“อลิซ!!”
อุ๊ย!! นั่นไงยังไม่ทันทำอะไรฉันก็ได้ยินเสียงครางต่ำๆเรียกชื่อฉันมาจากข้างหลัง จะมีใครไปได้ละถ้าไม่ใช่เสียงฟรีส สรุปได้เลยอาการแบบนี้หมอนั่นหึงฉันฟันตรง!! ฉันเมินเสียงเขาแล้วหันไปคุยกับซ่าส์ต่อ
“เหงื่อเต็มหน้าเลยมาเค้าเช็ดให้” พูดจบฉันก็ล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าลายดอกไม้สีชมพูมาซับเหงื่อให้ซ่าส์ในคราบผู้ชายทันที
“อลิซ เอาอีกแล้วเหรอว่ะ” ซ่าส์กระซิบฉันเบาๆด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ แกจะเหนื่อยอะไรคนเล่นละครมันฉันต่างหาก
“เอาอะไรเหรอคะตัวเอง คิคิ” พูดจบฉันก็จงใจเช็ดหน้าไอ้ซ่าส์ไปแรงๆ จนหัวมันโยกไปตามแรงกดของฉัน
“เจ็บครับที่รักเช็ดเบาๆ หน้าเค้าบอบบางนะ” ซ่าส์พูดแถมจับมือฉันที่เช็ดหน้าไว้ด้วย แล้วยังขยิบตาให้ฉันอีก แหม่!! เข้าใจเล่นนะ
“ไอแสบบบ ปล่อยมือเลยๆๆๆๆ”
ฟรีสที่ยืนอยู่ข้างหลังฉันอยู่ดีๆก็โผล่มาดึงมือซ่าส์ที่จับมือฉันไว้แล้วสะบัดมือซ่าส์ทิ้งอย่างแรง ส่วนเขาก็จ
วันนี้ฉันเดินไปห้องเรียนคนเดียวซึ่งปกติจะเดินมาพร้อมกับชีต้าแต่วันนี้ฉันหนีออกมาก่อนเพราะจะแอบมาหาชีฟอง ไม่รู้ป่านนี้ชีฟองจะรู้หรือยังว่าพี่แสบฟื้นแล้ว ฉันเดินไปแถวๆหน้าห้องเรียนของชีฟองพร้อมกับชะเง้อหน้ามองเข้าไปในห้องกลับไม่พบชีฟองเจอแต่เพื่อนๆของเธอมีเพื่อนชีฟองที่อยู่ในห้องหลายคนมองมาทางฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจใครพอไม่เห็นชีฟองฉันก็จะเดินกลับห้องเรียนตัวเองบ้างค่อยมาใหม่ตอนพักแล้วกัน“เดี๋ยวค่ะพี่แสบ!!” ยังไปได้ไม่กี่ก้าวก็มีเสียงเล็กๆปนแหลมเรียกฉันไว้ก่อน ข้อมือฉันก็ถูกดึงไว้อยู่ด้วยทำให้ฉันต้องหมุนตัวกลับไป“พะ..พี่แสบมาหาใครคะ?” พอฉันหันกลับมามองคนที่เรียกฉันไว้น้องเขาก็ถามฉันอีกครั้ง เป็นน้องผู้หญิงผมเปียสองข้างหน้าตาน่ารักแถมยังคุ้นๆเหมือนจะเคยเห็นที่ไหนแต่นึกไม่ออกแหะ“พี่มาหาชีฟองครับ แต่เหมือนชีฟองจะไม่อยู่” ฉันตอบพร้อมกับยิ้มให้น้องเขา“อ๋อ ชีฟองมาแล้วค่ะ แต่ไปเข้าห้องน้ำพี่แสบเข้าไปนั่งกับยิ้มข้างในก่อนก็ได้นะคะ” ยิ้ม? ชื่อน้องเขาเหรอ? ฉันมองหน้าน้องเขาอีกครั้ง หน้าน้องมันคุ้นๆ น้องยิ้ม? อะ
