Chapter Sixteen: Abby

“STELLA ayos ka lang ba?” Nag-aalalang tanong sa kaniya ni Rea ng pumasok ito sa kanilang silid. Tumango lamang siya dito kahit na alam nitong hindi dahil umiiyak siya. Hinayaan nalang siya ng babae at sila na ang nagasikaso sa mga Del Rosario.

Inabot ng isang oras si Stella kakiyak at ng siya ay mapagod nahiga sa higaan at napatulala sa itaas ng double deck na higaan. Bumabalik sa kaniyang isipan ang sinabi ni Don Enrique, ang akala niya au mabait na tao ito ngunit hindi pala nagkakalayo ang ugali nila ng kaniyang anak.

‘’Ang Del Rosario ang siyang pumatay sa magilang mo!”

Naalala niya ang sinabi ng tiyo at tiya niya ngunit agad niyang ipinilig ang ulo dahil wala silang matibay na ebidensya. Ayaw niyang mambintang kung kaya’t ipinikit nalang niya ang mga mata at hinayaan na makatulog ang sarili.

***

Nagising siya gabi na at tulog na si Rea sa kabilang double deck na katapat ng higaan nila. Sa baba kasi siya natutulog at sa itaas ang dalawang kasama pa nilang may sakit. Nakar