Kabanata 15

"Pasensya na po, Sir..." pahapyaw kong paghingi ng pasensya.

"Tara na, Joel." Nauna na akong sumakay. A deep sigh came out nang makaupo ako.

Gusto ko pa sanang magpaliwanag. Pero naisip ko, may mali rin naman talaga ako. Personal na gamit niya ang pinakialaman ko. kaya tanggapin ko na lamang ang galit niya. Sa tipo rin kasi niya na sobrang sungit. Aksaya ng laway, aksaya pa ng oras, ang magpaliwanag. Pareho pa rin ang resulta. Galit pa rin siya.

Binubuhay na ni Joel ang makina. Pero biglang pumasok si sir. Walang imik. Basta na lamang siyang pumasok at pabagsak na sinara ang pinto.

Kita ko pa ang paggalaw ng panga ni Joel. Akmang magsasalita na, pero inawat ko na lang. Nagsenyas ako na huwag na lamang pansinin.

Ang hirap talagang intindihin ang ugali ng taong ito. Hindi mo alam kung saan ka lulugar. Mapapakuyom ka na lamang ng kamao at mapapamura ka na lamang ng sekreto.

Tahimik ang naging byahe namin hanggang sa makatulog nga ako. Hindi ko alam kung may nangyaring bangayan ba hab