LOGINShare
BAD CARELESS #3
Last Updated:
2025-06-17 22:51:13BAD CARELESS #3
“ข้าว” เดย์เดินมานั่งข้างเพื่อนสาวที่ก้มหน้าอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุด “ไอ้ข้าว!”
“อะไร” ใบข้าวหันไปทำหน้าดุใส่เพื่อน “เบาๆ หน่อย นี่มันห้องสมุดนะเว้ย”
“เลิกอ่านหนังสือได้แล้ว ไปดูหนังเป็นเพื่อนหน่อย”
“ไม่ได้ ฉันมีงานตอนเย็น” ใบข้าวพูดในขณะที่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่หนังสือตรงหน้า
“งานอะไรวะ”
“แต่งหน้าให้พี่แซนด์”
“แซนด์ นางแบบน่ะเหรอ?” เดย์ถามอย่างสงสัย
“อื้อ” ใบข้าวพยักหน้ารับ
“ทำไมแกไม่ไปแคสต์งานพวกนี้ให้มันจบๆ ไปเลยวะ”
“อย่างฉันเนี่ยนะ” ใบข้าวหันไปขมวดคิ้วใส่เพื่อนรัก “คงได้อยู่หรอก”
เดย์ถอนหายใจออกมาพร้อมกับมองหน้าเพื่อนสาวยิ้มๆ “อย่าดูถูกตัวเอง แก...”
“พี่เพทายคะ”
ใบข้าวกับเดย์หันไปมองด้านหลังพร้อมกันอย่างอัตโนมัติ
“มิกิทำขนมมาให้ค่ะ” หญิงสาวหน้าตาน่ารักคนหนึ่งยื่นกล่องขนมไปให้เพทายที่นั่งหน้านิ่งด้วยสีหน้าตื่นเต้น “มิกิได้ยินมาว่าพี่เพทายชอบทานคุกกี้ ละ...เลย ลองหัดทำดู”
“ได้ยิน?” เพทายยิ้มมุมปากเล็กน้อย “จากไหน”
“เห็นเค้าพูดกะ...”
หมับ! เพทายเอื้อมมือไปรับกล่องคุกกี้มาด้วยสีหน้านิ่งๆ ก่อนจะลุกเดินไปที่ถังขยะ
ตุ้บบ!
“อย่ามายุ่งกับฉันอีก มันน่ารำคาญ”
“ใจร้ายจัง” ใบข้าวพูดขึ้นเสียงเบาพร้อมกับมองตามชายหนุ่มที่เดินผ่านโต๊ะของตนเองไป “เอ๊ะ ทำไม...” ก่อนจะหันหลบสายตาเมื่อเห็นเพทายมองมาที่เธอด้วยแววตานิ่งเรียบ
“ทำไมวะ ชอบเหรอ” เดย์ถามขึ้นเมื่อเห็นท่าทีของเพื่อนสาว
“เปล่า” ใบข้าวส่ายหน้าเบาๆ “แค่รู้สึกว่าหน้าคุ้นๆ”
“นึกว่าชอบ ดีแล้ว อย่าไปยุ่งกับแม่งเลย” เดย์พูดพร้อมกับเอนหลังพิงเก้าอี้ “ไอ้นี่แม่งอันตราย”
“อันตราย?” ใบข้าวทำหน้างง “คือยังไง”
“ครอบครัวแม่งเป็นมาเฟีย”
ใบข้าวพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะก้มลงอ่านหนังสือต่อโดยไม่พูดอะไร
.
.
ตึกตัก ตึกตัก
กึก! เพทายหยุดนิ่งอย่างครุ่นคิดอะไรบางอย่าง พร้อมกับหันไปยังใบข้าวที่นั่งยิ้มคุยกับเดย์อยู่ในห้องสมุดด้านใน ก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทร. หาใครบางคน
ครืดด ครืดด
ตี๊ด!
(ครับนายน้อย)
“เข้าไปพบฉันที่บริษัท”
(ได้ครับ)
ตี๊ด!
เพทายจ้องไปยังใบข้าวอยู่สักพัก ก่อนจะหันหลังแล้วเดินไปยังรถของตนเองทันที
-หนึ่งชั่วโมงต่อมา-
ก๊อก ก๊อก
แกรก!
