LOGINShare
BAD CARELESS #4
Last Updated:
2025-06-17 22:51:40BAD CARELESS #4
-หลายวันต่อมา-
“จะไปไหนต่ออะ” เก้าเอ่ยถามใบข้าวที่ทำหน้านิ่งมาได้สักพัก “ข้าว”
“ฮะ ว่าไงนะ”
“เป็นไรวะ”
“ไม่รู้อะ แค่รู้สึกแปลกๆ เหมือนมีคนคอยตามเลยอะ”
เก้าหันมองซ้ายขวา ก่อนจะหันมาลูบหัวคนตรงหน้า “นอนน้อยไปปะเนี่ย”
“จริงๆ นะเว้ย” ใบข้าวถอนหายใจออกมาอย่างเครียดๆ “เออ หรือว่านอนน้อย”
“ไป อย่าคิดมาก ตอนกินข้าวบอกว่าจะไปซื้ออะไรนะ”
“ซื้อเครื่องสำอางอะ หมดพอดี”
“อื้อ เดินนำไป” เก้าพูดก่อนจะเดินตามหลังเพื่อนรักไปด้วยสีหน้านิ่งๆ
-สองชั่วโมงต่อมา-
“นี่ค่ะ” ใบข้าวยื่นเงินให้คนขับแท็กซี่ก่อนจะเปิดประตูเดินเข้าไปในบ้าน แต่ก็ต้องชะงักลง “ใครเปิดประตูอะ หรือว่าพ่อกลับมา” ก่อนจะมองเข้าไปในบ้านที่ไฟเปิดอยู่
แกรก!
“พ่อ! พ่อคะ กลับมะ...” ใบข้าวชะงักพร้อมกับมองของในบ้านที่เละเทะไปหมด “พะ...พวกคุณ”
“มาแล้วเหรอจ๊ะน้องใบข้าว” ชายหนุ่มที่นั่งกอดอกนิ่งอยู่บนโซฟาถามขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนๆ “พี่รอเราตั้งนานแน่ะ”
ใบข้าวมองคนตรงหน้าด้วยแววตาหวาดกลัว ก่อนจะค่อยๆ ก้าวถอยหลัง “พะ...พี่มาทวงเงินใช่มั้ยคะ”
ชายหนุ่มยิ้มมุมปากพร้อมกับเดินก้าวเข้ามาโดยไม่พูดอะไร
“นะ...นี่ค่ะ นี่เงิน พี่เอาไปหมดเลยก็ได้” ใบข้าวพูดพร้อมกับก้มไปล้วงเงินในกระเป๋าพร้อมกับยื่นให้คนตรงหน้า
หมับ!
“โอ๊ยย!” ใบข้าวร้องขึ้นเมื่อถูกชายหนุ่มตรงหน้าบีบข้อมือของตนเอง “ปล่อย!”
“พี่ฝากบอกพ่อน้องใบข้าวด้วยนะจ๊ะ ว่ารอบนี้...กูแค่เตือน!”
ใบข้าวสะดุ้งพร้อมกับหันหน้าหลบชายหนุ่มตรงหน้าด้วยท่าทีหวาดกลัว
“มองหน้ากูนี่!” ชายหนุ่มเอื้อมมือไปบีบปลายคางคนตรงหน้า “บอกพ่อมึงด้วย ถ้าไม่อยากตาย อย่าคิดตัดสายกูทิ้งอีก!”
ปัง!
เพทายเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยแววตานิ่งเรียบ “อยู่กันครบพอดี คุยกันหน่อยดิ” ก่อนจะมองสังเกตไปรอบๆ พร้อมกับทิ้งตัวลงบนโซฟา
“ครอบครัวนี้ติดหนี้มึงอยู่เท่าไหร่”
“มึงสะ...”/“แกร๊ก!” ลูกน้องเพทายยกปืนขึ้นจ่อหัวคนตรงหน้าด้วยแววตาดุดดัน “อย่าปากดี”
“ว่าไง?” เพทายถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ
“สิบล้าน” ชายหนุ่มคนดังกล่าวหันไปมองลูกน้องของตนเองด้วยสีหน้างงๆ พร้อมกับหันไปจ้องเพทายที่หยิบเช็กขึ้นมาเขียนก่อนจะยื่นมาตรงหน้า “อะไร”
“มึงอ่านไม่ออกเหรอ”
“...”
