LOGINEP.12
“นะคะพี่เจ” “ไปขึ้นรถ” “หนูไม่ขึ้น ถ้าพี่เจไม่ให้ยาพี่พอร์ช” “ไม่รู้สิ ถ้าเธอไม่ขึ้นฉันก็ไม่ให้”ณาลัลน์ถอนหายใจพรืดยาว รีบเดินไปนั่งรอในรถแต่โดยดี มองเจอาร์เดินไปคุยกับลูกน้องจนกระทั่งเขาเดินกลับมาที่รถ “พี่พอร์ชปลอดภัยนะคะ” “ไม่รู้เหมือนกัน” “หนูขอรอดูพี่พอร์ชฟื้นก่อนได้ไหม ค่อยไป” “เธอไม่มีสิทธิ์ต่อรอง เผลอๆ อยู่ตรงนี้มันอาจจะโดนอีกเข็ม” “แล้วหนูจะแน่ใจได้ยังไงว่าพี่เจทำตามที่หนูขอ” “ก็ไม่รู้เหมือนกัน” “อึก”ณาลัลน์นั่งเงียบๆ เมื่อเธอไม่สามารถต่อกรอะไรได้แล้ว มือเย็นเฉียบประสานกันไว้ตรงหน้าตักด้วยความจำยอมเพราะเจอาร์ขับรถไปยังคอนโดของเธอ ไม่รู้เลยว่าเจอาร์จะเล่นตุกติกอะไรหรือเปล่า มีแต่ความกังวลอยู่เต็มอก คอนโดณาลัลน์ “หนูอาบน้ำเสร็จแล้วค่ะ”เธอออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนูที่พันรอบตัวไว้อย่างหมิ่นเหม่ เดินมาหาเจอาร์ที่เตียงของตัวเอง เขาก็มีเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวเช่นกันเพราะเขาชิงอาบน้ำไปเสียก่อน “เช็ดน้ำตาซะ น่ารำคาญ” “ค่ะ” “เอาผ้าออกแล้วขึ้นมาบนเตียง”มาเฟียหนุ่มปล่อยควันสีขาวคลุ้งออกจากปาก เขาดับบุหรี่แล้วเปลี่ยนที่มานั่งเอนหลังพิงหัวเตียง ณาลัลน์ปลดเปลื้องผ้าขนหนูแล้วโยนทิ้งที่พื้น เรียวขาสั่นเทาก้าวขึ้นมานั่งขัดสมาธิบนเตียง เก้ๆกังๆทำอะไรไม่ถูก “อ้าขาออกสิ”ออกคำสั่งพร้อมกับปลดผ้าขนหนูของตัวเองออก ณาลัลน์เบือนหน้าหนีเมื่อเห็นแก่นกายขนาดใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยแข็งตัวพร้อมใช้งาน เธอเอนตัวไปด้านหลังใช้มือค้ำกับเตียง อ้าขาออกตามที่เขาบอก มันน่าอายแต่ก็ต้องทำอย่างไม่มีทางเลือก “มองมาที่ฉัน แล้วอ้าขากว้างกว่านี้”เขาขยับเข้ามาใกล้ส่งผลให้คนตัวเล็กอ้าขาออกอีกเล็กน้อย จู่ๆเธอก็โดนผลักให้นอนลง เนื้อตัวสั่นเทาเมื่อเขาแหวกกลีบดอกไม้งามด้วยท่าทางหื่นกระหาย “หายแดงแล้วนี่” “แต่มันยังเจ็บๆอยู่ค่ะ เบาๆนะคะ” “อ๊า”นิ้วเรียวยาวถูไถกลีบดอกไม้ เนินสามเหลี่ยมอวบอูมที่ไร้ขนปกคลุมถูกริมฝีปากหนาขบเม้มอย่างแผ่วเบา แม้เธอจะถูกกระตุ้นอารมณ์จนมีน้ำหวานไหลออกมา แต่ไม่มีกระจิตกระใจจะทำเรื่องแบบนี้ ใจยังคิดแต่ว่าพอร์ชจะปลอดภัยจริงไหม “อื้อ นะ…หนู รู้สึกแปลกๆ อ๊าาา”มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่น เมื่อลิ้นร้อนลากเลียร่องคับแคบ พยายามชอนไชเข้าไปด้านใน ลมหายใจอุ่นร้อนรดรินผิวบางจนเด็กสาวไรขนอ่อนลุกชูชัน “อ๊าา พี่เจ”ริมฝีปากหนาเสียดสีกับใจกลางสาว สะโพกมนผายยกขึ้นตามแรงตวัดรัวของลิ้น ร่างเล็กกระตุกเกร็ง ดีดดิ้นเร่าๆเพราะทนไม่ไหว มือและเท้าพยายามผลักเขาให้ออกไป “กรี๊ดดดดด”เด็กสาวสะดุ้งโหยงเพราะโดนฟันคมขบจุดอ่อนไหว เสียงน่ารำคาญมันทำให้เขาผละออกมาอย่างรวดเร็ว กระชากแขนของเด็กสาวให้ลุกขึ้นอย่างแรงเพราะโมโห “หนูเจ็บ~ อย่ากัดได้ไหมคะ” “อย่าปากเก่ง เธอกลับคำฉันก็กลับคำได้เหมือนกัน อยากให้มันตายมากเหรอ” “หนูไม่อยากให้พี่เจกัด แต่อย่าเปลี่ยนใจนะคะ นะ…หนู…”เธอพยายามหาข้ออ้าง ในระหว่างนั้นก็ตวัดแขนโอบลำคอหนา ยื่นหน้าอกไปถูไถแผงอกแกร่งอย่างมีจริต เธอจับมือเขามาจับบั้นท้ายของเธอ “น่าสมเพช” “…” “ทำให้ฉัน”เขาขยับตัวกลับมาพิงหัวเตียงเหมือนเดิม โดยที่เธอก็ขยับตามมาด้วย “หนูทำไม่เป็นค่ะ” “ต้องให้บอกทุกอย่างเลยรึไง” “ค่ะ เดี๋ยวหนูทำให้”เขาขยี้ร่องคับแคบเบาๆ ร่างเล็กก็สั่นไหวอีกครั้ง เธอจับมือของเขาออกจากส่วนนั้นแล้วตั้งท่าคร่อมบนร่าง มือข้างหนึ่งวางบนไหล่กว้างเป็นที่ยึดเหนี่ยว อีกข้างจับไปที่แก่นกาย ค่อยๆหย่อนตัวลงช้าๆให้ร่องสวาทจ่อครอบหัวเห็ดแดงก่ำ เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นในตอนที่พยายามยัดมันเข้ามา ท่าทางของเธอคงน่าสมเพชตามที่เขาบอก ปึก! “อื้อ!” มือหนาประคองเอวคอดแล้วอัดกระแทกเข้าใส่ร่องสวาทเมื่อเธอยังชักช้า เด็กสาวซบลงที่ไหล่ฝังเล็บคมลงที่เดียวกันเพื่อระบายความจุกหน่วง เธอทิ้งน้ำหนักลงที่แก่นกายทั้งหมด รวบรวมแรงที่มีขยับสะโพกอย่างเนิบนาบ “พี่เจ อ๊า มันลึก อึก จะ..จุก”ไรขนอ่อนลุกชูชันเมื่อเธอรู้สึกถึงความเสียวซ่านเพียงนิดแต่ความจุกหน่วงมีความกว่า แรงเสียดลึกยิ่งทำให้มวนท้องน้อย เธอมองแววตาเย็นชานั้นอย่างพร่าเบลอเพราะน้ำตา ไม่ต้องรอให้เขาบอก ร่องคับแคบรูดกลืนแก่นกายขึ้นลงเร็วขึ้น ร่องสวาทที่มีน้ำหล่อลื่นเพียงนิดมันฝืดเคืองยากจะขยับแต่ก็ต้องปรนเปรอเขา มือเรียวลูบไล้แผงอกแกร่งสายตาจับจ้องร่างกำยำกระตุ้นอารมณ์ทั้งเขาและเธอ “กระแทกแรงๆ ไม่งั้นไอพอร์ชตาย”ท่าทางเงอะงะของเธอมันขัดใจเขาอย่างมาก สีหน้าของเขายังบึ้งตึงไม่รู้สึกอะไรกับการปรนเปรอของเธอ เอาแต่ขย้ำอกอวบจนเป็นรอยแดงราวกับจะทำให้มันแหลกคามือ ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “อ๊า พี่เจ หนูเสียว”เธอเร่งจังหวะร่วมรักให้แรงขึ้นตามคำขู่จนเกิดอาการเหนื่อยหอบไม่ต่างจากเขาที่โดนปรนเปรอ แม้จะไม่มีประสบการณ์แต่ก็ทำไปตามสัญชาตญาณ จิกไหล่กว้างเป็นที่ยึดเหนี่ยว จุดกระสันโดนเล่นงานซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่ก็ต้องอดทนกับความเสียวซ่านและความเจ็บปวดที่อยู่ในระดับเดียวกัน แม้จะมีอารมณ์ร่วมกับเขามากแค่ไหนแต่เธอกลับไม่ได้พอใจกับสิ่งที่ทำอยู่ มันต้องแลกมากับชีวิตของพอร์ชซึ่งไม่รู้เลยว่าเจอาร์จะมีเล่ห์มีเหลี่ยมอะไรอีกไหม เพียะ! เพียะ! “อ๊าา ร่านดีจริงๆ”เธอขยับร่างกายอย่างเงอะงะแต่กลับยั่วยวน ความเป็นธรรมชาติของเธอมันทำให้เขาพึงพอใจ บั้นท้ายงามถูกตีจนเป็นรอยแดง เขาตวัดลิ้นเลียหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงจนยอดปทุมถันแข็งชูชัน สีหน้าพึงพอใจของเขาทำให้เธอเริ่มหว่านล้อมเขาอีกครั้ง “ถ้าหนูทำให้พี่เจพอใจ อ๊า สะ…เสียว พี่เจเลิกแกล้งหนูกับพี่พอร์ชนะคะ” “ถ้ามีปัญญาทำให้ฉันพอใจก็ทำ” “อ้ะ!”เอวคอดถูกยกขึ้นจนจุดเชื่อมต่อหลุดออกจากกัน เขาพลิกร่างเธอให้นอนคว่ำหน้าลงที่เตียง ใบหน้าจิ้มลิ้มฟุบลงกับหมอนใบใหญ่ สะโพกมนถูกยกขึ้นเล็กน้อยโดยขาทั้งสองข้างค้ำกับเตียง สัมผัสเย็นเฉียบจากหัวเข็มขัดในตอนที่มือทั้งสองข้างถูกไพล่มาด้านหลังแล้วถูกมัดทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ “พะ…พี่เจไม่เอาแบบนี้ค่ะ”สิ้นเสียงห้ามปรามที่สั่นเครือเขาก็สอดใส่แก่นกายเข้าไปในร่องสวาทจนสุดความยาว เริ่มกระแทกกระทั้นอย่างเอาแต่ใจ เรียวขาสั่นเทาเหมือนว่าจะพยุงตัวไว้ไม่ไหวแต่ก็โดนมือหนาจับประคองไว้แน่น ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “พี่เจ เอามันออกไป ฮือ มันลึกเกินไป”ร้องบอกเสียงกระท่อนกระแท่น เหมือนว่าก่อนหน้านี้ถูกหลอกล่อให้ตายใจ ความเสียวซ่านที่เคยได้รับกลับแทนที่ด้วยความเจ็บปวด หยาดน้ำตาไหลรินเปียกหมอน