Maghapong pagal ang kanyang katawan sa pag-aasikaso sa gawaing bahay at sa pag-aaruga ng kanilang nag-iisang sanggol.
Malaki ang pasasalamat niya na kahit maaga siyang nabuntis ay hindi siya nagkamali sa lalaking pinatulan.
Naging masipag at masigasig ang kanyang mister sa pagtatrabaho at pagpapabuti ng kanilang buhay. Nabibigay nito ang pangangailangan nilang mag-ina, at naitira sila nito sa isang magandang semi-bungalow, sa isang disenteng villa.
Malaya niya pa ring nagagawa ang sumama sa mga kaibigan paminsan-minsan. Hindi naman kasi mahigpit ang kanyang asawa at ayaw nitong ipagkait sa kanya na maranasan pa rin ang i-enjoy ang buhay kahit na may anak na sila. Kaya sa anumang basehan, kahanga-hanga ang tiwala at pagmamahal sa kanya ng kanyang kabiyak.
Hindi rin siya nagkaproblema sa kanyang biyenang babae. Kailanman ay hindi sila nagkaroon ng alitan dahil sa simula't sapol ay tanggap na tanggap siya nito. Ito pa nga ang nanghinayang at namilit na ipagpatul
"Ipasok mo na!," inip niyang atas sa kaniig dala ng labis na pagnanasa.Hindi ito tinutulan ng lalake at mabilis na ikinarga ang kanyang nagtutumigas na sandata sa basang lagusan niya.Napaawang ang kanyang bibig sa pagkabigla. Naghalo ang sarap at kirot ng pagpasok ng batuta nito sa kanya. Nanibago siya. Higit na pamunit ang laki nito. Nakiramdam siya sa kung hanggang gaano kalalim ang aarukin nito sa kanyang kalooban subalit hinibang siya ng unday nito. Dahil sa pagkabasa nito sa sarili niyang katas, hindi naging mahirap ang pagdulas ng ari nito papasok sa kanya.Ginagap nito ang kanyang dibdib. Habang pinipihit pihit nito ang kanyang utong, dakmang dakmang naman nito ang kabuuang kabilugan ng kanyang suso. Ang paglamas nito ay mas hayok sa ngayon kumpara sa dati nitong ginagawa sa kanya. Ang init ng mga palad nito sa kanyang dibdib ang lalo pang kumikiliti at nag-uudyok sa kanya na ikislot ang katawan.Bawat lalim ng bayo. Bawat hagod nito sa kanyang
"Issa... malapit na kami..," bigkas ni Ian nang kumunekta ang kanyang tawag sa kalaguyo."Sige, sinabihan ko na sila Tatay para masamahan kayo mamaya sa kakahuyan... ayos lang ba biyahe n'yo?," pagkumpirma ni Marissa."Oo, okey naman kami kasi iniwasan namin yung dating ruta...,""Mabuti naman..., basta bumusina kayo 'pag nasa harap na kayo at baka hindi ko kayo agad masalubong dahil naghahanda ako ng makakain n'yo...,""Sweet naman ng labs ko... salamat ha,""Ako pa ba?," masayang biro ni Marissa sa kasintahan.Walang ano-ano'y napapreno si Kuya Bobby at nabigla kaming lahat. Nailaglag ni Ian ang phone na hawak at narinig ni Marissa ang kalabog ng pagbagsak."Ano'ng nangyari? Hello?," pag-aalala ni Marissa.Nagimbal kaming lahat na nasa loob ng van. Sa pakiwari namin, maagang magsisimula ang aming pakikipagtunggali.Isang aso ang huminto sa gitna ng daan at kamuntikan ng masagasaan ni Kuya Bobby. Mabuti na lamang at maagap ang k
"Ngayon lang po ba may nangyaring ganito dito?," bukas kong tanong dala ng kuryosidad.Nagtinginan ang tatlong matanda sa akin. Nangangapa kung sino sa kanilang tatlo ang sasagot sa binitiwan kong tanong.Abala ang aking mata sa paglipat-lipat ng tingin sa kanila."Oo, bago sa akin ang ganitong pangyayari...," pauna ni Mang Hamin."Hindi kaya may kinalaman ito sa sunog na naganap kailan lang sa dalampasigan?," pagsingit ni Mang Lindo. "May mga kwento na rin kasi ang mga residente na malapit doon na may mga pagpaparamdam na rin daw tungkol sa mga namatay sa sunog na 'yun...," dagdag pa nito."Nadaanan natin 'yun pinangyarihan ng sunog noong papunta tayo sa lugar ng bonfire natin, di ba?," gunita ko habang nakatuon sa mga kasama ko."Kung hindi n'yo po naikwento ang tungkol sa sunog doon...," pagtukoy ni Ian sa naisalaysay noon ni Mang Lindo. "...hindi ko maiisip na mga kaluluwa lang pala lahat ang nakita naming nagkakasiyahan doon...," sudlong nito
