"ลัคกี้พรุ่งนี้เดี๋ยวมุกไปซื้อของให้หนูนะ คืนนี้นอนห้องมุกไปก่อนแล้วกัน" เธอพูดเสียงเล็กเสียงน้อยกับเจ้าสุนัขตัวโปรดของเธออย่างน่าเอ็นดูถ้าหากใครพบเห็น
หญิงสาวที่กำลังที่นอนใส่ไว้ในเบาะนอนของลัคกี้ไปพรางๆ พรุ่งนี้เธอถึงจะเตรียมห้องให้ลักกี้ใหม่
"พรุ่งนี้คนหน้ายักษ์ก็กลับมาแล้ว อย่าดื้อนะ โอเคมั้ย" เธอพูดราวกับลัคกี้พูดกับเธอได้ ส่วนลัคกี้ก็เพียงมองเธอตาแป๋ว
เมื่อส่งเจ้าลัคกี้เข้านอนแต่มีเพียงเธอที่ยังนอนไม่หลับเลย 'เหงาจัง' เธอพึมพำตรงระเบียงห้องนอนใหญ่ ที่เธอเหงาแบบนี้ก็เพราะว่าป้าน้อยกับนิดจะเข้ามาทำความสะอาดอาทิตย์ละสามครั้งและช่วงเย็นจะมาทำอาหารไว้แล้วก็กลับเพราะเจ้าของบ้านชอบความเป็นส่วนตัว
เธอมองลงชั้นล่างแต่ก็ต้องทำหน้าเบื่อหน่ายเพราะหันหน้าไปทางไหนก็มีแต่บอดี้การ์ดเดินเฝ้าเวรยามกันไปหมด ที่นี่ไม่ต่างอะไรจากคุกสักนิด
"อยากเป็นอิสระเหมือนพวกแกจังเนอะ" เธอมองเห็นนกที่บินออกมายามค่ำคืน
"แม่จะดูแลหนูได้จริงๆใช่มั้ย" เธอพูดพรรณนาราวกับว่าตอนนี้กำลังท้องยังไงยังงั้น
ติ๊ง!! ติ๊ง!! ติ๊ง!!
Mudmee : เกิดอะไรขึ้นหรอมุก เธอดรอปเรียนทำไม?
Pradao : มุกเป็นอะไรหรอ ทำไมต้องดรอปเรียนไว้แบบนี้
Mudmee : จะทิ้งพวกฉันไว้แบบนี้หรอ ?
เธอเดินเข้าห้องมาเปิดแมคบุ๊คดูก็พบกับข้อความหลายอย่างทักมาเต็มไปหมด รวมไปถึง....
Nonthakul : น้องมุกหายไปไหนหรอครับ ทำไมพี่ไม่เห็นมาเรียนเลย ใช่นนทกุลจบไปนานแล้วแต่ก็ยังไปๆมาๆ ที่มหาลัยอยู่ ไม่รู้ทำไม ขนาดคุณป้ายังไม่รู้เลยว่าพี่เค้าเรียนจบไปนานแล้ว?
เธอช่างใจว่าจะตอบเขาไปไหม แต่ถ้าเธอตอบไปล่ะ ?
Nonthakul : ทำไมน้องมุกไม่ตอบไลน์พี่เลย แล้วทำไมน้องมุกถึงต้องดรอปเรียนนานขนาดนั้น? เขายังคงทักมาไม่หยุดเลยเมื่อเห็นว่าเธอเปิดออน
แต่เธอก็ผละสายตาออกจากข้อความกลับไปตอบกลับข้อความของเพื่อนๆ ทั้งสองที่รออยู่
Mookda : ขอโทษนะพอดีฉันเกิดเรื่องน่ะ เลยขอดรอปเรียนไว้ก่อน
Mudmee : what?
Pradao : มีอะไรที่มุกยังไม่ได้บอกพวกเราใช่มั้ย?
