CHAPTER 04
“ Parang masyadong maraming lumpiang shanghai ginawa ko, ngayon? Naka dalawang palanggana ako, oh!” ani Luz nang makita ang mala-bundok na lumpiang shanghai sa dalawang palanggana sa harap niya. “ Wala pa yata sa trenta ang bisita na darating mamaya. Isang palanggana na lang muna siguro lutuin ko. “
“ Matataba rin kasi ang pagkakagawa mo ate Luz, sakto lang ‘yan. Tingin ko nga mukhang ubos iyang dalawang palanggana na ‘yan mamaya. Lutuin na natin lahat. “ Hikayat naman ni Toyang na inihahanda na ang malaking kawali na pag p-prituhan ng mga lumpiang shanghai.
“ Magtago na lang po tayo ng ilang shanghai para kung sakaling maubos mamaya, at least mayroon po tayong naitabi, ‘di ba? Tiyak po kasing may mag uuwi rin mamaya, “ segundo ni Anna na nakisingit sa usapan habang hawak ang mga plato na dadalhin sa garden. “ Nagtago na rin po pala ako ng maja blanca sa kuwarto natin. “
Agad namang sumang-ayon ang dalawang kasambahay na kinahagikhik ni Anna bago tuluyang lumabas ng bahay dala ang mga platong ibababa sa mesa. Naabutan niya ang mayordoma na nag-aayos ng mga palamuti sa garden dahil mamayang hapon ay may magaganap na mini celebration ng pag-uwi kahapon nina Estrella at Sebastian mula sa honeymoon trip. Ilang malapit na pamilya lamang ang mga imbitadong kompirmadong dadalo sa kasiyahan, kabilang na ang lola at lolo ni Estrella na pinasundo na ni Sebastian kay Manong Cesar sa probinsya. Ang kakambal naman ni Estrella na si Estrellita ay pupunta rin kasama ang kasintahan nito. Hindi nga lang makakasama ang magulang nila na kasalukuyang na sa ibang bansa dahil sa trabaho.
“ Pupunta kaya si Sir Javier? “ hindi maiwasang tanong ni Anna sa sarili nang silipin saglit ang cellphone niya dahil wala pa ring reply ang binata sa message na pinadala niya kaninang umaga. Ilang araw na silang hindi nagkikita at wala pa rin siyang balita sa kinalabasan ng pakikipag-ayos nito sa ina. Bukas na rin ang alis nito pa-ibang bansa para sa sinalihang kompetisyon kaya nalulungkot si Anna na ni anino ni Javier ay hindi pa rin niya nakikita.
“ Anna, paki-palitan nga iyong mga kubyertos dito. Manipis iyong iba, maglabas ka ng bago at ipalit mo sa mga luma dito. “ Utos ni Manang Susan nang mapansin ang ilang pangkaraniwang kubyertos sa lagayan. Agad namang sumunod si Anna at muling pumasok sa loob para pumunta sa kusina nang makasalubong si Estrella na may dala namang kakanin na siya mismo ang gumawa.
“ H-Hi, Ma’am Estrella...” hindi alam ni Anna kung paano babatiin ang kaibigan matapos mapagtanto kung anong mali sa sinabi niya kahapon.
