Chapter Three

LUCIOUS REMAINED SILENT FOR A COUPLE OF SECONDS AFTER HARAYA KISSED HIM. Maski ang mga tao sa paligid nilang nakakita ng pangyayari ay hindi pa rin makabawi sa pagkagulat.

“Aba! Walang hiya kang babae ka!” Si Freya ang naunang nagreact at akma na nitong sasabunutan si Haraya. “Sino ang nagbigay ng karapatan sa iyo para halikan si Lucious?” Hysterical nitong pagwawala.

Pinigil niya ang mga kamay ng pinsan niyang hahaklit na sana sa buhok ni Haraya. He lightly pushed Freya away.

“Stop overreacting, Freya. Haraya has all the rights because she is my fiancée,” he announced. Wala na siyang ibang pagpipilian pa kundi ang bumuo ng kuwento para hindi mabuking ang tunay na dahilan nang biglaang pagsulpot ni Haraya sa kanyang buhay. “Walang masama sa ginawa niya. It’s normal for couples to kiss,” pagtatanggol pa niya.

Mas lalong nasindak si Freya. Ang mga katulong at tauhang saksi ay nagsibalikan sa kani kanilang trabaho matapos ng kanyang naging anunsiyo. They accept everything he does except for his uncle and also Freya – they object or always has something to say.

“No! Hindi ito maaari,” Freya dramatically pulled her own hair and she fell sulking on the floor. “Lucious bawiin mo ang sinabi mo. You are not marrying that poor girl!” She demanded.

“Fix yourself. Hindi ka na nahiya sa pagiging brat mo,” imbes na sundin ang sinabi nito ay pinagsabihan niya ito. “Hindi sa lahat ng pagkakataon ay susunod ako para lamang patigilin ka sa tantrums mo.”

Ipinalibot niya ang kanyang braso sa beywang ni Haraya. Tinalikuran nila ang kanyang pinsan at iginiya niya ang dalaga sa unang palapag.

Narating nila ang hapag kainan. Nakahanda na ang mesa at ang masasarap na pagkain. Ipinaghila niya ng silya si Haraya at inalalayan itong maupo. He sat beside her and taught her how to use the utensils. Pinagsilbihan niya ito sa buong oras ng hapunan.

He was happy because she indulged in all the food that he served her. Magana at malakas pala itong kumain.

He also didn’t mind that his uncle and Freya were not able to join them for dinner.

After their dinner. He held hands with Haraya and they had a short walk to the garden. Naaaliw siyang kasama ito kahit na hindi ito makapagsalita at parang bata kung kumilos sa pagiging inosente nito. Her company is more than enough to soothe his loneliness.

Mabilis man ang mga pangyayari sa araw at gabing ito. Haraya is a blessing that came into his life. She saved him from nearly facing death today. Malala na ang kanyang genetic disease. Umaasa siyang totoong tuluyan siyang mapapagaling ng dugo ng dalaga.

KINAUMAGAHAN AY PUMASOK SA TRABAHO SI LUCIOUS. Kasisimula ng araw niya sa opisina ay padabog na pumasok sa loob ng opisina niya si James, ang legal financial advisor niya. Humahangos itong tumungo sa kanyang mesa.

He emphatically dropped his hands on his table which created a slamming noise. “Nababaliw ka na ba? Gumastos ka ng 300 million pesos sa auction house sa loob ng isang gabi?” He questioned him.

He swayed his swivel chair as he spat him a cold stare. “It’s just 300 million pesos. Mababawi rin iyan sa loob ng isang buwan,” he confidently remarked.

Sumusukong napaupo ito sa visitor’s chair. He raised his hands on the air, showing defeat. “Ano pa nga bang magagawa ko? The action has been done. Pero parang ipinapamukha mo sa akin na hindi mo ako financial advisor sa paglulustay mo ng iyong pera without consulting me earlier,” nanlulumo nitong turan.

“Huwag kang magtampong parang bata. Ginagampanan mo ng maayos ang iyong trabaho. Minsan may mga confidential expenditures lang talaga ako na hindi ko pupuwedeng i-disclose sa iba maski sa iyo,” nagpaliwanag siya rito upang tumigil ito sa pangbubulabog.

“You better make sure na mababawi iyang 300 million na nagastos mo,” abiso nito habang nakaturo sa kanya.

“Do you want your finger to be cut off?” Paghahamon niya sa daliri nitong nakaduro sa kanya. Wala itong karapatan para gawin iyon. He dislikes that.

Nagulat ito at dahan dahang tiniklop nito ang daliri. Nagbaba ito ng kamay at napaiwas ng tingin sa kanya.

“I am sorry, Young master,” he remembers to respect him.

“Magpasalamat ka at pinalagpas ko ito. You even barged into my office without proper notice or permission,” pinagalitan niya ito.

Nagyuko ito ng ulo. “Hindi na mauulit,” saad nito sa mahinang boses ngunit sapat lamang para marinig niya.

“Get him out of my office, Rick,” he called for his right hand man’s assistance.

Rick ushered James out of the room. Napag-isa siya at nagpatuloy na naglakbay ang balintataw niya sa dalawang beses nilang halikan ni Haraya kagabi.

Her soft lips touching his feels like a magnet that stayed on his lips, it was vivid in his memory.

UMAGANG UMAGA NGUNIT SUMISIMSIM NG ALAK SI HENRY SA KANYANG STUDY ROOM. Wala siya sa mood na pumasok sa opisina niya ngayong araw. He will work from home.

He was expecting his nephew, Lucious to be dead yesterday. His blood genetic disease has been kept only inside their family. Mayroon itong personal na doktor na siyang nagsasagawa ng treatment nito every after two weeks.

He knows that it’s been a month since he took his last treatment. Kung kaya’t kalkula niya ay hindi na aabot ang buhay nito kahapon. He was shocked last night when he came home alive. He even brought that strange girl!

“Daddy!” Freyang irky voice came along. She strode in his study room again. “I want that fool girl out of our lives. Kick her out of the mansion,” she even demanded. Nakapameywang pa ito sa harapan ng kanyang mesa.

“Akala ko ba ay mayroon kayong out of town trip ng mga kaibigan mo ngayon?” Pag-iiba niya sa usapan. Nais niyang ilihis ang gusto nitong tumbukin na paksa.

“I’m not in the mood. Hindi ako makakapayag na mayroong ibang fiancée si Lucious! Akin siya, Dad. You know that,” hindi pa rin ito nagpatinag. “Do something. Kagabi pa ako hindi mapakali sa biglaang anouncement ni Lucious na engaged siya sa b*bitang babaeng iyon.”

“Freya, dear. Hindi madali ang iyong hinihiling. Kailangan nating gumawa muna ng plano,” nanatiling malumanay ang pakikipag-usap niya rito. “This time. I need your help,” dagdag pa niyang turan.

Nangunot ang noo nito at puno ng kuryosidad sa mga mata. Nagsasabi siya ng katotohanan, palpak ang nauna niyang plano upang patumbahin ang tagapagmanang pamangkin – lingid ito sa nakararami. He needs to build a new plan.

“What kind of help, Dad?” She raised her query.

“Gain their trust, hija. Ngayon mo gamitin ang talento mo sa pag-arte. Paikotin natin sila. Kailangan natin silang mapaniwala na mababait tayo at hindi kaaway,” sagot niya rito.

“Ew. Ayoko nga. Lalong lalo na ang kaibiganin ang inuwing babae ni Lucious. Never, Dad,” she refused which is expected.

Minsan ay nauubusan siya ng pasensiya sa inampong babaeng ito. Nakakakulo ng dugo. Kinakaya pa naman niyang kontrolin ang temperament dito.

“Ibig sabihin tapos ang usapan. Matutuloy na maikasal silang dalawa. Ngayon mamili ka, tutulungan mo ako na mapaalis ang bagong saltang nobya ni Lucious? O mag-iinarte ka at hindi ikaw ang mapakasalan niya?” Namimihasa na ito sa pagiging brat. Hindi niya ito kinupkop para maging walang silbi sa kanyang poder. Binigyan niya ito ng dalawang opsiyon.

“Argh.” Naiinis nitong reaksiyon. “Okay. Fine. I’ll help. What will I do after I befriend them and gained their trust?” Padaskol nitong tanong.

“Simple. Report to me everything you’ve heard or discovered from them. Magagamit nating alas iyon upang mapabilis ang pagpapahiwalay natin sa kanilang dalawa. In the end, Lucious will end up with you,” hayag niya sa susunod na gagawin nito.

“I get it. ‘Kay. Bye, Dad,” matapos nitong walang ganang magpaalam ay umalis na ito.

Madaling utuin ang ampon niya. Basta’t ang kapalit ay maisakatuparan ang kagustuhan nito. Well, her dream of marrying Lucious will be possible if the latter will still be alive. Napangisi siya sa huling naisip.

MAG-AALAS SAIS NG HAPON NOONG NAGPASYANG UMUWI SI LUCIOUS MULA TRABAHO. Naabutan sila ng ulan nang nasa daan sila pauwi sa mansiyon. Mabuti at nakarating sila agad ng ligtas.

Umibis muna si Rick sa sasakyan. May dala itong payong at ibinuka iyon bago siya nito pinagbuksan ng pinto sa gawi niya. Sinilungan siya nito mula pagbaba niya hanggang sa paglalakad nila patungong entrada.

Malapit na sila sa kabahayan ngunit tumigil siya sa paglalakad at ganoon din ang kanyang mga kasama, si Rick at dalawa niyang bodyguards. Namataan niya kasi si Haraya na nakaupo sa hardin at sa harap nito ay isang canvas. Ang pininta nito ay nasira dahil nabasa iyon sa pagbuhos ng ulan.

