BAG TIGER_7💉: เจอเอ็นอุ่นๆก็แล้วกัน 18+

** โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และสนุกกับมัน มองมันให้เป็นเรื่องของนิยาย และเหตุผลทั้งหมดทั้งมวล อาจไม่ได้เฉลยอยู่ในตอนที่มีความรุนแรงหรือพฤติกรรมที่ไม่สมควร **

มือหนาที่ตรึงข้อมือเล็กออกแรงกดลงกับเตียงนุ่มด้วยอารมณ์ร้อนช่วงวูบ ใบหน้าของดาราสาวเอี้ยวหนีก่อนจะหลับตาปี๋โดยไร้น้ำตาให้น่าสงสาร กลับทำให้คนเป็นหมอเปลี่ยนใจ

พึ่บ! ถอยหลังลุกขึ้นมาจากเตียง

“…..”

“หึ๊~”

“…..” เลอารีบดันตัวเองขึ้นก่อนจะสำรวจตัวเองว่ามีเสื้อผ้าเสียหายตรงไหนหรือไม่

“ถ้าฉันทำ แปลว่าฉันยังรู้สึก”

“…..”

“คิดแบบนั้นใช่ไหม”

“..มันก็แน่อยู่แล้วป้ะ”

“งั้นสบายใจได้”

“…..”

“ดัดสันดานในแบบของฉัน ไม่ได้ลากเธอมาเอาบนเตียงแน่นอน” นาทีนี้เลอาไม่อาจเชื่อคำพูดใดที่หลุดออกมาจากเสือได้ เพราะเมื่อกี้ก่อนหน้า เธอมั่นใจว่าเธอเกือบได้เสียกับเสืออีกครั้ง ถึงสถานะกับอารมณ์มันจะคนละโยชน์กับตอนที่ยังคบกับก็เถอะ

เอวเอสรีบลุกขึ้นเพราะเธอมั่นใจว่าเสือในตอนนี้ อันตรายพอที่จะไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะยั่วประสาท ไม่ต้องงงนะว่าทำไมฉันถึงกลับลำและเริ่มกลัวพี่เสือขึ้นมา ฉันเป็นคนตรงๆ กลัวก็บอกว่ากลัว ฉันใจเด็ดพอกับการยอมรับในทุกเรื่องนั้นแหละ

“..ถ้าพี่ไม่ได้ลากเลมาที่นี่เพื่อเอา แล้วพี่พาเลมาทำอะไร”

“อ่านนิยาย อ่านบทละครเยอะไปหรือเปล่า”

“…..”

“ที่พระเอกหรือนางเอกทะเลาะกันแล้วลากกันมาเอาที่เตียง จบแล้วก็พูดจากันดีๆ?”

“…..”

“ฉันไม่ใช่พวกใช้ตัณหาแก้ปัญหา… เหมือนเธอ”

“เดี๋ยว! เลใช้ตัณหาแก้ปัญหาอะไร? มาพูดให้เคลียร์นะ!” เลอาวิ่งขวางทางเดินของร่างสูง ก่อนจะถูกดันไหล่ให้พ้นทาง แต่ก็ไม่วายวิ่งตามแล้วจับแขนหนาด้วยมือทั้งสองข้างและออกแรงรั้ง

“มาคุยกันเดี๋ยวนี้เลย!” แต่แรงกระชากของคนตัวเล็ก

แคว่ก! ทำชายแขนเสื้อของเสือขาด และตัวเองก็เสียหลักกำลังจะหงายท้อง

“ว๊ายยยยย!”

“เห้ย!”

ทุกอย่างเร็วมาก เสือคว้าร่างของเลอาไว้ทันก่อนจะพลิกตัวให้ร่างของตัวเองเป็นฝ่ายกระแทกกับพื้น

อึ่ก! พร้อมกับร่างเล็กที่หล่นทับบนตัวหนาอย่างไม่ทันออมแรง เลยทำให้ริมฝีปากสีสวยประกบกับริมฝีปากหนาทันที

จุ๊บ!

“……”

“!!!!!” จูบ! ฉันรีบชักริมฝีปากกลับมาแต่ก็ยังไม่ได้ลุกหนี จุกนะสิกระแทกแรงขนาดนี้ แถมพี่เสือเองก็เอาตัวลงไปกระแทกพื้นแทนร่างฉันอีก..

