Capitulo Cincuenta y Otso: Multo ng nakaraan

“How are you feeling?” tanong ni ate Tahlia na tinanguan ko na lamang. Wala na ang nakabibinging boses na sumasakop sa ulo ko at hindi na rin ito sumasakit.

“Mr. Ramos said you can be discharged this afternoon.”

“Why not now? Bakit afternoon pa?” angal ko na ikinakunot ng noo ni Ate.

“Why? Are you going somewhere?”

              Nasa ospital kami sa lungsod, ang sabi ni Skye ay dito nila ako isinugod just after they saw me unconscious. Agad nilang tinawagan sina Mom as soon as they saw blood on my thigh and even at my back. Pero ang sabi ng doktor ay tanging sa hita ko lang may malalim na saksak, nakakapagtaka raw na mayroong dugo sa