Mookda : เปล่า ไม่ใช่ไม่ไว้ใจนะ แต่มุกยังไม่พร้อมจะเล่าอะไรตอนนี้ เข้าใจมุกหน่อยนะ
เธอกดออกจากแชทเพราะไม่อยากลำบากใจที่จะโกหกเพื่อนไปมากกว่านี้ แต่พอกดออกมาก็เจอกับข้อความของนนทกุลที่เด้งเข้ามาไม่หยุด
Nonthakul : พรุ่งนี้พี่ขอนัดเจอเราได้มั้ย
Nonthakul : นะครับ
หญิงสาวตัดสินใจกดออกทุกอย่างและปิดเครื่องลงพร้อมเข้านอนเพราะเธอเหนื่อยจะรับรู้
เช้าวันต่อมา
เช้านี้เธอตื่นเช้าเป็นพิเศษเนื่องจากวันนี้ใครบางคนที่เธอกำลังรออยู่กำลังเดินทางกลับมาถึงบ้าน
"ลัคกี้อย่าไปไหนไกลนะ" เธอตะโกนไล่หลังเมื่อเห็นว่าลัคกี้วิ่งออกจากส่วนหลังบ้านออกมาทางหน้าบ้านบริเวณสระว่ายน้ำจนต้องวิ่งตาม
"ลัคกี้!! กลับมาก่อน" เธอวางเเก้วนมอุ่นๆ ลงบนโต๊ะและรีบวิ่งตามลัคกี้ออกมา
ตึก ตึก ตึก
ปึก!! "อ๊ะ" จู่ๆ เธอก็วิ่งชนหน้าอกแกร่งของใครบางคนจนเซล้มลงไป แต่โชคดีที่ใครคนนั้นรับเธอไว้ในอ้อมแขน พอเงยหน้าเท่านั้นแหละก็ปรากฏเป็นคนที่เธอเฝ้าคิดถึงมาหลายวัน
"วิ่งหาอะไรทำไม่ไม่มองทาง!" น้ำเสียงเข้มขรึมพูดเสียงดุๆ จนเธอหัวหดเหลืออยู่สองเซน
"อย่าดุมุกนักสิ มุกกลัวแล้วนะ" เธอทำเสียงออดอ้อน
"เดี๋ยวนี้กล้า?" เขาเลิกคิ้วสูงมองเธออย่างต้องการคำตอบ
"ปะ เปล่าค่ะ" เธอเอ่ยเสียงตะกุกตะกักตอบเขาไปอย่างหวาดๆ
"แล้วสรุปที่วิ่งนี่คือ?" เขาไม่ทันมองว่าเธอตามหาอะไรเพราะเพียงก้าวเท้าลงรถมาเธอก็วิ่งมาชนพอดี
"ลัคกี้ค่ะ มุกตามหาลัคกี้" เธอตอบทั้งที่ไม่มองหน้าเขาด้วยซ้ำ เพราะสายตาก็เพียงมองหาแต่ลัคกี้
"ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ชอบเลี้ยง" เขสทำเสียงดุดันจนเธอกลัว
"ค่อยดุนะคะ มุกต้องรีบไปตามหาลัคกี้แล้ว" เธอผละออกจากเขาแต่ก็ไม่โดนดึงกลับไปจนใบหน้ากระแทกหน้าอกแกร่งของเขาจังๆ
"อย่าสนใจอะไรมากกว่าฉัน!!" เขาส่งสายตาดุๆ กลับไปหาเธออย่างจ้องเขม็ง
"ไปตามหามาให้เธอ" เขาหันไปหาลูกน้องเพื่อสั่งให้ตามหาลัคกี้ให้เธอเพราะเขามีเรื่องจะต้องคุยกับเธอ
"ทำไมต้องเลี้ยงทั้งที่ฉันยังไม่อนุญาต" เขาเอนหลังพิงโซฟานั่งรอคำแก้ตัวจากเธออย่างเค่นคำตอบในขณะที่เธอนั่งควบตักหันหน้าเข้าหากัน
"ก็มุกเหงา คุณให้มุกอยู่แต่บ้านมุกก็เบื่อแย่สิคะ" จู่ๆ เธอก็ซบใบหน้าลงอกแกร่งของเขาพูดเสียงอู้อี้อย่างออดอ้อน
