2
MAAGA kaming gumising para sa lakad namin. Ihahatid muna kami ni itay sa bayan bago siya mangisda. Balita ko din, sasama na daw siya kina Tiyo Nestor sa pangingisda, dahil noong nakaraan may na diskubre si Tiyo at ang mga kasamahan nito ng lugar ng mga malalaking isda.
"Bilisan mo na Anna! Maiiwan na kayo ni itay!"
Sabi ni ate Ariana. Kaya kinuha ko na ang sumbrero at sinuot bago sumunod kina ate Anne.
"Hindi kaba sasama samin te?"
Umiling lang si ate Ariana at tumalikod. Tumakbo na ako para maabutan sina ate Anne."Ang tagal mo!" Sita ni itay. Hindi ko nalang pinansin at sumakay na sa maliit na bangka ni itay.
" Huwag kang malikot Anna! Baka bumaliktad tayo!" Sita ni ate Anne ng biglang gumiling ang bangka ng tangkain kong kunin ang nahulog na sumbrero. "Sorry ate" hinging paumanhin ko."Sasama ka daw kay Crismar papuntang maynila Anna?"
Pangbabasag ni itay sa katahimikan."Hindi pa ako sigurado tay, pero nakapag usap kami nuon na kung gusto ko daw sumama sa kanya sa pagbalik nya dito sabihin ko lang daw." Tumango lang ito.
"Sumama ka sa kanya, para naman matulungan mo kami ng inay mo sa pag aaral ni April at ni Ian pag nag binata na. Alam mo namang mahirap lang ang buhay dito anak. Tama lang sa pagkain ang mga kita natin ng ate at inay mo."
Sa totoo lang naaawa ako sa sitwasyon namin, kumbaga isang kahig isang tuka. Kahit magtrabaho pa kami nila ate, inay, at itay hindi pa din sapat. Si kuya Angelo may binubuhay na kaya hindi rin namin maaasahan. Si ate Ariana, pa raket raket lang , ilan lang din naman ang naibibigay niya ila inay.
"Patawad tay ha, ako pa naman ang panganay pero wala man lang maitulong, maliit lang naman kasi ang kita ko sa pagbibinta ng perlas at shells" malungkot na sabi ni ate Anne. Ganito na ba kami ka awa awa? Pinunasan ko ang butil na nahulog sa pisngi ko. At bumuntong hininga."Tigil na nga tayo sa drama at malapit na ang daungan" sabi nalang ni itay. Kaya sabay kaming natawa ni ate.
Nang makaabot sa daungan, kaagad kaming bumaba ni ate at nagpaalam kay itay.
"Ingat ka tay" sabay naming sabi ni ate.
______________________________"Mar! Nandito kana!" Masaya kong sigaw ng makita siya. Kaagad ko siyang niyakap at ganuon din ito.
" Anna? Oh my God! Ikaw na ba talaga yan! Ang ganda ganda mo na ah!" Hindi makapaniwalang sabi nito. Napanguso nalang ako, anong maganda? Maitim, bansot or pandak! Yan ang definition ng beauty ko." Kung alam mo lang Mar hija, ang daming manliligaw niyan. Kaso tingnan mo, hanggang ngayon NBSB parin! Tama ba NBSB? No boy friend since birth?" Sabi ni lola Purita ang kapit bahay ni Mar.
" Talaga lola? Grabi ka naman Anna! Kawawa naman mga lalaki dito hahaha" natatawang sabi nito. Oo maraming manliligaw mga mangingisda mga tambay mga basagulero at yong mga magnanakaw at hindi ko na sasabihin pa at mababanas pa ako. Lahat ng manliligaw ko kung hindi maiitim dahil lagi sa dagat mga payat naman na kulang nalang liparin ng hangin. Sino ba naman kasi ang manliligaw sakin na may itsura? Maganda pa nga siguro saakin si Melissa na kahit maitim matangkad naman." Sinong kasama mo?" Sabi nito ng makapasok sa bahay na tinutuluyan nila dati, okay pa naman ito dahil laging nililinis ni lola Purita.
" Ako lang, si ate Anne nasa Baywalk nagtitinda ng mga polseras" kumuha ito ng juice at nilagyan pati ang baso ko.Kaagad ko namang ininum ito, minsan lang naman kasi kami makakatikim ng juice kahit 20 pesos lang sayang parin at kulang pa sa pag bili ng bigas.