“นายน้อย” ลูกน้องคนสนิทของเพทายโค้งหัวให้ชายหนุ่มอย่างสุภาพ
ฟุบ!
เพทายสไลด์มือถือไปตรงหน้าลูกน้องก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “สืบประวัติผู้หญิงคนนี้ให้หน่อย”
“ครับ”
“ฉันต้องการข้อมูล ด่วนที่สุด”
ลูกน้องมองหน้าเพทายอย่างสงสัยก่อนจะพยักหน้ารับ “ครับนายน้อย”
เพทายพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นยืน “ฉันจะไปสนามมวย สี่โมงให้คนไปรับด้วย”
“ครับ” ลูกน้องพยักหน้ารับก่อนจะมองตามเพทายออกไปอย่างสงสัย
-หลายชั่วโมงต่อมา-
“เดี๋ยวข้าวขอปัดแก้มเพิ่มนิดนึงนะคะ” ใบข้าวพูดขึ้นพร้อมกับหันไปหยิบแปรงมาปัดแก้มคนตรงหน้า
“มาเดินแบบมั้ย เดี๋ยวพี่ฝากให้” แซนด์ถามหญิงสาวยิ้มๆ “หรืออยากเป็นดารา”
“ไม่ค่ะ” ใบข้าวยิ้มขำออกมา “ข้าวไม่ถนัดเลย ถ้าให้เดินแบบอย่างพี่แซนด์ ข้าวน่าจะทำเจ้าของงานขายหน้ามากกว่านะคะ”
“อะไร ลองดูก่อนสิ เอามั้ย” แซนด์มองหญิงสาวตรงหน้าอย่างเอ็นดู
“ไม่ดีกว่าค่ะ เป็นช่างแต่งหน้าน่าจะเหมาะกว่า” ใบข้าวส่งยิ้มกว้างให้แซนด์ “เรียบร้อยแล้วค่ะ”
“ขอบคุณมากนะ สวยจัง” แซนด์พูดพร้อมกับมองไปยังกระจก “แต่พี่พูดจริงๆ นะ ถ้าสนใจบอกพี่ได้เลย”
“ขอบคุณมากค่ะพี่แซนด์” ใบข้าวยิ้มพร้อมกับหันไปเก็บของลงกระเป๋า
แกรก!
“แซนด์แต่งหน้าเสร็จแล้วใช่มั้ย” หญิงสาวคนหนึ่งเปิดประตูเข้ามาถามด้วยสีหน้านิ่งๆ
“ค่ะคุณเอวา”
“งั้นฝากช่างแต่งหน้าแซนด์กลบรอยให้น้องชายพี่หน่อยสิ” เอวาพูดขึ้นก่อนจะหันไปมองหาใครบางคน “ทาย! มานี่” ก่อนจะลากเพทายเข้ามาในห้อง
“ฝากปิดรอยช้ำให้หน่อยนะคะ” เอวาหันไปพูดกับใบข้าว
“อ้อ ได้ค่ะ” ใบข้าวพยักหน้ารับก่อนจะหันไปจ้องหน้าเพทายอย่างประหม่า “เอ่อ เชิญนั่งค่ะ”
“มันไม่จำเป็นปะเจ๊” เพทายหันไปถามเอวาด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“จำเป็น อย่าดื้อนะทาย นั่งลงเดี๋ยวนี้!” เอวาพูดด้วยน้ำเสียงดุๆ “ฝากด้วยนะคะ” ก่อนจะหันไปพูดกับใบข้าวแล้วเดินออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว
เพทายนั่งนิ่งพร้อมกับจ้องคนตรงหน้าอย่างไม่วางตา
ใบข้าวมองคนตรงหน้าก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเกร็งๆ “ถ้าเจ็บบอกนะคะ” ก่อนจะลงเครื่องสำอางเพื่อปิดรอยช้ำที่หัวคิ้วของชายหนุ่ม
“ต้องเจ็บมากแน่ๆ เลยใช่มั้ยคะ” ใบข้าวชวนชายหนุ่มคุยเพื่อไม่ให้สถานการณ์ตรงหน้าเงียบเกินไป “เจ็บมั้ยคะ มันเขียวมากเลยนะเนี่ย”
“เงียบ ฉันรำคาญ” เพทายพูดขึ้นเสียงนิ่ง
“เอ่อ...” ใบข้าวทำหน้างงใส่ชายหนุ่ม
“ฉันบอกรึยังล่ะ”
“คะ?”
“เธอบอกว่าถ้าเจ็บให้บอก แล้วฉันพูดอะไรรึยังล่ะ”
“...”
“ไม่ต้องมาคิดแทน รีบทำให้มันเสร็จๆ ซะ” เพทายพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
ใบข้าวพยักหน้าเบาๆ “ค่ะ ขะ...ขอโทษค่ะ” ก่อนจะหันไปโฟกัสที่แผลตรงหน้าต่อ
-ผ่านไปสักพัก-
“เสร็จแล้วค่ะ” หญิงสาวพูดขึ้นก่อนจะหันไปเก็บเครื่องสำอางลงกระเป๋า
“เท่าไหร่” เพทายถามเสียงนิ่งโดยที่ไม่มองหน้าหญิงสาว
“ไม่เป็นไรค่ะ” ใบข้าวส่ายหน้าเบาๆ
“เท่าไหร่” เพทายพูดด้วยน้ำเสียงเข้มขึ้น “ฉันไม่ชอบติดหนี้บุญคุณใคร”
“มะ...”
พรึ่บ!
เพทายหยิบเงินออกมาจากกระเป๋าปึกหนึ่ง ก่อนจะโยนไปบนโต๊ะ
ปึก!
“พอมั้ย”
ใบข้าวมองไปยังปึกเงินที่วางอยู่บนโต๊ะ “ไม่ใช่ค่ะคุณ...”
“ไม่พอ?” เพทายเลิกคิ้วก่อนทำท่าจะหยิบเงินออกมาอีก
หมับ! ใบข้าวเอื้อมไปจับมือชายหนุ่มที่กำลังจะหยิบเงินออกมา “พอค่ะพอ พอแล้ว”
พลั่ก!
ชายหนุ่มสะบัดมือออกพร้อมกับจ้องคนตรงหน้าด้วยแววตานิ่งเรียบ พร้อมกับหันหลังเดินออกจากห้องไปทันที
ปัง!
“อะไรของเค้าวะเนี่ย” ใบข้าวบ่นขึ้นอย่างสงสัย “สะบัดซะมือแทบหัก” ก่อนจะกุมมือตัวเองด้วยสีหน้าหงุดหงิดพร้อมกับมองไปที่กองเงินตรงหน้า
“โหห นี่มันเท่าไหร่เนี่ย” ก่อนจะหยิบปึกเงินขึ้นมานับ
“สองหมื่น” ใบข้าวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ “บ้านผลิตเงินเหรอไง” ก่อนจะมองตามเพทายไปด้วยสีหน้าเอือมๆ
Latest chapter
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #3
Special #3ปี๊นนน!อาร์ตหันไปมองรถตำรวจที่มาจอดอยู่ข้างๆ ระหว่างติดไฟแดงครืดด“ครับ?”“เชิญไปกับเราครับ เราได้แจ้งมาว่ารถคุณมีสิ่งผิดกฎหมาย”“ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจผิดนะครับ” อาร์ตพูดอย่างไม่ยอมครืดด ครืดดชายหนุ่มละสายตาจากตำรวจก่อนจะคว้าโทรศัพท์มากดรับสายตี๊ด!“ครับพี่เชน”(ไปกับตำรวจคนนั้น อย่าบอกอะไรนายหญิงเด็ดขาดกูกับนายกำลังตามไป)“ครับ”ตี๊ด!“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะพี่อาร์ต” ใบข้าวถามด้วยสีหน้าหวาดกลัว“เปล่าครับนายหญิง พอดีน่าจะมีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยแต่เราอาจจะต้องตามไปเคลียร์กับเค้า”ใบข้าวพยักหน้า “ค่ะ ยังไงก็ได้”อาร์ตยิ้มบางๆ ก่อนจะหันไปหาตำรวจคนดังกล่าว “คุณนำไปเลย”ตำรวจพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเปิดไซเรนวิ่งนำรถของใบข้าวไปทันที“นี่เราต้องไปโรงพักเหรอคะ”“ครับ น่าจะเป็นแบบนั้น”ใบข้าวนิ่งไปพร้อมกับมองไปรอบๆ ด้วยความรู้สึกแปลกๆ “เกิดอะไรขึ้นคะพี่อาร์ตแล้วพี่เชนโทร. มาทำไม?”“เอ่อ...”“พี่อาร์ตคะ” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ“น่าจะมีคนตามเรามาครับ”ใบข้าวทำหน้าตกใจก่อนจะหันไปมองด้านหลังด้วยสีหน้ากังวล“ไม่ต้องกังวลครับนายหญิง 2 คันหลังเป็นรถของพวกเราที่นายน้อยส่งมาครับ”ใบข้าวถอนห