“เอาเงินไปแล้วส่งผู้หญิงคนนี้มาให้กู” เพทายพูดพร้อมกับปรายตาไปมองหน้าใบข้าวที่มองมาที่ตนเองอย่างหวาดกลัว
ชายหนุ่มคนดังกล่าวพยักหน้า ก่อนจะยอมปล่อยใบข้าวแล้วเดินออกไปอย่างโดยดี
“คุณ...” ใบข้าวมองคนตรงหน้าอย่างสงสัย “ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณมากจริงๆ” ก่อนจะยกมือไหว้คนตรงหน้า
“ไม่ต้องทำสายตาซาบซึ้ง ฉันไม่ได้ใจดีขนาดที่จะเสียเงินสิบล้านฟรีๆ” เพทายพูดพร้อมกับหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบก่อนจะมองไปรอบๆ
“คุณต้องการอะไรคะ” ใบข้าวพูดขึ้นพร้อมกับมองคนตรงหน้า “เรื่องเงิน เดี๋ยวข้าวจะ...”
“เธอ” เพทายพูดพร้อมกับพ่นควันบุหรี่ออกมา “ฉันต้องการเธอ”
“ฉะ...ฉัน?” ใบข้าวชี้ไปที่ตัวเองด้วยสีหน้าสงสัย
“เธอต้องไปอยู่กับฉัน อยู่ข้างๆ ฉัน” เพทายพูดเสียงนิ่ง
“ไม่” ใบข้าวส่าวหน้าไปมาด้วยสายตาหวาดระแวง “ฉันไม่ไป ถ้าหิวก็ไปซื้อกินที่อื่น อย่ามายุ่งกับฉัน”
“เหอะ!” เพทายยิ้มขำออกมา “เธอคิดว่าฉันจะพิศวาสผู้หญิงแบบเธองั้นเหรอ?” ก่อนจะไล่สายตามองคนตรงหน้า
“ฉันมีเวลาไม่มาก เลือกเอา จะทำตามข้อเสนอของฉัน หรือจะอยู่รอให้พวกมันฆ่าตาย!”
“...”
“ตอบ!”
“อย่าเพิ่งสิ ฉันขอคิดก่อนไม่ได้เหรอไง” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ “ฉันงงไปหมดแล้ว ทำไมคุณ...”
“เผื่อมันจะทำให้เธอคิดได้ไวขึ้น” เพทายทิ้งบุหรี่ลงบนพื้นบ้านก่อนจะใช้เท้าเหยียบด้วยสีหน้าดุดัน “พ่อของเธอทำงานให้กับบริษัทของฉัน”
“...”
“การตัดสินใจทุกอย่าง มันอยู่ที่ฉัน จริงๆ แล้วฉันจะทำให้พ่อเธอเจ๊งหรือรอด มันง่ายนิดเดียว”
“...”
“ไง ที่นี้ตัดสินใจได้ง่ายขึ้นมั้ย” เพทายมองคนตรงหน้าพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างเหนือกว่า
“คุณต้องการอะไรอะ ฮึก ฉันงงไปหมดแล้วนะ เราไม่เคยระ...”/“ไม่ต้องถามมาก แค่ทำตามที่ฉันสั่งก็พอ!”
“เข้าใจกันหน่อยสิ เราไม่เคยรู้จักกัน แล้วอยู่ดีๆ คุณก็มาบอกให้ฉันไปอยู่กับคุณเนี่ยนะ!”
“มันยากตรงไหนวะ!” เพทายตะคอกถามขึ้นด้วยความโมโห “ผู้หญิงแบบเธอ ที่ไปกับผู้ชายคนนู้นที คนนี้ที” ก่อนจะยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน “ทำเป็นไม่เคยไปได้”
“นี่! นั่นมันพะ...”/“ไม่ต้องอธิบาย เธอไม่ได้มีค่าขนาดนั้น!”
“...”
