. Ayoko siyang mapahamak because of me. What should I do? “Are you okay, Sandro?” ang tanong niya. I force myself to smile. “Y-Yes,” I should not go near to her. Hindi ko sana siya kinaibigan. Hindi sana siya ngayon mapapahamak. “Sandro, sa’yo na ang sandwich,” Napatingin ako kay Sua na nakangiti habang inaabot ang sandwich.“Sua, huwag mo na akong lapitan. Kapag sinabi kong sumama ka sa akin, huwag kang sumama. Just don't listen to me."Kumunot ang noo niya. “What are you talking, Sandro? Bakit hindi kita lalapitan? We’re friends now.” Nag-aalala ako para sa kaniya. Papa will hurt her for sure. Kaya kong makatagal sa mga thumbtacks, sa mga pako, o kahit sa sinturon niya but Sua is different. Hindi niya kakayanin. Anon
FatimaNakatanaw ako sa playground ng school. Tinitignan ko ang mga bata. I was restless for the past days dahil rin doon sa pagpaparamdam ni kuya.Ang gusto nga ni Conti ay umalis na kami dito pero ayoko naman sa buhay na lagi kaming nagtatago.May trabaho ako dito at mahal ko ang pagtuturo.I love thing children at ito ang buhay na gusto ko. Payapa. Kung may dapat magbago, si kuya dapat yun.I don’t want to meet him again. Kung sana lang ay maayos ang pagkikita namin, kakausapin ko siya. Kuya ko pa rin siya kung iisipin but that kind of approach is too much for me.Para bang sinasabi niya na may gagawin pa siyang hindi maganda. Na may hatid siyang hindi kaaya-aya.Habang nakatingin ako sa mga bata, bigla namang akong napatingin sa may gate. May napansin akong nakatayong lalaki doon.No’ng una, hindi ko pa naaninag ang mukha.Ngunit kalaunan ay napasinghap na ako ng may napagtanto.Nanlaki ang mata ko nang makita ko si kuya Bil. Nagmamadali akong umalis sa room, kinakabahan. Why is h
“Teacher Flor, why po?” inosenteng tanong ni Sua nang makita niya ang mukha ko na mukhang kinakabahan at tila ba ay hindi na mapakali. I looked at her. A part of me wanted to scold her dahil bakit niya ako sinundan pero nang makita ko ang sandwich sa kamay niya na agad kong nahulaan na ibibigay niya sa akin ay napaupo nalang ako at niyakap siya. “Are you okay Teacher Flor?” nag-aalalang tanong niya. “Yes, Sua.” I forced myself to smile at inayos ang buhok niyang bahagyang nagulo. “Is it for me?” tanong ko. Tumango siya. “Yes Teacher Flor,” aniya. Tinanggap ko ang sandwich at nasaktuhan namang nagbell kaya nagmamadali rin siyang nagpaalam para pumasok na sa room. “Bye Teacher Flor!” Aniya at kumaway pa sa akin. Nang mawala si Sua sa harapan ko ay nawala rin ang ngiti sa labi ko. Pumasok ako sa room ko para simulan na ang klase for my next subject. Pag-uwi ko sa bahay, agad kong sinabi kay Conti ang pagkikita namin ni kuya. Gaya ng inaasahan, mahahalata sa mukha niya na gusto na
Nang makaalis si Axcl, agad kong nilapitan si Andania na ngayon ay nag-aalala na. Kulang nalang ay umiyak na siya mula sa kinatatayuan niya.“Calm down or it’ll affect the baby,” ang sabi ko. Nag-aalala kaming lahat, that’s given but kung patuloy siyang mag-aalala ng ganiyan, baka maapektuhan lang ang bata na nasa sinapupunan niya.“Love,” pagtawag ni Conti sa akin.“Sundan natin si Axcl,” sabi niya. Tumango ako at humarap kay Anda.“Can you tell the police and report him?” para naman maaksyonan agad.Tumitig siya sa mga mata ko bago tumango. Nagmamadali siyang pumasok sa loob ng bahay nila habang ako naman ay lumapit na kay Conti at sumakay ulit ng tricycle.“Wala sanang nangyaring masama, Conti.” Bulong ko.Hindi sumagot si Conti, halata sa mukha niya na nag-aalala na rin siya.Pagdating namin sa skwelahan, nagulat nalang ako nang makita na maraming pulis sa harapan ng gate. Hindi ko alam pero ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Pakiramdam ko ay may hindi magandang nangyayari. Lumapit