Nagkukuwentuhan lang kami hanggang sa tanungin ako nito kung sasama ako sa kanya."Ano sasama kaba? Kung pamasahe lang sagot ko na, bayaran mo nalang pag naka sweldo ka duon." Walang nang dalawang isip pa.
" Sige sasama ako Mar! Pero teka lang ano bang trabaho mo doon?" Curious kung tanong.
"Isa akong waitress, sa Happy day" Happy day?
" Ano yon? Pang birthday ba?"Natawa nalang ito." Hindi! Ikaw talaga. Happy day lang tawag pero restaurant yun, Happy day restaurant. Para daw laging happy ang day mo tuwing kakain ka duon, new innovation ng may ari" napakamot nalang ako sa ulo.
" Ilan ba ang sweldo?" Natawa ulit ito.
" Hindi ka parin nagbabago Anna! Sigurista ka parin hanggang ngayon. Hahaha and 4,500 ang buwan mo" napatigil nalang ako at natulala sa kanya.
" Sigurado kaba diyan? Baka naman binibiro mo ako Crismar!" Paniniguro ko. Kung ganuon 4,500 ang buwan at baka first time kong makahawak ng ganuon kalaking pera, siguro ang iba tingin nila OA lang pero hindi nila alam kung bakit napakamaki na sa amin ang 4,500. Sa napakadaming labahin nga ang nakukuha lang namin ni inay ay 500 na ang pinakamalaki." Totoo nga! Ano sama ka? Kumuha ako ng apartment puwedi ka doon." Hindi na ako nagdalawang isip. Matagal ko na itong hinihintay bakit pa ako hihindi?
" Oo Mar, sasama talaga ako!" Masaya kong sabi at niyakap siya. Sabay nalang kaming nagtawanang dalawa.
Dalawang oras din ang kuwentuhan namin at parang hindi kami nauubusan ng kuwento, ang tagal din kasing hindi kami nag kita. Pagkatapos din naman ng kuwentuhan ay tumawag na si ate Anne. Aalis na daw kami at naghihintay daw si boboy yung mag mamaneobra ng bangka.
"Ate Anne! May pasalubong si Mar para sayo!" Excited kong sabi at kaagad na tumabi sa kanya sa bangka, binuksan ko ang gift niya at tiningnan kung anong laman.
" Wah ate! Ang ganda nito" isang shoulder bag na Lacoste ang laman at kulay red.
" Patingin nga," kinuha nito at binusisi.
" Ang ganda nga nito, Anna!" Nanlalaking matang sabi nito."Sayo anong pasalubong nya?" Sabi nito at itinabi na ang bag.
"Syempre yung matagal ko nang hinihiling sa kanya" nanlaki lalo ang mga mata nito. At hindi makapaniwala.
" Seryoso ba yan Anna? Baka naman binibiro mo lang ako! Ikaw talaga" naiinis nitong sabi at pabirong sinabunutan ako.
" Si ate oh! Oo nga, sya na daw gagastos ng pamasahi ko"
Ang masayang mukha nito ay napalitan ng lungkot.
"Mag iingat ka doon Anna, hindi yun katulad dito, mas mapanganib lumabas sa lugar na ito lalo't na hindi ka familiar doon. Lagi ka ring tatawag" paalala nito.
"Bakit ate, maganda naman ang Maynila ah," napailing nalang ito.
"Nakikita mo lang naman sa TV kaya mo nasasabi, napaka inosente mo Anna kaya ako ang natatakot sayo eh." Tinawanan ko nalang ito.
Nang makauwi ay kaagad naming sinabi ang magandang balita. At tuwang tuwa sila dahil matagal ko daw itong inaasahan.
" Masaya kami sayo Anna, sa wakas matutupad na din ang pangarap mo." Naluluhang sabi ni inay. Ngumiti lang ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.
"Matutulungan ko na din kayo sa wakas nay at hindi na tayo maghihirap pa, makakain na tayo ng tatlong beses sa isang araw may pang meryenda pa"
Naluluhang sabi ko."Kayo talagang mag ina, kailan ba ang alis mo anak? May pera akong inipon magagamit mo yun pagdating mo doon." Sabi ni itay. " Hindi na tay, may naipon naman ako sa paglalabada namin ni inay pang gastus nyo nalang yan dito.