“ Ha? Anong Ma’am Estrella ka diyan, Anna? Ayos ka lang? “ Gumuhit naman ang pagtataka sa mukha ni Estrella dahil sa paraan ng pagbati sa kaniya ni Anna. “ May problema ba? “
“ W-Wala naman. Gusto ko lang mag sorry sa kahapon. “ Nahihiyang saad ni Anna. “ Pasensya na talaga at minsan hindi ko iniisip iyong lumalabas sa bibig ko. Hindi ko intensyon na masaktan ka dahil sa sinabi ko. “
“ Ano ka ba, wala naman na ‘yon. Kalimutan na natin iyon, Anna. “ Pakiusap ni Estrella, marahang tinapik ang kaibigan sa balikat. “ Pasensya na rin sa naging reaction ko. Alam ko naman na gusto mo lang din akong payuhan at tulungan sa problema ko kahapon. Medyo iba lang naging dating ng sinabi mo saakin, pero wala na ‘yon. Naiintindihan ko na iyong gusto mong iparating doon sa sinabi mo kumpara sa una kong pagkakaintindi. “
Napalabi si Anna. “ Salamat, Este. Pasensya na rin talaga. Kagabi pa ako di mapakali, eh. Gustong-gusto kitang kausapin pero pinapangunahan ako ng kaba at hiya dahil late ko na-realize iyong pagkakamaling nagawa ko. Buti na lang ngayon, pinansin mo ako. “
“ Naku, pasensya ka na rin kahapon at medyo naging ilag ako. Mali ko rin naman na hindi ko sinabi sayo kaagad iyong naging problema kaya umabot pa ng umaga iyong pag-iisip mo. Pero ngayon okay naman na ako, promise. “ Itinaas nang bahagya ni Estrella ang kanang kamay tanda ng pagpapakitang nagsasabi siya nang katotohanan. “ Hindi ko na rin masyadong ino-overthink iyong mga bagay-bagay na hindi pa naman nangyayari. Nakakawala nga talaga siya sa mood kagaya nga ng sabi mo kahapon. “
Tila nabunutan ng tinik sa dibdib si Anna at hindi maiwasang maluha. Buong akala niya’y magtatagal ang sama ng loob ng kaibigan sa kaniya dahil hindi siya nito gaanong kinibo matapos ng naging pag-uusap nila kahapon. Kaya naman ngayon, laking ginhawa para sa kaniya ang lahat dahil wala ng ilangan sa pagitan nila ni Estrella.
***
Ala singko ng hapon, pabugso-bugsong nagsisidatingan ang mga bisita sa bahay ng Martinez, kabilang ang lola at lolo ni Estrella na hindi maitago ang pangungulila sa kanilang apo.
“ Tumataba ka yata ngayon, Este, apo. Wala pa naman yatang isang buwan noong huling kita natin pero nagkalaman iyang pisngi mo. “ Natatawang komento ni Lola Teodora nang matitigan ang kaniyang apo saka nilingon ang asawa sa tabi. “ Sandali nga, hindi kaya si Estrellita itong nasa harap natin, Emilio? “
“ Si Este ‘yan, ano ka ba? Hindi mo pa rin ba alam pagkakaiba noong dalawa? “ Napailing nama si Lolo Emilio, animo’y dismayado saka tinuro ang mukha ni Estrella. “ Kapag walang atsuete sa mukha, si Este natin ‘yan. Pero kapag pulang-pula ang labi at nandidilat ang mga mata, si Estreliita. “
“ Aba’y mapula naman ang labi ni Este, ah? “ Takhang tanong ni Lola Teodora saka pinagmasdan ang labi ni Estrella na mamula-mula.
“ Pero hindi kasing-pula ng kay Estrellita na napakatapang tignan, “ sagot naman ni Lolo Emilio sapagkat iyon ang unang basehan niya para makilala kung sino sa kambal ang lumaki sa kanila at ang ngayon lang nila nakilala. “ Pupunta ba ngayon dito ang kapatid mo, Este? “
“ Opo, pupunta po pero late na raw po sila makakarating. Sayang nga lang po at di makakasama si Mama at Tito Rod, “ ani Etrella na agad pinagsisihan ang huling sinabi. “ P-Pero hindi bali, ang mahalaga po nandito po kayo. Sobrang saya ko po kasi kahit malayo at matagal po byahe, nakapunta po kayo. “
Gumuhit ang lungkot sa mukha ni Lola Teodora at hinawakan ang kamay ni Estrella. “ Pasensya ka na kung pati ikaw ay kinailangang maipit sa sitwasyon namin ng Mama mo. Mukhang malabo na talaga na mapatawad pa niya kami. “
Nais itong sagutin ni Estrella at magbigay ng katiyakan na darating din ang panahon na mapapatawad din ng kaniyang ina ang dalawang matanda, ngunit pinili na lamang niyang manahimik dahil maski siya ay hindi alam kung may kapatawaran pa bang hinihintay ang lola at lolo niya mula sa ina.
Samantala, isang malakas na buntong hininga ang kumawala kay Anna nang mabasa ang mensahe mula sa kapatid patungkol sa hiniram nito kagabi. Humihingi tawad dahil hindi nito matutupad ang ipinangakong ibabalik ngayong araw ang pera.
“ Tignan mo ‘tong isang ‘to. Saan na naman ba niya kasi ginamit ‘yon? “ Inis na binulsa ni Anna ang cellphone niya at napabuntong hininga muli. Gusto niyang magtanong at magsumbong sa magulang nila pero ayaw niyang bigyan ng sakit sa ulo ang mga ito. Ilang linggo pa ang hihintayin niya bago makapag restday para makauwi sa probinsya at komprontahin ang kapatid na tila napapariwara sa buhay.
“ Anna, busy ka? “ Napalingon si Anna sa likuran nang marinig ang boses ni Toyang, may dala-dalang mga paper bag na naglalaman ng pasalubong mula sa ilang bista.
“ Hindi naman na po, ate Toyang. Kailangan niyo po ng tulong? “
“ Oo sana, eh. Paki-antabayanan sa labas iyong mag d-deliver ng lechon saatin? Naka-pickup. Malapit na raw, eh. Baka maligaw at sa ibang bahay madala iyong lechon, bayad na ‘yon. “
“ Ah, sige ho ako na bahala. Ngayon na ba? “ paniniguro ni Anna. Tumango naman si Toyang kaya sumunod na rin si Anna at lumabas ng bahay para abangan sa labas ang sasakyan nang makasalubong ang pamilya ni Javier.
“ Ay, good evening po, tuloy po kayo sa loob! “ Masiglang bati ni Anna sa kabila ng gulat at kaba nang magtama ang mata nila ni Sasha.
“ Is my son here? “ tanong agad ni Sasha gamit ang seryosong tono.
“ P-Po? Wala pa po dito si Sir Javier. “ Mababakasan naman ng pagkataranta ang boses ni Anna nang sagutin si Sasha. Hindi tuloy niya maiwasang lalong magtaka dahil sa binitawan nitong tanong. Hinahanap nito ang taong hinahanap niya rin. Anong nangyari sa naging pag-uusap ng mag-ina? Bakit walang paramdam si Javier sa kanila? Nasaan na ito ngayon?
“ Are you sure? “ tila may pagdududang tanong ni Sasha.
“ Y-Yes po, Ma’am. Ilang araw na nga pong hindi nadadaan dito si Sir Javier. Ang huling kita ko po sakaniya ay iyong noong nakaraang araw pa po. Plano nga po niyang umuwi raw po sa bahay niyo, eh...” Napalabi si Anna, hindi malaman kung dapat niya bang sabihin ang napag-usapan nila ni Javier tungkol sa pakikipag-ayos nito sa ina gayong walang kasiguraduhan kung natuloy ba ito o hindi.
“ Malabo na nga pong magpakita pa saatin si Kuya. Itinakwil na nga po tayo, ‘di ba? “ tila pagpaparinig ni Jessie na tuluyan ng lumakad papasok sa loob ng bahay. Nanatiling nakataas ang noo ni Sasha na may mapanghusgang mga mata habang nakatingin kay Anna na walang ibang magawa kundi ang tumungo dahil sa takot.
“ Nariyan na ba sa loob ang Chairman? “ tanong ng asawa ni Sasha na si Jimmy nang mapansin ang takot sa mukha ni Anna.
“ Ah o-opo, nasa loob na po si Sir Pio...”halos pumiyok si Anna nang sumagot kaya lalo siyang napatungo sa hiya.
“ I see, thank you, hija. Pasok na kami sa loob, ha? “ Paalam ni Jimmy, inakay na si Sasha papasok sa loob dahilan para makahinga nang maluwag si Anna. Nanlalambot ang mga tuhod niyang lumabas ng gate, naupo saglit sa malaking batong nasa gilid upang pakalmahin ang sarili.
“ Shems, pinagpawisan ako nang todo, ah? “ bulong ni Anna habang pinapaypayan ang sarili niya gamit ang mga kamay. Muli siyang lumingon sa loob ng bahay, sinilip ang pamilya ni Javier upang masigurong hindi na ito babalik para kausapin siya dahil kapag nangyari iyon, baka magkunwari na lamang siyang nawalan ng malay.
