CHAPTER 3

          Natigilan ako. Hindi ako maaring magkamali. Siya! Siya ang binatilyong nagsabing lampa ako at hambog. Ang gusto kong makita mula pa kaninang umaga na nagligtas sa akin sa cobra. Napakislot ako nang makita ko siyang walang kahit anong saplot sa katawan. Kumikintab ang moreno niyang kutis na basa ng tubig at natatamaan ng sikat ng araw. Alam kong hindi pa siya ganoon kabinata. Maaring nasa 13 o 14 years old lang siya sa tingin ko sa kaniyang mukha ngunit bakit ganoon na kaganda ang hubog ng kaniyang katawan. May kaumbukan na ang kaniyang dibdib, may masel na ang kaniyang mga braso at impis ang kaniyang tiyan. Gusto kong takpan ang mga mata ko. Gusto kong lumayo na lang doon kasi hindi na akma sa aking pagkababae ang nakatambad sa akin. Nang luminga siya ay mabilis akong nakapagtago sa sanga ng nakausling puno.

                Muli ko siyang palihim na sinilip at nakita kong nagsasabon na siya. Hindi ko man kita ang buong kahubdan niya dahil nakalublob naman siya sa tubig ay parang may kung anong sa kaibuturan kong pagmasdan lang siya nang lihim. Nagbanlaw siya at lumangoy sa mismong falls. Doon ay nagtagal siya ng bahagya. Hindi ko na siya matanaw kung hindi ako gagawa ng paraan. Kinakabahan ako. Natatakot na baka makita niya akong sinisilipan siya.

Dahil sa kagustuhan ko siyang makita ng malapitan at parang na-eenganyo akong pagmasdan ang ginagawa niyang pagsisid at paglangoy-langoy ay umakyat ako sa nakausling sanga. Nang hindi sinasadyang napahawak ako sa sangang marupok ay nawalan ako ng balanse ngunit bago ako tuluyang mahulog ay nakawahak ako sa isa pang sanga pero hindi ko kayang buhatin ang katawan ko para maisampa ito. Nahulog ang sangang marupok sa tubig kaya naglikha iyon ng ingay. Kahit hirap ako na nakabitin ay nakita kong nagulat siya na naroon ako at mabilis siyang umahon at isinuot ang kaniyang brief.

                "Tulungan mo ako! Please!" sigaw ko sa kaniya. Kung walang hihila sa akin ay alam kong tuluyan na akong babagsak.

                "Ano ba kasi ang ginagawa mo na naman diyan." Sigaw niya ngunit nakita kong mabilis siyang umakyat sa matarik na bangin.

                "Bilisan mo mahuhulog na ako! Tulungan mo ako!" histerikal na ako sa paghingi ng tulong dahil kung hindi pa siya makalapit ay tuluyan ko nang hindi makayanan ang paglambitin sa sanga ng kahoy. Bumibigay na ang mga daliri ko ngunit hindi ko kailangan isuko dahil kahit sabihing tubig ang babagsakan ko ay hindi rin ako marunong lumangoy.  Nang alam kong bibigay na nga ang isang kamay ko ay napapikit na lang ako ngunit patuloy pa rin ako sa kasisigaw sa paghingi ng tulong. Biglang hinila ako ng malakas niyang bisig.

                Inipit niya ang kaniyang paa sa isang sanga. "Iabot mo ang isang kamay mo para mahila kita, bilis!"

                Iniabot ko ang isang kamay ko pa at tinulungan niya akong isinampa ngunit dahil sa bigat ko ay siya ang tuluyang hindi nakawahak sa sanga at tuluy-tuloy siyang bumagsak sa tubig. Gustuhin ko man siyang tulungan ngunit mabilis siyang bumulusok kaya napasigaw ako sa takot sa maaring mangyari sa kaniya. Tinignan ko siya sa binagsakan niya ngunit hindi na siya lumutang. Kinabahan na ako. Paano kung siya ang mapahamak dahil sa pagkalampa ko. Paano kung tuluyan siyang nalunod? Mabilis akong bumaba at nagsisigaw ng "Hoyyyy!" dahil hindi ko naman ang pangalan niya.

