LOGINEP.12
“นะคะพี่เจ” “ไปขึ้นรถ” “หนูไม่ขึ้น ถ้าพี่เจไม่ให้ยาพี่พอร์ช” “ไม่รู้สิ ถ้าเธอไม่ขึ้นฉันก็ไม่ให้”ณาลัลน์ถอนหายใจพรืดยาว รีบเดินไปนั่งรอในรถแต่โดยดี มองเจอาร์เดินไปคุยกับลูกน้องจนกระทั่งเขาเดินกลับมาที่รถ “พี่พอร์ชปลอดภัยนะคะ” “ไม่รู้เหมือนกัน” “หนูขอรอดูพี่พอร์ชฟื้นก่อนได้ไหม ค่อยไป” “เธอไม่มีสิทธิ์ต่อรอง เผลอๆ อยู่ตรงนี้มันอาจจะโดนอีกเข็ม” “แล้วหนูจะแน่ใจได้ยังไงว่าพี่เจทำตามที่หนูขอ” “ก็ไม่รู้เหมือนกัน” “อึก”ณาลัลน์นั่งเงียบๆ เมื่อเธอไม่สามารถต่อกรอะไรได้แล้ว มือเย็นเฉียบประสานกันไว้ตรงหน้าตักด้วยความจำยอมเพราะเจอาร์ขับรถไปยังคอนโดของเธอ ไม่รู้เลยว่าเจอาร์จะเล่นตุกติกอะไรหรือเปล่า มีแต่ความกังวลอยู่เต็มอก คอนโดณาลัลน์ “หนูอาบน้ำเสร็จแล้วค่ะ”เธอออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนูที่พันรอบตัวไว้อย่างหมิ่นเหม่ เดินมาหาเจอาร์ที่เตียงของตัวเอง เขาก็มีเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวเช่นกันเพราะเขาชิงอาบน้ำไปเสียก่อน “เช็ดน้ำตาซะ น่ารำคาญ” “ค่ะ” “เอาผ้าออกแล้วขึ้นมาบนเตียง”มาเฟียหนุ่มปล่อยควันสีขาวคลุ้งออกจากปาก เขาดับบุหรี่แล้วเปลี่ยนที่มานั่งเอนหลังพิงหัวเตียง ณาลัลน์ปลดเปลื้องผ้าขนหนูแล้วโยนทิ้งที่พื้น เรียวขาสั่นเทาก้าวขึ้นมานั่งขัดสมาธิบนเตียง เก้ๆกังๆทำอะไรไม่ถูก “อ้าขาออกสิ”ออกคำสั่งพร้อมกับปลดผ้าขนหนูของตัวเองออก ณาลัลน์เบือนหน้าหนีเมื่อเห็นแก่นกายขนาดใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยแข็งตัวพร้อมใช้งาน เธอเอนตัวไปด้านหลังใช้มือค้ำกับเตียง อ้าขาออกตามที่เขาบอก มันน่าอายแต่ก็ต้องทำอย่างไม่มีทางเลือก “มองมาที่ฉัน แล้วอ้าขากว้างกว่านี้”เขาขยับเข้ามาใกล้ส่งผลให้คนตัวเล็กอ้าขาออกอีกเล็กน้อย จู่ๆเธอก็โดนผลักให้นอนลง เนื้อตัวสั่นเทาเมื่อเขาแหวกกลีบดอกไม้งามด้วยท่าทางหื่นกระหาย “หายแดงแล้วนี่” “แต่มันยังเจ็บๆอยู่ค่ะ เบาๆนะคะ” “อ๊า”นิ้วเรียวยาวถูไถกลีบดอกไม้ เนินสามเหลี่ยมอวบอูมที่ไร้ขนปกคลุมถูกริมฝีปากหนาขบเม้มอย่างแผ่วเบา แม้เธอจะถูกกระตุ้นอารมณ์จนมีน้ำหวานไหลออกมา แต่ไม่มีกระจิตกระใจจะทำเรื่องแบบนี้ ใจยังคิดแต่ว่าพอร์ชจะปลอดภัยจริงไหม “อื้อ นะ…หนู รู้สึกแปลกๆ อ๊าาา”มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่น