"เดี๋ยวอีกหน่อยเธอก็ไม่เหงาแล้ว เพราะฉันจะเสกเด็กเข้าท้องเธอไว้เล่นกับเธอไง รับรองว่าเธออยู่บ้านจะไม่เหงาแน่นอน" เขาลูบหัวเธอเบาๆ พร้อมสูดดมกลิ่นกายที่โหยหามานาน
ฟอดด!!! เขาหอมแก้มนวลไปหลายครั้งส่วนมือก็อยู่ไม่นิ่งลูบไล้แผ่นหลังมือก็สอดเข้าในชายเสื้อพร้อมปลดตะขอบราของเธอจนหลุดออก เนื่องจากวันนี้เธอสวมชุดเดรสจึงง่ายต่อการปลดเปลื้อง
"อื้อ~ มันยังเช้าอยู่เลย" เธอพูดเสียงอู้อี้ใบหน้าแดงเถือกเพราะความเขินอาย
"จะตอนไหน เวลาไหน ฉันก็รักเธอได้ทั้งนั้น" เขาเอ่ยเสียงแหบพร่าพร้อมกดจูบแทรกลิ้นเข้าไปดูดกลืนน้ำหวานจากลิ้นเธออย่างเร่าร้อน
เธอไม่ปฏิเสธว่าเธอไม่คิดถึงสัมผัสของเขาเพราะการที่เขาสัมผัสเธอเพียงเท่านี้ก็ทำให้เธอแทบถวายทุกอย่างให้เขาแล้ว
จ๊วบ จ๊วบ เสียงดูดกลืนของทั้งสองฉ่ำแฉะจนน้ำลายไหลยืดออกมาเมื่อเขาผละออก
ฟรึบ!! เขาอุ้มร่างเล็กขณะกึ่งเปลือยกายเพื่อตรงดิ่งขึ้นห้อง เพราะเวลาเช้าๆนี่แหละเหมาะกับการเกิดเด็กมากที่สุด
"อ๊ะ เบาๆ มุกจุก อ๊า"
เมื่อผู้เป็นภรรยาเดินลงมาจากห้องเพื่อทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งสองครอบครัว"อาหารถูกปากมั้ยคะ" เธอทำอาหารไทยผสมไปด้วยซึ่งบนโต๊ะไม่มีใครเชื่อสายไทยเลยสักคน"ทานได้ค่ะ" ซาเฟียร์เอ่ยขึ้นเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจทุกคนบนโต๊ะอาหารทานข้าวกันพูดคุยกันตามประสาคนที่ไม่ค่อยได้เจอกันก่อนจะแยกตัวออกไปวันต่อมาหญิงสาวใช้เวลาจัดของทุกอย่างบนห้องนอนเพื่อเซอไพรซ์วันเกิดของสามีหนุ่มในช่วงที่เขาทำงาน เธอคิดว่าเราคงลืมวันเกิดตัวเองแน่ๆ เพราะสามีหนุ่มทำงานหนักมากขนาดนี้จนเธอนึกเป็นห่วงสุขภาพของเขา "เฮ้อ เสร็จสักที" ร่างเล็กถอยออกมาห่างเพื่อชื่นชมวันเกิดเธอเมื่อเธอลองดับไฟดูเพื่อความเรียบร้อยจนทุกอย่างเป็นไปตามที่วางแผนเอาไว้ เธอใช้เวลาที่เหลือทำธุระส่วนตัวรวมถึงอาบน้ำให้ลูกสาวของเธอบรึ้น!! รถลีมูซีนคันหรูวิ่งเขามาภายในรั้วบ้านก่อนจะปรากฏร่างของสามีหนุ่มเดินลงมาจากรถโดยมีลูกสาวคนสวยวิ่งเข้าไปโอบกอดบิดาเช่นทุกวันฟอด!! ฟอด!!! เมื่ออุ้มลูกสาวแนบอกมาเฟียหนุ่มก็ไม่ลืมหอมแก้มลูกสาวและภรรยาสุดที่รักอย่างเช่นทุกวัน"ขึ้นไปอาบน้ำเถอะค่ะมาเหนื่อยๆ" เธอยื่นแก้วน้ำให้สามีหนุ่มดื่มแก้เหนื่อยก่อนจะกอดหอมจนพอใจและบ
