CHAPTER 05

CHAPTER 05

Napatitig na lamang si Javier sa screen ng cellphone niya matapos siyang babaan ng tawag ni Anna. Iyon ang unang pagkakataon na binabaan siya nito ng tawag dahil sa tuwing nag-uusap sila gamit ang mga cellphone nila, si Anna ang nakikiusap na si Javier ang pumutol g tawag kapag kailangan na nilang magpaalam sa isa’t isa.

“ Hindi raw ako aalis sa puwesto ko? “ takhang tanong ni Javier, inilibot ang tingin sa banyo at sa tronong inuupuan niya. Bahagya siyang natawa bago ipatong ang cellphone sa gilid ng sink upang tapusin ang trabaho.

Masakit ang mga binti ni Javier na naglakad palabas ng banyo gawa ng walang ka-plano-planong pag-akyat ng bundok kahapon kasama ang ilang kakilala at di kilalang joiners. Biglaan lamang iyon nang yayain siya at wala naman siyang nakikitang rason para tanggihan ito kaya naman sumama na siya. Hindi iyon ang unang pagkakataon na umakyat siya ngunit iyon ang unang pagkakataon na na-appreciate niya ang kagandahang benipisyo nito sa mental health dahil kahit papaano ay naging magaan sa dibdib ang dinadala at naging klaro ang utak niya.

Tumungo siya sa kusina para sana magluto ngunit sa kasamaang palad, wala siyang nakitang puwedeng lutuin sa cabinet at ref. Mabuti na lang ay may delata at kaunting kanin mula sa rice cooker na kahapon pa niluto kaya naitawid naman niya ang nararamdamang gutom.

“ Marami kaya silang handa ngayon doon? “ hindi maiwasang tanong ni Javier sa hangin, tulalang nakatingin sa kawalan habang nagtatalo ang isip niya kung dapat ba siyang pumunta sa welcome home party nina Sebastian at Estrella. Batid niyang ilan lamang ang mga imbitado at dadalo ngunit batid rin niya na nandoon ang mga taong iniiwasan niya.

Napalingon siya sa pinto nang marinig ang doorbell. Agad siyag tumayo at nilagay muna sa lababo ang mga pinagkainan bago pagbuksan ang nasa labas.

“ Hi, Sir Javier...” Nakangiwing bati ni Anna, may yakap-yakap na eco bag habang basa ang kalahati ng katawan.

“ Bakit basang-basa ka? Umuulan ba? “ Gulat at may halong pag-aalalang tanong ni Javier habang inaakay si Anna papasok sa loob ng condo unit niya.

“ Biglang buhos ang ulan noong nasa byahe ako e. Wala ring dalang payong noong makababa ako. Kamuntikan pa akong madulas kaya medyo narumihan iyong eco bag, sorry. “ Nahihiyang paliwanag ni Anna na hinayaan muna ang sarili tumayo sa isang doormat para siguraduhing hindi mabasa iyong sahig. “ Kumain ka na ba? Ito pala, marami akong dalang pagkain para sa’yo. Medyo mabigat lang, may babasagin kasing lalagyan.“

Agad namang kinuha ni Javier ang yakap nitong eco bag na may kabigatan nga. Nilagay niya sa mesa at nakita ang laman nito. “ Ang dami mo namang bitbit. Bakit nag abala ka pa, ang bigat ng mga ‘to? “

“ Baka kasi ‘di ka kumakain pa, eh. Huwag kayong mag-alala, marami kaming niluto para sa welcome home party nila Sir. May lechon pa nga, pero di na ako nakakuha kasi di pa dumadating noong nakaalis ako, “ ani Anna, magsasalita pa sana nag umalis si Javier sa harap niya at pumasok ng kuwarto nito. Paglabas ay may dala-dalang tuwalya na ipinatong sa balikat niya.

“ Thank you, Anna. I appreciate your time and efforts na puntahan ako dito sa condo kahit umuulan. But please, next time, isipin mo muna sarili mo bago ibang tao. Huwag mong susugurin ang ulan kung wala kang dalang payong. Puwede mo naman akong tawagan para sunduin ka kung nasaan ka. “

“ Mababasa kasi ‘yong phone ko kapag nilabas ko pa. Saka isang tawiran na lang naman kaya itinakbo ko na papunta dito sa building niyo, “ katwiran ni Anna, hindi maiwasang makaramdam ng tuwa nang makitaan ng pag-aalala si Javier sa pananalita nito.

“ Kahit pa anong rason mo, hindi pa rin safe iyong ginawa mo, lalo’t gabi na rin. Sinabi mo pa na muntik ka na madulas, paano kung nangyari nga ‘yon at tumama ulo mo sa kung saan? Paano ko ‘yon malalaman?“ tanong ni Javier.

“ Edi ano...babangon ako tapos tatawagan ko kayo? “ Inosenteng tanong ni Anna pero walang nabago sa ekspresyon ni Javier kaya sumuko na lamang si Anna. “ Joke lang, Sir. Ang seryoso bigla. “

“ Sige na at baka magkasakit ka pa kaya magpalit ka muna sandali sa CR. Hahanap ako ng damit mo pamalit. Iaabot ko na lang sayo sa loob, “ ani Javier, patalikod na sana nang magsalita si Anna.