Inilabas ni Anna ang cellphone at balak sanang contac-in ulit si Javier dahil labis na siyang nag-aalala para sa binata nang biglang lumitaw ang contact name nito sa screen ng cellphone niya kaya mabilis niyang sinagot ang tawag.
“ H-Hello, Javier? “ Natatarantang bungad ni Anna na napatayo sa kinauupan niya. “ I mean, Sir Javier, ikaw ba ‘to? Nasaan kayo? B-Bakit ngayon lang kayo nagparamdam ulit? Hinahanap ka ni Ma’am Sasha saakin, ibig sabihin ba hindi kayo tumuloy noong nakaraang araw sa kanila? Nasaan kayo ngayon? Nag-aalala kami--”
“ Anna, isa-isa lang ang tanong, hindi ko masasagot lahat ‘yan, “ tila natatawang sagot ni Javier sa kabilang linya dahilan para kumalma ang nagwawalang puso ni Anna sa kaba at pag-aalala. “ Sorry hindi ako nakapag reply sa mga messages mo nang ilang araw dahil pinatay ko kasi phone ko. Ngayon ko lang sya ulit binuksan at ikaw na una kong tinawagan. “
“ Bakit niyo naman pinatay? A-Anong mayroon? “ Naguguluhang tanong ni Anna. “ Nasaan ba kayo ngayon? “
“ Galing ako sa hiking noong isang araw. Halos kauuwi ko lang kaninang umaga, “ anito na lalong pinagtaka ni Anna.
“ Hiking? Biglaan yata ‘yan, ah? Hindi ba’t may flight kayo bukas? “
“ Wala na ‘yon. Hindi na ako tutuloy doon, “ kaswal na saad ni Javier na bago pa sundan ng tanong ni Anna ay nagsalita muli siya. “ Mahabang kunweto, Anna. Saka ko na sasabihin kapag nagkita tayo. Baka hindi rin pala ako makapunta sa party ngayon diyan. Regards mo na lang ako kina Seb at Estrella. “
“ T-Teka lang naman, Sir Javier, b-bakit? Anong dahilan at di kayo tutuloy bukas? Hindi rin kayo makakapunta dito sa party ngayon, bakit? Ano bang nangyari? “ Napasuklay pataas si Anna sa buhok niya dahil sa labis ng frustration. “ Kahit isa lang doon sa mga tanong ko sagutin niyo. Feeling ko kasi may hindi magandang nangyayari sainyo ngayon, eh. “
Nagkaroon ng sandaling katahimikan sa kabilang linya, kasunod nang isang malalim na buntong hininga. “ It didn't go well, Anna. “
“ Sir? “ takhang tanong ni Anna, hindi agad makuha ang nais iparating ni Javier sa kakaramput na detalye, nang maalala niya bigla ang sinabi ni Jessie rason para unti-unting maliwanagan si Anna sa mga kaganapan. “ So, nasaan kayo ngayon niyan? Nasa condo ba? “
“ Yup. Pero baka umalis rin ako mamaya--”
“ Diyan lang kayo, Sir. Hintayin niyo ako kung saan kayo naka-puweso at pupunta ako. Magpapaalam lang ako, “ hindi na hinintay ni Anna ang sagot ni Javier dahil binaba na niya agad ang tawag kasabay ng pagpasok niya sa loob ng bahay para hanapin si Estrella.
“ Oh, nandiyan na iyong lechon? “ tanong ni Toyang nang makasalubong si Anna sa salas.
“ Wala pa ate, Toyang. Pasensya na pero may kailangan po kasi akong puntahan ngayon, eh. Wait lang, ah? “ Nagmamadaling umalis si Anna sa harap ni Toyang na nagtanong pa kung saan ang punta pero hindi na ito nasagot ni Anna nang makasalubong na ang pakay niya, pero kasama nito ang boss niya kaya mukhang mahihirapan siyang magpaalam.
