EP.38ปกปิด

นินิวกระวนกระวาย เธอไปต่อไม่ถูก ไม่กล้าสบตากับเขา นี่มันยังไม่ทันสว่างเลยทำไมเขาถึงมาเร็วขนาดนี้ สมองประมวลผลช้าว่าจะแก้สถานการณ์นี้ยังไง

“เป็นอะไร ทำหน้าเหมือนคนมีความผิดแล้วกำลังจะหนี”

นินิวจิกเล็บลงที่ต้นขาตัวเองอย่างแรง รู้สึกเหมือนโดนเขาหว่านล้อมให้ตื่นตะหนกแล้วแสดงอาการหวาดกลัวออกไป“อ๋อเปล่าคือ….”

“แล้วนี่จะไปไหนแต่เช้า”

“จะกลับบ้านยาย”ความเจ็บที่ขาแทรกเข้ามา ตอนนี้กลับฉุกคิดได้ว่าเธอไม่จำเป็นต้องกลัวแบบนั้น นินิวตวัดสายตามองแขนเสื้อเชิ้ตของเขาเป็นเสื้อตัวเดิมเปื้อนเลือดแห้งกังแล้วเห็นผ้าพันแผลโพล่ตามรอยมีดกรีด จึงรีบเปลี่ยนสถานการณ์ ทำท่าทางตกอกตกใจ “เฮ้ยนี่นายไปโดนอะไรมา”

แพคทริคมองไปที่แขนตัวเองก่อนตวัดสายตามามองนินิว เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เธอเงยหน้ามองคนตัวสูงรอฟังคำตอบจากเขา เขาโน้มใบหน้ามาใกล้ๆ คลี่ยิ้มบางๆออกมา “เป็นห่วงเหรอ”

“ประสาทป่ะ ก็ห่วงดิ นี่ไม่ได้จะขิงใช่ป่ะว่าฉันเริ่มเป็นห่วงนายก่อน คงไม่ได้เรียกร้องความสนใจใช่ไหม”

“เหอะ!”มาเฟียหนุ่มแค่นเสียงในลำคออย่างเย้ยหยัน “ให้ทายว่าเย็บไปกี่เข็ม”

“ถึงขั้นเย็บเลยเหรอ ไปทำอะไรมาเนี่ย”แสร้งทำตกอกตกใจอีกครั้ง มองไปที่