CHRISTINE’S POV
“Clyde, bakit wala pa rin si Mommy?” tanong ko na kinakabahan. Isang oras na kaming naghihintay dito sa airport pero wala pa rin sila ni Kevin kasama si Daddy Edwin.
Pinisil ni Clyde ang kamay ko. Kasalukuyan kaming nasa loob ng sasakyan at tanging si Brando kasama ang parents ni Clyde lamang ang nag-aabang sa harap ng travelers lounge kung saan dadaan sii Mommy.
Gusto ko sanang ako ang personal na mag-aabang sa kanila ngunit ayaw pumayag ni Clyde sa takot na baka mapansin ako ng mga kalaban lalo na si Xian. Wala akong nagawa kundi ang sumunod na lang sa gusto niya para maiwasan ang magkasisihan bandang huli.
“Don’t worry, naantala lang ang kanilang flight. Pero in a munites nandito na raw sila
CHRISTINE’S POV“Clyde, bakit wala pa rin si Mommy?” tanong ko na kinakabahan. Isang oras na kaming naghihintay dito sa airport pero wala pa rin sila ni Kevin kasama si Daddy Edwin.Pinisil ni Clyde ang kamay ko. Kasalukuyan kaming nasa loob ng sasakyan at tanging si Brando kasama ang parents ni Clyde lamang ang nag-aabang sa harap ng travelers lounge kung saan dadaan sii Mommy.Gusto ko sanang ako ang personal na mag-aabang sa kanila ngunit ayaw pumayag ni Clyde sa takot na baka mapansin ako ng mga kalaban lalo na si Xian. Wala akong nagawa kundi ang sumunod na lang sa gusto niya para maiwasan ang magkasisihan bandang huli.“Don’t worry, naantala lang ang kanilang flight. Pero in a munites nandito na raw sila
CHRISTINE’S POV“Clyde, anak, anong nangyayari?” tarantang tanong ni Mommy Ciara, habang palipat-lipat ang tingin kay Clyde at Xian, ganun na rin sa akin.Nakasunod naman sa kanya si Daddy Clarence ngunit tahimik lang habang malikot ang tingin sa paligid.Agad na tumalikod si Xian bago pa lumala ang sitwasyon. Ngunit bago tuluyang umalis, isang masakit na tingin ang iniwan niya kay Clyde. “Hindi pa tayo, tapos.” “Gusto mo ngayon tapusin na natin!” Matapang na sagot ni Clyde at binalikan din ng masamang tingin si Xian, agad kong hinigpitan ang paghawak sa asawa ko. “Clyde, tama na.”Hinayaan naman niyang umalis si Xian, ngunit nandoon pa rin ang mainit na tinginan nila sa isa’t-isa.Nang tuluyang magsara ang gate, saka lang ako nakahinga nang maluwag. Nanginginig pa rin ang tuhod ko, pero naramdaman ko ang mga braso ni Clyde na mahigpit na nakayakap sa akin.“Wife,” bulong niya habang hinahaplos ang kamay ko, “simula ngayon, hindi na ako papayag na lumapit siya sa’yo. Ako ang poprotek
CHRISTINE’S POV“Christine…” mahinang tawag ni Clyde, ramdam ko ang bigat sa kanyang boses. Kita ko sa mga mata niya ang hindi mapigilang selos at galit.“Sino ba talaga siya sa nakaraan mo? Bakit pakiramdam ko may higit pa roon ang pagkakilala n’yo sa isa’t-isa?”“Clyde, kung ano man ang iniisip mo, nagkakamali ka. Walang namamagitan sa amin ni Xian. Nagkataon lang na malaki ang utang na loob ko sa kanya dahil tinulungan niya akong makalabas sa dungeon sa Hidden Valley.” Naging malinaw kay Clyde ang sinabi ko ngunit nakunot ang noo niya, tila may iba pang iniisip.“Christine, natatandaan mo ba ang sinabi ko noon?”Nabaling ang atensyon ko kay Xian. Nasa mukha pa rin niya na walang planong umatras. Ngumiti ako nang mapakla. “Tandang-tanda ko, Xian. Ngunit hindi ko rin makakalimutan na sinamantala mo ang pagkakataong nawalan ako ng alaala. Inilayo mo ako sa aking pamilya.” Garalgal ang boses ko habang nanunumbat.“Christine, sumama ka ngayon sa akin, at ipapaliwanag ko sa’yo kung ba
