All Chapters of BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด: Chapter 1 - Chapter 10

EP.1“สนใจสอบถามได้นะคะ คอร์สเรียนเปียโน ราคากันเองค่ะ”เสียงหวานของเด็กสาวเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มทักทายบุคคลที่เดินผ่านไปผ่านมาในโรงเรียนแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอมายืนแจกโบรชัวร์ที่ตรงนี้แทบทุกวันหลังเลิกเรียนกับเพื่อนสาวของเธอ“ลัลน์ ได้ลูกค้าเพิ่มยัง”เสียงหวานของเพื่อนสาวทำให้ณาลัลน์หันไปยิ้มแหยๆพร้อมกับส่ายใบหน้าไปมา แม้ที่ตรงนี้จะเป็นโรงเรียนเอกชนที่มีชื่อเสียงในย่านตัวเมือง เป็นโรงเรียนสำหรับลูกผู้ลากมากดีแต่ก็ใช่ว่าจะมีคนสนใจในสิ่งที่ณาลัลน์และพิมมี่นำเสนอ “ไม่เป็นไร ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก ทำเลนี้มีแต่ลูกคนรวย ยังไงซะมันก็ต้องมีลูกคนรวยสักคนที่ดวงตกมาเป็นลูกค้าของเรา”“แกว่ามันจะได้ผลแน่นะวิธีนี้”“ได้สิ ลูกคนรวยมันเป็นเหยื่อของเรา หว่านล้อมเด็กเยอะๆ เดี๋ยวมันก็ไปบอกพ่อบอกแม่มันเองแหละให้มาซื้อคอร์สเรา เข้าทางเด็กๆมันดีที่สุด เชื่อฉัน”“น้องครับๆๆ หยุดๆๆๆๆ”ในระหว่างที่พิมมี่พูดนั้นณาลัลน์กลับให้ความสนใจเด็กผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเธอเคยเจอเด็กคนนี้มาหลายวันแล้ว คนรักเด็กอย่างณาลัลน์ถูกชะตาเด็กคนนี้ตั้งแต่แรกเห็น จากการที่ได้ทักทายมาหลายครั้ง แม้เด็กน้อยจะไม่ให้ความร่วมมือแต่เธอก็ยังตื๊อ

EP.3@คอนโดเจอาร์“ฝันดีนะครับ”มาเฟียหนุ่มบอกกับลูกชายที่หลับไปแล้ว เขาหอมหน้าผากและห่มผ้าให้เพื่อให้ลูกนอนหลับสบาย นอนกอดลูกสักพัก หลังจากนั้นเขาก็ลงมาทำงานต่อที่ชั้นสอง“ฉันเอานมมาให้”ทำงานได้ไม่นาน สมาธิในการทำงานที่มีก็หมดไป จารุณีถือวิสาสะเดินเข้าห้องทำงานของเจอาร์โดยไม่ได้ขออนุญาต เธอนำแก้วนมมาวางไว้ที่โต๊ะ เขาจะดื่มหรือไม่ดื่มก็แล้วแต่เขา “ขยันนะ พักผ่อนได้แล้วมั้ง”“นายแม่มีอะไรก็ว่ามา”เขาถามคนที่นั่งตรงข้ามอย่างรู้ทัน“คือฉันรู้จักกับเด็กคนหนึ่งชื่อณาลัลน์ เด็กคนนี้เป็นผู้หญิงใสซื่อและก็น่ารักมาก”“…”“เพิ่งรู้จักกันเมื่อเย็น เด็กคนนี้เก่งเรื่องการเล่นดนตรีแทบทุกชนิด โดยเฉพาะเปียโนน่าจะเก่งสุด”“…”“เด็กคนนี้ต้องการใช้เงินฉันเลยช่วยซื้อคอร์ส ฉันอยากให้อคินเรียนเปียโนเพราะจะได้มีความสามารถติดตัวไว้ไม่เสียหาย”“ลูกผมเหมาะกับการจับปืนมากกว่า ไม่ทำอะไรปัญญาอ่อนแบบนั้น”“ความสามารถไม่จำเป็นต้องมีอย่างเดียวนะ ฉันชอบเด็กคนนี้และสงสารเธอที่ไม่ค่อยมีเงินใช้ ฉันก็เลยยื่นข้อเสนอให้ไปว่าจะให้มาเป็นพี่เลี้ยงอคินและสอนอคินเล่นเปียโนด้วย และที่สำคัญเด็กคนนั้นคือคนที่แกมีเรื่องด้ว

EP.5“มึงกับกูได้เห็นดีกัน”เจอาร์กล่าวทิ้งท้ายกับพอร์ชด้วยน้ำเสียงเคียดแค้น ก่อนจะเดินจากไปกับพัตเตอร์ เขาไม่ใช่คนใจดีแต่ผับไม่ใช่โรงเชือดที่เหมาะนัก ‘มันคงไม่จบง่ายๆ’พอร์ชกุมบาดแผลอย่างปลงตก“พี่พอร์ช เป็นไรไหม ให้ยัยพิมพาไปทำแผลนะ เดี๋ยวลัลน์ไปหาคลิปจากกล้องวงจรปิดไปแจ้งความ”“ไม่ต้อง”“ทำไมล่ะ ก็เขา…”“ไปทำแผลด้วยกันเถอะอย่าไปสนใจเขาเลย”พอร์ชรีบดึงแขนณาลัลน์เดินออกไปจากผับทันทีคอนโดพอร์ชบาดแผลของพอร์ชเย็บไปสิบเข็ม หลังจากกลับจากโรงพยาบาลก็มารวมตัวกันที่คอนโดของพอร์ช ณาลัลน์ยังคงรอคำตอบดีๆจากพอร์ช ยังสงสัยว่าทำไมพอร์ชถึงไม่แจ้งความดำเนินคดีทางกฎหมาย พอร์ชจึงเล่าในณาลัลน์ฟังถึงประวัติของจารุณีและเจอาร์ นั่นทำให้ณาลัลน์ตกใจอย่างมากที่รู้ว่าลูกของจารุณีคือเจอาร์ที่เธอจะต้องไปเลี้ยงหลานให้ ความจริงอีกอย่างที่น่าตกใจคือเรื่องบริษัทของพอร์ชตอนนี้ที่อยู่ในขั้นวิกฤติ“พี่พอร์ช ลัลน์ไม่ทำแล้วได้ไหม ลัลน์จะโทรไปยกเลิกคุณหญิง ลัลน์ไม่อยากเจอพี่เจแล้ว เขามาทำพี่พอร์ชเจ็บอ่ะ”“ไม่ได้!”พอร์ชปรามเสียงดังพร้อมกับแย่งโทรศัพท์ของณาลัลน์มาแล้วปามันลงไปที่เตียง ซึ่งณาลัลน์ไม่เคยเห็นท่าทางแบ