SUA“Hi Sua,” napatingin ako sa katabi ko ng tawagin niya ang pangalan ko. Kakagising ko lang at naalala ko kanina na hinablot ako ng mga lalaki no’ng pababa na kami ng van.“S-Sino ka?” kinakabahang tanong ko.“My name is Bil. I’m your mama’s husband.” Nakangiting sabi niya. Kumunot ang noo ko. Mama’s husband? Paano siya naging husband ng mama ko?“No. Hindi ka asawa ni mama!”Tumawa siya. “It’s real. I’m your mother’s husband. Kasal sa akin si Anda so para mo na rin akong papa.” Ngumisi siya at natatakot ako sa mga ngiti niya.Natatakot ako sa kaniya. Hinawakan niya ang mukha ko, sinubukan kong tanggalin ang kamay niya pero ayaw naman niyang bitawan.Naiiyak ako sa sinabi niya. Hindi yun totoo. Paano siya naging asawa ni mama?“Nasaan ako? Ibalik mo na po ako kay mama!” Pagmamakaawa ko sa kaniya.Tumawa siya at agad na hinigpitan ang paghawak sa mukha ko. Sobrang higpit kaya nasasaktan ako. Nagsimula ng tumulo ang luha sa mga mata ko.“Parehong pareho kayo ng mukha ng mama mo.” Nata
FATIMANagmamadali akong pumunta doon sa bahay na sinasabi ng address na bigay ni Sandro. Hindi ako kinakabahan na pumasok sa bahay kahit mag-isa lang ako, maybe because deep in my heart, nananalig ako that kuya Bil won’t hurt me.“Kuya!”Nakita ko siyang pinipilit si Sua na sumama sa kaniya kahit na ayaw ng bata. Umiiyak pa ito at nagmamakaawa na hayaan na lang siya.Napahinto silang lahat sa ginagawa nila at napatingin sa akin. Nanlaki ang mata ni kuya Bil ng makita niya ako.“Kuya, don’t hurt her please.” Nagsimula ng tumulo ang luha sa mata ko lalo na nang makita ang mukha ng bata na umiiyak habang humihingi ng tulong ang mata sa akin.“Teacher Flor, please help me…” sabi ni Sua sa akin.Parang nabibiyak ang puso ko habang nakatingin sa kaniya. Bakit niya nagagawa ang bagay ito? Sua is…. She’s a bright child.Tumingin ako kay kuya.“This child, why are you choosing this child over me? Mas mahal mo ba ang batang ito kesa sa’kin na kuya mo?”“Kuya, no. I love you kuya, just please…
ANDANIA Masiyadong naging mabilis ang pangyayari. Ang mga kasama kong mga pulis, agad na kumilos at pinatamaan agad nila ang iilan sa mga tauhan ni Bil. Nakita namin si Fatima na kasabay napahiga ni Bil. “FATIMA!” Sigaw ni Conti, habang ako ay agad na nilapitan ang anak ko na umupo ayt umiiyak habang pilit ginigising si Fatima. “Teacher Flor!” Ang naririnig k okay Sua. Napatakip ako sa bibig ko. Nakita ko ang sugat sa tiyan ni Fatima. Ang bala ng baril na pinutok niya kay Bil ay tumagos sa kaniya. Agad siyang kinarga ni Conti habang si Bil ay dinampot ng mga pulis. Agad ko namang niyakap si Sua na umiiyak dahil nag-aalala kay Fatima. “Mama, si teacher Flor?” nag-aalalang sabi niya. “She’ll be fine anak,” ang sabi ko. Na sana nga ay ganoon ang mangyari. Hindi ko maatim na may mangyaring masama kay Fatima. Pumunta siya dito mag-isa para lang iligtas ang anak ko. Paglabas namin ng bahay, siya pa lang ang pagdating ni Axcl. Kita sa mukha niya ang gulat ng makita niya ako. At na