Nang makaraos kami sa maagang hapunan na iyon bilang paghahanda sa aming pakikipagsapalaran, pinili muna naming magpababa ng kinain.Sa pagkakataong ito ko naisip na tawagan ang aking kasintahan upang ipaalam ang aming kasalukuyang lagay.Ilang ring lamang at agad akong kumunekta. Tila inaabangan nga niya ang aking tawag."Bhy... nasaan na kayo?," pangunang bati ni Jing-Jing."May isang oras na rin kami rito, kumain lang kami agad pero okey naman kami... konting pahinga lang at mamaya pupunta na kami sa kakahuyan..," saad ko."Buti naman safe kayo nakarating diyan...,""Oo, okey naman kami..,""Basta mag-iingat ka, Bhy ha... 'wag ka hihiwalay sa kanila...," yung tonong worried na parang bata na naglalambing."Oo naman... 'wag ka masyado mag-alala... mababawi namin si Chadie sa kanila..," pagsubok kong pakampantihin ang kanyang pakiramdam sabay change topic. "Ikaw, nasaan ka na?," usisa ko."Nandito na kami sa bahay namin... pinay
Nanlaban sa tila ipo-ipong amihan sina Mang Salde at Mang Hamin. Kapwa nila ibinigay ang bigat ng kanilang katawan sa kumpol ng mga ginagamit nilang pandingas.Wala kaming kung anumang makakapitan upang hindi mahila ng malakas na hangin kaya ang maghawakan at magdaganan lamang ang aming ginawa upang makaligtas.Sa pagitan ng mga pag-ihip, waring naulinigan ko ang panawagan at pag-inda ng aking kapatid na si Chadie. Humihingi pa rin siya ng saklolo habang sumasabay ang tinig ng ilang kababaihan na nagwiwikang "Dito lang siya"...."Chadie... nandito na kami, lumaban ka lang!," sigaw ko na pagpapahayag ng suporta sa aking kapatid. "Please pakawalan n'yo na ang kapatid ko... ibalik n'yo na siya sa katawan niya..," pakiusap ko sa mga elemento."Chadie... Chad!!!," paghuhumiyaw sa iba't ibang direksyon nina Ian, Pete, Kuya Bobby, at Brix.Ilang sandali pa, humupa ang amihang nanunuot at nakapagpanginig ng aming mga kalamnan tagos hanggang sa aming mga buto.
"Mukhang ayaw nila tayong patuluyin...," hinuha ni Mang Lindo sa sandaling marating nila ang tagusan patungo sa kakahuyan.Hindi naging kwestyunable kay Ian at Brix ang tinuran na iyon ng matandang kubain dahil kitang kita nila ang mga sala-salabid na sangang para bang inadya na iharang sa buong lagusan."Hindi po pwedeng hindi tayo tumuloy... buhay po ng pinsan ko ang nakasalalay dito...," pagkontra ni Ian na inilapag ang bitbit at itinuhog patayo ang umaapoy na sulo upang umpisahang limasin ang mga nakaharang sa daan.Hindi tinutulan ni Brix at ni Mang Lindo ang aksyon ni Ian. Agad din silang sumaklolo upang mapabilis ang paglilinis sa mga naghambalang.Sa bawat maalis nilang balakid, hindi maiwasan na masugatan sila sa bawat madaplis na maliliit na tila tinik ng mga sanga. Ang ilang dahon naman ay makati at lumilikha ng pantal sa kanilang mga balat. Kapagdaka'y napapatigil sila upang iinda o kamutin ang dulot nito.Hindi pa man sila nakakapagsimula s
Madilim na nang pasukin nila Ian at Mang Lindo ang kakahuyan.Malaki ang tulong ng flashlight na bitbit ng matanda at ang sulong pinadala ni Mang Salde sa aking pinsan. Dahil rito, malinaw nilang nakikita ang bawat nilang hahakbangan.Ganun pa man, hindi iyon madali dahil hindi nawawala ang mga nakahambalang na mga sanga na para bang nagkaroon ng pagkakaingin sa lugar na iyon."Hijo, anuman ang mangyari... 'wag ka lalayo sa akin ha... 'wag ka magpapalinlang sa mga engkanto dito...," bilin ni Mang Lindo."Opo," determinadong sagot ni Ian habang hinahawi ang ilang kalat sa daraanan.Mula sa kanang direksyon nila, ilang impit na sigaw ng mga babae ang naulinigan nila. Agad silang napalingon rito." 'Tang, iyon po ba ang direksyong dapat natin puntahan?," maagap na pagtatanong ni Ian."Hindi ako sigurado pero doon nila tayo pinapatungo. Talasan mo ang paningin mo dahil maaring magkaiba tayo ng makikita...lakasan mo lang ang pakiramdam mo...," al
Lugmok na nakapaligid kami sa bonfire habang hinihintay ang pagbabalik ng tatlo."Nandito sila pero hindi ko maintindihan kung ano ang nais nilang ipahiwatig...," ikinagulat kong biglang pagkibot ni Pete."Kasama ba nila si Chadie?," puno ng interes kong pagtatanong."Wala siya pero mas maaliwalas ang mga mukha nila ngayon. Mukhang magandang senyales ito...," dugtong ni Pete."Matagumpay siguro sila Pareng Lindo," pakiwari ni Mang Salde habang naglalagay pa ng dagdag panggatong si Mang Hamin."Sana naman maging okey na ang lahat," panahing sana ni Kuya Bobby.Napapansin kong lumiligid ang mga mata ni Pete. Halatang sinusundan at pilit niyang inuunawa ang mensaheng inaalok ng mga kaluluwa.Ilang sandali pa, mula sa di kalayuang kadiliman, sumulpot sina Mang Lindo, Ian, at Brix.Agad kaming nagtayuan at sinalubong sila."Okey lang ba kayo?," pangangamusta ko sa kanila.Mula sa hingal na paglalakad, bumwelo ng tugon si Mang Li