EP.7“มาทำแผลก่อนเถอะค่ะ”“พูดไม่รู้เรื่องรึไง!”“ถ้าเลือดออกเยอะอาจตายได้นะคะ ถ้าพี่ตาย….อึก”เธอเงียบไปเมื่อโดนเขากระชากคอเสื้อจนกระดุมเสื้อนักศึกษาเม็ดบนหลุดออกไปโดยที่เธอไม่รู้ตัว “ยะ…อย่าทำอะไรหนูนะ หนูแค่หวังดี”มือหนาอีกข้างง้างไว้หมายจะพุ่งเข้าไปที่ใบหน้าจิ้มลิ้มมันทำให้เธอกลัว แต่เขาแค่ผลักตัวเธอออกห่างเธอจึงคลายอ้อมกอดจากเขา แล้วรีบวิ่งกลับเข้าไปหาอุปกรณ์ปฐมพยาบาล“พี่เจคะ เลิกดื่มค่ะ มาทำแผล”เธอกลับมาพร้อมกล่องเครื่องมือปฐมพยาบาลที่หาเจอ แต่คนเจ็บเหมือนจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร นั่งดื่มเบียร์กระป๋องต่อแต่เขาเปลี่ยนที่มานั่งอีกมุมอย่างสบายใจราวกับตัวเองไม่มีบาดแผลแม้ไม่ได้รับอนุญาตจากเขาแต่เธอก็คว้ามือข้างที่เป็นแผลมาทำแผลให้ โชคดีที่แผลไม่ลึกขนาดที่จะต้องเย็บ หากต้องไปโรงพยาบาลเธอก็ไม่รู้จะพาเขาไปอย่างไร“หงุดหงิดอะไรถึงขั้นทำร้ายตัวเอง ต้องการระบายให้หนูฟังไหมคะ”ถามด้วยความหวังดี หากเขาได้ระบายออกมาเขาคงตัวเบาขึ้น เธอเป็นผู้ฟังที่ดีให้หากเขาต้องการจะปลดปล่อย“…”“หรือพี่เจอยากให้หนูอยู่เป็นเพื่อนไหมคะ คืนนี้”คำถามของเธอมีเพียงแค่ความหวังดีไม่ได้คิดอะไร มันผิดกับเจอาร์

EP.9“อึก….ฮือ”แววตาหื่นกระหายของเขาที่จ้องมองร่างกายของเธอมันทำให้น้ำตาไหลออกมาโดยอัตโนมัติ “อ๊ะ อ๊า พี่เจ อ๊า”นิ้วเย็นเฉียบขยี้ติ่งเกสรอย่างแผ่วเบา สัมผัสแปลกใหม่ทำให้ณาลัลน์เผยอครางออกมาอย่างลืมอายทั้งที่น้ำตายังคลอเบ้า ร่างกายผลิตน้ำหล่อลื่นออกมาตามรอยแยก เธอกัดริมฝีปากอย่างชั่งใจ ไม่รู้มันคือความรู้สึกแบบไหนที่โดนนิ้วปาดร่องไปมา ก้อนเนื้อข้างซ้ายเต้นแรงจนควบคุมไม่ได้ มือเรียวจิกแขนอีกฝ่ายแน่น“ไง ฟินล่ะสิ อ้าขาให้ไม่หุบเลยนะ”“เอาออกไปค่ะ พี่เจอย่าแกล้งหนู”“ชอบก็พูดมาตรงๆ”ขาของเขาดันขาของเธอให้ไม่สามารถหุบขาหนีไปไหนได้ เพียงแค่นิ้วกลางยัดเข้าไปในร่องสวาทก็สัมผัสได้ถึงความฉ่ำแฉะภายใน ณาลัลน์รีบดึงมือของเจอาร์ออกมาแต่ก็ถูกเขารวบมือไว้หลังจากนั้นเธอก็โดนนิ้วเรียวยาวกระทุ้งเข้าออกอย่างรุนแรง เธอดีดดิ้นจนของบนโต๊ะหล่นกระจัดกระจาย “อ๊า ยะ..หยุด…หนูไม่เอาแล้ว”ครืด~ ครืด~“พี่พอร์ช”มาเฟียหนุ่มเหลือบไปอ่านชื่อตรงหน้าจอโทรศัพท์ของณาลัลน์ที่ดังแทรกเสียงครางของเธอขึ้นมา เขาดึงนิ้วออกจากร่องสวาทแล้วดูดเลียน้ำหวานที่ติดนิ้วมา เธอมองไปที่โทรศัพท์เช่นกันแต่ก็ไม่ทันเจอาร์ที่แย่งโทรศัพท์เ