CHRISTINE’S POVMainit ang bisig ni Clyde na nakapulupot sa bewang ko nang magising ako kinabukasan. Mabigat ang kanyang braso, pero hindi ko iyon inalis. Sa totoo lang, nami-miss ko rin ang ganitong pakiramdam na may yumayakap sa’kin na parang ayaw akong pakawalan.Pumikit ako sandali, dinama ang tibok ng puso niya habang nakabaon ang mukha ko sa kanyang dibdib. Ngunit hindi ko rin maiwasang mapait ang ngiti ko. Kahit anong init ng yakap niya, naroon pa rin ang sugat ng katotohanan na nagawa niyang galawin si Megan habang nawawala ako. Hindi ko pa man alam kung totoong siya ang ama ngunit nasasaktan na ako, paano kung totoong anak niya ang pinagbubuntis ni Megan? Anong mangyayari sa akin? Sa amin ng anak ko?“Good morning, Wife,” bulong niya, paos at malambing. Idiniin pa niya lalo ang mukha niya sa leeg ko.“Good morning…” mahina kong tugon, pinalis ang anumang nasa isipan ko.Sandali kaming nanahimik, hanggang sa bigla siyang kumalas, tumingin sa akin at ngumiti. Parang walang nang
“Megan, hindi ka pa rin ba nakaka-move on? Hindi pa ba sinasabi ng imaginary friend mo na tumigil ka na sa pagpapanggap dahil bistado na kayo?”Pabagsak na nilapag ni Megan ang hawak na kutsara’t tinidor dahil sa sinabi ni Christine.“Christine, hindi ba’t nagpakilala ka na kay Mommy Mylah? Kinilala ka ba niya? Hindi, ‘di ba? Ako ang kinikilala niyang anak.”“Ah…Ipaglalaban mo talaga ‘yang pagiging impostor mo ano? Paano kaya ang gagawin niya kung sabihin ko ang totoo?”Ngumiti lang si Megan na parang bang hindi natatakot sa babala ni Christine. Bago pa man sila magsabunutan, agad ko nang tinapos ang pagkain.“Mom, Dad, mauna na po kami sa taas. Marami pa kaming dapat pag-usapan ng asawa ko.” Pinagsalikop ko ang kamay namin ni Christine. Ayaw kong masira ang unang gabi namin simula nang bumalik siya.“Sige, anak.” sagot ni Dad, tumango rin si Mommy.“Kuya—”“Huwag ngayon, Zariah.” Putol ko sa sasabihin pa sana ng aking kambal. Nakadikit ang mga kilay niya habang nakatingin sa akin.“
CLYDE’S POV“Clyde, tawagin mo na ang asawa mo para sabay-sabay na tayong kumain.”Napatingin ako kay Dad nang marinig ang sinabi ni Mom. Maging si Zariah ay napatingin na rin sa akin. Nagkibit-balikat lang si Dad. Alam nila ang mga nangyayari sa loob ng bahay ngunit minabuti na huwag akong pakialaman. Maging ang mga katulong, I know, kahit tahimik lang ang mga ‘yan, marami na rin sigurong nalalaman. Binalingan ko ang isang kasambahay namin na nakatayo sa gilid.“Pakitawag nga ang senyorita mo.”Nagtataka ako kung bakit hindi pa siya umaalis. Nag-aalangan, parang may gustong sabihin.“What?” malamig kong tanong.Nakamot niya ang ulo. “Eh, sir… si-sino pong senyorita? Ang kasama po ba namin sa servants’ quarter o ‘yung isa po?”“Damn.” Kung hindi lang kami nasa harap ng pagkain, gusto ko na sanang batuhin ng tinidor si Munyen. Pero hindi ko siya masisisi kung pati sila ay nalilito na kung sino ang totoong asawa ko.“Ang senyorita Christine mo, hindi si Megan,” naiinis kong sagot.“Nand