Share
Chapter 67- Payapa na
Kaugnay na kabanata
Ang Makasalanang Asawa Chapter 67.1- Goodbye
Pumasok kami sa loob at agad niyang inoffer sa akin ang sofa nila. Maliit ang bahay nila pero bawat sulok ay may larawan nila ni Conti nakasabit. Makikita sa picture na masaya sila. What a relief na makitang maliban sa amin ni Axcl, ay masaya rin naman pala sila ni Conti sa loob ng anim na taon na yun. “Maupo ka muna,” ang sabi niya. Tumango ako at umupo rin. Agad niya akong binigyan ng tubig. "Pasensya na. Hindi pa kasi ako nakapag grocery kaya wala kaming stuck ng juice o prutas." “Ayos na ito. Salamat,” sabi ko. “Kamusta ka na?” tanong ko. “Maayos naman,” sagot niya and I can see that she’s really fine. That she’s doing well. “Kakauwi lang ni mama kagabi. Hindi kayo nagpang-abot.” Ngumiti lang ako. Hindi ko rin kasi alam kung anong iri-react ko kung magkita kami ng mama niya. Huling kita namin ay hindi pa naman kami maayos at sa tingin ko ay hanggang ngayon pa rin naman ay ganoon pa rin. Pero siguro may improvement ng konti pero tiyak na hindi gaya nito sa anong meron
Ang Makasalanang Asawa Chapter 68- The new beginning
"Why are you here today, ma'am Flor?" tanong ko. Tumingin muna siya kay mama bago sa akin. Kinabahan ako at nanibago. Is she saying goodbye to me now? Aalis ba siya? Bakit wala na siya sa school? Bakit may dala siyang mga maleta? Hindi na siya magtuturo? Marami akong gustong itanong. Halos lahat ng nasa utak ko ay tanong para sa kaniya. Ano ng mangyayari? Bakit naging ganito ang takbo ng lahat? Wala na si Bil hindi ba? Siya lang naman ang panganib sa buhay namin e. Kaya bakit sila nagsisi-alisan? Hindi ko maintindihan. "Come here. May ibibigay ako sa'yo." Saad niya. Nagpatianod ako sa kaniya. Dinala niya ako sa sofa at doon ako inupo. Nakatingin lang ako sa kaniya at may kinuha siyang purse sa maliit na bag na hawak niya. Alam ko na kung ano no'ng makita ko ang lagayan.Nang buksan niya ang lagayan ng bracelet, a handmade sparkle balls ang nakita ko. May mga design na glassy leaf. Maganda. Kinuha niya ang kamay ko at nilagay niya ang bracelet na ginawa niya sa kamay ko. I
Ang Makasalanang Asawa SUA 1
6 years after (The adult Sua)Sua Azcuna“SUA! NASAAN KA?” napatakip ako sa tenga ko ng marinig ang boses ni ate Lucille.“Tita, nasa kwarto po ba si Sua?” na binuntutan ng boses ni aye Lucinne.“Nasa kwarto, nag-aaral.” Rinig ko ang boses ni mama.“Ate, hanap niyo po si ate?” boses ni Azul, ang kapatid ko.“Yes Blue. Nasaan ang ate mo?”“She’s here!”Nagmamadali ko ng niligpit ang mga gamit ko ng marinig ang boses ng kapatid ko. Alam kong dadalhin niya sa akin ang mga pinsan namin.Pero bago ko pa man maligpit ang mga libro ko e bumukas na ang pinto ng kwarto at tumambo sa akin si Azul kasama ni ate Lucinne at Lucille.“Sua, nag-aaral ka na naman. Malayo pa ang pasukan!”Agad tumakbo si Azul sa akin at niyakap ako. “Ate, I love you,” ngumiti ako at ginulo ang buhok niya.“Sua, tara na. Punta tayo bar mamaya. I’m sure papayagan ka dahil kasama mo kami.”Umiling ako. “Kailangan kong mag-aral mamaya ate,” sabi ko.“Why are you obsess with that school? As if naman na katapusan na ng mundo
Ang Makasalanang Asawa SUA 2
"Sua, stop being a bitch and forget for a while about doon sa pang nerdy mong hobby." Napairap ako sa sinabi ni ate Lucinne.Inakbayan ako ni ate Lucille. "Oo nga Sua, forget about that now. You're here to have fun. So let's have some fun!" Sabi niya"I am having fun," kahit na hindi.Hindi ko naman close ang mga kaibigan nila. And I'm not into party too. So what they expect? Ang makisaya ako kahit na hindi naman?They didn't even give me an alcohol. Para akong pusang naligaw lang dito."Let's dance Sua," ang sabi ng kaibigan nila ate na hindi ko naman kilala. Tumingin ako sa dance floor, nang makita na sobrang crowded nito ay agad akong umiling. Hindi naman ako marunong sumayaw."Sige lang. Susunod ako mamaya." Ang sabi ko nalang."Sige," aniya at iniwan ang bote ng vodka sa ibabaw ng table.Napatingin ako doon."Bakit kaya wala pa ang mga boys?" tanong no'ng kaibigan ni Ave."You invite them?" ate Lucinne asked.“Ah yeah. Sabi nila kanina e parating na sila. Hindi ko alam bakit unti