เมื่อลิ้นร้อนลากเลียร่องคับแคบ พยายามชอนไชเข้าไปด้านใน ลมหายใจอุ่นร้อนรดรินผิวบางจนเด็กสาวไรขนอ่อนลุกชูชัน “อ๊าา พี่เจ”ริมฝีปากหนาเสียดสีกับใจกลางสาว สะโพกมนผายยกขึ้นตามแรงตวัดรัวของลิ้น ร่างเล็กกระตุกเกร็ง ดีดดิ้นเร่าๆเพราะทนไม่ไหว มือและเท้าพยายามผลักเขาให้ออกไป “กรี๊ดดดดด”เด็กสาวสะดุ้งโหยงเพราะโดนฟันคมขบจุดอ่อนไหว เสียงน่ารำคาญมันทำให้เขาผละออกมาอย่างรวดเร็ว กระชากแขนของเด็กสาวให้ลุกขึ้นอย่างแรงเพราะโมโห “หนูเจ็บ~ อย่ากัดได้ไหมคะ” “อย่าปากเก่ง เธอกลับคำฉันก็กลับคำได้เหมือนกัน อยากให้มันตายมากเหรอ” “หนูไม่อยากให้พี่เจกัด แต่อย่าเปลี่ยนใจนะคะ นะ…หนู…”เธอพยายามหาข้ออ้าง ในระหว่างนั้นก็ตวัดแขนโอบลำคอหนา ยื่นหน้าอกไปถูไถแผงอกแกร่งอย่างมีจริต เธอจับมือเขามาจับบั้นท้ายของเธอ “น่าสมเพช” “…” “ทำให้ฉัน”เขาขยับตัวกลับมาพิงหัวเตียงเหมือนเดิม โดยที่เธอก็ขยับตามมาด้วย “หนูทำไม่เป็นค่ะ” “ต้องให้บอกทุกอย่างเลยรึไง” “ค่ะ เดี๋ยวหนูทำให้”เขาขยี้ร่องคับแคบเบาๆ ร่างเล็กก็สั่นไหวอีกครั้ง เธอจับมือของเขาออกจากส่วนนั้นแล้วตั้งท่าคร่อมบนร่าง มือข้างหนึ่งวางบนไหล่กว้างเป็นที่ยึดเหนี่ยว อีกข้างจับไปที่แก่นกาย ค่อยๆหย่อนตัวลงช้าๆให้ร่องสวาทจ่อครอบหัวเห็ดแดงก่ำ เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นในตอนที่พยายามยัดมันเข้ามา ท่าทางของเธอคงน่าสมเพชตามที่เขาบอก ปึก! “อื้อ!” มือหนาประคองเอวคอดแล้วอัดกระแทกเข้าใส่ร่องสวาทเมื่อเธอยังชักช้า เด็กสาวซบลงที่ไหล่ฝังเล็บคมลงที่เดียวกันเพื่อระบายความจุกหน่วง เธอทิ้งน้ำหนักลงที่แก่นกายทั้งหมด รวบรวมแรงที่มีขยับสะโพกอย่างเนิบนาบ “พี่เจ อ๊า มันลึก อึก จะ..จุก”ไรขนอ่อนลุกชูชันเมื่อเธอรู้สึกถึงความเสียวซ่านเพียงนิดแต่ความจุกหน่วงมีความกว่า แรงเสียดลึกยิ่งทำให้มวนท้องน้อย เธอมองแววตาเย็นชานั้นอย่างพร่าเบลอเพราะน้ำตา ไม่ต้องรอให้เขาบอก ร่องคับแคบรูดกลืนแก่นกายขึ้นลงเร็วขึ้น ร่องสวาทที่มีน้ำหล่อลื่นเพียงนิดมันฝืดเคืองยากจะขยับแต่ก็ต้องปรนเปรอเขา มือเรียวลูบไล้แผงอกแกร่งสายตาจับจ้องร่างกำยำกระตุ้นอารมณ์ทั้งเขาและเธอ “กระแทกแรงๆ ไม่งั้นไอพอร์ชตาย”ท่าทางเงอะงะของเธอมันขัดใจเขาอย่างมาก สีหน้าของเขายังบึ้งตึงไม่รู้สึกอะไรกับการปรนเปรอของเธอ เอาแต่ขย้ำอกอวบจนเป็นรอยแดงราวกับจะทำให้มันแหลกคามือ ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “อ๊า พี่เจ หนูเสียว”เธอเร่งจังหวะร่วมรักให้แรงขึ้นตามคำขู่จนเกิดอาการเหนื่อยหอบไม่ต่างจากเขาที่โดนปรนเปรอ แม้จะไม่มีประสบการณ์แต่ก็ทำไปตามสัญชาตญาณ จิกไหล่กว้างเป็นที่ยึดเหนี่ยว จุดกระสันโดนเล่นงานซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่ก็ต้องอดทนกับความเสียวซ่านและความเจ็บปวดที่อยู่ในระดับเดียวกัน แม้จะมีอารมณ์ร่วมกับเขามากแค่ไหนแต่เธอกลับไม่ได้พอใจกับสิ่งที่ทำอยู่ มันต้องแลกมากับชีวิตของพอร์ชซึ่งไม่รู้เลยว่าเจอาร์จะมีเล่ห์มีเหลี่ยมอะไรอีกไหม เพียะ! เพียะ! “อ๊าา ร่านดีจริงๆ”เธอขยับร่างกายอย่างเงอะงะแต่กลับยั่วยวน ความเป็นธรรมชาติของเธอมันทำให้เขาพึงพอใจ บั้นท้ายงามถูกตีจนเป็นรอยแดง เขาตวัดลิ้นเลียหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงจนยอดปทุมถันแข็งชูชัน สีหน้าพึงพอใจของเขาทำให้เธอเริ่มหว่านล้อมเขาอีกครั้ง “ถ้าหนูทำให้พี่เจพอใจ อ๊า สะ…เสียว พี่เจเลิกแกล้งหนูกับพี่พอร์ชนะคะ” “ถ้ามีปัญญาทำให้ฉันพอใจก็ทำ” “อ้ะ!”เอวคอดถูกยกขึ้นจนจุดเชื่อมต่อหลุดออกจากกัน เขาพลิกร่างเธอให้นอนคว่ำหน้าลงที่เตียง ใบหน้าจิ้มลิ้มฟุบลงกับหมอนใบใหญ่ สะโพกมนถูกยกขึ้นเล็กน้อยโดยขาทั้งสองข้างค้ำกับเตียง สัมผัสเย็นเฉียบจากหัวเข็มขัดในตอนที่มือทั้งสองข้างถูกไพล่มาด้านหลังแล้วถูกมัดทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ “พะ…พี่เจไม่เอาแบบนี้ค่ะ”สิ้นเสียงห้ามปรามที่สั่นเครือเขาก็สอดใส่แก่นกายเข้าไปในร่องสวาทจนสุดความยาว เริ่มกระแทกกระทั้นอย่างเอาแต่ใจ เรียวขาสั่นเทาเหมือนว่าจะพยุงตัวไว้ไม่ไหวแต่ก็โดนมือหนาจับประคองไว้แน่น ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “พี่เจ เอามันออกไป ฮือ มันลึกเกินไป”ร้องบอกเสียงกระท่อนกระแท่น เหมือนว่าก่อนหน้านี้ถูกหลอกล่อให้ตายใจ ความเสียวซ่านที่เคยได้รับกลับแทนที่ด้วยความเจ็บปวด หยาดน้ำตาไหลรินเปียกหมอน สะอึกสะอื้นเสียงดังแค่ไหนก็ไม่สามารถกลบเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังก้อง ภายในกายสาวตอดรัดแน่นแต่เขากลับถาโถมใส่ร่างของเธออย่างไร้ความปรานี “อ๊า เสียวดีนะว่าไหม ตอดแน่นเชียวนะ ชอบล่ะสิ” “ช่วยแก้มัดหนูหน่อยได้ไหมคะ หนูไม่ไหว” “ลืมคำพูดของตัวเองเหรอ สาวน้อย”เขาเหยียดยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เสียดายที่เธอไม่มีโอกาสได้เห็น “อึก..