4 ปีต่อมา"หม่ามี๊ขาแด๊ดดี๊มาแล้ว" เบบี๋เด็กหญิงตัวเล็กวัยสามขวบลูกสาวของแด๊ดดี๊เดรร้องเล่นเสียงใสเมื่อรถยนต์คันหรูของผู้เป็นบิดาวิ่งเข้ามาบ้าน"คิดถึงแด๊ดดี๊จังเลยค่ะ" เด็กน้อยได้นิสัยขี้อ้อนเหมือนมารดาไม่มีผิดฟอดด!!! "แด๊ดดี๊ก็คิดถึงเบบี๋เหมือนกันค่ะ" มาเฟียหนุ่มอุ้มลูกสาวคนเล็กแนบอกพร้อมหอมแก้มป่องๆนั้นอย่างหมั่นเขี้ยว"หม่ามี๊ล่ะครับ" เมื่อไม่เห็นผู้เป็นภรรยาออกมารอรับอย่างเช่นทุกวันก็เอ่ยถามอย่างสงสัย"หม่ามี๊บอกว่าจะไปเตรียมอาหารรอคุณลุงตินกับน้าเฟียร์ค่ะ" เด็กน้อยพูดกับบิดาตลอดทางระหว่างที่เดินเข้าไปหาภรรยาในครัว"หื้ม คุณลุงจะมาหรอคะ" เขาไม่ยักรู้ว่าเพื่อนรักจะแวะมาหาเพราะออสตินไม่ได้โทรมาบอก"ช่ายค่ะ เบบี๋ดีใจมากๆเลยค่ะ พี่ออสก้ากับพี่เดซี่จะมาเล่นกับเบบี๋ด้วย" ลูกๆของออสตินและซาเฟียร์อายุห่างกันกับเบบี๋เพียง 1-2 ปีเขาคงต้องหวงลูกสาวมากแน่ๆ เพราะเบบี๋ค่อนข้างสนิทและรักออสก้ามากด้วย"ทำอะไรอยู่ครับที่รัก" มาเฟียหนุ่มปล่อยลูกสาวไปเล่นกับลัคกี้และคนดูแลก่อนจะเดินเข้ามาหาภรรยาและสวมกอดอย่างแผ่วเบาตามประสาผู้ชายคลั่งรักเมียเด็ก"ทำอาหารรอเพื่อนพี่คะ น้องเฟียร์จะแวะมาเล่นด้วย" พู
นี่ก็แต่งงานมาร่วมสามเดือนแล้ว เธอก็ไม่มีวี่แววว่าจะตั้งครรภ์สักทีซึ่งเธอก็ท้อแล้วแหละ"หวังว่าจะชอบนะคะสามี" หญิงสาวคลี่ยิ้มอย่างสุขใจสายตามองดูกล่องอาหารที่เธอเพิ่งทำเสร็จเพื่อเตรียมจะไปส่งอาหารให้สามีที่บริษัทตามเช่นทุกวัน"ไปกันเถอะค่ะ" เธอถือกล่องอาหารเดินขึ้นรถออกไปพร้อมคนดูแล้วเธอRrrr Rrrrr Rrrrrr เทีี่ยวมือถือเครื่องหรูดังขึ้นมาก่อนจะเห็นเป็นเบอร์ของเคอาร์"ว่าไงคะคุณอองเดรอยากได้อะไร" เธอคิดว่าเขาอยากให้เธอเองของไปให้เสียอีก[คุณมุกครับ นายอาการแย่แล้วไม่รู้ว่านายเป็นอะไรรีบมาเลยนะครับ] เมื่อได้รับแจ้งใจเธอถึงกลับตกวูบเมื่อกลัวว่าอีกคนจะเป็นอะไรไป"ค่ะ มุกจะรีบไปเดี๋ยวนี้"เมื่อมาถึงหน้าบริษัทหญิงสาววิ่งลงจากรถทั้งน้ำตาอย่างไม่อายอะไรเพราะจิตใจตอนนี้เธอลอยไปอยู่กับอีกคนแล้ว"ฮรึก