สะอึกสะอื้นเสียงดังแค่ไหนก็ไม่สามารถกลบเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังก้อง ภายในกายสาวตอดรัดแน่นแต่เขากลับถาโถมใส่ร่างของเธออย่างไร้ความปรานี “อ๊า เสียวดีนะว่าไหม ตอดแน่นเชียวนะ ชอบล่ะสิ” “ช่วยแก้มัดหนูหน่อยได้ไหมคะ หนูไม่ไหว” “ลืมคำพูดของตัวเองเหรอ สาวน้อย”เขาเหยียดยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เสียดายที่เธอไม่มีโอกาสได้เห็น “อึก..หนูไม่เอาแบบนี้ได้ไหม หนูไม่ไหว เจ็บ” “นึกถึงความน่าสมเพชของไอพอร์ชสิ เธอสู้เพื่อมันอยู่นะ” “ฮือ ไอ้พี่เจบ้า อึก พะ..พอแล้ว”แรงมหาศาลที่ถาโถมมาทำให้เธอสั่นเกร็งไปทั้งร่าง ใจกลางสาวฉีกขาดเป็นทางยาว ขาหมดเรี่ยวหมดแรงจนจะไหวแต่เขาไม่ให้เธอทิ้งตัวลงบนที่นอนง่ายๆ ร่างบางโยกคลอนไปตามจังหวะหนักหน่วงแต่เธอกลับเจ็บไปแทบทุกส่วนของร่างกาย “อ๊าา อดทนหน่อย” “หนูแสบ~”จุดเชื่อมต่อเสียดสีซ้ำไปซ้ำมาไม่พอ ยังมีนิ้วที่ขยี้บาดแผลทางยาวของเธอร่วมด้วยทำให้ยิ่งเจ็บแสบไปใหญ่ รับรู้ได้ถึงแรงกระตุกถี่ๆจากคนด้านหลัง บ่งบอกว่าเขาใกล้ถึงปลายสวรรค์รำไร มันพอให้เธอใจชื้นขึ้นมาได้บ้างว่าความทรมานใกล้จะจบลง “ฮือ”แรงกระแทกกระทั้นในห้วงอารมณ์สุดท้ายทำให้เธอทรมานอย่างมาก ใบหน้าจิ้มลิ้มจนถึงช่วงลำคอแดงก่ำ กัดฟันข่มความเจ็บปวดจนเส้นเลือดที่ลำคอปูดโปน “อ่าส์”มาเฟียหนุ่มคำรามเสียงดังด้วยความสุขสม ปล่อยสายธารน้ำรักเต็มร่องสวาททุกหยาดหยด เขาดึงแก่นกายออกมาช้าๆ มองดูน้ำกามผสมเลือดสีแดงสดไหลออกจากร่องสวาทด้วยความพึงพอใจ แต่เหมือนว่าเขาจะสอดใส่มันเข้าไปใหม่แล้วเริ่มบทรักครั้งใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง ……………………….. 😋😏😒🙄EP.70วันต่อมา@มหาวิทยาลัย“น่ารักปุ๊กปิ๊กจริงๆหลานน้าหว้า”ลูกหว้าพูดกับหลานเสียงหวาน บีบแก้มหลานสาวเบาๆ พร้อมใช้โทรศัพท์ถ่ายคลิปความน่ารักของหลานสาวที่กำลังอารมณ์ดี หลานสาวตัวน้อยยิ่งมองยิ่งหลงใหล“ผมไม่น่ารักเหรอครับ”อคินแสดงท่าทางน้อยใจ ที่ตอนนี้ใครๆก็หลงเอมี่มากกว่าตน เป็นความน้อยใจไม่ใช่อิจฉา เขาเองก็รักน้องสาวมากเช่นกัน“น่ารักสิ พ่อรักหนูที่สุดนะแม่ก็รักหนูมากเช่นกันนะ”เจอาร์หอมศีรษะลูกชาย โอบกอดไว้แน่นทำให้อคินคลี่ยิ้มออกมา