“ S-Sir Sebastian. “ Magka-krus ang mga daliri ni Anna nang huminto sa harap ng mag-asawa. Saglit niyang tinignan si Estrella, binigyan ng makahulugang tingin bago ibalik ang tingin kay Sebastian. “ Sir, magpapaalam po sana ako ngayon. May kailangan po akong puntahan. Urgent po, eh. “
“ Bakit? Uuwi ka ngayon sa probinsya niyo? “
Itatanggi sana ito ni Anna nang mula sa likuran nang mag-asawa, nakita niya ang paparating na si Sasha kaya walang nagawa si Anna kundi ang tumango at gumawa ng kasinungalingan para sa kapakanan ng isang taong batid niyang kailangan ngayon ng masasandalan.
CHAPTER 40 Mariing napalunok si Jessie, pinakiramdaman ang mga tao sa paligid nila na may kaniya-kaniyang mundo. Hindi niya inasahan na siya ang tatanungin ni Anna patungkol sa isa sa pinakamalalang isyu sa pamilya nila na matagal ng kinalimutan ngunit naungkat na naman dahil sa sinu-suspetsang pagkakapareho ng pangyayari sa kasalukuyan. “ Narinig ko kagabi iyong mga naging pagtatalo sa baba...” ani Anna nang makita ang pagdadalawang isip ni Jessie. “ Hindi naman kita pipilitin mag-kuwento kung hindi ka komportable. Gusto ko lang maliwanagan sa mga narinig ko kahapon. “ Mariing lumunok si Jessie at naiilang na tumingin kay Anna. “ A-Ano-ano ba iyong mga narinig mo kahapon? “ “ Iyong tungkol sa nangyari na noon, naulit na naman ngayon...” Nakaramdam nang matinding bigat sa dibdib si Anna sa ideya na paano kung totoo ang mga suspetsa ni Javier sa pagkamatay ng anak nila. “ At iyong tungkol sa nakatatanda niyong kapatid kung bakit mas pinili nitong manirahan sa malayo kahit okay na
CHAPTER 39 Kapansin-pansin ang katahimikan sa buong bahay nang bumaba sina Javier at Anna mula sa kanilang kuwarto. Alas nuebe nang umaga, kadalasan ay sumasalubong na sa kanila ang kasambahay na si Vee na abala sa pagwawalis, ngunit nakabibinging katahimikan ngayon ang bumabalot sa salas na animo’y sila lang ang tao sa buong bahay. Patay ang mga ilaw at nakasardo din ang mga blinds sa bawat bintana. “ Kuya? ” mula sa likuran ng dalawa, nagsalita si Jessie na kalalabas lang din halos sa kuwarto. Hindi maipinta ang ekspresyon nito sa mukha habang nagdadalawang isip sa kung anong sasabihin sa dalawa. “ Ngayon...ngayon lang ba kayo bababa? “ Tumango si Javier. “ Aalis din kami kaagad. Babalik kaming clinic. “ Napalabi si Jessie at tumango-tango bago ibaling ang lingon kay Anna. “ Ate Anna, I’m sorry about what happened. Hindi ko sure kung paano kita ma-c-comfort, pero kung kailangan mo ng makakausap or makakasama, nandito lang ako... “ Napayuko si Anna, iniwasan ang tingin ni Jessi
CHAPTER 38 “ What’s the commotion here? “ tanong ni Sasha nang maabutan ang pagtitipon-tipon sa kusina ng mga tao sa bahay. Lahat ay hindi maipinta ang mga hitsura, kabaliktaran sa abot-taingang ngiti na mayroon sa labi ni Sasha. “ Anyone? “ “ M-Ma'am Sasha, wala naman po. May ano lang...may tinatanong lang po si sir Javier tungkol sa ano...sa gatas po na iniinom ni Anna.” si Vee ang nagsalita, umaasang mapababa ang tensyon na mayroon sa kusina kung siya ang magpapaliwanang ngunit hindi pa man siya tapos sa pagsasalita ay humakbang na si Javier palapit sa ina na unti-unting nawala ang aliwalas sa mukha nang makita ang madilim na ekspresyon ng anak. Kinuha ni Javier ang kahon ng gatas na hawak ng ama upang iabot ito sa ina. “ Drink it. “ Gumuhit ang pagtataka sa mukha ni Sasha sabay baba ng tingin sa hawak ni Javier. “ Why do I need to drink it? “ “ Para malaman mo iyong sagot sa tanong mo, “ sambit ni Javier dahilan para lalong malito ang ekspresyog nakaukit kay Sasha. “ Serio