หนูไม่เอาแบบนี้ได้ไหม หนูไม่ไหว เจ็บ” “นึกถึงความน่าสมเพชของไอพอร์ชสิ เธอสู้เพื่อมันอยู่นะ” “ฮือ ไอ้พี่เจบ้า อึก พะ..พอแล้ว”แรงมหาศาลที่ถาโถมมาทำให้เธอสั่นเกร็งไปทั้งร่าง ใจกลางสาวฉีกขาดเป็นทางยาว ขาหมดเรี่ยวหมดแรงจนจะไหวแต่เขาไม่ให้เธอทิ้งตัวลงบนที่นอนง่ายๆ ร่างบางโยกคลอนไปตามจังหวะหนักหน่วงแต่เธอกลับเจ็บไปแทบทุกส่วนของร่างกาย “อ๊าา อดทนหน่อย” “หนูแสบ~”จุดเชื่อมต่อเสียดสีซ้ำไปซ้ำมาไม่พอ ยังมีนิ้วที่ขยี้บาดแผลทางยาวของเธอร่วมด้วยทำให้ยิ่งเจ็บแสบไปใหญ่ รับรู้ได้ถึงแรงกระตุกถี่ๆจากคนด้านหลัง บ่งบอกว่าเขาใกล้ถึงปลายสวรรค์รำไร มันพอให้เธอใจชื้นขึ้นมาได้บ้างว่าความทรมานใกล้จะจบลง “ฮือ”แรงกระแทกกระทั้นในห้วงอารมณ์สุดท้ายทำให้เธอทรมานอย่างมาก ใบหน้าจิ้มลิ้มจนถึงช่วงลำคอแดงก่ำ กัดฟันข่มความเจ็บปวดจนเส้นเลือดที่ลำคอปูดโปน “อ่าส์”มาเฟียหนุ่มคำรามเสียงดังด้วยความสุขสม ปล่อยสายธารน้ำรักเต็มร่องสวาททุกหยาดหยด เขาดึงแก่นกายออกมาช้าๆ มองดูน้ำกามผสมเลือดสีแดงสดไหลออกจากร่องสวาทด้วยความพึงพอใจ แต่เหมือนว่าเขาจะสอดใส่มันเข้าไปใหม่แล้วเริ่มบทรักครั้งใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง ……………………….. 😋😏😒🙄EP.21วันต่อมา“พี่เจตื่นค่ะ ตื่นมาคุยกันให้รู้เรื่อง”มาเฟียหนุ่มจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดที่โดนเด็กสาวรบกวนการนอนในช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น เธอเขย่าตัวของเขาปลุกให้ตื่นมาคุยเรื่องค้างคาใจ แม้เธอจะโดนยาแต่เรื่องเมื่อคืนเธอจำได้ทั้งหมด อยากจะบ้าตายกับเรื่องน่าอายที่มันเกิดขึ้นอีกครั้ง“อะไรของเธอ อยากโดนเอาอีกรึไง”เขาปรือตาขึ้นมามองคนหาเรื่องแสดงความไม่พอใจผ่านน้ำเสียงหงุดหงิด หยิบหมอนอีกใบมาฟาดร่างอรชรที่ทำตัวน่ารำคาญ ก่อนจะพลิกตัวหนีไปอีกทางแล้วหลับต่อ แต่ณาลัลน์กลับรวบผ้าห่มมาพันตัวแล้วมาคะยั้นคะยออย่างไม่ลดละความพยายาม“ไม่หมั้นได้ไหมคะ”“จะปลุกฉันมาแค่เรื่องแค่นี้?”