Napasinghap siya nang mapagtantong hindi ito gumagalaw mula sa puwesto. “Sh*t,” he cussed before walking in a fast phase towards her.

Nakapikit ang dalaga sa recliner chair na kinauupuan nito. Hindi niya mawari kung nawalan ito ng malay o nakatulog doon.

“What the h*ll is she doing here?” Galit niyang naitanong at pinukol ng masamang tingin ang mga tauhan niyang nakasilip mula sa bintana sa loob ng mansiyon.

Agad niyang binuhat si Haraya at dinala sa loob ng kabahayan.

“Ready a hot tub! Now!” Sigaw niyang utos.

Muntik nang magsalpukan ang mga kasambahay dahil sa pag-uunahan na gawin ang kanyang utos.

“F*ck! Bakit ninyo siya hinayaang matulog sa labas at sa gitna pa talaga ng malakas na buhos ng ulan? Wala ba kayong mga isip na papasukin siya’t turuang sumilong?” Nanatiling nakasigaw ang boses niya at kwinestiyon ang mga tauhang hindi magkandaugaga.

“Sorry po, Young master. Ngunit si Miss Haraya po ay nagmatigas na ayaw pumasok kanina. Kinagat pa po niya kami na nais siyang buhatin para ipasok dito sa loob,” ang isa sa nakabuntot sa kanyang likuran na butler ay nagpaliwanag.

“Kahit na!” Singhal niya habang patuloy sa paglalakad paakyat sa hagdan. Tinutumbok niya ang silid ng dalaga. “Sana ginamit ninyo iyang mga kukuti niyo. Nag-isip kayo ng ibang paraan hindi iyong hinayaan niyo siyang matulog sa labas habang nauulanan.” Pinagalitan pa rin niya ang mga ito. His eyes are still glaring at all of them.

Haraya is a precious gem to him. She needs to be taken care of. Ayaw niyang mapahamak ito o di kaya’y mayroong masamang mangyari rito. He needs her blood and for him to benefit from it, he needs to make sure that she’s healthy and improving.

“Handa na po ang hot tub, Young master,” sinalubong sila ng isa sa mga kasambahay mula sa bungad ng silid ni Haraya. Tumabi ito noong walang preno siyang naglakad at tinumbok ang banyo roon.

He gently submerged her into the bathtub. Katamtamang init ng tubig at katamtamang taas lang din iyon kung kaya’t hindi gaanong lumubog ang katawan nito. Pinakatitigan niya ang payat at namumutla nitong itsura.

“Manang Dolores! Come and bath her,” tinawag niya ang appointed maid niya kay Haraya.

Mabilis namang dumulog sa kanyang tawag ang kasambahay. Aligaga itong lumuhod upang pagsilbihan ang nakaidlip pa ring dalaga.

“Dry her up and dress her when you are done giving her a bath,” he added to his command.

“Masusunod, Young master,” yumukong sagot nito at nagpatuloy sa paghuhubad sa kasuotan ni Haraya.

Nakaramdam ng pag-iinit ang katawan niya. Napatikhim siya’t kaagad nag-iwas ng tingin noong makitang tanging ang underwears na lamang nito ang natitirang saplot.

“Maiwan ko na kayo. Please, treat her well,” aniya. Natigilan siya sa pag-alis dahil may pahabol pa siyang sasabihin. “Tawagin niyo po ako kapag nagising o nagkamalay na siya. Salamat, Manang Dolor.”

He didn’t wait for her response. He already went out of the room. Naroon namang naghihintay sa labas si Rick. Ito ang nagpayong sa kanila ni Haraya hanggang sa maipasok niya ang dalaga sa mansiyon kanina.

“You are dismissed for today,” tanging sinabi niya rito sabay tapik sa balikat nito.

He was about to go to the direction of his own bedroom when his right hand man spoke.

“Are you sure that you are not taking the fiancée thing seriously?” He asked in a low voice. Silang dalawa lamang ang nakakarinig.

“It’s just for the act, Rick. Hindi pupuwedeng may ibang makaalam ng tunay na dahilan kung bakit narito si Haraya. I need to protect her so I can stay alive,” pagbibitiw niya ng kanyang kasagutan.

“Palagi mo iyang tandaan. Maaaring magbago pa ang ihip ng hangin. Masyadong halatang gustung gusto mo si Haraya. In my own opinion and observation lang naman, Young master,” pahayag nito at ito naman ang tumapik sa balikat niya.

Iniwan siya nitong tulala sa hallway at nahulog sa malalim na pag-iisip kung gamot sa malala niyang sakit ang tingin pa ba niya kay Haraya o nag-iiba na? Could it not be something deeper than the desire to provide her security?