CHAPTER 24

AURORA’S POV

Dumaing ako habang ang malamig na tubig ay dumadaloy sa buo kong katawan, at tila lahat ng pangamba ay inaalis nito sa akin. Inaalis nito lahat ng dumi sa aking katawan.

Pero sa malungkot na katotohanan, hindi nito maalis ang aking mga ala-ala. Lahat ng nangyari nitong nakaraang dalawang buwan ay nakatatak sa aking isipan ng napakalalim na kahit pa magakaroon ako ng Alzheimer hindi nito kayang alisin ang mga ala-alang iyon.

Itinaas ko ang mga kamay ko sa ere at saka bumuo nang mala buhawi sa aking paligid gamit ang mga tulo ng tubig. Kapareho lamang ito ng mga iniisip at mga emosyon ko nanagpapa-ikot-ikot sa aking isipan.

Kailangan ko nang magpahinga… Gusto kong magpunta sa isang walang taong lugar pero mas takot akong mapunta lalo sa mas matindi pang gulo. Bigla na lamang nagsibuhos ang mga tubig na nakapalibot sa akin ng mawala ang konsentrasyon ko.

Habang nagbibihis ako, nakarinig ako ng mga padyak ng paa sa l