JADE
After we ate, napagkasunduan naming lumangoy. Kaya eto ako, nakatayo sa harapan ng salamin kung saan kita ang whole body ko. I was wearing a red two piece, exposing my big breast, while glancing at my appearance through the mirror. I was making a pose when the door of the room, suddenly opened.
"What are you doing?" it was Efraim.
Oh my gosh. Don't tell me nakita niya ang pagpopose ko dito sa salamin? My ghad! What an embarrassing moment!
I scratched my head a little, feeling awkward now. "Uh.. Haha! Nothing, just waiting for you." I excused.
He nodded. "Let's go?"
Tumango ako saka sumunod sa kaniya. Kinu
Don't forget to give rating and thoughts. Have a good day y'll!
JADEToday is our last day in here — in Carters' Resort. When I woke up, Efraim wasn't beside me, so I got up immediately. I was fixing our bed when the door of the comfort room opened suddenly. Efraim came out with a towel only in his waist, covering 'his'.My mouth formed an 'O' and I immediately averted my gaze there. Gosh, ang aga namang pang-almusal non!"You can take a bath now, and we'll eat after." lumingon ako sa kaniya, nakatalikod na siya ngayon."Okay!" I respond excitedly.Feeling ko, ngayon lang ako na excite nang ganito sa buong buhay ko. Gosh, am I madly in love with him talaga?Ilang minuto an
JADE"What's with the long face?" I asked them both.Kanina pa sila tahimik, and kanina pa parang ang lalim ng iniisip nila. Is it about family problem? Or about their love life? Should I tell them about Efraim and I? You know, the kissed last two weeks hehe. But I think, that would be a wrong one because it seems like they don't have a mood today and their mind were flying."Bakit ganun?" Roan asked with disappointment in her eyes. She's not looking directly into my eyes but I could see the sadness and disappointment in there. "I gave him everything but... Arg! What did I do wrong?!""Hey, calm down." I hold her shoulder. Dana was looking at us, na. Mukhang nakuha namin ang atensyon niya. Mas lutang pa siya kay Roan.
JADEHe stepped in the break. Gosh! Muntik na akong mauntog sa harap mabuti na lang naka seat belt ako. Really? Ano bang meron sa lalaking to? Sinabi ko lang naman na I love him!"Gosh! Be careful nam-"He cut me off, "W-what did you say?"I crossed my arms over my chest and raised my one eyebrow, "I said be carefu-""No," he cut me off again. "The one you said before that.""What? I love you?""You love me?""Do I?" bigla namang nagbago ang timpla ng mukha niya sa tinanong ko. He's so cute! Ang pikon agad nagbibi
Jade's Point of View "When do you plan to remarried?" We're on our way to the Mansion dahil magkakaroon kami ng family dinner. I'm not sure if our parents knew about what Efraim wants to do. "After college?" sagot niya na mukhang nagdadalawang isip pa habang nakatingin lamang siya sa daan. I let out a small sigh, "The hell? Ang tagal naman!" I crossed my arms over my chest while my gaze is in the road. "Why being excited?" "Duh," I rolled my eyes, "Paano kung bigla mo na lang maisipan na iwan ako? Edi mukha a
Jade's Point of View When I woke up again in the morning, I went to the kitchen para iinit ang mga ulam na hindi nakain kahapon. Pero laking gulat ko nang makita ang isang lalaking naka-uniform pa at nag-iinit ng ulam. Nilingon niya ako, "Good morning." he smiled but I didn't. Binalik niya ang tingin sa iniinit niya. "Manang cooked this?" "Yeah." I answered coldly. I told him that it was Manang's kahit ako naman talaga ang nagluto. Hindi rin naman siya maniniwala dahil hindi niya nasubaybayan kung paano ako natuto at magpaturo noon sa mga kasambahay namin kung paano magluto ng mga iba't-ibang putahe. Lagi siyang busy. Study, modeling, study, modeling... Paulit-ulit lang na ganun. Nakalimutan niya na atang may
Share your thoughts!***Jade's Point of View"You're an adopted child, Jade."Umiling-iling ako. No. Hindi yan totoo.Umismid ako, "What joke is that, mom?"Naramdaman ko ang dahan-dahang paghaplos ni Efraim ng kaniyang palad sa balikat ko. Naniniwala kaya siya sa sinasabi ni Mom?Si Daddy ay seryoso lamang na nakatingin kay Mommy na ngayon ay nakatakip ang mukha gamit ang kaniyang palad. Umiling lamang siya sa akin habang patuloy sa pag-iyak.Kinagat ko ang pang ibabang labi ko. Nag-init ang gi
Jade's Point of ViewWeeks past after I talked to Mom, Dad and Mama. From now on, I'll call Maddy my Mama. Hindi ako sanay pero alam kong masasanay rin ako.And as for Efraim, he didn't leave me for one week straight. He take good care of me and look after me. My friends were so happy that time and I am, too. But today was different. It's Valentines Day and Efraim wasn't with me. He's busy for their shoot kababalik niya lang din kasi doon kaya full time siguro siya doon ngayon. It's okay, though. I'll wait for him later. I'll text him to come home for tonight and I'll set our date at home. Uutusan ko na lang sina Manang."Hay, kung kailan naman valentines wala si Efraim." nagkalumbaba si Kinsley at nakatingin sa malayo.
Jade's Point of ViewKinaumagahan ay mabigat ang talukap ng aking mata nang ako'y gumising. Kahit sobrang sakit ng mata ay pinilit kong dumilat. Inabot ko ang phone ko at nakitang 6AM na, kailangan ko na maghanda para sa pagpasok.Dumiretso ako sa banyo at nagtagal doon ng trenta minutos. Inayos ko muna ang sarili ko bago ako bumaba at dumiretso sa dining, naabutan ko doon si Sarah na naghahanda ng pagkain sa lamesa."Si Efraim?" tanong ko kahit alam ko naman na ang sagot. Because half of me was hoping that he's still here."Ay, nauna na pong umalis ma'am,"Tumango na lamang ako at umupo para kumain. Nang magsimula ako ay umalis na rin si Sarah. Hindi na ako nagtagal