เป็นเรื่องปกติที่เด็กจะคิดแบบนี้แต่คนเป็นพ่อจะจัดการความรู้สึกให้ลูกเอง“อร๊ายยย ละมุนสุดค่ะ คุณพ่อ น่าร๊ากกกก”ลูกหว้าถ่ายคลิปไว้ทัน กรี๊ดกร๊าดจนบรรดานักศึกษาที่นั่งทานข้าวโต๊ะข้างๆหันมามองแล้วรู้สึกเช่นเดียวกัน“เบาๆหน่อย”“ไม่ไหวค่ะ อยากมีผัวแบบนี้บ้าง พอจะมีเพื่อนว่างไหมคะ อยากมีผัวค่ะ”“แล้วนี่ลัลน์ไปไหนเนี่ย เพื่อนตกมันแล้วไม่มาดู”เจอาร์ขำเบาๆกับท่าทางของลูกหว้าแต่ก็หันไปกวาดสายตามองหาภรรยาสาวทั่วโรงอาหาร“มาแล้วนู่นไงคะ”คนถูกมองข้ามหุบยิ้มลงโดยอัตโนมัติ แล้วชี้ไปอีกทางที่ณาลัลน์กำลังเดินมา“ไปไหนมา เฮียรอนานแล้วนะ”“ซื้อหม่าล่าค่ะ ซื้อขนมม
EP.69หนึ่งปีต่อมา“แอ๊ะ~”เสียงเจื้อยแจ้วอย่างอารมณ์ดีของเด็กทารกวัยหกเดือนที่นั่งอยู่บนโต๊ะทานข้าวของเด็กส่งเสียงคุยจ้อกับที่ผู้เป็นแม่ที่กำลังป้อนข้าวบดให้ทานในช่วงบ่ายแก่ๆ“หม่ำๆ อีกสองคำสุดท้ายเร็ว คนสวยของแม่”ณาลัลน์หลอกล่อลูกสาวให้ทานข้าวด้วยของเล่นล่อตาล่อใจ มองดวงตาโตเป็นประกายของลูกสาว ยังนึกถึงครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าลูกสาวในตอนที่คลอดออกมา วินาทีแห่งความประทับใจที่ได้เห็นหน้าลูกสาวทั้งเธอและเจอาร์จับมือกันร้องไห้ระงมห้องคลอดด้วยความดีใจการทำหน้าที่แม่ของเธอในช่วงแรกค่อนข้างทุลักทุเล แต่ก็ได้คนมีประสบการณ์อย่างเจอาร์สอนและเรียนรู้ว่าเด็กตัวเล็กๆคนนี้จะเติบโตอย่างไรให้มีประสิทธิภาพที่สุด จนถึงตอนนี้เธอทำหน้าที่แม่ได้ดี เจอาร์บอกให้ฟังทุกวัน การเริ่มต้นชีวิตครอบครัวตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาก็มีแต่รอยยิ้ม“แอ๊ะ~”ลูกสาวส่งเสียงอย่างอารมณ์ดี รอยยิ้มหวานๆเห็นแล้วก็หายเหนื่อย ณาลัลน์เติมพลังด้วยการหอมแก้มสาวน้อยฟอดใหญ่ แล้วป้อนข้าวลูกจนหมดชาม ไม่ลืมถ่ายคลิปความน่ารักของลูกไว้ให้อคินและเจอาร์ดู“วันนี้มีเด็กกินได้เยอะเลยเนอะ”“แอ้!”สาวน้อยตาแป๋วไม่ได้มองณาลัลน์แต่มองไปที่ประตูที่เจอา