“..พะ พี่เจ็บ มากหรือเปล่า”

“นิ่งๆ… ฉันเจ็บหลัง”

“หลังเหรอ?” ดาราสาวค่อยๆดันตัวขึ้น พยายามลืมจูบที่ไม่ได้ตั้งใจเมื่อกี้ไปแล้วพยายามรั้งตัวให้เสือลุกขึ้นตามมา

ความเป็นห่วงที่เลอามีนั่นคือของจริง ใบหน้าที่ขมวดคิ้วจนพันกัน แรงดึงรั้งที่ออกแรงเบาๆเพราะกลัวแผ่นหลังจะทนความเจ็บไม่ไหว

“…..”

“เอ้า ถอดเสื้อสิ จะได้ดูให้”

“…..”

“พี่เคยสอนเล จำได้ไหม?” ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ถึงพี่เสือจะไม่ใช่หมอที่รักษาคน แต่เขาเองก็มีความรู้เรื่องนี้อยู่ไม่น้อย เเละเคยสอนฉันสมัยก่อนด้วย.. จู่ๆก็รู้สึกว่าตัวเองดันจำเรื่องราววันเก่าๆของเราได้ซะงั้น ดวงตาทั้งสองคู่เลยจ้องมองกัน มือเล็กที่กำลังจะปลดกระดุมให้ฝ่ายชายเริ่มทำอะไรไม่ถูก

“…..” แต่กลับเป็นเสือเองที่ปลดกระดุมออกแล้วถอดเสื้อวางไว้ข้างตัว ท่าจะเจ็บจริง ไม่งั้นไม่ยอมง่ายๆแบบนี้หรอก

“..ตรงเอว”

“…อะ อื้ม เอ๊ะ เลลืม ว่าที่นี่ไม่มียา”

“นวดเบาๆ”

“อ้อ.. โอเค”

นวด… นวด… นวดด… ฝ่ามือฉันนวดแผ่นหลังบริเวณช่วงเอวให้พี่เสือ.. อยู่ๆก็รับบทนางเอกที่แสนดีซะงั้น สายตาเจ้ากรรมฉันก็ดั๊นนนนนนนน เหลือบไปเห็นรอยแผลเป็นเก่าแถวสีข้าง

“..เป็นถึงหมอศัลย์ ศัลย์ให้คนอื่นไปทั่ว ไม่ศัลย์แผลตัวเองหน่อยหรือไง”

“จะศัลย์ไปให้ใครดู”

“…..”

“มันก็แค่แผลเป็น”

“ทำเถอะ.. ผิวดีๆอย่างพี่มีแผลจุดนึงก็น่ารำคานลูกตาแล้ว”

“เธอไม่ได้เห็นมันบ่อยๆ”

“……”

“ไม่ควรใช้คำว่ารำคานลูกตา”

“โอเค โอเค จะไม่ยุ่งอีกเป็นครั้งที่สอง”

“….”

“เชิญหวงความเป็นแผลเป็นไปเถอะ ไม่ยุ่งแล้ว” เสี้ยววินาทีนึงที่เลอาเผลอบู้ปากอยากที่เคยทำ แต่สุดท้ายก็รีบทำริมฝีปากให้อยู่ในรูปปกติ เธอไม่ได้ต้องการให้อีกฝ่ายเข้าใจ ว่าเธอ… น่ารักอะไรทำนองนั้น บางทีความมั่นใจของฉันคงไปแตะต่อมหมั่นไส้ของทุกคนนะ แต่..ก็ไม่ขอโทษหรอก ก็ฉันเป็นแบบนี้ รับได้ก็รับ รับไม่ได้ถ้ายังอยากรู้เรื่องของฉันต่อพวกเธอก็ต้องรับให้ได้

มั่นหน้าไปอีกสิบกระโหลก!

“..พี่ยังไม่บอก ว่าเลใช้ตัณหาแก้ปัญหายังไง?”

“…..”

“พูดเลย พี่น่าจะรู้เวลาเลคาใจกับเรื่องอะไร เลจะเป็นยังไง”

“ทำไม เธอจะเอามีดมาปาดลิ้นฉัน”

“พี่เสือ!”

“ฉันไม่อยากพูดถึงอดีต” ก็ทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนเปิดประเด็นแท้ๆ

🎶~ เสียงเรียกเข้าดังขึ้น แน่นอนว่ามันไม่ใช่ของฉัน พี่เสือหยิบมือถือขึ้นมา หน้าจอปรากฎชื่อ น้ำปั่น พี่น้ำปั่นสินะ ไม่ต้องหยุดคิดให้เสียเวลา เสือกดรับสายทันทีแล้วลุกขึ้นจากพื้นทั้งที่ช่วงบนไร้เสือปกคลุม ร่างสูงๆของเขาเดินหลบมุมไปที่มุมห้อง.. แค่คุยกับพี่ปั่น ทำไมต้องทำอย่างกับเป็นความลับขนาดนั้น