“ถ้าไม่ทำก็ไปหาเงินสิบล้านมาคืนฉันซะ!”
“...”
“แต่ฉันเตือนไว้ก่อนนะ ฉันไม่ใจดีเหมือนอย่างพวกมันหรอกนะ ถ้ามีปัญญาก็ไปหามา แต่ถ้าไม่...ฉันจะทำให้เธอรู้สึกว่าเธอคิดผิดที่ปฏิเสธฉัน!”
“...”
ใบข้าวยืนน้ำตาไหลลงมาด้วยสีหน้าสับสนพร้อมกับกำมือแน่น “ฉันอยากรู้ ฮึก ว่าคุณทำแบบนี้ทำไม เพื่ออะ...”
ปัง!
เพทายทุบมือลงบนโต๊ะอย่างหงุดหงิด “ไม่ต้องรู้! เธอไม่มีสิทธิ์รู้อะไรทั้งนั้น!”
“...”
“ข้อตกลงเดียวของฉันที่เธอควรรู้คือ ทำในสิ่งที่ฉันอยากจะให้ทำ!”
“...”
“อยู่ในที่ของเธอ และทำตามที่ฉันสั่ง!”
“แต่ฉันไม่รู้อะไรเลยนะ แล้ว...”
“เธอจะรู้ในสิ่งที่ฉันให้เธอรู้!”
“มะ...หมายความว่าไง”
“อย่ามายุ่งเรื่องของฉัน!”
“...”
“อย่าล้ำเส้น ไม่งั้นฉันเอาเธอตาย!” เพทายพูดขึ้นพร้อมกับจ้องหญิงสาวที่สะอื้นอยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้ารำคาญ “เก็บข้าวของของเธอซะ พรุ่งนี้ฉันจะให้คนมารับ!”
“ดะ...เดี๋ยวก่อน ฮึก ขอคุยกับพ่อ...”
“เรื่องพ่อของเธอฉันจะจัดการเอง” เพทายพูดก่อนจะเดินเข้าไปใกล้คนตรงหน้า “ต่อไปนี้เธอคือผู้หญิงของฉัน!”
“...”
“เธอต้องบอกคนอื่นว่าเธอคือผู้หญิงของฉัน! อย่าให้ใครจับได้เด็ดขาด ไม่งั้น...ฉันฆ่าเธอแน่!”
“ฮึก...” ใบข้าวปาดน้ำตาพร้อมกับสะอื้นออกมาเบาๆ
ปึก!
เพทายเดินกระแทกไหล่หญิงสาวออกไปด้วยสีหน้าหงุดหงิดก่อนจะเดินไปขึ้นรถของตนเองแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
“ฮึก ฮือออ” ใบข้าวทรุดตัวนั่งลงกับพื้น ก่อนจะปล่อยโฮออกมาอย่างไร้ทางออก
Latest chapter
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #3
Special #3ปี๊นนน!อาร์ตหันไปมองรถตำรวจที่มาจอดอยู่ข้างๆ ระหว่างติดไฟแดงครืดด“ครับ?”“เชิญไปกับเราครับ เราได้แจ้งมาว่ารถคุณมีสิ่งผิดกฎหมาย”“ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจผิดนะครับ” อาร์ตพูดอย่างไม่ยอมครืดด ครืดดชายหนุ่มละสายตาจากตำรวจก่อนจะคว้าโทรศัพท์มากดรับสายตี๊ด!“ครับพี่เชน”(ไปกับตำรวจคนนั้น อย่าบอกอะไรนายหญิงเด็ดขาดกูกับนายกำลังตามไป)“ครับ”ตี๊ด!“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะพี่อาร์ต” ใบข้าวถามด้วยสีหน้าหวาดกลัว“เปล่าครับนายหญิง พอดีน่าจะมีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยแต่เราอาจจะต้องตามไปเคลียร์กับเค้า”ใบข้าวพยักหน้า “ค่ะ ยังไงก็ได้”อาร์ตยิ้มบางๆ ก่อนจะหันไปหาตำรวจคนดังกล่าว “คุณนำไปเลย”ตำรวจพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเปิดไซเรนวิ่งนำรถของใบข้าวไปทันที“นี่เราต้องไปโรงพักเหรอคะ”“ครับ น่าจะเป็นแบบนั้น”ใบข้าวนิ่งไปพร้อมกับมองไปรอบๆ ด้วยความรู้สึกแปลกๆ “เกิดอะไรขึ้นคะพี่อาร์ตแล้วพี่เชนโทร. มาทำไม?”“เอ่อ...”“พี่อาร์ตคะ” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ“น่าจะมีคนตามเรามาครับ”ใบข้าวทำหน้าตกใจก่อนจะหันไปมองด้านหลังด้วยสีหน้ากังวล“ไม่ต้องกังวลครับนายหญิง 2 คันหลังเป็นรถของพวกเราที่นายน้อยส่งมาครับ”ใบข้าวถอนห