"Salamat nak, napakabuti mo talaga." Sabi ni itay. Sa gabing ito ay masaya kaming kumain nagluto kasi si inay ng tinolang manok at parang celebration nalang dahil aalis na ako. Hindi paman nasasabi ni Mar kung kailan ang alis pero sabi nito mag Ready lang baka sa susunod na linggo ang alis namin or baka mapaaga pa.
Please vote comments and share and don't forget to follow me on my account Lady Kimmy thank you!
3 SA SAMPUNG oras na byahe sa wakas nakaabot din kami ng Maynila, at habang nakasakay sa taxi hindi ko maiwasang tumingin sa labas at mamangha. Ito palang ang unang beses na makakita ako ng malalaking building except sa TV na nakikita ko lang. Ito yong pangarap ko eh, ang makarating ng Maynila, at hindi ko namalayang umiiyak na pala ako. "Okay ka lang ba Anna! Bakit? May masama ba sayo? Bakit ka umiiyak!" Hindi mapakaling sabi ni Mar. Hindi ko namalayang umiiyak na pala ako. "Salamat Mar, kung hindi dahil sayo hindi ko matutupad ang pangarap ko na makarating dito sa Maynila at makapagtrabaho, alam mo naman sa Isla Verde mahirap ang buhay roon." Mahina kong sabi. "Kala ko naman ano! Bwisit ka talaga Anna, kinabahan ako dun!" Naiinis nitong sabi na tinawanan ko lang. Alam kong parang OA masyado pero para sakin hindi, napakalaking bagay na ito sakin ito yong pangarap ko. High School lang tinapos ko at hindi na ako nangarap pa ng mas malaki tinatak ko
4 AALIS na sana ako pero napatigil ako sa huling sinabi nito. "But because Mar recommended you and i trust her then you can work effectively tomorrow" nakangiting sabi nito. Napatigil ako at napatitig sa kanya. "H-hindi po ba kayo nagbibiro?" Alanganin kong sabi, dahil sa mga pinagsasabi nito kanina malabo na makuha pa ako. "I'm not joking around and that's not my forte so? When i said you can work effectively tomorrow means you got the position" nakangiti na nitong sabi gusto kong umiyak dahil sa saya. "S-salamat p-po" hindi ko alam kong anong sasabihin ko sa kanaya. Isininyas nito ang pintuan na nagsasabing pwede na akong lumabas. Kaya kaagad akong tumalima. "Yes!! Yes! Thank you Lord!" Nagtatalon ako sa sobrang saya at napatigil lang ng makita ang mga ibang applicant na nakatingin sakin at nagbubulungan pa. Hindi ko nalang pinansin at sobrang saya ko para lang sirain yun. Kaagad kong kinu
5ANG LAKAS parin ng tibok ng puso niya kahit malayo na siya sa lalaki. Sobrang gwapo niya at napakakisig parang yong bida sa novel na binabasa niya at sa mga tauhan sa mga pocket book na hinihiram niya kay Kim, kababata niya sa Isla na mahilig magbasa Ng mga novels. Wala sa sariling napangiti siya at sumulyap sa table 5 kung saan nakaupo Ang binata."Anna! Table 1! Kanina kapa tinatawag, sino bang sinisilip mo diyan." Sita ni Lyn na tangka atang sisilip ng bigla niyang pigilan at dinala sa kitchen para kunin ang mga order. Hindi na Ito nagtanong at dumiretso na sa counter para tumulong dahil wala si ate Bebang. Nang makuha ang order pumunta na siya sa table 1 pero pasimpleng sumisilip sa lalaking nasa table 5 na tahimik lang na kumakain. Nang matapos niyang maibigay Ang order sa table 1 pumunta na siya sa gilid Ng counter para maghinta
6HINDI PARIN ako makapaniwala sa sinabi ni Caloy kanina, Tiningnan ko ang mga braso at tama nga itong malaki ang ipinuti ko. Ngayon ko lang napansin na malaki nga ang ipinagbago ko simula ng umalis ako sa Isla Verde. At ang mas nakakagimbal ay ang balitang may gusto si John sakin! Napapansin kong panay ang tingin nito sakin pero ayaw ko namang mag assume at sa sinabi lang ni Caloy kanina ay parang hindi naman ito nagbibiro. Napabuntong hininga nalang siya saka umalis sa gilid para kunin ang tray na para kay sir Marcus. Nakita ko pa sa peripheral vision ko si John na pa simpleng tumitingin sakin. Hindi ko nalang pinansin at dali dali nang umalis dahil baka kanina pa hinihintay ang order. Nakasalubong ko pa si ate Bebang at pinapadali ang order, Napatigil sandali ako nang makitang pangdalawahan ang order nito siguro may kasamang kaibigan. Napangiti ako nang maalala ang gwapong mukha nito.