EP.68วันต่อมา“โอ๊ย! มือฉันเย็นเฉียบเลยอ่ะลูกหว้าตื่นเต้นจัง”ณาลัลน์บีบมือลูกหว้าแรงๆซึ่งลูกหว้าก็มือเย็นเฉียบไม่ต่างจากเธอ “ฉันเองก็เหมือนกัน เพื่อนเจ้าสาวครั้งแรกก็ตื่นเต้นเช่นกัน”“เมื่อคืนฉันนอนไปสองชั่วโมงเอง ฉันสวยไหม หน้าโทรมไหม ดูดีรึเปล่า”“ดูดีมากเพื่อนรัก แกสวยที่สุดแล้ว”“จริงนะ”“เอาอะไรมาไม่มั่นใจอ่ะ”ณาลัลน์ในชุดเจ้าสาวสีขาวออร่าความสวยจับ ชุดเจ้าสาวที่ตัดจากดีไซเนอร์ชื่อดังจากต่างประเทศเข้ากับรูปร่างผอมเพรียวของเพื่อนสาวอย่างมากและช่างแต่งหน้าที่มีชื่อเสียงมาแปลงโฉมให้เห็นครั้งแรกเกือบจะจำไม่ได้ หล่อนเองทึ่งในความสวยถ้าเจ้าบ่าวมาเห็นคงจะมีอาการไม่ต่างกัน“พุงโผล่ไหม”“ลูกแกซ่อนตัวอย่างดี ว่าแต่ไอ้ลูกชายไปไหนเนี่ย”“โอ๊ะ! ใครพูดถึงผมกันนะ”อคินเดินเข้ามาพอดีแล้ววิ่งแจ้นมาหาณาลัลน์ที่ยืนส่องกระจกอยู่ เด็กน้อยซุกหน้าที่ท้องของณาลัลน์เป็นการทักทาย“แม่สวยมากครับ”“ขอบใจครับ คนเก่งหนูก็หล่อมากนะ”“วันนี้อยู่กับน้าหว้าไหมครับสุดหล่อ”ลูกหว้าเข้ามาดึงแก้มหลานชายตัวน้อย“ไม่ครับจะอยู่กับแม่ครับ”“ถ้าน้าหว้ามีลูกสาว หนูจะแต่งกับลูกสาวน้าไหมลูก จองไว้ตอนนี้เลย”“น้
EP.67“คงเจ็บอีกหลายวันนะอีแก่ ขอให้มึงตายอย่างทรมาน ถุ้ย!”ก่อนจากกันกุ๊บกิ๊บยังถ่มน้ำลายใส่ จารุณีทำได้แค่ล้างออกด้วยความขยะแขยง อดีตสามีเอากุ๊บกิ๊บไปซ่อนที่ไหนไม่เคยหาเจอ แต่พอเจอแล้วกลับไม่มีแรงทำอะไรอีกฝ่ายเลย กำหมัดแน่นแต่ก็ยอมรับว่าทำอะไรไม่ได้แล้วแค่ปล่อยน้ำตาให้ไหลเพื่อระบายความเจ็บปวด“คะ…คุณเดชา”ออกจากห้องน้ำมากุ๊บกิ๊บก็เจอกับเดชาที่ยืนอยู่หน้าประตู เธอรีบปิดประตูห้องน้ำเพื่อไม่ให้เห็นสภาพจารุณีทางด้านใน“ทำไมไม่ฆ่าล่ะ”“คะ?”“มีโอกาสแล้วทำไมถึงไม่ฆ่า เธออยากทำแบบนั้นมากไม่ใช่รึไง”“ถ้าฆ่าก็คงต้องไปชดใช้กรรมต่อในคุกค่ะ หนูไม่อยากมีชะตากรรมแบบนั้น”“ดีที่ยังคิดได้”“ขอโทษค่ะ”“กลับไปทำงานซะ”“ค่ะ”เธอเดินตามบอดี้การ์ดสามคนไปอย่างว่าง่าย เธอต้องตอบแทนบุญคุณของเดชาด้วยการช่วยงานเขาแลกกับการที่เขาให้ความปลอดภัยของเธอด้วย แล้วก็ไม่รู้จะสิ้นสุดตอนไหน“คุณจงใจเอามันมาทำร้ายฉันอย่างนั้นเหรอ”จารุณีเดินออกมาจากห้องน้ำ พบกับอดีตสามีจึงเดินเข้ามาถาม เช็ดน้ำตาออกลวกๆไม่อยากให้อดีตสามีเห็นว่าอ่อนแอ “ฉันไม่ได้อนุญาตหรอก แต่กิ๊บทำไปแล้ว คุณคงไม่ถือนะเพราะว่าคุณทำกับเธอแรงกว่านี้”