สุดท้ายเขาก็นอนต่อไม่ได้ต้องลุกขึ้นมาคุยกับเด็กสาวผู้น่ารำคาญ เขานั่งพิงหัวเตียงโดยมีผ้าห่มคลุมช่วงล่างเปลือยเปล่าไว้“มันไม่แค่นี้สำหรับหนูไงคะ”“ไปถามแม่ฉันเองนะ พอดีว่าฉันเป็นลูกที่ดีต้องทำตามคำสั่งแม่ทุกอย่าง”“อึก หนูไม่อยากหมั้น หนูเกลียดพี่เจ”“ปัญญาอ่อน! คิดว่าเป็นนางเอกเจ้าน้ำตาแล้วฉันจะสงสาร?”“….”“หาเงินที่แม่ฉันให้ไอ้พอร์ชมาคืนด้วยตัวเธอเอง บางทีการหมั้นอาจจะไม่เกิดขึ้น”เด็กสาวปาดน้ำตาที่เปียกพวงแก้มอ
EP.20“พี่เจ อะ…เอาอะไรให้หนูกิน อึก”"...""หนูไม่หมั้น""อ้าขาให้ฉันก่อน"กิก!เมื่อถอดเสื้อผ้าของณาลัลน์เสร็จ มาเฟียหนุ่มจ้องนาฬิกาข้อมือแล้วดีดนิ้วให้สัญญาณเพราะยาออกฤทธิ์เต็มที่ ก่อนหยัดกายลุกจากตัวเด็กสาวมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร่งรีบ ฤทธิ์ของยาหลายชนิดที่ผสมอยู่ในน้ำที่ดื่มเข้าไปทำให้เกิดอารมณ์และเคลิบเคลิ้ม ภายในกายร้อนรุ่มอย่างน่าประหลาด เด็กสาวปรือตามองไปที่ปลายเตียงเห็นร่างกำยำเปลือยเปล่าเซ็กซี่ไร้ที่ติใดๆ เพียงแค่นี้ก็ทำให้ใบหน้าหวานแดงก่ำเห่อร้อนด้วยความเขินอาย เธอลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอจนอีกฝ่ายสังเกตเห็น“พี่เจ~”กัดริมฝีปากอย่างยั่วยวน ลืมเรื่องที่จะเอาความกับเขาไปชั่วขณะ ตอนนี้จิตใต้สำนึกของเธอมีแต่ความต้องการ น้ำหล่อลื่นผลิตออกมาเต็มกลีบอวบอูม เด็กสาวอ้าขาออกโดยอัตโนมัติ ทำให้คนตัวโตรีบขึ้นมาบนเตียง แต่สายตาที่เธอมองแก่นกายของเขาอย่างหื่นกระหายนั้นทำให้เขาขยับตัวเข้าไปใกล้ริมฝีปากบาง“อยากอมรึไง”เขาถามพร้อมกับวางแก่นกายไว้ที่กลีบปากของเด็กสาวพร้อมกับถูไถแก่นกายเสียดสีริมฝีปาก “หนูทำไม่เป็นค่ะ”“งั้นเลีย”มือเรียวสัมผัสแก่นกายอย่างเงอะงะ เส้นเลือดปู
EP.19“ใช่ ปัญญาอ่อน”เจ้าของน้ำเสียงเย็นชาเห็นด้วยกับนินิวอย่างมาก อดีตนักฆ่าหนุ่มเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างสองหนุ่มสาวที่คุยกันอยู่ก่อนหน้า “ปกติ”ไม่เชิงยอมรับแต่ไม่สะทกสะท้านกับคำต่อว่าของเคลีส“มึงอย่าบอกนะว่ามึงเอายาของกูไปเล่นปัญญาอ่อนด้วย”“มันเดายากตรงไหน”แม้จะถูกบ่นก็ใช่ว่าจะสลด เจอาร์ยื่นแก้วจะชนกับอีกฝ่ายแต่เคลีสกับเมินเฉย ส่ายใบหน้าเบาๆอย่างเอือมระอากับคำตอบ“เพื่ออะไร”นินิวอยากรู้คำตอบ“สนุก”“มันต้องเล่นใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ”“เร้าใจ”“ระวังเถอะ ถ้ามึงหมั้นกับนางไปแล้วหลงรักนางขึ้นมาจริงๆ มึงจะสนุกไม่ออก”“เบื่อก็ทิ้ง ไม่เห็นยาก”“ปากดี”นินิวว่าให้พร้อมกับเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้กับคำตอบสุดมั่นใจของเจอาร์ คนที่พูดแบบนี้สุดท้ายก็เจ็บเองทุกครั้ง“มึงอกหัก มึงล้มเหลวเรื่องความรักก็อย่าไปพาลใส่คนอื่น มึงเกลียดความรักไม่ได้หมายถึงว่ามึงจะต้องเกลียดความรักของคนอื่นด้วย”“รสชาติของความเจ็บปวดมันหอมหวานจะตาย”สีหน้าและแววตาโรคจิตของเจอาร์ทำให้นินิวและเคลีสที่มองเจอาร์อยู่ต้องตวัดสายตามามองกันโดยอัตโนมัติ “น่าลิ้มลองนะ”เจอาร์ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์“เหอะ!”เคลีสเค้นเสียง
EP.18“ทำไมออกมาเร็วจังล่ะลัลน์” เพราะณาลัลน์เดินออกมาจากห้องทำงานของจารุณีด้วยใบหน้าบึ้งตึง ประธานหนุ่มจึงเข้าไปดึงแก้มให้หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างออกมา“พี่เจแย่งคุย”“แล้วจะคุยอะไรกับคุณหญิงอ่ะ บอกพี่ได้ไหม”“เรื่องทั่วไป แต่เหมือนเขายุ่งๆ คงไม่ได้คุยแล้วมั้ง”ปึง! เสียงบานประตูห้องทำงานของจารุณีถูกปิดอย่างแรงโดยฝีมือของเจอาร์มันทำให้สองหนุ่มสาวตกใจและหันไปมองกับท่าทางเกรี้ยวกราดของมาเฟียหนุ่ม เขาจะเดินออกไปแต่เมื่อเหลือบมามองคนที่มองเขาอยู่สองหนุ่มสาวจึงหลบสายตา เจอาร์จึงเปลี่ยนใจเดินเข้ามาหาณาลัลน์ คว้าข้อมือบางแล้วพาเธอเดินออกห่างจากพอร์ชมาระยะหนึ่ง“มากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว แค่นี้รังเกียจรึไง”เด็กสาวพยายามสะบัดมือแต่เขาก็จับไว้แน่นกว่าเดิม ก่อนโน้มเข้ากระซิบข้างใบหูเล็กให้ได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น “คำถามที่เธอถามแม่ฉันเมื่อกี้ ฉันตอบให้เธอเองก็ได้ เธอถามแม่ฉันไปก็ไร้ประโยชน์”“แล้วมันเมื่อไรล่ะคะ”“เมื่อฉันเบื่อเธอ หมายถึงเมื่อฉันเอาเธอจนพอใจที่สุดน่ะ ถึงจะปล่อยเธอไป”ดวงตากลมโตเพ่งมองบุคคลตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ คาดเดาอะไรจากเขาไม่ได้เลย เขาดูไม่ชอบเธอ แล้วทำไมเขาต้องมาทำแบบนี้กั