พอต่อมอยากรู้มันทำงาน ฉันก็พร้อมจะเผือกอย่างไม่มีอะไรขวางกั้น…

เอวเอสค่อยๆย่องแล้วแอบฟังการสนทนาของคนเป็นหมอกับเพื่อนสาวของเขา หูบางเอียงแอบฟังเพียงแค่กำแพงขวางกั้น

“เป็นไง”

“…” โอ๊ะ! ก็ได้ยินชัดอยู่นะ แต่ประเด็นคือไม่ได้ยินในสิ่งที่พี่น้ำปั่นพูดนี้สิ

“ให้ไปหาไหม”

“…”

“ไอ้คิงส์รู้หรือเปล่า”

“…” ทำไมดูเป็นห่วงเป็นใยจัง… ทั้งน้ำเสียงแล้วก็… ทำไมเงียบไปละ

ดาราสาวเขยิบเข้าใกล้ไปอีก เขยิบและเขยิบ อย่างที่เธอว่า เธอพร้อมจะเผือกอย่างไม่มีอะไรขวางกั้น

..เงียบไปละนะ! กำลังอยากรู้เลย แต่เพราะเสียงเงียบไป ยิ่งเข้าไปใกล้ก็ไม่ได้ยิน ฉันเลยตัดสินใจเงยหน้าขึ้น เท่านั้นละ! พี่เสือที่ยืนยกมือถือแนบหูกำลังยืนมองฉันนิ่งๆ เลอาดีดตัวตรงทันที

“เดี๋ยวโทรกลับ” แล้วก็วางสายไป

“……”

“แอบฟัง?”

“..ก็ อื้ม”

“…..” พี่เสือเดินหนีโดยที่ไม่พูดอะไร

“ชอบพี่ปั่นสินะ พี่อะ”

กึก… ขายาวหยุดกับที่ทันที

“งั้นเหรอ… ทั้งที่พี่ปั่นก็มีพี่คิงส์”

“จะคิดอกุศลอะไร”

“แค่เป็นห่วงเขาก็ผิดแล้วป้ะ?”

“…..”

“ที่พูดเนี่ยก็แค่เตือน พี่ปั่นคิดกับพี่ได้แค่เพื่อนเท่านั้นแหละ”

“….” เสือหันกลับมา

“เพราะพี่ปั่นเอง ก็ดูจะรักพี่คิงส์ไปแล้วด้วย ถูกไหม?”

“ฉันไม่ได้ขอความเห็น”

“เพราะพี่กลัวจะเจ็บอีกครั้งไง” เหมือนคำพูดนี้จะแทงเข้าที่ส่วนลึกของหัวใจ

“..พี่ถึงยังแค้นเลอยู่แบบนี้ แล้วก็ไม่กล้าที่จะเดินหน้าจีบพี่ปั่นอย่างจริงจัง”

“….”

“พี่เสือ” เลอาเดินเข้าประชิดร่างสูง

“….”

“ขอโทษละกันที่ทำให้พี่เจ็บปวดจนถึงตอนนี้ แต่เลผิดอะไร ที่ตอนนั้นเลอยากจะมีอนาคต สุดท้ายแล้ว เราก็กลับมาเจอกันในตอนที่เราต่างฝ่ายต่างมีพร้อมทุกอย่าง พี่ควรหยุดเกลียดเลได้แล้ว”

“ถ้าจะกลับมาเพื่อพูดให้ฉันเข้าใจเธอ ก็รู้ไว้ด้วย ว่าฉันไม่ได้มีชีวิตเพื่อรอฟังคำอธิบายจากเธอ”

“…..”

“จะไปโดนใครทำอะไรยังไงมันเรื่องของเธอ แต่ที่ฉันลากเธอมาที่นี่ มีเเค่เหตุผลเดียว”

“…..”

“คือเธอกลับมาเพื่อใช้ฉันเป็นเครื่องมือ”

“…..” เลอากลืนน้ำลาย แต่พยายามเก็บอาการ

“หลอกใช้ฉันเป็นไม้กันหมาให้”

“…..”

“ที่ฉันบอกว่าจะดัดสันดาน คือเรื่องนี้” พี่เสือรู้! ร่างสูงหันกลับมาแล้วเดินเข้ามาหาฉัน ฉันต้องเดินถอยหลัง แล้วก็จ้องใบหน้าที่เยือกเย็นจนจับใจความผ่านม่านดวงตาไม่ได้

กึก!

