Semua Bab BAD GUYS ผู้หญิงของมาเฟีย SM: Bab 1 - Bab 10

ก็อกๆ "ขออนุญาตค่ะท่านประธาน" เสียงของเลขาสาวดําขึ้นเรียกความสนใจจากทั้งสอง"เข้ามา" มาเฟียหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งไม่แสดงอาการอะไร"เอ่อ มีเอกสารเรื่องงบประมาณที่ท่านประธานต้องเซ็นค่ะ" เลขาสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกล้าๆ กลัว ด้วยรู้แล้วว่านิสัยมาเฟียหนุ่มเป็นยังไงยิ่งเวลาทำงานใครที่เข้าไปขัดต้องขนลุกขนพองกลับมาทุกทีเว้นเสียเเต่.... ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนตักของเจ้านายเธอ"เบิกทำไมอีกเยอะแยะ" เขาละสายตาจากเอกสารกันมาจ้องเลขาสาวเขม็ง"คุณอดิศักดิ์ขอเบิกงบประมาณ เพราะมีรายจ่ายอีกหลายอย่างซึ่งงบประมาณที่ท่านประธานให้มาไม่พอใช้จ่ายค่าช่างและค่าซ้อมบำรุงค่ะ" ต้องตาพูดด้วยอาการประหม่า"หึ เลี้ยงไม่เชื่องสินะ" เขาพึมพำออกมาเบาๆ จนหญิงสาวตัวเล็กข้างกายได้ยินกลับรู้สึกเสียวสันหลังกับน้ำเสียงที่ได้ยินอย่างบอกไม่ถูก"พรุ่งนี้ตอนเช้าเรียกหัวหน้าฝ่ายงบประมาณมาพบฉันที่ห้องช่วงบ่ายโมงครึ่ง ห้ามสาย ห้ามเลท" เขาสั่งคำสั่งขั้นเด็ดขาด"คะ ค่ะ" ต้องตาก้มหน้ารับคำ 'รู้สึกเสียวสันหลังแทนพี่กรยังไงบอกไม่ถูกแฮะ' เธอพึมพำเบาๆ"ไปกันเถอะ" เขาหันมาพูดกับหญิงสาวบนตักอีกครั้งมาเฟียหนุ่มได้พาหญิงสาวมาคลีนิคก่อน

ในระหว่างที่ทั้งสามคนเดินออกมาทำให้แววดาวรู้สึกหน้าเสียเป็นอย่างมาก"คุณน้า สวัสดีครับ" เสียงของใครบางคนเอ่ยเรียกเอาไว้เเละเป็นคนที่มุกดารู้จักเป็นอย่างดี"น้องมุกก็มาด้วยหรอครับ" ประโยคคำถามทำให้มาเฟียหนุ่มตวัดตามองหน้าหญิงสาวเขม็ง"แล้วนี่นนท์รู้จักหนูมุกด้วยหรอลูก" หญิงวัยกลางคนสงสัย"ครับ มุกเป็นรุ่นน้องของผมน่ะครับ คุณแม่ท่านชอบมุกมากจนอยากได้เป็นลูกสะใภ้เลยแหน่ะ" นนท์พูดหยอกล้อมองใบหน้าสวยไปด้วย"คุณหญิงวิลัยรัตน์ชอบน้องขนาดนั้นเลยหรอ เห็นที่แม่ต้องพาน้องไปเยี่ยมเยียนเสียแล้วสิ" ทั้งสองพูดคุยกันหยอกล้อโดยไม่รู้ว่ามีคนที่กำลังตกที่นั่งลำบากอยู่ข้างๆ"น้องเคยไปทานข้าวที่บ้านผมบ่อยๆ อยู่ครับ คุณแม่ท่านชอบฝีมือการทำอาหารของน้องมาก ยิ่งอยากได้น้องมาอยู่ด้วยรายนั้นน่ะถึงกลับขอให้น้องค้างที่บ้านหลายครั้งเลย" นนท์ยิ่งพูดขึ้นมาเรื่อยๆ "หรอจ๊ะงั้นดีเลย แม่จะชวนน้องไปบ่อย เพื่ออนาคตเราสองคนทำความรู้จักกันไว้มากกว่านี้" เข้าทางเธอถ้าหากลูกชายเธอไม่ดีเธอก็พร้อมประเคนมุกดาใส่พานถวายให้คนดีๆ อย่างลูกชายเพื่อนดูแล"มุกไม่สบายหรอทำไมเงียบๆ คะ" นนท์เอ่ยอย่างเป็นห่วงเพราะรู้มาว่าหญิงสาวตัวเล็กจะช