“ Ha? Paano niyo iaabot saakin? Papasuskin niyo ba ako sa loob? “ may pagbibirong tanong ni Anna, iniyakap ang tuwalya sa sarili habang hindi naman malaman kung anong klaseng ekspresyon ang binibigay ng mga mata. Gulat na may halong pilyong mga ngiti at tingin.

“ Sira. Kakatok ako ‘wag kang mag-alala. Pumasok ka na sa loob. “ Iiling-iling na wika ni Javier na marahang itinulak si Anna sa loob ng banyo para papasukin ito.

“ Kahit ‘wag ka na kumatok...” Nakangusong bulong ni Anna matapos isarado ni Javier ang pinto mula sa labas. Kinikilig pa siya noong una pero nang maalala niya ang pinunta niya, agad niyang binalik ang sarili sa ayos.

***

“ Ate Estrellita, na-miss kita! “ Masiglang sinalubong ni Estrella ang kapatid nang sa wakas ay dumating na ito sa party. Buong akala niya hindi na ito matutuloy pa dahil alas otso na wala pa sila

“ OA, ha? Para namang one year tayong hindi nagkita kung makapag-react? “ Biro ni Estrellita nag yakapin pabalik ang kapatid. “ So, kumusta ang honeymoon? Ginawa mo ba iyong position na sinasabi ko? May nabuo na ba? May nakalangoy ba sa finish line? “

“ Ate naman, eh. Ang lakas ng boses mo. “ Nahihiyang pigil ni Estrella sa kapatid dahil sa lakas ng boses nito, pati ang mga nasa paligid nila ay napapalingon sa dalawa at lihim na natatawa. “ N-Nasaan pala ang boyfriend? Hindi mo ba kasama? “

Agad sumama ang timpla ni Estrellita. “ Boyfriend? Mayroon ba ako? “

“ Ha? “ takhang tanong ni Estrella, agad inilibot ang tingin sa garden nila hanggang sa tumama ito sa gawi ni Sebastian, kausap ang lalaking hinahanap niya. Binalik ni Estrella ang tingin sa kakambal. “ Magkaaway na naman ba kayo ni Adam? “

“ I don’t know him. Boyfriend ko pala siya? “ Simangot na tumalikod si Estrellita at naupo sa bakanteng mesa. Agad namang sumunod si Estrella, muling tinapunan ng tingin ang puwesto ng asawa at ni Adam na kumaway sakaniya bilang pagbati. Kumaway naman si Estrella pabalik at sumenyas na kauusapin muna ang kapatid.

“ Bakit hindi muna kayo kumain? Maraming pagkain, ate. Gusto mo ikuha kita? “ Alok ni Estrella pero umiling si Estrellita at pasimpleng tumingin sa gawi ni Adam para silipin ito. Naupo si Estrella sa upuan sa harap ng kambal at marahang tinanong ito. “ Bakit parang kada kita natin palagi kayong may away ni Adam? Parang hindi ko pa kayo nakikitang sweet? “

“ Exactly! Kasi hindi naman siya sweet! Never naging! “ kung gaano kakalmado si Estrella sa pagtataanong, ganoon naman kataas ang inis ni Estrellita nang sagutin ito, animo’y nagpaparinig. “ I did not expect na mag b-boyfriend ako ng yelo. As in wala man lang sa love language niya yong physical touch or words of affirmation. May act of service but my gosh, hindi naman siya butler ko para palagi akong asikasuhin at pagsilbihan. Bastusin naman niya ako kahit minsan lang ‘di ba? “

Natulala na lamang si Estrella sa mga narinig niya. Hindi alam kung anong klaseng payo ang ibibigay niya at parang gusto na lang din niyang humingi ng tulong sa iba.

***

“ Ang laki...” pabulong na komento ni Anna sa sarili habang nakatingin sa harap ng salamin, hindi malaman kung kailan siya lalabas ng banyo dahil hindi pa siya makakuha ng kumpiyansa sa sarili dahil sa suot niyang oversized tshirt ni Javier. “ Bakit kapag sa iba, ang sexy nila tignan sa ganito? Bakit saakin para akong maglalaba? “

“ Anna, tapos ka na diyan? “ Napatalon si Anna sa kinatatayuan nang marinig ang katok at boses ni Javier sa labas ng banyo.

“ P-Patapos na, wait lang! “ Natataranta namang inalis ni Anna ang ipit sa buhok niya para ilaglag na lamang ito. Tinupi niya nang dalawang beses ang manggas at pinaragan ang laylayan ng damit sa harapan ng suot na gray sweat short upang magmukhang maayos siyang tignan. “ Okay na, mukha na akong tao. “

Bahagya siyang nakatungong lumabas ng banyo at sinalubong naman siya ni Javier na kanina pa siya hinihintay sa mesa na puno ng pagkaing dala ni Anna.

“ Saan ko pala ‘to puwedeng isampay? “ tanong ni Anna, hawak ang batya na may damit at pantalon niya.