อย่าเป็นอะไรนะคะ" เธอรีบกดลิฟต์ขึ้นชั้นสูงสุดของบริษัททันทีเพราะเธอเข็ดแล้ว กลัวว่าเขาจะจากเธอไป"อ๊วก แหวะ อ๊วก" มาเฟียหนุ่มนั่งคุกเข่าโก่งคออาเจียนในห้องน้ำด้วยความเพลียใบหน้าหล่อเหลาซีดเผือดหยาดเหงื่อผุดขึ้นเต็มไปหมดเขาหงุดหงิดตัวเองมากเพราะไม่มีแรงและทำอะไรก็เวียนหัวไปหมด"คุณอองเดร ฮึก ไหวไหม
หญิงสาวเดินเข้าไปจับมือหนาผู้เป็นสามีด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและมีความสุขบาทหลวงกล่าวถึงพิธีแต่งงานก่อนทั้งสองจะตกลงปลงใจรักและเคารพกันฉันท์สามีภรรยาที่รักใคร่"I declare that you two are lawful husband and wife from now on. พ่อขอประกาศว่าเจ้าทั้งสองเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายนับแต่บัดนี้เป็นต้นไป"ทั้งสองประกบจูบกันด้วยความรักท่ามกลางแขกเหรื่อที่มาร่วมงานตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าหลายคู่เดินเข้ามาภายในงานและเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ท่านแคสเซียส ผู้นำองค์กรมาเฟียที่เขาและออสตินอยู่ร่วมองค์กร"congratulations i wish both of you love each other for a long time very happy" [ยินดีด้วย ขอให้ทั้งคู่รักกันนานๆ มีความสุขมากๆ]"Thank you very much" หญิงสาวขอบคุณกล่าวอย่างสุภาพเมื่ออีกฝ่ายอวยพร"It is a great honor for you to join our auspicious event." [รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ท่านมาร่วมงานมงคลของเรา]"Don't be inconsiderate because I'm happy to come and bless you." [ไม่ต้องเกรงใจเพราะฉันยินดีมาร่วมงาน]งานแต่งงานถูกจัดถึงช่วงบ่าย และมี After Party ย้อนหลังงานสละโสด"ถึงเวลาสาวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเ
เช้าวันต่อมาช่วงเช้านี้เธอต้องรีบแต่งตัวเพื่อไปโรงพยาบาลซึ่งอีกคนนัดหมอไว้ให้แล้ว"กลัวหรอ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามเมื่อเขาสัมผัสถึงมือที่เย็นเฉียบของเธอ"นิดหน่อยค่ะ กลัวเข็ม" เธอกลัวเข็มเป็นชีวิตจิตใจยิ่งไม่อยากมาแตะโรงพยาบาลเลยสักครั้ง"เชิญคุณมุกดาค่ะ" จากอาการที่เราสอบถามและตรวจไปก่อนหน้านี้ปรากฎว่าคุณมุกดามีอาการป่วยซึมเศร้า "..." ร่างเล็กเงียบไปทันที เธอเป็นซึมเศร้าหรอ เธอก็ใช้ชีวิตปกตินิไม่ต้องกังวนนะคะคุณมุกดาเป็นแค่ระยะแรกทานยาสม่ำเสมอก็จะหายเป็นปกติค่ะ ส่วนที่คุณมุกดาบอกว่าใช้ชีวิตปกติคืออาการแค่แรกเริ่มค่ะอาจจะไม่รู้ตัว ".."