ตุ้บ! ขาเล็กชนขอบเตียงจนร่างล้มลงไปนอนอย่างไม่ได้ระวังตัว ข้อขาถูกจับและดึงรูดอีกครั้ง

“ก็ได้นะ แต่ว่าแค่เรื่องนี้มันมีราคาที่ต้องจ่าย”

“…พะ พี่เสือ”

“ซึ่งเงินทั้งบัญชีของเธอ… จ่ายฉันไม่พอ”

“อ๊ะ!” พี่เสือเป็นอะไรไม่รู้ จู่ๆก็ขึ้นมาคร่อมร่างฉัน พร้อมกับคร่อมไว้ ปลดเข็มขัดที่เอว มือน้อยเริ่มสั่นแล้วรีบจับมือที่จะปลดสิ่งนั้นออกมา แต่ก็ถูกรวบและตรึงไว้เหนือหัว

ฟุ่บ!

“สติหน่อยดิพี่!!!”

“ฉัน”

“!!!!”

“ไม่ใช่เครื่องมือ ของเธอ”

“อ๊ะ! พี่เสือ!!!”

แคว่กกก! เสื้อผ้าบนร่างกายของเลอาถูกฉีกกระชาก เสือในตอนนี้อาจจะเรียกว่าเป็นเสือได้ทั้งชื่อและสัญชาติญาณ สิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ไม่ใช่เพราะอดีต ไม่ใช่เพราะยังรู้สึก คนเรามักจะมีภาพจำกับคนคนนึงที่เคยรักกันนั่นเป็นเรื่องปกติ แต่สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น สำหรับคนเป็นหมอที่แสนเย็นชา… ก็แต่สั่งสอนคนใต้ร่างที่คิดจะกลับมาใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตที่ดีกว่าเดิมอีกครั้ง

“โอ๊ย!”

“แล้วจำใส่กระบาลไว้ให้ดี”

“!!!!”

“ฉัน ไม่ใช่คนที่เธอจะมาหลอกใช้” เสียงหนากำชับก่อนที่จะสอดมือเข้าใต้กระโปรงเข้ารูป เกี่ยวชั้นในม้วนติดเรียวขาออกมา พร้อมกับแทรกตัวอยู่กึ่งกลางลำตัวของเอวเอส

“พี่เสือ! ละ เลขอโทษ เราคุยกันได้นะ!”

“….ฉันไม่คุย”

กึก! ถึงทุกอย่างจะเร็วมาก แต่มันก็เร็วมากจริงๆนั่นแหละ!

เจ็บ! เรียวนิ้วสอดยัดเข้ากลีบเนื้อแรงไปนิด จนต้องออกแรงจิกผ้าปูที่นอนทันที

“อ๊ะ! พี่เสือ อย่า..”

“ร้องอย่า ตอนที่ฉันสอดนิ้วไปแล้วเนี่ยนะ?”

“อะ.. โอ๊ย~”

“อย่าเบา…. เธอเคยขอฉันแบบนั้น… ไม่ใช่หรือไง?”

ฉันเจ็บ… ดวงตาน้อยหลับตา ความเจ็บนั้นมากพอจะทำให้น้ำตาคลอ นอกจากเสือก็ไม่มีใครได้ย่ามกายสัมผัสร่างกายเธอได้ นอกจาก.. คุณมาโนช ที่จับนั่นล้วงนี้ แต่ไม่เคย.. ลุกล้ำเท่ากับพี่เสือในตอนนี้ ถึงจะเป็นแค่นิ้วก็เถอะ!

“อ๊ะ… จะ.. เจ็บ เลเจ็บ!”

“นิ้วเย็นๆไม่ชอบสินะ”

“อ๊ะ!”

“งั้นเจอเอ็นอุ่นๆก็แล้วกัน”

ฉันคิดว่าพี่เสือทำแบบนี้เพราะยังรู้สึกกับเรื่องอดีต แต่ตอนนี้ ฉันว่าไม่ใช่ละ… เหมือนเขากำลังจะสั่งสอนฉันจริงๆ เพราะทุกสิ่งที่เขาทำ… มันเป็นแบบที่ฉันไม่ชอบสักอย่าง

“พะ พี่รู้ว่าเลไม่ชอบแบบนี้~” เรียวขาบีบเข้าหากัน

“ฉันถึงทำนี่ไง….”

“อื้อ~”

“อ้าขา”

“..มะ ไม่!”

“ฉันบอกให้อ้าขา!”

“พี่เป็นอะไร! อ๊ะ! อื้ออ!!”

_____🩺 _____

พี่เสือกำลังจะกลายร่าง!!! ทุกคนหนีปายยยยยยย โคร่งงงง🐯🐯🐯

กด ใจ เขียน คอมเมนต์ ให้กันหน่อยน๊าา กำลังใจเด้อสู~