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #2
Special #2ใบข้าวนั่งนิ่งพร้อมกับกำมือแน่น ก่อนจะกัดริมฝีปากด้วยสีหน้าเครียดๆหมับ!ไพรินเอื้อมมือไปจับมือใบข้าว “ตื่นเต้นเหรอคะเจ้”ใบข้าวพยักหน้าเบาๆ “อื้อ มันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องอะ”“ใจเย็นๆ นะคะ เดี๋ยวหมอก็มาแล้ว” ไพรินส่งยิ้มให้ใบข้าวอย่างปลอบโยนใบข้าวพยักหน้าพร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะบีบมือไพรินกลับพร้อมกับยิ้มออกมาแกรก!ขวับ!ทั้งคู่หันไปมองหมอที่เดินถือแฟ้มเอกสารเข้ามาก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะ“เป็นไงบ้างคะคุณหมอ” ไพรินถามขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้นหมอยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนจะหันไปมองหน้าใบข้าว “ยินดีด้วยครับ คุณตั้งครรภ์ได้ 4 สัปดาห์แล้ว”ไพรินหันไปยิ้มกับใบข้าวด้วยความดีใจ “ดีใจด้วยนะคะเจ้ หลานตัวน้อยของรินอยู่ในนี้จริงๆ ใช่มั้ย”ใบข้าวยิ้มกว้างก่อนจะหันไปหาคุณหมอ “แล้วฉันจะต้องทำอะไรต่อคะ”“เดี๋ยวคุณแม่ทำเรื่องฝากครรภ์ได้เลยนะครับ หมอจะจัดยาบำรุงต่างๆ ไปให้ แล้ววันนี้คุณพ่อมาด้วยมั้ยครับ?”ใบข้าวนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ “เปล่าค่ะ”“งั้นรอบหน้าให้คุณพ่อมาด้วยนะครับ เพราะเราต้องคุยรายละเอียดกับทางคุณพ่อด้วย”“ค่ะคุณหมอ” ใบข้าวพยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปยิ้มให้ไพริน-ผ่านไปสั
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #1
Special #1-1 ปีต่อมา-เอี๊ยดด! พีทหันไปมองรถหรูที่แล่นเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้ายิ้มๆ ก่อนจะกอดอกมองชายหนุ่มที่เดินหน้านิ่งลงมาจากรถ“ลมอะไรพัดมา”“ไม่เห็นต้องถามเลยค่ะ” ไพรินเดินออกมาจากบ้านก่อนจะพุ่งตรงเข้าไปกอดพี่ชาย “มาตามเจ้กลับบ้านล่ะสิ”“หึ” เพทายยิ้มขำน้องสาวพร้อมกับดึงเข้ากอด “ใบข้าวอยู่ไหน”“อยู่ในครัวค่ะ กำลังทำกับข้าวอยู่” ไพรินตอบอย่างอารมณ์ดี“แม่บ้านไม่มีเหรอไง”“ก็พอเจ้ข้าวรู้ว่าเฮียจะมาก็เลยลงมือทำเองเลย เพราะเฮียกินยาก”“เฮียว่ารินขี้บ่นขึ้นนะ อยู่กับเฮียพีทมากไปรึเปล่า” เพทายพูดขึ้นยิ้มๆ ก่อนจะเดินผ่านหน้าพีทไปอย่างกวนๆ“พี่ชายเรานี่มันจริงๆ เลยนะ” พีทพูดพร้อมกับเดินมาโอบเอวไพริน“รินชอบเฮียทายเวอร์ชันนี้นะ” ไพรินพูดพร้อมมองตามพี่ชายที่เดินตรงเข้าไปในบ้าน “เมื่อก่อนนับครั้งได้เลยที่จะเห็นเฮียทายยิ้ม เดี๋ยวนี้แค่มีเจ้ข้าว เฮียทายก็ยิ้มแล้ว”“เบื่อคนคลั่งรัก” พีทพูดพร้อมกับจูบขมับแฟนสาวก่อนจะพาเดินเข้าไปในบ้านทันที“ทายย” ใบข้าวหันมาไปมองเพทายพร้อมยิ้มกว้างออกมา “ทำไมมาถึงไวจัง”“คิดถึงเมียไง” เพทายพูดพร้อมกับเดินไปจูบหน้าผากใบข้าว “บ้านทายไม่มีแม่บ้านเหรอ”“หืมม?” ใบข้า
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #53 The End
BAD CARELESS #53-3 เดือนต่อมา-ตี๊ดดด! แกรก!“อ้าว ยังไม่นอนเหรอ”“ไปไหนมา” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ทำไมกลับมาตอนนี้?”“ไปคุยกับลูกค้ามาครับ” เพทายพูดพร้อมกับเดินตรงเข้ามาทำท่าจะกอดหญิงสาว“หยุด!” ใบข้าวพูดพร้อมกับจ้องหน้าแฟนหนุ่ม “วันนี้ทายไม่มีพบลูกค้า ข้าวเป็นเลขาทายนะอย่าลืม”“มี” เพทายพยักหน้าเบาๆ “พอดีมันกะทันหันอะ ข้าวกลับมาแล้ว ทายเลยอยากให้ข้าวพัก”“ทายเนี่ยนะ อยากให้ข้าวพัก?” ใบข้าวพูดขึ้นอย่างไม่เชื่อ “ไม่จริงอะ ทายติดข้าวจะตายแค่ข้าวไปกินกาแฟกับเดย์ทายยังตามไปเลย”“ก็...” เพทายนิ่งไปอย่างเถียงไม่ออก“ก็?” ใบข้าวถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ก็อะไรคะคุณเพทาย”“โหข้าว” เพทายพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดหญิงสาว “อย่าดุดิ ทายไปคุยกับลูกค้าจริงๆ”“นี่กินเหล้ามาด้วยเหรอ” ใบข้าวหันไปถามแฟนหนุ่ม “แล้วกลับมายังไง อย่าบอกนะว่าขับเอง”“เปล่าครับ ไอ้เชนขับมาให้” เพทายพูดพร้อมกับกดจูบลงบนแก้มหญิงสาว“นี่ อย่ามาหอมนะ” ใบข้าวผลักอกแฟนหนุ่มอย่างเคืองๆ“อ้าว ทำไมอะ” เพทายพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า “ไม่ให้กอดเมียแล้วจะให้ทายกอดใคร”“...” ใบข้าวมองค้อนแฟนหนุ่มพร้อมกับผลักมือออก ก่อนจะถูกเพทายรวบเข้าไปกอดไ
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #52
BAD CARELESS #52“ข้าว!” เดย์ตะโกนเรียกเพื่อนรักพร้อมกับชูแก้วเหล้าไปทางหญิงสาว“เก้า! เดย์!” ใบข้าวยิ้มให้เพื่อนรักด้วยความดีใจ“โหห สมกับเป็นเมียมาเฟียจริงๆ” เดย์พูดพร้อมกับหันไปมองชายชุดดำสองคนที่ยืนประกบใบข้าวอยู่ด้านหลัง“ไอ้เวรนั่นมันยังไม่เลิกหวงเธอกับพวกฉันอีกเหรอ” เก้าพูดเสียงนิ่ง “ไร้สาระฉิบหาย”ใบข้าวยิ้มขำก่อนจะหันไปพูดกับลูกน้องด้านหลัง “พวกพี่นั่งโต๊ะข้างๆ ก็ได้ค่ะ อยากทานอะไรสั่งเลยนะคะ เดี๋ยวข้าวไปเก็บเงินที่ทายเอง”“ครับนายหญิง” ลูกน้องทั้งสองคนโค้งหัวให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก“หายไปเกือบ 