                Hindi ko alam kung paano ako nakababa sa mga matatarik na lampas sa taas kong bangin ngunit natagpuan ko ang sarili kong parang tinatalon-talon ko lang na hindi ko na inisip kung mabalian ba ako ng buto sa aking ginagawa. Ang alam ko lang ay kailangan ko siyang iligtas. Ngunit hindi ko alam kung paano. Nang nasa baba na ako ay hindi ko rin alam kung kailangan ko talagang lumusong sa tubig dahil hindi rin naman ako marunong lumangoy at imbes na mailigtas ko siya sa kamatayan ay baka sabay pa kaming mamatay.

                "Hoyyyyyyyyyyyyyy! Asan ka na! Hoyyyyyyyyyyyyy!" sigaw ko na para bang naririnig niya ako sa tubig. "Saklolooooooooooooooooooooo! Tulungan niyooooo kamiiiiiiiiiiiiii! Malakas kong paghingi ng tulong. Habang nagsisigaw ako ay mabilis akong lumusong sa tubig ngunit nang nasa dibdib ko na ang tubig ay nakaramdam ako ng takot.

                "Saklolooooooooooooooooooooo!"

                Walang kahit ano akong maramdaman na ingay sa paligid na maaring tutulong sa akin.

                Ngunit paano siya. Anong gagawin ko!

                Hindi kaya ng konsensiya kong pabayaan siya na wala akong ginagawa. Kaya kahit hanggang dibdib ko na ang tubig ay humakbang parin ako palapit sa kaniyang kinabagsakan niya ngunit parang biglang nagiging lumalim na iyon at hindi na abot ng aking mga paa. Sumisinghap na ako. Nagsimula na rin akong nakakainom ng tubig. Hindi na ako makasigaw para makahingi pa ng tulong. Buhay ko na ang parang ipinaglalaban ko. Lahat ng puwede kong gawin para manatili lang ako sa ibabaw ng tubig ay ginawa ko na ngunit parang unti-unti akong nilalamon ng tubig. Mas marami na akong naiinom na tubig. Hindi na rin ako makahinga. Tuluyan na akong nalulunod.

Hindi ko alam kung paano ako nakababa sa mga matatarik na lampas sa taas kong bangin ngunit natagpuan ko ang sarili kong parang tinatalon-talon ko lang na hindi ko na inisip kung mabalian ba ako ng buto sa aking ginagawa. Ang alam ko lang ay kailangan ko siyang iligtas. Ngunit hindi ko alam kung paano. Nang nasa baba na ako ay hindi ko rin alam kung kailangan ko talagang lumusong sa tubig dahil hindi rin naman ako marunong lumangoy at imbes na mailigtas ko siya sa kamatayan ay baka sabay pa kaming mamatay.

                "Hoyyyyyyyyyyyyyy! Asan ka na! Hoyyyyyyyyyyyyy!" sigaw ko na para bang naririnig niya ako sa tubig. "Saklolooooooooooooooooooooo! Tulungan niyooooo kamiiiiiiiiiiiiii! Malakas kong paghingi ng tulong. Habang nagsisigaw ako ay mabilis akong lumusong sa tubig ngunit nang nasa dibdib ko na ang tubig ay nakaramdam ako ng takot.

                "Saklolooooooooooooooooooooo!"

                Walang kahit ano akong maramdaman na ingay sa paligid na maaring tutulong sa akin.

                Ngunit paano siya. Anong gagawin ko!?

                Hindi kaya ng konsensiya kong pabayaan siya na wala akong ginagawa. Kaya kahit hanggang dibdib ko na ang tubig ay humakbang parin ako palapit sa kaniyang kinabagsakan niya ngunit parang biglang nagiging lumalim na iyon at hindi na abot ng aking mga paa. Sumisinghap na ako. Nagsimula na rin akong nakakainom ng tubig. Hindi na ako makasigaw para makahingi pa ng tulong. Buhay ko na ang parang ipinaglalaban ko. Lahat ng puwede kong gawin para manatili lang ako sa ibabaw ng tubig ay ginawa ko na ngunit parang unti-unti akong nilalamon ng tubig. Mas marami na akong naiinom na tubig. Hindi na rin ako makahinga. Tuluyan na akong nalulunod.

Buhay ko na noon ang aking inililigtas.