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #2
Special #2ใบข้าวนั่งนิ่งพร้อมกับกำมือแน่น ก่อนจะกัดริมฝีปากด้วยสีหน้าเครียดๆหมับ!ไพรินเอื้อมมือไปจับมือใบข้าว “ตื่นเต้นเหรอคะเจ้”ใบข้าวพยักหน้าเบาๆ “อื้อ มันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องอะ”“ใจเย็นๆ นะคะ เดี๋ยวหมอก็มาแล้ว” ไพรินส่งยิ้มให้ใบข้าวอย่างปลอบโยนใบข้าวพยักหน้าพร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะบีบมือไพรินกลับพร้อมกับยิ้มออกมาแกรก!ขวับ!ทั้งคู่หันไปมองหมอที่เดินถือแฟ้มเอกสารเข้ามาก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะ“เป็นไงบ้างคะคุณหมอ” ไพรินถามขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้นหมอยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนจะหันไปมองหน้าใบข้าว “ยินดีด้วยครับ คุณตั้งครรภ์ได้ 4 สัปดาห์แล้ว”ไพรินหันไปยิ้มกับใบข้าวด้วยความดีใจ “ดีใจด้วยนะคะเจ้ หลานตัวน้อยของรินอยู่ในนี้จริงๆ ใช่มั้ย”ใบข้าวยิ้มกว้างก่อนจะหันไปหาคุณหมอ “แล้วฉันจะต้องทำอะไรต่อคะ”“เดี๋ยวคุณแม่ทำเรื่องฝากครรภ์ได้เลยนะครับ หมอจะจัดยาบำรุงต่างๆ ไปให้ แล้ววันนี้คุณพ่อมาด้วยมั้ยครับ?”ใบข้าวนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ “เปล่าค่ะ”“งั้นรอบหน้าให้คุณพ่อมาด้วยนะครับ เพราะเราต้องคุยรายละเอียดกับทางคุณพ่อด้วย”“ค่ะคุณหมอ” ใบข้าวพยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปยิ้มให้ไพริน-ผ่านไปสั
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #1
Special #1-1 ปีต่อมา-เอี๊ยดด! พีทหันไปมองรถหรูที่แล่นเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้ายิ้มๆ ก่อนจะกอดอกมองชายหนุ่มที่เดินหน้านิ่งลงมาจากรถ“ลมอะไรพัดมา”“ไม่เห็นต้องถามเลยค่ะ” ไพรินเดินออกมาจากบ้านก่อนจะพุ่งตรงเข้าไปกอดพี่ชาย “มาตามเจ้กลับบ้านล่ะสิ”“หึ” เพทายยิ้มขำน้องสาวพร้อมกับดึงเข้ากอด “ใบข้าวอยู่ไหน”“อยู่ในครัวค่ะ กำลังทำกับข้าวอยู่” ไพรินตอบอย่างอารมณ์ดี“แม่บ้านไม่มีเหรอไง”“ก็พอเจ้ข้าวรู้ว่าเฮียจะมาก็เลยลงมือทำเองเลย เพราะเฮียกินยาก”“เฮียว่ารินขี้บ่นขึ้นนะ อยู่กับเฮียพีทมากไปรึเปล่า” เพทายพูดขึ้นยิ้มๆ ก่อนจะเดินผ่านหน้าพีทไปอย่างกวนๆ“พี่ชายเรานี่มันจริงๆ เลยนะ” พีทพูดพร้อมกับเดินมาโอบเอวไพริน“รินชอบเฮียทายเวอร์ชันนี้นะ” ไพรินพูดพร้อมมองตามพี่ชายที่เดินตรงเข้าไปในบ้าน “เมื่อก่อนนับครั้งได้เลยที่จะเห็นเฮียทายยิ้ม เดี๋ยวนี้แค่มีเจ้ข้าว เฮียทายก็ยิ้มแล้ว”“เบื่อคนคลั่งรัก” พีทพูดพร้อมกับจูบขมับแฟนสาวก่อนจะพาเดินเข้าไปในบ้านทันที“ทายย” ใบข้าวหันมาไปมองเพทายพร้อมยิ้มกว้างออกมา “ทำไมมาถึงไวจัง”“คิดถึงเมียไง” เพทายพูดพร้อมกับเดินไปจูบหน้าผากใบข้าว “บ้านทายไม่มีแม่บ้านเหรอ”“หืมม?” ใบข้า
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #53 The End
BAD CARELESS #53-3 เดือนต่อมา-ตี๊ดดด! แกรก!“อ้าว ยังไม่นอนเหรอ”“ไปไหนมา” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ทำไมกลับมาตอนนี้?”“ไปคุยกับลูกค้ามาครับ” เพทายพูดพร้อมกับเดินตรงเข้ามาทำท่าจะกอดหญิงสาว“หยุด!” ใบข้าวพูดพร้อมกับจ้องหน้าแฟนหนุ่ม “วันนี้ทายไม่มีพบลูกค้า ข้าวเป็นเลขาทายนะอย่าลืม”“มี” เพทายพยักหน้าเบาๆ “พอดีมันกะทันหันอะ ข้าวกลับมาแล้ว ทายเลยอยากให้ข้าวพัก”“ทายเนี่ยนะ อยากให้ข้าวพัก?” ใบข้าวพูดขึ้นอย่างไม่เชื่อ “ไม่จริงอะ ทายติดข้าวจะตายแค่ข้าวไปกินกาแฟกับเดย์ทายยังตามไปเลย”“ก็...” เพทายนิ่งไปอย่างเถียงไม่ออก“ก็?” ใบข้าวถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ก็อะไรคะคุณเพทาย”“โหข้าว” เพทายพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดหญิงสาว “อย่าดุดิ ทายไปคุยกับลูกค้าจริงๆ”“นี่กินเหล้ามาด้วยเหรอ” ใบข้าวหันไปถามแฟนหนุ่ม “แล้วกลับมายังไง อย่าบอกนะว่าขับเอง”“เปล่าครับ ไอ้เชนขับมาให้” เพทายพูดพร้อมกับกดจูบลงบนแก้มหญิงสาว“นี่ อย่ามาหอมนะ” ใบข้าวผลักอกแฟนหนุ่มอย่างเคืองๆ“อ้าว ทำไมอะ” เพทายพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า “ไม่ให้กอดเมียแล้วจะให้ทายกอดใคร”“...” ใบข้าวมองค้อนแฟนหนุ่มพร้อมกับผลักมือออก ก่อนจะถูกเพทายรวบเข้าไปกอดไ
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #52
BAD CARELESS #52“ข้าว!” เดย์ตะโกนเรียกเพื่อนรักพร้อมกับชูแก้วเหล้าไปทางหญิงสาว“เก้า! เดย์!” ใบข้าวยิ้มให้เพื่อนรักด้วยความดีใจ“โหห สมกับเป็นเมียมาเฟียจริงๆ” เดย์พูดพร้อมกับหันไปมองชายชุดดำสองคนที่ยืนประกบใบข้าวอยู่ด้านหลัง“ไอ้เวรนั่นมันยังไม่เลิกหวงเธอกับพวกฉันอีกเหรอ” เก้าพูดเสียงนิ่ง “ไร้สาระฉิบหาย”ใบข้าวยิ้มขำก่อนจะหันไปพูดกับลูกน้องด้านหลัง “พวกพี่นั่งโต๊ะข้างๆ ก็ได้ค่ะ อยากทานอะไรสั่งเลยนะคะ เดี๋ยวข้าวไปเก็บเงินที่ทายเอง”“ครับนายหญิง” ลูกน้องทั้งสองคนโค้งหัวให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก“หายไปเกือบ 