2 ปี สวยขึ้นนะเนี่ย” เดย์พูดขึ้นยิ้มๆ“ต้องการไรอะ อยู่ดีๆ มาชม แปลกๆ นะเนี่ย” ใบข้าวพูดขึ้นอย่างระแวงพร้อมกับมองไปที่โต๊ะอาหาร “หืออ ส้มตำ อยากกินอะ” ก่อนจะเอื้อมมือไปตักด้วยสีหน้าตื่นเต้น“จริงๆ เมกาก็มีนะ ถ้าแกไม่ขี้งก” เดย์พูดเชิงประชดคนตรงหน้า“รู้ แต่มันก็ไม่เหมือนกันมั้ย อีกอย่างโคตรแพง ใครจะกินลง”เก้ามองหญิงสาวยิ้มๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดก “เห็นบอกว่าทำงาน งานอะไร?”“เลขา” ใบข้าวพูดพร้อมกับตักอาหารเข้าปาก “เลขาทาย”“แบบนี้เรียกว่าทำงานเหรอวะ” เด
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #51
BAD CARELESS #51เพทายค่อยๆ ขยับเปลือกตาช้าๆ จากการปลุกของแสงแดดที่ส่องผ่านม่านเข้ามาในห้องชายหนุ่มลืมตาขึ้นอย่างงัวเงียก่อนจะก้มลงไปมองในอ้อมกอดที่มีร่างบางหลับสนิทอยู่จุ๊บบ จุ๊บบ~เพทายยิ้มบางๆ พร้อมกับกดจูบลงบนขมับของร่างบางอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนผ้าห่มมาคลุมตัวใบข้าวไว้ ก่อนที่ตนเองจะลุกไปใส่เสื้อคลุมแล้วเดินออกไปด้านนอกเพทายเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นก่อนจะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาโทร. หาลูกน้องคนสนิทตืดดด ตืดดดตี๊ด!(ครับนายน้อย)“วันนี้ช่วงเช้ามีไรมั้ย”(ไม่มีครับ)“อื้อ กูเข้าบริษัทช่วงบ่ายนะ”(ครับนาย)“อย่าลืม เตรียมเอกสาร supplier ที่เราสั่งของด้วย กูว่าราคามันแปลกๆ”(ได้ครับนาย)“แล้วก็...”หมับ!เพทายนิ่งไปพร้อมกับหันไปมองด้านหลัง “ตื่นแล้วเหรอ”“อื้อ ทำไมไม่ปลุกอะ” ใบข้าวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอู้อี้เพราะเอาหน้าแนบอยู่บนหลังชายหนุ่ม“เห็นเพิ่งได้นอน” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ ก่อนจะหันหลังไปอุ้มหญิงสาวขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์ “อยากกินอะไร”“มีของสดมั้ย?”“มี ทายให้ไอ้เชนไปซื้อไว้ให้แล้ว” เพทายพูดพร้อมกับหยิกแก้มคนตรงหน้าเบาๆ “วันนี้ทำไหวเหรอ ให้คนไปซื้อให้ก่อนมั้ย”“ก็...ไหวอยู่นะ”เพทายพยั
You may also like
เมียชั่วคราว
ชะนีติดมันส์5.5K viewsรักหมดใจนายมาเฟีย
สาวน้อย.ช่างฝัน1.3K viewsพายุร้ายพ่ายเมีย
นามปากกา อายดอลลี่1.9K viewsมาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex)
จินต์พิชา1.2K viewsอ้อนรักมาเฟียแสนร้าย
ขลุกขลิก271 viewsสัญญาปีศาจ
moon235 viewsแค้นล้างรัก ( ยัยตัวร้าย)
BAPHOMET SATAN107 viewsMafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย
ไรท์โส281 views
