CHAPTER 14

CHAPTER 14

Nagpatuloy ang malamig na pakikitungo niya sa akin. Lantaran pa rin kung ipamukha niya sa akin na bobo ako. Dahil sa walang tigil niyang pagpapa rinig at pagpapamukha sa akin na matalino siya at mapurol ang utak ko ay ipinangako ko sa aking sarili na mag-aaral akong mabuti. Titignan niya kug paano ako gumanti. Mararamdaman niya kung paano ko siya lalabanan. Hindi ko lang siya papantayan, lalagpasan ko pa siya.

Nagsimula akong magbasa gabi-gabi. Tinutukan ko ang aking pag-aaral. Tuwing walang pasok ay libro ko lang ang hawak ko at nag-eensayo ng basketball kasama sina Dindi at iba ko pang tropa. Minsan nga kahit mga lalaki, kinakalaro ko na. Gusto kong ipakita sa kanya na oo, babae ako pero kaya ko rin laruin ang laro nilang mga barako. Lahat ng pwede kong gawin para matuto sa lahat ng asignatura namin ay ginawa ko. Pursigido ako. Ipapamukha ko sa kanya na hindi ako bobo tulad ng pagkakakilala niya sa akin.

Tahimik lang ako sa klase ngunit nakikinig. Nagmamatyag sa lahat n