EP.17“ปากแกไปโดนอะไรมาอ่ะ”พิมมี่เริ่มบทสนทนาขึ้นมาหลังจากณาลัลน์มาหย่อนสะโพกลงที่โต๊ะเลคเชอร์ข้างๆกัน คนถูกทักเม้มริมฝีปากเข้าหากันโดยอัตโนมัติ พยายามที่จะไม่สบตากับพิมมี่ ทำเป็นค้นหาของในกระเป๋าสะพาย หยิบนู่นหยิบนี่ขึ้นมาทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้“ฉันเผลอกัดปากตัวเองอ่ะ แกอย่าสนใจเลย ตอนนี้ฉันยังทำงานไม่เสร็จเมื่อคืนไม่ค่อยสบาย เอามาลอกหน่อย”“เอาไปๆ เร็วๆเลยนะ อาจารย์จะเข้าแล้ว”“ขอบใจ”“ว่าแต่ อะไรทำให้แกแต่งตัวแบบนี้วะ”พิมมี่มองการแต่งตัวของณาลัลน์ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า นั่นก็เพราะถูกใจมากที่ณาลัลน์แต่งตามที่หล่อนเคยคะยั้นคะยอ“อยากแซ่บเหมือนแกไง” “แล้วทำไมแกไม่แต่งหน้าเข้มๆ จะได้ดูเฟียสกว่านี้”“ทำไมแกไม่ไปเกิดเป็นแบบสอบถาม?”“หูย~ เดี๋ยวนี้ปากก็แซ่บนะ ไม่ใช่การแต่งตัวอย่างเดียวแล้วแหละ”“ก็นิดหนึ่งอ่ะ”ณาลัลน์หันมามองเพื่อนรักอย่างอารมณ์ดี เสียงการแจ้งเตือนแอปพลิเคชันไลน์ดังขึ้นมา ดวงตาสีดำเข้มกลับมามองมือถือที่วางทับสมุดรายงานอยู่เรียกรอยยิ้มให้เธอได้มากเพราะพอร์ชส่งข้อความมาหาP’พอร์ช: ไอตัวเล็กยุ่งไหม อยากคุยด้วยอ่ะ ณาลัลน์: ยุ่งมาก ต้องการคนช่วยทำงานส่งจังเลยP’พอร์
EP.16“สรุป เธอไม่ได้จนจริงๆสินะ”“ตอนม.ปลายอยู่ชมรมดนตรีค่ะ ก็เลยได้เล่นของแพง หนูแค่ไม่รวยเท่าพี่เจ แต่คนเรามันต้องไต่เต้าให้ตัวเองมีกินมีใช้มากกว่าเดิมนี่คะ”“ด้วยวิธีนี้?”“จะวิธีไหนมันก็เรื่องของหนูค่ะ”ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องเล่าให้เขาฟังว่าจารุณีหลอกมา หากคนอคติพูดให้ตายยังไงก็อคติไม่มีจบมีสิ้น“พ่อครับ ดูนี่”อคินดึงความสนใจของเจอาร์มาที่ตัวเอง ใช้นิ้วสัมผัสกับแป้นเปียโนจนเกิดเสียงดัง เป็นการเล่นมั่วๆแต่ก็สนุกสนานตามประสาเด็กที่แค่ตื่นเต้นกับของเล่นชิ้นใหม่ปกติจับแต่ปืนปลอม ด้วยความจำที่ดีก็เล่นตามที่ณาลัลน์สอนให้ดูเมื่อสักครู่ได้เล็กน้อย เล่นเสร็จก็ปรบมือให้ตัวเองด้วยความชอบอกชอบใจ“ผมอยากให้พี่ลัลน์มาอยู่ในแก๊งซาตาน ให้สอนคนอื่นด้วยครับ”“ไม่ดีหรอก”เจอาร์ปฏิเสธทันที“แต่พี่ลัลน์เป็นเพื่อนผมนะ ผมอยากให้พี่ลัลน์มาเล่นกับผมทุกวัน”“ไม่ได้ครับ”เด็กชายทำหน้าหงอยทันทีที่โดนปฏิเสธ“อ้ะ!…สายแล้ว”เมื่อเห็นนาฬิกาที่ผนังกลับต้องตกใจที่ตัวเองเพลิดเพลินจนลืมเวลา เด็กสาวรีบอุ้มอคินลงจากตักเพราะจะต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนวิชาสำคัญในช่วงบ่าย แม้จะเหลือเวลาอีกหลายชั่วโมงแต่กว่าจะได้แท็ก
![เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)