อาการพวกนี้ถ้าปล่อยไว้นานๆ อาจจะถึงขั้นฆ่าตัวตายก็ได้ค่ะเพราะงี้เราถึงต้องรีบรักษากึก! ประโยคนี้ทำให้เธอนึกไปถึง..วันที่ฆ่าตัวตายเธอเพียงแค่คิดว่าอยากตามลูกในครรภ์เธอไปแค่นั้น และไม่ได้คิดไปถึงวันที่เธอป่วย"เดี๋ยวหมอจะให้ยาไปทานนะคะ และย้ำว่าให้ทายสม่ำเสมอและที่สำคัญคนไข้ห้ามเครียดนะคะ ไม่ว่าจะผ่านเรื่องเลวร้ายอะไรมาสู้ๆ และยิ้มรับไว้นะคะ" มาเฟียหนุ่มที่ได้ยินเรื่องทุกอย่างที่หมอพูดก็ฉุกคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้แน่ๆ เพราะที่ผ่านมา
เมื่อตัวเองปลดปล่อยอารมณ์สวาทเสร็จสิ้นมาเฟียหนุ่มก็ย่อตัวลงไปโอบอุ้มหญิงคนรักขึ้นมาแนบอกและวางเธอลงช้าๆ อย่างอ่อนโยนตรงอ่างอาบน้ำที่เตรียมเอาไว้"อ๊ะ!" เธอถูกจับคว่ำหน้าลงโดยใช้มือค้ำไว้ที่ขอบอาบโดยมีอีกคนช้อนหลังเธออยู่แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ นิ้วเรียวยาวถูกสอดเข้ามาในกายเธอเพื่อช่วยให้เธอผลิตน้ำหวานออกมาเพื่อจะได้ง่ายต่อการสอดใส่ เพราะที่ผ่านมาห่างเรื่องอย่าว่ามานานพอสมควรแผล็บ แผล็บ แผล็บ จู่เขาก็สอดแทรกเรียวลิ้นเข้ามาดูดดึงร่องสาวของเธอจนร่างเล็กบิดเร้าอารมณ์"อ๊าๆ มุกเสียว อื้อ~" ยิ่งเมื่อเขารัวลิ้นเธอก็แทบทรงตัวไม่ไหวแล้ว"หึ เธอต้องเสร็จจากอย่างอื่น" มาเฟียหนุ่มหยัดตัวขึ้นมามทิหนาชักรูดกายใหญ่เพื่อเตรียมสอดใส่ นิ้วเรียวยาวลูบไล้กายสายของเธออย่างหยอกล้อ มือล็อคสะโพกเล็กทำไงแน่นและค่อยๆกดแก่นกายใหญ่เข้าไปในกายเธอช้าๆ"อ๊ะ มะ..มุกอึดอัด" ความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นคือความเจ็บแต่ไม่มากเท่าตอนที่เธอมีอะไรกันกับเขาครั้งแรก แต่ความเจ็บครั้งนี้เพียงเพราะเธอห่างหายจากเรื่องอย่าว่าไปนานและเมื่อเขากดเข้ามาเรื่อยๆ เธอก็อึดอัดอยากจะให้เขาขยับเพื่อให้เธอคลายความอึดอัดนี้ส๊วบ!! เมื่อกายใหญ่ถูกสอดเข้าไ