มาเฟียหนุ่มนั่งทำงานในห้องด้วยจิตใจร้อนรุ่มเพราะรู้สึกเป็นห่วงคนตัวเล็กที่โดยเขากักบริเวณไว้ในห้อง"นายครับเป็นอะไรหรือเปล่าครับ" เจอาร์เห็นอาการกังวลของเจ้านายหนุ่มก็นึกเป็นห่วงเพราะไม่เคยเห็นเจ้านายของเขาเป็นแบบนี้มาก่อน"ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปมึงตามดูแลมุกดาอย่าให้ขาดเข้าใจมั้ย" มาเฟียหนุ่มหันมาออกคำสั่งแก่เคอาร์ที่เป็นน้องชายของเจอาร์ก๊อกๆ "ขออนุญาตค่ะท่านประธาน""มีอะไร""ดิฉันจะมาแจ้งว่าอีก 10 นาทีเข้าประชุมผู้ถือหุ้นค่ะ" เลขาสาวแจ้งตารางงานด้วยความประหม่า"อืม" เขาตอบแค่นั้นแล้วไล่มือปัดๆออกไปRrrrrr Rrrrr Rrrrrr แต่แล้วเสียงมือถือของมุกดาที่เขาเก็บไว้ก็ดังขึ้นเรียกความสนใจ"ออกไปก่อน" เขาผายมือเพื่อไล่ลูกน้องทั้งสองคนออกไปเพื่อต้องการความเป็นส่วนตัว"ครับ" เขาพูดเสียงเรียบยิงเมื่อรู้ว่าปลายสายเป็นใคร[แกมีโทรศัพท์น้องได้ไง?]"มุกลืมไว้บนรถตั้งแต่เมื่อคืน" เขาตอบปัดๆ ได้เพื่อไม่ให้มารดาสงสัยไปมากกว่านี้[แน่ใจ? ไม่ได้ทำอะไรน้องใช่มั้ย] เพรียวร่าเพิ่งนึกออกว่าเมื่อคืนลูกชายเพื่อนร่วมธุรกิจเข้ามาทักเกรงว่าลูกชายตนจะทำร้ายหญิงสาวตัวเล็ก"แค่นี้นะครับ" เขาชิงตัดสายไปเมื่อไม่มีท

พูดยังไม่ทันขาดคำจู่ๆ ก็มีสิงโตเผือกเพศเมียเดินออกมาจากชั้นใต้ดินพร้อมลูกๆ อีก 3-4 ตัววิ่งตามหลังแม่ออกมาเอ๊า ~~อ๊าว~~แอ่ว~~ เสียงเจ้าตัวเล็กอายุสองเดือนที่กำลังวิ่งมาทางเธอสี่ตัว และท่าทางน่ารักนั่นสันทำให้เธอเอ็นดูยื่นมือออกไปหวังเพื่อให้เจ้าตัวเล็กวิ่งมาให้อุ้มแต่แล้วก็ต้องประหม่าเมื่อพบว่าสายตาของตัวแม่กำลังโกรธเธอก่อนจะรีบเดินเข้ามาจู่โจมจนลีอาห์ต้องมาขวางเธอเอาไว้เเละคำรามออกไปจนเธอสะดุ้งโฮกก~~ โฮก~~ เสียงคำรามดังออกมาเหมือนกำลังจะสื่อสารกับตัวเมียว่าเธอมาดีก่อนที่จะส่งสายตาเหมือนยังไม่ไส้ใจเธอส่งกลับมาให้ก่อนจะเดินนำๆ ลูกๆ ไปนอนเล่นอีกทางห่างจากเธอสักระยะหนึ่งเฮ้อ เป็นที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่เธอถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกโล่งใจเมื่อเห็นว่าสิงโตไม่ทำอะไรเธอ"ขอบใจที่ปกป้องมุกนะลีอาร์" เธอหันไปยิ้มและลูบหัวลีอาร์เบาๆโฮกก~~"ดื้ออีกแล้วนะสงสัยครั้งนะมุกดาต่อไปฉันคงจะไม่ปล่อยให้เธอต้องออกมาเห็นเดือนเห็นตะวันอีกแล้ว!" เมื่อเสียงเกรี้ยวกราดดังขึ้นจากทางด้านหลังทำเธอแสบสะดุ้งตกใจตื่น"อึก คะ คุณอองเดร" เธอยังหันหน้ามาไม่ทันไรลีอาร์ก็วิ่งไปกระโจนใส่เขาอย่างดีใจที่มาเฟียหนุ่มกลับมา

"โอ้ย แสบชะมัด" หญิงสาวลุกขึ้นจากเตียงด้วยความทุลักทุเลเพราะรู้สึกแสบระบมตรงกายสาวอย่างหนัก"ตื่นแล้วหรอ คราวหลังอย่าปากดีกับฉันเพราะเธอจะไม่ได้แค่คลานลงจากเตียงแต่เธอจะได้ตายตายบนเตียงแทน" เสียงพูดข่มขู่เธออย่างเย้ยหยันผ่านแววตาคมเข้มจนเธอสะดุ้งตื่น"คะ ค่ะ มุกไม่ทำแบบนั้นแล้ว" เธอพูดอย่างสงบปากสงบคำเพราะเธอไม่รู้ว่าเขาจะวีนขึ้นอีกเมื่อไหร่"ก็ดี รีบไปแต่งตัวเพราะฉันจะเข้าบริษัท" เขาซึ่งตอนนี้แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย"ค่ะ มุกขอเวลาสักพัก" เธอตอบพร้อมก้มหน้าไม่กล้าสบตาคนตรงหน้าเพราะกลัว"ฉันให้เวลาเธอ 20 นาที ไม่ใช่คำขอของเธอแต่เป็นคำสั่ง" เขาพูดพร้อมจ้องมองหน้าเธอนิ่งโดยไม่แสดงความรู้สึกอะไร"ค่ะ" เธอได้เเต่เพียงทำตามคำสั่งเท่านั้นเพราะชีวิตเธออยู่ในกำมือของเขาแล้วนี่เพราะจะบีบก็ตายจะคลายก็รอดมันแล้วแต่เขา"มุกขอไปเยี่ยมพ่อกับแม่ได้มั้ยคะ" เธอเอ่ยขอเอาอย่างไม่เต็มปากนัก"แล้วจะพาไป" เขาเอ่ยเพียงเท่านี้ "จริงหรอคะคุณจะพามุกไปจริงๆ ใช่มั้ย" เธอเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจจนลืมไปว่าก่อนหน้านี้เธอต้องรีบไปแต่งตัวอาบน้ำเพื่อเข้าบริษัทกับเขา"ไปอาบน้ำ ชุดเธอฉันให้คนเตรียมเอาไว้ให้แล้ว" เขาพูดแค่นั้น