CHAPTER 37 “ Javier, please...” Pumagitna si Estrella sa pagitan ni Javier at Anna upang putulin ang anumang tensyon na nabubuo sa pagitan ng dalawa. “ Huminahon ka sa pagtatanong. Hindi ito ang tamang oras para mag-away kayong dalawa. “ “ Hindi ko naman siya inaaway, Estrella. Tinatanong ko lang naman kung anong klaseng gatas ang iniinom niya. “ Marahang paliwanag ni Javier bago muling ibaling ang tingin kay Anna. “ Pero since hindi niya alam, dapat ba akong mapanatag sa sagot na ‘yon? Paano kung may ingredients pala iyon na hindi pala maganda sa bata? “ Umiling si Anna, naluluha ang mga matang inangat ang tingin kay Javier. “ Naririnig mo ba ang sarili mo, Javier? Ilang taon na si ate Vee na nag t-rabaho sainyo hindi ba? Tatlo kayong magkakapatid na dumaan sa kaniya. Siya nag-alaga sainyo noong mga bata pa kayo, kaya bakit naman niya ako paiinumin ng gatas kung alam niyang makakasama iyon sa bata? “ “ Anna, baka nakakalimutan mo kung nasaan tayo nakatira? “ sagot ni Javier ra
CHAPTER 36 “ I’m sorry to say this, pero...” Itinigil ng Doktora ang ginagawa sa tiyan ni Anna at maungkot ang mga matang pinukol sa dalawa.“...wala na pong heartbeat ang baby niyo, Mommy. “ Bumalot ang katahimikan sa buong kuwarto nang bigkasin ng Doktora ang mga katagang taliwas sa inaasahang marinig ng dalawa. Nanigas si Javier sa kinatatayuan niya, tila nalaglag ang puso sa narinig niya, habang tila nakalimutan naman ni Anna ang huminga dahilan para mag panic siya. “ D-Doc, a-ano hong ibig niyong sabihin na walang heartbeat? ” Nanlalamig ang katawan ni Anna na naupo mula sa pagkakahiga niya, nanginginig ang kamay na hinawakan ang braso ng Doktora. “ Paano pong walang heartbeat? Hindi ho kaya sira lang itong gamit niyo? Baka po may diperensya? Ulitin niyo nga po pag-scan, please. “ “ Mommy, sandali lang, kumalma muna ho kayo...” Pakiusap ng Doktora nang maramdaman ang higpit ng hawak ni Anna sa braso niya. Tumingin ito kay Javier upang pakiusapan na tulungan siya subalit nakat
CHAPTER 35 “ I love you...” ang mga katagang hindi mawala-wala sa isip ni Anna. Paulit-ulit, tipong kada hinga ay nag e-echo sa utak niya ang boses ni Javier habang binibigkas ang mga salitang ngayon lamang niya narinig mula sa lalaki. Idinilat niya ang mata, humingang malalim bago dahan-dahang umikot ng kama paharap kay Javier na mahimbing nang natutulog sa tabi niya. Tumingin siya sa orasang nakasabit sa pader, mag a-alauna na nang madaling araw at hindi pa rin siya dinadalaw ng antok. Marahil dahil sa dami ng tumatakbo sa isip niya patungkol sa kasal na gaganapin na sa susunod na linggo at sa katotohanang inihayag sa kaniya ng magiging asawa. “ Mahal mo talaga ako? “ Pabulong na tanong ni Anna, tahimik na pinagmamasdan ang natutulog na si Javier. Wala sa sarili siyang napangiti nang makaramdam ng paru-paro sa kaniyang tiyan, animo’y kinikiliti siya upang tumawa. “ Hindi nga? Mahal mo ‘ko? “ Hindi alam ni Anna kung anong oras na siyang nakatulog dahil sa daming tumatakbo sa isip