2 ปี สวยขึ้นนะเนี่ย” เดย์พูดขึ้นยิ้มๆ“ต้องการไรอะ อยู่ดีๆ มาชม แปลกๆ นะเนี่ย” ใบข้าวพูดขึ้นอย่างระแวงพร้อมกับมองไปที่โต๊ะอาหาร “หืออ ส้มตำ อยากกินอะ” ก่อนจะเอื้อมมือไปตักด้วยสีหน้าตื่นเต้น“จริงๆ เมกาก็มีนะ ถ้าแกไม่ขี้งก” เดย์พูดเชิงประชดคนตรงหน้า“รู้ แต่มันก็ไม่เหมือนกันมั้ย อีกอย่างโคตรแพง ใครจะกินลง”เก้ามองหญิงสาวยิ้มๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดก “เห็นบอกว่าทำงาน งานอะไร?”“เลขา” ใบข้าวพูดพร้อมกับตักอาหารเข้าปาก “เลขาทาย”“แบบนี้เรียกว่าทำงานเหรอวะ” เด
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #51
BAD CARELESS #51เพทายค่อยๆ ขยับเปลือกตาช้าๆ จากการปลุกของแสงแดดที่ส่องผ่านม่านเข้ามาในห้องชายหนุ่มลืมตาขึ้นอย่างงัวเงียก่อนจะก้มลงไปมองในอ้อมกอดที่มีร่างบางหลับสนิทอยู่จุ๊บบ จุ๊บบ~เพทายยิ้มบางๆ พร้อมกับกดจูบลงบนขมับของร่างบางอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนผ้าห่มมาคลุมตัวใบข้าวไว้ ก่อนที่ตนเองจะลุกไปใส่เสื้อคลุมแล้วเดินออกไปด้านนอกเพทายเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นก่อนจะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาโทร. หาลูกน้องคนสนิทตืดดด ตืดดดตี๊ด!(ครับนายน้อย)“วันนี้ช่วงเช้ามีไรมั้ย”(ไม่มีครับ)“อื้อ กูเข้าบริษัทช่วงบ่ายนะ”(ครับนาย)“อย่าลืม เตรียมเอกสาร supplier ที่เราสั่งของด้วย กูว่าราคามันแปลกๆ”(ได้ครับนาย)“แล้วก็...”หมับ!เพทายนิ่งไปพร้อมกับหันไปมองด้านหลัง “ตื่นแล้วเหรอ”“อื้อ ทำไมไม่ปลุกอะ” ใบข้าวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอู้อี้เพราะเอาหน้าแนบอยู่บนหลังชายหนุ่ม“เห็นเพิ่งได้นอน” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ ก่อนจะหันหลังไปอุ้มหญิงสาวขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์ “อยากกินอะไร”“มีของสดมั้ย?”“มี ทายให้ไอ้เชนไปซื้อไว้ให้แล้ว” เพทายพูดพร้อมกับหยิกแก้มคนตรงหน้าเบาๆ “วันนี้ทำไหวเหรอ ให้คนไปซื้อให้ก่อนมั้ย”“ก็...ไหวอยู่นะ”เพทายพยั
You may also like
กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย 2 Love Beginning 2
MaNIE-STORY2.0K viewsสยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย (จบเรื่อง)
วารินทร์ทิพย์1.1K viewsเล่ห์พรางใจนายมาเฟีย
มนต์สิงหา961 viewsภรรยาที่เขา..ไม่ต้องการ
Naya Solene2.1K viewsเมียเด็กของนายมาเฟีย
นรมน57 viewsเมียใต้อาณัติ
ซาลาห์562 viewsของเล่นมาเฟีย
ศานิต / รุ่งเพชร120 viewsบ้านไร่ชายดุ
Bunmeebooks252 views