EP.66“อยู่ห้องอาหารมั้ง”“...”ณาลัลน์หันมามองเจอาร์แล้วก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่น ซึ่งเจอาร์ก็ขยับไปนั่งใกล้ๆ“ไม่มีอะไรหรอก พ่อคงไม่ให้นางมาอาละวาดหรอก”“ขอให้จริงอย่างที่พูดนะคะ”“มาแล้วเว้ย”ขุนพลส่งสัญญาณบอกเมื่อเห็นเดชากับกุ๊บกิ๊บออกจากลิฟต์มาด้วยกันแล้วเดินตรงมาทางที่ทุกคนนั่งอยู่“สวัสดีครับพ่อ”ทุกคนหันมาทักทายเดชา คนถูกทักมีใบหน้ายิ้มแย้มต่างจากหญิงสาวที่เดินตามมาด้วย ซึ่งหล่อนตกเป็นเป้าสายตาของทุกคนจนเริ่มทำตัวไม่ถูก สายตาแบบนี้ของชายหลายคนทำให้หวาดระแวง เห็นภาพตัวเองถูกชายฉกรรจ์ลูกน้องของจารุณีทำร้ายพุ่งเข้ามาหลอกหลอน หล่อนจิกเล็บเข้าที่เนื้อของตัวเองเพื่อควบคุมไม่ให้ตัวสั่น“ที่กิ๊บมาวันนี้ กิ๊บอยากจะมาร่วมยินดีกับเจนะ พอดีพ่อเล่าให้กิ๊บฟังไปนิดหน่อยอ่ะ”เดชาเกริ่นนำแล้วผายมือเชื้อเชิญให้กุ๊บกิ๊บเป็นฝ่ายพูดเอง ต่อหน้าทุกคนตรงนี้“สวัสดีนะ ทุกคน สบายดีไหม”“…”“เจ ดีใจด้วยนะที่มีครอบครัวใหม่แล้ว แล้วก็ขอโทษที่ทำเลวกับเจไว้มากนะ ที่มาวันนี้กิ๊บไม่ได้มาขอให้เจให้อภัยหรอก แค่อยากเอาของขวัญวันแต่งงานและรับขวัญหลานมาให้ ถ้าไม่รังเกียจก็รับไปนะ”กุ๊บกิ๊บนำกล่องของขวัญที่ถือมาย
EP.65“แสบนักนะ”มือหนาจับศีรษะทุยให้หันหน้ามาสบตากันตรงๆ เธออมยิ้มบางๆแล้วหลุดขำอีกรอบ“ธรรมดาค่ะ ก็พี่เจแกล้งหนูไว้เยอะอ่ะ ฮ่าๆๆ”“ขำอะไรอีก”ถามเสียงดุ เสียงหัวเราะของเธอทำให้เขาเสียความมั่นใจ หวาดระแวงกลัวว่าจะมีแผนซ้อนแผนอะไรอีก จนต้องรื้อดูในโทรศัพท์เธออีกรอบ“ขำหน้าพี่เจเมื่อกี้ค่ะ เหวอมาก ดีนะคะที่หนูหักห้ามใจตัวเองให้ไม่ถ่ายคลิปได้ ไม่งั้นนี่มีอวสานอาหารค่ำกันเลยทีเดียว”“ตลกมากไหมล่ะ”“เสียลุคมาเฟียจอมโหดหมดเลย”“อคินครับ ทำไงกับเด็กแสบดีครับ”มาเฟียหนุ่มดึงตัวลูกชายที่ยังไม่เลิกคลอเคลียกับหน้าท้องแบนราบของแฟนสาวออกมายืนใกล้ๆเขา ในขณะที่ถามคำถามนี้เจอาร์ก็เอาแต่มองหน้าณาลัลน์“ตีเลยครับ เด็กแสบเด็กดื้อต้องโดนตี”ตอบตามความไร้เดียงสา ปกติตอนอคินดื้อก็จะถูกขู่ให้กลัวแบบนี้“คืนนี้นอนกับตาไปเลยนะ พ่อจะตีแม่”“โอ๊ะ! เบาๆนะครับ เดี๋ยวแม่เจ็บนะ”“เจ็บแป๊บเดียวครับ ไม่เจ็บนาน”“พอเลย อย่ามาสอนลูกสองแง่สองง่ามแบบนี้นะ”ณาลัลน์ขัดจังหวะ มือบางสะกิดแขนอีกฝ่ายให้หยุด ไม่ทันไรร่างบางก็ถูกจับมานั่งบนหน้าตักแกร่ง ถูกท่อนแขนแกร่งกักขังไว้ในอ้อมกอดแน่น“ไอ้เด็กแสบบบบบ”ฟอด~ ริมฝีป