Ang Makasalanang Asawa SUA 3
“H-Hindi ka ba pupunta sa kanila?” I asked dahil kanina pa kami dito.Hindi naman kami nag-uusap ng tuloy-tuloy. Para lang kaming umupo tapos tumitingin sa dumadaan sa tabi namin. Hindi ko nga alam kung pati ba siya nakatingin o sa akin dahil kung titingin ako sa kaniya, nahuhuli ko siyang nakatingin sa akin.“Ayaw mo na ba akong katabi?”Nanlaki ang mata ko. “Hindi naman yun ang ibig kong sabihin.”He smiled and messes up my hair. “Kung tatabi ako sa kanila, mas lalo akong matatagalan sa pag-uwi.”“Hindi ba mamaya pa ang flight mo?”Umiling siya. “Ngayon 11 ng gabi ang flight ko.”Agad akong napatingin sa relo ko at nanlalaki ang mata ng makita na 11:10 na. “Hala! Naiwan ka na ng eroplano!” Ang sabi ko sa kaniya. “Bakit hindi ka nagsabi?” napatayo na ako.Natatawa niyang kinuha ang kamay ko. “Uuwi lang ako kapag umuwi ka na.”“What?” hindi makapaniwalang tanong ko.“Sabi ko-"“I get it pero bakit? Sayang ang ticket mo. At-"“It’s fine Sua. May pera naman ako,” aniya.Kahit na. Sayang
Ang Makasalanang Asawa SUA 4
Pag-uwi ko ng bahay, agad akong sinalubong ni papa.Nakita ko ang pagsilip niya sa orasan. I know right away kung tinitignan niya kung late ba ako o hindi.“Where are your cousins?” tanong niya.“Nasa bar pa po,” tipid na sagot ko bago ako lumapit sa pisngi niya para haIikan siya.“Did you have fun?”“Opo papa.”Tumitig siya sa mga mata ko, tila ba binabasa kung nagsasabi ba ako ng totoo. “Alright,” aniya.Pumasok ako sa loob at nagbabasakaling gising pa ba si Blue pero mukhang tulog na ang kapatid ko.“Tulog na po sila ni mama, papa?”“Yes. By the way Sua, gusto kitang makausap tungkol sa papasukan mong university. May napili ka na bang paaralan?”Nawala ang ngiti sa labi ko. Nagbitiw na ako ng pangako kay Sandro.“Opo papa,” sagot ko sabay kuha ng tubig sa kusina.“Saan? Nagpa schedule ka na ba para sa entrance exam mo?” mababakas ang tuwa at excitement sa boses niya.Inubos ko ang isang basong tubig bago ako lumingon sa kaniya.“Sa Gaiman University po ako mag-aaral pa.”Nakita ko a
Ang Makasalanang Asawa SUA 5
Habang papalapit ako sa building kung saan gaganapin ang entrance exam, may lalaking biglang tumabi sa akin.Ngumiti siya. "Hi, mag e-entrance exam ka?"Tumango ako, medyo nagulat lalo't hindi ako sanay na may kumakausap sa akin. Sabi nila e intimidating ako, maybe because kahit sa school ay may bodyguards akong kasama kaya wala talagang nagtatangkang kaibiganin ako.May iba rin na nagsasabi na masungit ako kahit hindi naman nila sinubukan na lapitan ako.I wonder kung anong pinagkaiba ngayon. Dahil ba mag-isa lang akong naglalakad at walang kasamang guard kaya may nagtangka na kausapin ako?"Taga rito ka?" he asked. Umiling ako, pero hindi ko naman sinabi ang address ko. I am extra careful to my well-being lalo't malayo ang bahay namin.Alam kong by now e hinahanap na ako nina mama at papa. I turned off my phone para lang hindi ako matawagan."Anong course kukunin mo?""EE," tipid na sagot ko."Same pala tayo. Electrical Engineering rin ang kukunin ko."So malaki ang chance na magigi
Ang Makasalanang Asawa SUA 6
Dinala ako ni Sandro sa isang mamahaling resto.“Bakit dito?” bulong ko sa kaniya.“Bakit hindi?”“Pero mahal dito,” sabi ko. It’s not that I can’t afford. Pero alam ko kasing ililibre niya ako. I’m not assuming but knowing him.“Ako naman ang magbabayad,” aniya.I’m not looking down on him. Pero alam ko kasing confiscated lahat ng properties ng papa niya and that leaves him nothing.Mahal ang foods nila dito. Kahit pa siguro may pera ako, I would rather to eat in fast food than here.“Hati tayo,” I encouraged him but he just plainly looked at me like I was stomping his pride or what.“You’re thinking wala akong pera, aren’t you?”Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. Bumuntong hininga siya at inupo ako sa table na napili niya.“You’re hurting my pride lady,” sabi niya.“Hindi naman masama ang intention ko,” halos pabulong na sabi ko.“Then why not return the favor by a kiss on the cheeks?”“Sandro!” I snapped.He chuckled. He seemed enjoying this.“Okay, okay…. I’m sorry. Just let me
Pinakabagong kabanata