“ Ah, sa balcony sana kaya lang umaambon pa. Diyan na lang din sa CR. Mayroon namang sasampayan diyan. “ Pumasok naman si Javier sa loob ng banyo para ituro kay Anna ang tinutukoy niya na puwede nitong pagsampayan. “ Hindi ba masikip masyado iyong short sa’yo? “

“ Hindi naman? Bakit? “ takhang tanong ni Anna habang isinasampay ang damit niya. Nilingon niya si Javier na nakatayo sa gilid ng pintuan pero agad itong umiwas ng tingin at nagkamot ng ulo.

“ Okay lang ba kung tanggalin mo na lang siguro iyong pagkaka-paragan mo? Nagkakasala mata ko, “ anito saka tumalikod at lumakad palayo.

Umawang ang bibig ni Anna, yumuko para silipin ang pang-ibaba niya pero wala naman siyang nakikitang mali sa suot niya kaya muli siyang humarap sa salamin, tumingkayad upang makita nang buo ang sarili at napangiwi siya nang makitang bakat ang hugis niya.

Matapos ng kahihiyan ni Anna, patay malisya siyang lumabas ng banyo na nakababa na ang laylayan ng damit na suot niya. Kaswal siyang pumunta sa mesa para tignan ang mga pagkaing dala niya. Bigla niyang naalala ang pagpapaalam na ginawa kanina na agad niyang inalis sa isip para maiwasan ang guilt.

“ Gusto mo bang uminom? “ Lakas-loob na tanong ni Anna, ilang beses lumunok ng laway para ituloy ang sinasabi niya. Hindi niya nais masayang iyong sakripisyo niya ngayong gabi. “ P-Para makatulong sana sa paglalabas mo ng sama ng loob? Marami naman akong oras dahil nakapagpaalam naman ako kina Sir na ma l-late ako ng uwi mamaya. P-Pero okay lang naman kung wala ka sa mood uminom--“

“ Okay lang ba? “ tanong ni Javier.

Kumunot noo ni Anna. “ Okay lang ba na ano? “

Tumalikod si Javier para tumungo sa ref niya. Kumuha ng apat na bote ng beer in can para ilapag sa mesa. Nakangiting naupo si Anna sa silya at inabot ang isang binuksan ni Javier para sa kaniya.

“ So, uhm, p-puwede ko na bang malaman ang rason kung bakit di ka na tutuloy bukas? “ hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Anna dahil gusto na niyang malaman ang lahat ng katanungan sa isip niya matapos ng naging pag-uusap nila ni Javier sa cellphone kanina. Sa mga sandaling ito, wala muna siyang pakialam sa guilt na nararamdamahan dahil sa ginawa niyang pagsisinungaling kina Sebastian at Estrella para makapunta lang sa condo ni Javier. Gusto niyang makausap ang binata at damayan ito sa mabigat nitong dinadala. Kung mapagalitan man siya sa oras na malaman ang pagsisinungaling niya, bahala na.

“ Mahabang kunwento, Anna, “ ani Javier saka nilagok ang alak na nasa can.

“ Kahit gaano ba ‘yan kahaba, kaya ko ‘yan, Sir. “ Kumpiyansang sagot naman ni Anna dahilan para mabulunan si Javier. Hindi alam kung dahil ba sa naparami ang inom niya o dahil sa mapaglarong interpretasyon ng isip. “ Bakit? Ayos lang kayo? “

Tumango-tango na lamang si Javier sa tanong ng dalaga, pigil ang sariling tawa habang pinupunasan ang sarili dahil sa naibuga niya. “ Well, hindi sincere si Mama sa ginawa niya, and to make the long story short, planado niyang sirain ako at iyong career ko para patunayang tama siya at mali ako. Same issue pa rin but this time, mas malala.“

Gulat at panghihinayang ang naramdaman ni Anna sa narinig. Hindi niya alam kung paano ito sasagutin kaya napalogok siya ng alak. Hindi niya inakala naabot sa ganoong punto si Sasha para lang mapatunayan na mali ang piniling daan ng anak niya.

Iyong unang apat na alak na nilabas ni Javier ay nasundan muli ng dalawa hanggang sa hindi nila namamalayan ang oras ay patuloy sila sa pag-inom na may pulutang kuwentuhan at paglalabas ng sama ng loob. Ang mga pagkaing dala ni Anna ay kaunti lamang ang nababawas dahil mas natuon ang atensyon nila sa likidong unti-unting pumapasok sa kanilang sistema, hanggang sa nagising na lamang si Anna sa sinag ng araw na tumatama sa kaniyang mukha mula sa labas ng bintana. Umaga na. Umikot siya ng higa sa pagbabakasakaling maipagpatuloy ang mahimbing na tulog niya ngunit tila nagising ang diwa niya nang sumalubong sa kaniya ang mukha ni Javier na mahimbing na natutulog.

“ Oh my gosh...”Bulong ni Anna, tinakpan ang bibig sa takot na magising ang katabi niya. Dahan-dahan niyang ibinaba ang tingin sa sarili, natatakpan ng kumot ang katawan kaya inangat niya ito at lalong hindi siya makapagsalita nag mapagtantong wala siyang kahit na anong saplot.