BASKETBALL 37 ฉันเผลอจ้องมองหน้าชีต้าที่หลับอยู่อย่างหลงใหล ตอนหลับเขาน่าลัก เอ้ย!! น่ารัก ชะมัด!! ผู้ชายอะไรขนตาย๊าวยาว จมูกก็โด่ง ริมฝีปากก็สีอมชมพูน่าจุ๊บ แถมหน้ายังใสมากอีกต่างหาก นี่พระเจ้าทำไมสร้างเขาออกมาได้สมบูรณ์อย่างนี้นะ ฉันนอนมองหน้าชีต้ามาได้สักพักตั้งแต่ลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นหน้าเขาอยู่ในระยะใกล้ๆกับหน้าฉัน นอนมองได้สักพักจู่ๆเขาก็แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากเล่นเอาซะฉันเคลิ้มตามจนอดใจไม่ไหวนิ้วของฉันค่อยๆสัมผัสเบาๆที่หน้าเขาไล่ตั้งแต่หว่างคิ้ว ไล่ผ่านจมูกโด่งสวยได้รูป แล้วมาหยุดที่ริมฝีปากที่ชื้นหน่อยๆ หมอนี่ป้ายยาเสน่ห์อะไรใส่ฉันนะทำไมพอลืมตาขึ้นมาเขาก็เล่นมาเสนอหน้าให้ฉันใจเต้นแรงถึงในฝันแบบนี้!!“อะ!” ฉันร้องออกมาเบาๆเมื่อเขาแลบลิ้นออกมาอีกครั้งแต่คราวนี้ลิ้นเขาดันมาโดนนิ้วฉันทั้งๆที่เขายังหลับตาอยู่ ฉันดึงนิ้วตัวเองออกมาจากปากเขาพร้อมกับจ้องมองนิ้วตัวเองที่รู้สึกเปียกชื้น
อลิซเดินมาช่วยฉันพยุงแขนอีกข้างของบีเอ็มอีกแรง พร้อมทั้งพาบีเอ็มมานั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวยาวที่มีคนอื่นๆนั่งพักนั่งทำแผลกันอยู่พอวางบีเอ็มได้ฉันก็เดินไปนั่งเก้าอี้อีกตัวที่อยู่ห่างจากพวกนั้นเล็กน้อยเพราะที่นั่งตรงนั้นมันเต็มแล้ว พอนั่งได้ไม่ทันไรอลิซก็มานั่งเบียดฉันด้วยอีกคน นี่ฟรีสไปไหนเนี้ยทำไมปล่อยยัยนี่ให้มาเดินแรด เฮ้ย!! เดินเล่นในดงผู้ชายนี่ได้“สภาพแกปกติที่สุดเลยอะ นี่เพราะแกเก่งหรือมาช้าห้ะ”“ใครว่าปกติ แกดูนี่ซะก่อน” พูดจบฉันก็ยกชายเสื้อขึ้นเพื่อสำรวจรอยช้ำบริเวณหน้าท้องตัวเอง พอเห็นรอยช้ำก็อยากจะกลับไปกระทืบไอ้ลิงนั้นให้จบฝ่าเท้าไปอีกซักที!! เพราะท้องฉันเขียวไม่พอยังเริ่มม่วงๆอีกด้วย ตั้งแต่มานี่มีแต่เรื่องเจ็บตัวจริงๆเลย“โธ่..ฉันก็นึกว่าแกจะรอดแล้วนะ”“เล่นยังกับจะฆ่ากันตายฉันโดนแค่นี้ก็ถือว่าน้อยแล้ว”“พุงขาวๆของแกช้ำหมดเลย ใครมันทำแกตอนไหนฮะ!! แม่จะตามไปแล่เนื้อมันให้!!”“เฮ้ยๆๆ ก่อนจะแล่เนื้อคนอื่นแกไปเอายามาทาให้ฉันก่อนดีกว่า”“รับทราบค่
71 ต่อ 72 แต้มนำแล้ว!! พอฉันชู้ตลงเท่านั้นแหละเสียงเชียร์ที่ดังอยู่แล้วก็ดังขึ้นไปอีกเพราะฉันสามารถตีแต้มให้นำได้ รู้สึกว่าเวลาก็ใกล้จะหมดแล้วด้วยปรี๊ดดดดด กรรมการอยู่ๆก็เป่านกหวีดทำให้ฉันต้องหันไปมองว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนจะเห็นว่าเป็นทีมฉันที่ขอเปลี่ยนตัว แล้วให้คนมาพยุงทอร์ออกไปแทน ฉันเลยต้องรีบวิ่งกลับไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น“เกิดอะไรขึ้น?” ฉันถามพร้อมกับมองไปที่ทอร์ ซึ่งชีต้าพยุงทอร์ไว้อยู่ โค้ชก็เดินเข้ามาช่วยพยุงด้วยอีกแรง“เบอร์ 13 มันศอกใส่พี่ทอร์ คิ้วแตกเลยพี่แสบดูดิ” กองทัพเดินมาพูดข้างๆฉันทำให้ฉันต้องหันไปดูทอร์อีกครั้ง คิ้วเขาแตกจริงๆด้วยเลือดไหลเยอะมาก จนต้องพาออกนอกสนามไปแล้วให้แพทย์สนามมารับไปทำแผล ส่วนโค้ชก็เรียกให้บีเอ็มมาลงแทนทอร์แต่ให้กองทัพเปลี่ยนตำแหน่งไปเป็นเซ็นเตอร์แทน“แสบระวังด้วย รอบนี้ฉันว่าพวกมันเล็งแก” ชีต้าเดินมาพูดกับฉั
ฉันกระโดดรับลูกไว้ได้ แรงที่ทอร์ส่งมานี่ถ้าฉันยืนโง่แล้วใช้หน้ารับ รับรองเลยว่าฉันคงตื่นอีกทีอาจจะเป็นพรุ่งนี้ได้เลยก็ได้เพราะลูกมันแรงมาก!! ฉันถือบอลไว้กับตัวและไม่มีใครคิดจะวิ่งมากันฉันมีแค่ไอ้เบอร์ 11 ที่วิ่งมายืนรอให้ฉันเข้าไปในเขตเส้นสามแต้ม ฉันเลยส่งยิ้มพร้อมยักคิ้วกวนตีนไปให้มัน เรื่องอะไรที่ฉันจะวิ่งเข้าไปให้เหนื่อยกันละ!! สวบ!! เสียงไพเราะนี้ไม่ต้องเดาให้อยากว่าคืออะไร ฉันกระโดดชู้ตจากตรงนี้เลยทันทีและแน่นอนระดับนี้แล้วลูกต้องลงอย่างแน่นอน แถมลงแบบไม่กระแทกแป้นให้เสียชื่ออีกด้วย 71 ต่อ 67 สามแต้มกินขาดดูเหมือนทุกคนอึ้งๆที่ฉันชู้ตลูกไกลได้ขนาดนี้ จะมีก็เพียงชีต้าเท่านั้นที่ยกนิ้วมาให้ฉัน เกมยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ฝ่ายนั้นได้เปิดลูกอีกครั้ง ฉันก็ยังยืนอยู่ที่เดิม คือแบบมันเหนื่อยอะ วิ่งไปวิ่งมาขออู้ก่อน เก็บแรงไว้เอาคืนให้ฟรีสดีกว่าปรี๊ดดดดดด 
BASKETBALL 36ผวัะ!!“โอ๊ย!!” ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว ไอ้ลิงนี่มันก็แทงศอกกระแทกท้องน้อยฉันเต็มๆจนฉันเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บและจุก จากนั้นมันก็วิ่งหนีฉันไปแล้วรับลูกไปจนได้!! ฉันยืนตัวงอนิ่งๆอยู่กลางสนามให้หายจุกสักแป๊บ ตาฉันก็ยังคงมองไปตามลูกบาสอยู่ดี ไอ้ลิงเบอร์ 15 เลี้ยงลูกผ่านกองทัพที่มากันไว้อย่างรวดเร็วและจากนั้นมันก็ส่งลูกให้เบอร์ 7 ที่อยู่ใต้แป้น หมอนั่นกระโดดขึ้นชู้ตใต้แป้นแต่มีฟรีสกระโดดตามขึ้นไปด้วยเพื่อกันไม่ให้หมอนั่นชู้ตลงสวบบบโครมมมม เห้ยยยยย!! นี่มันกระโดดกันท่าไหนวะนั้น!! นอกจากไอ้เบอร์ 7 จะชู้ตลงแล้ว ตัวฟรีสยังกระเด็นออกมาจนล้มลงไปกองกับพื้นเลยด้วยฉันเลยรีบวิ่งตามไปหาฟรีสทั้งๆที่ยังไม่หายจุกดีปรี๊ดดดดดดดกรรมการเป่านกหวีดเสียงดัง แล้วบอกว่าฟาล์ว แต่ว่าทำ