7GALIT NA TUMAYO ang lalaki at sinabing nawala na daw siyang ganang kumain. Sumunod naman ang mga kasamahan nito."Ano ba kasing nangyari" Tanong ulit ni Ate Bebang ng nasa kitchen na kami. nakakahiya ang nangyari kanina buti nalang wala ang manager naming masungit kundi patay ako! Bumalik na rin sila Caloy at john sa trabaho habang si ate Bebang nagpaiwan para malaman kong ano ba talaga ang nangyari."Haay ate Bebang! Bastos kasi yong lalaki. Gustong malaman ang pangalan ko saka balak pang hahalikan ang kamay ko kaya sa bigla hinila ko kaagad na ikina galit nito "Sumbong ko dito."Ano! Bakit ngayon mo lang sinabi sana sinapak ko para sayo!" Nanglalaki pa ang mata nito kaya wala sa loob na napatawa ako.
8MARAMI KAMING napuntahan at nabili ni Lyn, Ngayon dito kami sa Jollibee at kumakain."Hinatid ako ni sir Marcus noong nagpadala ako kina inay. Grabe ang ulan kaya naawa siguro sakin kaya niya ako pinasakay at hinatid." Mahina niyang sabi para hindi ito mabigla pero wala siyang makitang reaction nito. Nakatingin lang sa kanya habang ngumunguya ng burger at sumipsip sa juice nito."Wala ka man lang sasabihin? sisigaw at kukurutin ako?" Sabi ko dahil minsan ganito ito eh bigla nalang sisigaw at mangungurot. Pero nabigla nalang ako ng bigla itong tumawa ng malakas at muntik ng masamid."Hahahaha! alam ko nang ambisyosa ka pagdating kay sir Marcus pero hindi ko alam na assumera kana pala ngayon? hahaha"Pinunasan pa nito ang luhang tumulo
9"SORRY sir Marcus Kung natagalan." Hingi niyang paumanhin pero wala man lang itong isinagot, kaya inilagay na niya ang mga order nito sa mesa. Nang matapos ay magpapaalam na sana siyang aalis dahil kakain muna siya dahil hindi siya nakakain kanina pero nagulat siya sa sinabi nito."Sit down and join me" Malamig na sabi nito. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin dahil ito ang unang beses na kinausap siya nito sa madaming tao, at iniimbitahan pa siyang umupo at sabayan ito. Baka naman binibiro siya nito, pero kailan pa nag biro ang isang Marcus Maxwell? nahihiya siyang tumangi. bawal silang sumabay sa costumer kahit pa kapamilya nila ito kailangan muna nang pahintulot. nasa kuntrata ito bago paman siya natanggap."pasensiya na po pero hindi po kasi kami pwedeng sumabay sa costumer."
10ANNA and Lyn are both preparing for John mother's birthday. Actually john insisted to fetch them but Anna declined. it's not appropriate to let him did the things that suitors do. John just give the address so theirs nothing so worry. They just bake a cake for a gift because they don't know what's the best to give lalo na't pariho silang nag-iipon."TAMA lang ba ang damit ko Lyn?" umikot pa ako dahil hindi talaga ako kumportable sa suit. I'm wearing a dress below the knee, expose tuloy ang makinis at maputi kong binti. I'm still not believe that I changed a lot."Ano kaba naman Anna! okay nga, anong gusto mong suotin yong damit pangmanang mo? nandito ka sa Maynila day wala sa probinsya!" Inis nitong sabi dahil kanina pa ako hindi mapakali. I'm borrowing her dress because I don't hav